Bu qanun ətraf mühitin keyfiyyətinin yaxşılaşdırılması, təbii ehtiyatların səmərəli
istifadəsi və bərpası, ətraf mühitin mühafizəsi sahəsində qanunçuluğun və hüquq qaydalarının
möhkəmləndirilməsi məqsədilə cəmiyyətlə təbiətin qarşılıqlı əlaqəsini tənzimləyir.
Qanuna müvafiq olaraq təbii ehtiyatlardan istifadə və ətraf mühitə təsirlə bağlı hər bir
fəaliyyət dövlət ekspertizasından və müntəzəm nəzarətdən keçməli, ətraf mühitə neqativ təzyiqlər
vaxtında müəyyənləşdirilərək, təbiəti mühafizə norma və qaydalarına uyğunlaşdırılmalıdır. Bunun
üçün həyata keçirilən hər bir fəaliyyətin ekoloji təhlükəlilik səviyyəsi müəyyən olunmalı, fəaliyyət
növlərinin layihələndirilmə mərhələsində təbiəti mühafizə qanunvericiliyinə, sanitar norma və
qaydalarına müvafiqliyi araşdırılmalı, ətraf mühitə neqativ təsirlərin ləğvinə və azaldılmasına
yönəldilmiş tədbirlər müəyyən olunmalıdır.
Azərbaycan Respublikası ərazisində hər hansı fəaliyyət növünü həyata keçirən struktur
vahidləri dövlət ekoloji ekspertizasının rəsmi rəyinin icrasına görə qanunvericiliyə uyğun surətdə
məsuliyyət daşıyırlar. Göstərilən rəylərə zidd olan qərarlar etibarsız sayılır və qanunçuluq
çərçivəsində məsuliyyətə cəlb olunur.
«Xüsusi mühafizə olunan təbiət əraziləri və obyektləri haqqında» Qanun (2000) spesifik
sahələrin mühafizə və istifadə olunmasını tənzimləyir və onların statusunu müəyyən edir.
«Ekoloji təhlükəsizlik haqqında» Qanunun məqsədi insanların həyatını və sağlamlığını,
cəmiyəti, onun maddi və mənəvi dəyərlərini, ətraf mühiti, o cümlədən, atmosfer havası, kosmik
fəza, su obyektləri, yerin təki, torpaq, təbii landşaft, bitki və heyvanlar aləminin təbii və antropogen
amillərin təsiri nəticəsində yaranan təhlükələrdən qorumaq üçün hüquqi əsasların müəyyən
edilməsidir. Ekoloji təhlükəsizliyin təmin edilməsi məqsədilə aşağıdakı fəaliyyətlərə
məhdudiyyətlər qoyulur:
Dövlət ekoloji ekspertizasının müsbət rəyi olmadan, habelə həyata keçirilməsi üçün
qanunvericiliklə müəyyən edilmiş qaydada xüsusi icazə tələb olunduğu hallarda, belə
icazəsi olmadan ətraf mühitə bilavasitə və ya dolayı yolla mənfi təsir göstərən fəaliyyətə;
Ağır ekoloji nəticələrə səbəb ola bilən fəaliyyətə;
Ekoloji təhlükəsizliyin təmin edilməsinə dair tələblərə uyğun olmayan fəaliyyətə.
Təhlükəli ekoloji vəziyyətlərin, o cümlədən, onların gələcək nəticələrinin tam həcmdə aradan
qaldırılması üçün maliyyə mənbələri aşağıdakılardan ibarətdir:
Təhlükəli ekoloji vəziyyət yaranmasında təqsirkar olan təsərrüfat subyektlərinin vəsaiti;
Təhlükəli ekoloji vəziyyətin yaranması nəticəsində ətraf mühitə vurulan zərərə görə sığorta
ödəmələri;
Qrantlar və beynəlxalq qurumların maliyyə yardımı.
«Əhalinin radiasiya təhlükəsizliyi haqqında» Qanunda istehsal obyektlərinin istismarı
zamanı radiasiya təhlükəsizliyini təmin edən tələblər və bu tələblərin təmin edilməsində dövlət
siyasətinin əsas istiqamətləri göstərilir, ionlaşdırıcı şüa mənbələri istifadə olunan sahələrdə işçilərin
və əhalinin təhlükəsizliyini təmin edən ekoloji normativlər və qəza zamanı əhalinin səhhətinə,
əmlakına və həyatına dəymiş ziyanın ödənilməsi hüquqları müəyyən edilir.
«Sanitar epidemioloji təhlükəsizlik haqqında» Qanunda – sanitar-epidemioloji
təhlükəsizliyin təmin olunması sahəsində vətəndaşların və dövlət nəzarət orqanlarının hüquq və
vəzifələri, sanitar-gigiyenik norma və normativlərin müəyyən edilməsinin əsas prinsipləri
göstərilir, obyektlərin və digər təsərrüfat fəaliyyətlərinin layihələndirilməsi, tikintisi və istismarı
zamanı sanitar-epidemioloji təhlükəsizliyin qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş tələbləri təyin edilir.
«Atmosfer havasının qorunması haqqında» Qanunda atmosferə fiziki və kimyəvi təsirlərin
idarə edilməsi məsələləri müəyyən olunur, atmosferə zərərli təsirlərin dövlət uçotunun təşkili,
atmosfer havasının mühafizəsinə nəzarətin təmin edilməsi, atmosferin çirklənməsi ilə əlaqədar
meydana çıxan mübahisəli məsələlərin həlli üçün hüquqi əsaslar müəyyən edilir.
Əhalinin, iqtisadiyyat və təsərrüfat sahələrinin suya olan tələbatını ödəmək, su
sərvətlərinin qorunması və sudan istifadəni tənzimləmək üçün su mühafizə qanunçuluğu müəyyən
edilmiş, «Su məcəlləsi», «Su təchizatı və tullantı suları haqqında» və «Meliorasiya və irriqasiya
haqqında» Qanunlar fəaliyyət göstərir.
«Heyvanat aləmi haqqında» Qanun heyvanat aləminin mühafizəsi, artırılması və ondan
istifadənin əsas müddəalarını müəyyən edir. Bu qanun heyvanat aləmindən istifadəyə
məhdudiyyətləri, qadağaları, heyvanların sayının tənzimlənməsinin hüquqi əsaslarını, bu sahədə
qanunçuluğun pozulmasına görə məsuliyyətin və mübahisəli məsələlərin həlli prinsiplərini
müəyyən edir.
«Radioaktiv tullantılar haqqında» və «İstehsalat və məişət tullantıları haqqında» Qanunlar
ətraf təbii mühitin tullantılarla çirklənməsinin qarşısını almaq, tullantıların zərərsizləşdirilməsi və
yerləşdirilməsi qaydalarını tənzimləyir.
«İstehsalat və məişət tullantıları haqqında Qanun» Azərbaycan Respublikasında insan
fəaliyyəti nəticəsində əşya və maddə şəklində əmələ gələn istehsalat və məişət tullantılarından ətraf
mühitin qorunması, onların təhlükəli təsirinin azaldılması, təbiətdə ekoloji tarazlığın təmin
edilməsi, tullantıların təkrar xammal kimi istifadəsi sahəsində dövlət siyasətini müəyyən edir,
zərərli qazlar, çirkab suları və radioaktiv tullantılar istisna olmaqla, tullantılarla bağlı münasibətləri
tənzimləyir.
İstehsal prosesində hüquqi və fiziki şəxslər aşağıda göstərilən bir sıra tələblərə əməl
etməlidir:
İstehsal prosesində yaranan tullantılar inventarlaşdırmalı və bu barədə, eləcə də
tullantıların dövriyyəsi haqqında müvafiq icra hakimiyyəti orqanına məlumat
verilməlidir;
Tullantılarla bağlı istehsalat nəzarəti həyata keçirilməlidir.
Dostları ilə paylaş: |