61
Üçüncü yanaşma yenə də yeni eradan əvvəl birinci minilliyin ortalarına tə-
sadüf edən, mədəni tərəqqini insanın özünün yaradıcıılığı kimi nəzərdən keçi-
rən əks baxışları nümayiş etdirir. B.e.ə. V əsrin əvvəllərində Ksenofan təsdiqlə-
yirdi ki, “Başlanğıcdan allahlar insanlara hər şeyi aşkar etməmişlər, lakin insan-
lar tədricən, axtararaq, daha yaxşını tapırlar.” Bu fikir qədim dünyanın böyük
materialisti, atomistika nəzəriyyəsinin banisi, qədim yunan filosofu Demokrit
tərəfindən öz ardıcıl inkişafını tapmışdır. Demokrit cəmiyyətin inkişafının əsas
hərəkətverici qüvvəsinin ehtiyac, zərurət və tələbat olduğunu hesab edirdi.
İnsanın heyvani həyat tərzi səviyyəsindən, onun müasiri olduğu Yunanıstan
mədəniyyəti səviyyəsinə qədər insan təkamülünə Demokritin baxışları tarixçi
Diodor tərəfindən şərh edilmişdir, bunun ardınca isə Lukretsi Karın “Şeylərin
təbiəti haqqında” poemasında öz parlaq təcəssümünü tapmışdır. Bu məşhur
əsərdə zooqoniya və antropoqoniyadan sonra ibtidai insanın həyatı və
mədəniyyətinin - dil, hüquq və din kimi mühüm təzahürlərinin mənşəyi
xarakterizə edilmişdir.
Sosial-mədəni inqilablar
Qeyri-bərabər inkişafın daimi dialektik prosesini ifadə edən bəşəriyyə-
tin mədəni təkamül prosesində hərdənbir, öz mahiyyətinə, mənasına və
bəşəriyyətin tarixi taleyinə təsirinə görə müxtəlif olan sosial-mədəni inqi-
lablar baş verir. Qlobal (epoxal), regional və ya lokal xarakter daşıyan bu
inqilablar, hər şeydən əvvəl, ideoloji, maarifçi və texnoloji xarakterli və-
zifələr qoyur və həll edir. Onlara: milli maraqlara, zamanın tələblərinə
cavab verən və dünya mədəniyyəti təcrübəsi, elm, texnika və texnologi-
yanın tərəqqisini labüd olaraq nəzərə alan yeni ideologiyanın yaranması;
iqtisadi inkisafı və bütün cəmiyyətin rifahını təmin edən dövlət idarəçili-
yinin yeni formaları; şəxsiyyətin elmi dünyagörüşünün formalaşmasına
səbəb olan, xalq kütlələrinin təhsili, tərbiyəsi və maarifində yeniliklər və
s. aiddir. Bu vəzifələrın yerinə yetirilməsi dövlət tərəfindən uyğun hüqu-
qi sənədlər, təşkilati tədbirlər və maliyyə şəraiti ilə təmin edilir. Sosial-
mədəni inqilabların ümumi xüsusiyyəti odur ki, onların hamısı bu və ya
digər formada insan şüurunun, intellektinin inkişaf məhsuludur, insan dü-
hasının nailiyyətləridir. Dünya mədəniyyəti tarixində, bu və ya digər in-
tellektual və mənəvi yeniliklərə əsaslanan, paleolit, aqrar, intellektual, di-
ni-mənəvi, elmi, sənaye, elmi-texniki və digər inqilablar məlumdur.
50-40 min il bundan əvvəl olan paleolit inqilab, antropogenezdən so-
siogenezə keçid və “Homo Sapiens” tipli insanın yaranması ilə xarakteri-
zə edilmişdir.
62
B.e.ə. 8-5-ci minilliklərdə baş verən aqrar (neolit) inqilab müəyyən
fərqli əlamətlərə malikdir. Onlara aiddir: qida məhsullarının istehsalı və
yığmadan (meyvə və s.) istehsal iqtisadiyyatına keçid; təsərrüfat və sosial
təşkiletmə və idarəetmə təcrübəsinin toplanması; sosial institut olan el-
min ilk rüşeyminin formalaşması; sosial-siyasi şəraitin dəyişməsini əks
etdirən yeni ideoloji qanunların yaradılması; mədəniyyətin epoxal tipini
parlaq ifadə edən və bəşəriyyətin inkişafında tarixi qanunauyğunluq ki-
mi, keyfiyyətcə yeni mərhələnin - sivilizasiyanın yaradılmasına gətirib
çıxaran aktiv kulturogenez prosesinin başlanğıcı.
B.e.ə. IV-III minilliklərdəki qlobal sosial-mədəni inqilab, tarixən öz
inkişaf formasını keçirmiş ibtidai cəmiyyətdən bəşəriyyətin ilk sivilizasi-
yalarının yaranmasına keçidə - Şumer, Misir, Çin, Hindistan və digər si-
vilizasiyalarda dünya mədəniyyətinin qızıl fonduna daxil olan yazı siste-
minin meydana çıxmasına gətirib çıxarmışdır. O, informasiya və yazının
(ilk intellektual (informasiya) inqilab) inkişafı və yayılması, sinfi cəmiy-
yət və dövlət kimi sosial mədəniyyət institutlarının yaranması, sosial iye-
rarxiyaya əsaslanan hakimiyyətin institutlaşdırılması və dövlət idarəçilik
sisteminin yaradılması ilə müşayiət edilirdi. Bu inqilabi prosesdə: təlim
və təhsilin təşkili, hüquqi sistemlərin və dini dünyagörüşü qanunlarının
yaradılması, elmin rüşeymləri, incəsənət, dini ayin, tibbi fəaliyyət, xarici
siyasət və s. institutlarının yaradılması baş verirdi. Onun mühüm göstəri-
ciləri aşağıdakılar idi: metallurgiya, tikinti, istilik texnikası, dulusçuluq
istehsalında və iqtisadiyyatın digər sahələrində texnoloji tərəqqinin tətbiq
edilməsi; ictimai istehsalın təşkili və idarə edilməsinin gələcək inkişafı –
kooperasiya, əmək bölgüsü və ixtisaslaşma; daxili və beynəlxalq əlaqə
vasitələrinin, hər şeydən əvvəl, çarxlı miniklərin və gəmiqayırmanın ge-
nişləndirilməsi hesabına əsaslı surətdə yaxşılaşdırılması. İlk sivilizasiya-
ların yaranması ilə nəticələnən qlobal inqilab üçün: əməyin ardıcıl bölün-
məsi - əqli əməyin fiziki əməkdən, sənətin əkinçilikdən ayrılması; müba-
dilə və ticarətin genişləndirilməsi; təcrübənin toplanması, möhkəmləndi-
rilməsi və ötürülməsi, onun fərdidən sosiala çevrilməsi; yenilikçi mədə-
niyyətin mühafızəkar mədəniyyətdən üstünlüyü də xarakterik idi.
B.e.ə. II minilliyin sonunda ilk dini-mənəvi inqilabların rəmzləri bun-
lar idi: Mərkəzi Asiyada, İranda və Qafqazda Zərdüştlüyün təşəkkülü;
Misirdə Exnaton dini islahatı; Babilistanda arxaik dini təsəvvürlərin kö-
kündən dəyişilməsinə və yeni dini sistemlərə keçidə səbəb olan monote-
izmin meydana çıxması.
Kitabın kəşfi ilə əlaqədar ikinci informasiya inqilabı əvvəlcə Çində,
yeni eradan əvvəl, təqribən 1300-cü ildə baş vermişdir.
Dostları ilə paylaş: |