169
Maşıneni qırqunqe eyhen, həkeracar hayna beynavavur. Sa
havule maşın dame axu, qırqını yiğıl insanar mıssıba-mıkaba
maşıne avxu.
İnsananaşe eyhen:
Şi beynava hısab ha-ana Asvar şale əkelikavur.
Mən tələsirəm
Bir gün Asvar köhnə Suvagildən piyada gəlirmiş. Birdən
arxadan bir yük maşını ona yaxınlaşır. Sürücü Asvara deyir:
-
A kişi, Asvar, sən dəlisənmi, niyə maşın ola-ola piyada
gedirsən?
Asvar deyir:
-
Ə, qardaş, mən tələsirəm, sizinlə oynayası vaxtım yoxdur.
Maşındakı camaatın hamısı bir ağızdan dedilər ki, vallah,
həqiqətən bu dəlidir.
Bir xeyli keçmiş selin içində qalır. Nə qədər eləyirlərsə maşını
çıxarda bilmirlər. Ac, soyuq gecə yarısına qədər maşının yanında
qalmalı olurlar. Sonra hamı bir ağızdan deyir:
Bizim dəli hesab etdiyimiz Asvar bizdən ağıllı imiş.
Hina hizda qoharır
Sa yiğıl Asvar sa Suvaqılis mihman axu. Sayıd eçeşını
bagençe uşaxaşın haraybı ıxa. Asvar xani iyesikasana uşaxaşıkab
kina avaykan. Asvare akkini uşaxe eyhen:
-
Qare Asvar dayi zinayi ğu qoharbı vob, hasre zı dimeta.
Asvare zarada xani iyesikle eyhen:
Qare hina yizda qoharır, ma hina ğu dete, manasa zaska xale.
Bu mənim qohumumdu
Bir gün Asvar bir Suvagillinin qonağı olur. Birdən alma
bağından uşaqların harayı eşidilir. Ev sahibi ilə Asvar uşaqların
dalınca düşür. Asvarın tutduğu uşaq deyir:
-
Asvar dayı, biz sizinlə qohumuq, məni döymə.
Bunu eşitcək Asvar ev sahibinə deyir:
- Bunu sən döyərsən. Bu mənim qohumum çıxdı, o birisini
mənə ver.
170
Cennet zas hele
Za yas cıqe molle eyhen:
-
- Ey millet, har musurman hini dünyeyl qırqıni əzab-
əziyyatıs dözmuşebxes vukkan. Musurmanın hambaşin dünye şensa
vodun. Zı eyhenbı aqar şu he-e manke cennet vuşun vodun.
Asvare mollaykle eyhen:
-
- Qare molla ğu hini dünyeylın cennet şas hele, şenisa
dünyeylın vas alete.
Cənnəti ver
Bir yas yerində molla deyirdi:
-
Ay camaat, hər insan bu dünyanın əziyyət və zillətinə
dözməlidir. Hər kəs mənim dediklərimi eləsə cənnətə gedəcək.
Asvar mollaya qayıdıb deyir:
- A molla, sən bu dünyadakı cənnətini mənə ver, o dünyadakı
cənnəti sən götür.
Qeb insanarıbva ehecın
Sa suvayle cığrıke alla əni vor. Sayıd ilakkana Asvar xərra
hişana-a oni cığrıle cuni suralkavur sallamışxa. Mani adame
Asvarıkle eyhen:
-
Qare Asvar ğu şavukana hamme xərra hişana-a?
Asvare eyhen:
Qare çoc hasrede canavaraşe qeb insanar vuxayla ehecın.
Çox adam olduğu bilsin
Birisi dağ cığırı ilə gedirmiş. Birdən görür ki, Asvar haray-
həşirlə yuxarı cığırla ona tərəf gəlir. O kişi Asvara deyir:
-
Ay Asvar, sən kiminlə ucadan danışırsan?
Asvar deyir:
- Ay qardaş, qoy canavarlar elə bilsin, burada adam çoxdu və
yanıma gəlməsin.
Beynavayke əkelnana kalma
Sa insane Asvarna yazux hav-u eyhen:
171
-
- Qare Asvar çoci ğu tekra axa. Ğu tekra, şena Lələr tekra,
hamna hey-ı sa cıqe axe.
Asvare eyhen:
-
- Ay çoc man nəxüdna ixes, şena işığ deşda, zı me beynava.
Dəlidən doğru xəbər
Bir nəfərin Asvara yazığı gəlib deyir:
-
Ay Asvar qardaş, elə tək yaşayırsan. Lalə arvad da təkdir,
onu alsan və bir yerdə qalsanız yaxşı olar.
Asvar deyir:
- Ay qardaş, o necə olacaq, o kor, mən dəli.
Huşşuna rəhməteka arkın?
Şehid dayi sa yiğıl kolxoz sadrini kabinete arı dua hole. Hina
kabinetene insanaşe qaf surak hivacı dua qəbul hav-u. Qırqınbışıkle
həməxüd asaxa sadrına insan rəhməteka arkın.
Sadre yavaşda eyhen:
-
Qare Şehid huşşuna rəhməteka arkın?
Şehid daye eyhen:
Na-a sadri xabar deşdane kolxoz rəhməteka atkın.
Ölən kimdi?
Şəhid dayı bir gün kolxoz sədrinin otağına girib dua verir.
Kabinetdəki adamlar söhbətlərini kəsib duanı qəbul edirlər. Hamı
elə fikirləşirlər ki, ölən sədrin yaxın adamıdı. Dua qurtarandan
sonra sədr yavaşca deyir:
-
Ay Şəhid, rəhmətə gedən kimdi?
Şəhid deyir:
-
Nədir, sədr, xəbəriniz yoxdur, kolxoz ölüb.
Merunquka ileka
Asvare sa zəıfayna şıkıl tersinaba divarıke asmış hav-u. Cuna
qohar arı mançika ilakkı eyhen:
-
Asvar çoci naas hini fağırdina şıkıl hinəxüb asmış hav-u?
Asvare eyhen:
-
Qare mana düzzüra asmış heyime merunquka ileka.
172
Başqasına baxır
Asvar bir qadının şəklini divardan başıaşağı asır. Onun
qohumu bunu görüb soruşur:
-
Asvar qardaş, niyə bu yazığı başı aşağı çevirmisən?
Asvar deyir:
- Ay kişi, elə düz asanda o, başqasına baxırdı, mən də belə
asdım.
Sixnari vuşşuna?
Adamer sabinı sa cıqe xivıni molle eyhen:
-
Qare mani hişdi qəbristanlığençe karbı iqal, kurakbı, yababı,
sementın meşukbı.
Şehid daye zarada eyhen:
-
Ay molla, na-as ğu sixnari menni ciqe tabal ha-a. Qare
sixnari Nuri hamacardişde vorna.
Molla eyhen:
-
Qare Şehid öqecar kikinı insane nəxüdna sixbı ha-as.
Şehid daye eyhen:
-
Bes molla ğu dişdi eyhe insanın daimi dünye şensa vodun,
şa-ab şu dehdab yuqba yaşamışebxes.
Oğru kimdi?
Camaat yığışan bir yerdə kəndin mollası deyir:
-
Ay kişilər, bizim qəbristanlıqdan şey-şüy itir: bel, sement
kisələri, bilmirəm hara gedir?
Şəhid dayı tez deyir:
-
Ay molla, sən niyə oğrunu başqa yerdə axtarırsan. Oğru
Nuru orda qəbristanlıqda deyilmi?
Molla deyir:
-
Ay Şəhid, çoxdan ölən adam necə oğru ola bilər?
Şəhid dayı deyir:
- Molla, bəs sən bizə demirdinmi, insanın daimi dünyası odur,
bu dünya müvəqqətidir?
Dostları ilə paylaş: |