Hələ keçmiş SSRİ dövründə sanitar qanunçuluğu ilə
suyun çirklənməsi üzrə 420 KMH normativi, atmosferin
çirklənməsi üçün 160-dan çox normativ təsdiq edilmişdir.
Lakin buna baxmayaraq, normallaşdırılmış çirklən-
diricilərin və onların kombinasiyalarının sayı müntəzəm
qaydada artır. Ona görə də, bu sahədəki mövcud metodika
təkmilləşdirilməkdə davam etdirilir. KMH-nin normativ
göstəricilərini qaz sənayesinə də aid etmək olar.
İkinci tip normativ isə çirklənmənin nəzarət
səviyyəsidir. Bu tip normativin tələbi isə insan səhhəti və
təbii mühitə dağıdıcı təsir göstərməmək şərti ilə tibbi-
bioloji baxımdan mühitdə mümkün minimum səviyyəyə
yol verilsin.
Mühitin təmizlik səviyyəsini əks etdirən KMH-ilə
dağıdıcı xarakter daşımayan konsentratların maksimum
çirklənmə səviyyəsini (KMÇS) əks etdirən göstəricilərin
eyniləşdirilməsi böyük səhvlərə gətirib çıxara bilər. KMH
və KMÇS çirklənmə səviyyəsinin mümkün intervallarını
əks etdirirlər. Çirklənmənin regional səviyyəsinin
perspektiv planlaşdırılmasının optimal həlli zamanı
normativlərin
aralıq
əhəmiyyəti
müəyyənləşdirilir.
Normativin aralıq əhəmiyyəti planın seçilməsi bir sıra
amillərdən: müəssisənin əsas məhsul buraxılışının plan
tapşırığından, təbiətin mühafizəsi üçün ayrılan kapital
qoyuluşunun limitindən, regionun xarakterindən və s.
asılıdır [35,36].
Regional planlaşdırmanın ayrı-ayrı mərhələləri üzrə
çirklənmə səviyyəsinin plan göstəriciləri bir-birindən
fərqlənirlər. Planlaşdırılma prosesində aralıq normativləri
perspektiv normativlərə (KMH) yaxınlaşdırmaq üçün
aşağıdakıları özündə əks etdirən ekoloji vəziyyətin
pisləşməməsi prinsipi əsas götürülmüşdür. Ətraf mühitin
keyfiyyətinin idarəçiliyi və planlaşdırılması zamanı
KMÇS-in gözlənilməsi (onun normativlərindən) mühüm
sosial-ekoloji oriyentasiyadır. Ekoloji cəhətdən təmiz
rayonlarda
KMH
normativlərindən
o
tərəfə
keçilməməlidir. Digər rayonlarda da çirklənmə səviyyəsi
planlaşdırılma
dövrünün
əvvəlindəki
səviyyəsini
göstərməlidir.
Perspektiv planlaşdırma və proqnozlaşdırmanın hər
bir mərhələsində işlənilən konkret normativlərin sosial-
iqtisadi vəziyyəti bütünlükdə cəmiyyətin vəziyyəti ilə
əlaqələndirilməlidir. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, son
dövrlərdə təbii mühitin keyfiyyətinin artırılmasına olan
tələbat daha çox artmışdır. Xüsusi ilə KMH-də kimyəvi
maddələrə daha çox diqqət yetirilir.
ƏMM keyfiyyət normativlərinin planlaşdırılmasına
nail olmaq üçün mütləq atmosferə müvəqqəti buraxıla
biləcək zəhərli maddələrin, çirklənmiş su tullantılarının,
eləcə də ekoloji yükün mümkün həddinin normativini
müəyyənləşdirmək lazımdır.
Qaz sənayesində keyfiyyət vəziyyətini xarakterizə edən
normativlər
əsasən
atmosfer
və
su
üzrə
müəyyənləşdirilmişdir. Bəzi ədəbiyyatlarda KMH zəhər-
ləyici maddələri və qaz sənaye müəssisələrindən atmosferə
qaz axımının xarakteristikası verilir. Torpaq resurslarına
gəldikdə isə burada həm də bir çox standartlaşmış məsələlər
tam həll olunmamışdır. Ona görə də, torpaq resurslarında
əmələ gələn keyfiyyət dəyişikliklərinin səviyyəsinin və ona
təsir edən amillərin qiymətləndirilməsi çətinliklərlə rastlaşır.
Torpaq resursunun standart keyfiyyət vəziyyəti
duzlaşmanın, gübrələnmənin, bataqlıq və müvəqqəti su
basmanın, erroziyanın, torpağın korlanması normasının
mümkün həddini özündə əks etdirməlidir. Xətti qurğular
və sənaye meydançaları üçün ayrılan torpaq sahələrinin
normativlərə uyğun gəlməsi xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, xətti qurğular üçün
ayrılmış torpaq sahələri heç də həmişə tikintinin təşkili
layihəsinə uyğun gəlmir. İndiki şəraitdə bu məqsəd üçün
ayrılan torpaq sahələrinə müasir elmi-texniki tərəqqi,
orada tətbiq ediləcək yeni istehsal texnologiya baxımından
yanaşmaq lazımdır. Hazırda sənaye meydançaları üçün
ayrılan torpaq sahələrinin normativi yoxdur. Ona görə də,
bu məqsəd üçün ayrılan torpaq sahələri ayrılıqda
götürülmüş hər bir obyektin tikintisində işlədilən texnika
və qurğulara görə müəyyənləşdirilir.
Elmi cəhətdən əsaslandırılmış normativlər sisteminin
yaradılması proqnozlaşdırmanın əsas ünsürlərindən biridir.
Proqnozlaşdırılan dövrdə normativ bazanın yaradılması
regionların sosial-iqtisadi əlaqələrinin və təbii mühitin
keyfiyyət dəyişikliklərini optimallaşdırmağa imkan verir.
Təbii ehtiyatların mühafizəsinin müasir konsepsiyası
ölkənin praktikasında işlənib hazırlanmış təbiət və
cəmiyyətin qarşılıqlı təsirinə, dövlətin ekologiya siyasətinə
və təbii ehtiyatların qorunması prinsiplərinə əsaslanır
[22,38,66].
Təbii ehtiyatların deqradasiyasını təhlükəliliyinin
dərk edilməsi cəmiyyətlə təbiətin qarşılıqlı əlaqəsinin yeni
formalarının əmələ gəlməsinə - ətraf mühitin qorunmasına
gətirib çıxartdı. İlk əvvəllər o konservativ formada, nadir,
tarixi əhəmiyyətli obyektlərin, təbiətin, təbii abidələrin,
təbii ekoloji sistemlərin qorunması formasında meydana
gəldi. Sənaye və kənd təsərrüfatının inkişafı ilə əlaqədar
təbii sərvətlərin intensiv istismarı yeni təbiəti müdafiə
tədbirlərinin görülməsini tələb etdi, bu halda təbiəti
müdafiə tədbirlərinə eyni zamanda təbii ehtiyatlardan
istifadə fəaliyyəti daxil edilir.
İstehsal miqyasının artımı insanın təbiətə neqativ
təsirinin güclənməsinə səbəb olmaqla, öz növbəsində
onun həyatını və sağlamlığını, müasir və gələcək nəsillərin
Dostları ilə paylaş: |