Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
207
AZƏRBAYCAN DİLİNİN
ONOMALOGİYASI
Azərbaycan dilçiliyində xalqın tarixi, dili, mədə niy yə ti və
psixologiyasını yaşadan onomastik vahidlərin hər tərəfli təd-
qiqinə son dövrlərdə xüsusi diqqət yetirilir. Be lə ki, Azərbay-
can onomastikasının ayrı-ayrı sahələrinə mə qa lə, mo noqrafıya,
namizədlik və doktorluq dissertasiyaları həsr edil miş, eyni za-
manda V.İ.Lenin adına APİ-də iki dəfə el mi-nə zəri konfrans
keçirilmişdir. Lakin onomastikanın ümumi-nəzəri məsələləri,
onomastik vahidlərin sistemli şə kildə tədqiqi, an tro ponimlərin
formalaşma dövrlərinin mü əyyənləşdirilməsi, bədii əsər lərdə
onomastik vahidlərin üs lubi xüsusiyyətləri və s. məsələlərə
az diqqət yetiril miş dir. Bu baxımdan Azərbaycan SSR EA-nın
müxbir üzvü, professor A.M.Qurbanovun “Ma arif” nəşriyya-
tı tərəfindən bu yaxınlarda nəşr olunan “Azər baycan dilinin
onomalo gi yası” (1988) kitabı xüsusi əhəmiyyətə malikdir.
Kitab giriş, 2 hissə və 16 fəsildən ibarətdir. “Ono-
malo gi yanın ümumi-nəzəri məsələləri” adlanan I hissədə
ono mastika anlayışı, onomastik leksikanın dilin lüğət tər-
kibində mövqeyi və sistemi, onomalogiya və onun yarım-
şöbələri, onomalo gi ya nın növləri geniş şəkildə şərh edil-
mişdir. Burada onomalo gi yanın dilçilik şöbələri ilə yanaşı,
ədəbiyyatşünaslıq, tarix, et noq rafiya, sosiologiya, coğra fı-
ya, astronomiya, epiqrafıka, este ti ka ilə əlaqəsi nəzəri cə-
hət dən əsaslandırılmış, həmin elm sahə lə rinin onomastik
va hidlərin tədqiqində, onun daha dərindən araşdırıl ma sın-
da rolu və əhəmiyyəti konkret faktlarla izah olunmuşdur.
Prof. A.M.Qurbanov onomastik mənbə, onların növ lə -
ri (qə dim abidələr, yazılı ədəbiyyat, şifahi ədəbiyyat, elmi
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
208
ədə biy yat, qədim və müasir lüğətlər, qədim və müasir xə-
ri tələr, dialekt və şivələr, qohum dillər, arxiv materialları
və s.) və prin sipləri ilə yanaşı, onomastik materialın top-
lan masının for ma və üsulları, onomastik lüğətlərin tərti-
bi və əhəmiyyəti məsə lə lərinə xüsusi diqqət yetirir, eyni
za manda həmin mənbə və materialların onomastika elmi
üçün zəruri, həm də bir açar rolu oynadığını işıqlandırır.
Kitabın 2-ci hissəsi “Azərbaycan onomalogiyası mə-
sələləri” adlanır. Burada Azərbaycan onomastik vahid lə-
rinin tür kologiyada, həmçinin Azərbaycan dilçiliyində təd-
qiqi tarixi sistemli şəkildə araşdırılır, hər bir əsər təhlil süz-
gəcindən keçirilir, onun mənfı və müsbət cəhətləri gös tərilir.
Əsərdə diqqəti cəlb edən xüsusiyyətlərdən biri də kom -
ponentlərin miqdarına görə onomastik leksikanın tər ki bi
məsələsinin tədqiqidir. Belə ki, birkomponentli (Asəf, Babək –
antroponim, Gəncə, Quşçu – toponim, bayat, oğuz – et nonim),
ikikom ponentli (Əzizağa, Qızyetər – antro po nim, Balatəklə,
Başgöynük – toponim) və çoxkomponentli (Xır mançaynarbinə,
Xalatalabinə – toponim) onomastik va hid lər ayrılıqda tədqiqa-
ta cəlb edilmiş və çoxkom po nentliyin daha çox yer adları, idarə
və təşkilat adlarında mü şahidə edildiyi əsaslandırılmışdır.
Onomastik leksikanın dil mənsubiyyətinə görə təd-
qiqi ilə daha çox məşğul olan müəllif belə qənaətə gəlir ki,
Azərbaycan antroponimlərinin 70, etnonim və hidro nim-
lərinin isə 100 faizi milli dil vahidləri əsasında for ma laş-
mışdır. Bununla bərabər, A.Qurbanov Azərbaycan ono-
mas tik vahidləri sistemindəkı mon qol, ərəb, fars, gürcü,
er məni və rus dillərinə məxsus ono mas tik vahidlərin möv-
qe yi və işlənmə tarixini də sistemli şəkildə araşdırıb.
Kitabda adi, qeyri-adi və bədii antroponimlər, şəxs
adı, ata adı, familiya, ləqəb, təxəllüs və titulların leksik-se-
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
209
mantik xüsusiyyətləri, yaranma yolları zəngin faktlarla gös-
tərilmiş, həm çinin Azərbaycan onomastikasında ilk də fə ola-
raq antro po nimlərin inkişaf dövrləri müəyyənləş diril mişdir.
Müəllif antro ponimlərin formalaşmasını 4 əsas dövrə bölür:
1. Qədim dövrlərdə Azərbaycan antroponimləri (XII əs rin so
nuna qədər);
2. XIII–XVIII əsrlərdə Azərbaycan antroponimləri;
3. XIX əsrdə Azərbaycan antroponimləri;
4. XX əsrdə Azərbaycan antroponimləri.
Hər bir dövrün xarakterik xüsusiyyətləri, eyni za man da
ictimai-siyasi şəraitin antroponimlərin işləklik mövqe yinə tə-
siri məsələləri dövrlər üzrə təhlil edilir. Kitabın “Antroponim-
lər” bölməsində müxtəlif fonetik variantlarda erməni (Beqlar,
Gumuş, Temur, Aydamir, Elçibek) və gür cü (Nodar, Temuri,
Mirza, Nariman) dillərində işlənən Azər baycan antroponim-
ləri də linqvistik təd qiqata cəlb edil mişdir.
A.Qurbanov onomastikanın əsas sahələrindən olan
et no nim, toponim, hidronim, zoonim, kosmonim və kte-
ma tonim lərin yaranma yolları və leksik-semantik xüsusiy-
yət lərini tədqiq etmiş, “uyğur”, “muğ”, “quşçu”, “təklə”
et nonimlərinin, Bi çə nək, Salyan, Güzdək toponimlərinin,
Al bançay, Qanlı göl, İncəçay hidronimlərinin etimo lo gi ya-
sı barədə yeni fikirlər söy lə mişdir. Məsələn, müəllif ta rixi
faktlarla əsaslandırır ki, Şah buz rayonu ərazisində olan
“Bi çə nək” toponimi “peçenek” etnonimi ilə, “Qanlı göl”
hidroni mi isə qədim türk tayfası olan “kanqlı” ilə bağ lıdır.
Prof. A.M.Qurbanovun “Azərbaycan dilinin onomalo-
gi yası” kitabı Azərbaycan onomastikasının sürətli inkişafı
üçün ən dəyərli mənbə rolunu oynayacaqdır.
1988
Dostları ilə paylaş: |