www.vivo-book.com
24
görünmürdü. Çox güman ki, o ya həbsxanaya düĢmüĢ, ya da
hansısa bir iĢə iliĢmiĢdi.
Camaat yavaĢ-yavaĢ toplaĢırdı. Mən onlardan çox azını
tanıyırdım. Arxa həyətə, öz ev sahibəmin yanına getdim. O
gəlib qapını açdı.
– Missis O'Kif, mən böyük bir qonaqlıq verirəm.
Ġstəyirəm ki, siz ərinizlə birlikdə bu qonaqlıqda iĢtirak
edəsiniz. Çoxlu pivəmiz, kredellərimiz və yaxĢıca qızarmıĢ
kartof yonqarımız var.
– Ah, aman Allahım, yox!
– Nə olub, problem nədir?
– Mən ora necə insanların girdiyini gördüm! O
saqqallılar, bütün o saçlı-qıllılar və o dalı yırtıq paltarlılar!
Bilərziklər və muncuqlar... onlar kommunistlər bandasına
oxĢayırlar. Belə insanlara necə qatlaĢa bilirsən?
– O insanlardan mənim də xoĢum gəlmir, missis O'Kif.
Biz, sadəcə, pivə içib söhbət edirik. Bunun heç bir anlamı
yoxdur.
– Onlarla ehtiyatla davran. Belə insanlardan nə desən
gözləmək olar, onlar boruları da oğurlayarlar.
www.vivo-book.com
25
Qadın qapını örtdü.
Lidiya gec gəldi. Qapıdan aktrisa kimi daxil oldu.
Diqqətimi özünə ilk çəkən Ģey onun baĢındakı kənarına
lavanda lələyi taxılmıĢ böyük kovboy Ģlyapası oldu. O
mənimlə heç nə danıĢmadan dərhal kitab mağazasının cavan
satıcısının yanına oturdu və onunla nəsə haqqında
gərginliklə söhbət etməyə baĢladı. Mən daha çox içməyə
baĢladım və mənim danıĢığımdakı yumor və enerji harasa
qeyb oldu. Kitab satıcısı pis oğlan deyildi, sadəcə, yazar
olmağa çalıĢırdı. Onun adı Rnedi Evans idi, lakin o
Kafkanın elə dərininə dalmıĢdı ki, bədii aydınlığa nail
olması mümkün görünmürdü. Biz onun xatirinə
dəyməkdənsə, onu “YumĢaldıcı YanaĢma” jurnalında çap
etməyi, üstəlik onun mağazası vasitəsi ilə öz jurnalımızı
satmağı daha məqsədəuyğun görmüĢdük.
Mən pivəmi bitirdim və ətrafda bir qədər dolaĢdım.
Arxa artırmaya çıxdım, dalana enən pilləkəndə oturdum və
yekəpər bir qara piĢiyin zibil qabına girmək üçün
çabalamasına tamaĢa etməyə baĢladım. Mən pillələr ilə
enərək ona yaxınlaĢdım. Lakin ona yaxınlaĢdığım an piĢik
www.vivo-book.com
26
cəld zibil qabından yerə tullandı. Bir neçə metr aralanıb
dayandı və məni izləməyə baĢladı. Zibil qabının qapağını
götürdüm. Qabdan gələn üfunət dözülməz idi. Qabın içinə
qusdum və qapağı əlimdən səkiyə saldım. PiĢik zibil qabının
üstünə atılaraq dörd ayağı ilə onun kənarında dayandı. Bir
anlıq tərəddüddən sonra o, hilal Ģəkilli ayın parlaq iĢığında
qabın içinə girərək gözdən itdi.
Lidiya hələ də Rendi ilə söhbət edirdi və masanın
altında onun bir ayağının Rendinin ayağına toxunduğunu
gördüm. Mən bir pivə də açdım.
Semmi öz söhbəti ilə hamını güldürürdü. Camaatı
güldürmək istədiyim vaxtlarda mən bu iĢi daha yaxĢı
bacarırdım. Amma həmin gecə o ovqatda deyildim.
Qonaqlıqda 15-16 kiĢi və cəmisi iki qadın vardı – Lidiya və
Eypril. Eypril çox kök idi və pəhriz saxlayırdı. O, döĢəməyə
sərilmiĢdi. Təxminən bir saatdan sonra o döĢəmədən qalxdı
və məclisi yanıb tükənmiĢ anfetamin manyakı narkoman
Karl ilə birlikdə tərk etdi. Bundan sonra məclisimizdə 15-16
kiĢi və Lidiya qaldı. Mətbəxdə bir pinta skoç tapdım. ġüĢəni
www.vivo-book.com
27
də götürüb arxa artırmaya çıxdım və ara-sıra ondan udumlar
almağa baĢladım.
Gecə keçdikcə, kiĢilər yavaĢ-yavaĢ məclisi tərk etməyə
baĢladılar. Hətta Rendi Evans da getdi. Nəhayət, yalnız
Semmi, Lidiya və mən qalmıĢdıq. Lidiya Semmi ilə söhbət
edirdi. Semmi nəsə gülməli Ģeylər danıĢırdı. Onun
danıĢdıqlarına mən də gülürdüm. Sonra o getmək istədiyini
söylədi.
– Getmə xahiĢ edirəm, – Lidiya dedi.
– Ġmkan ver adam getsin, – mən araya girdim.
– Hə, mən artıq getməliyəm, – Semmi dilləndi.
Semmi gedəndən sonra Lidiya mənim üstümə düĢdü:
– Onu qovmaq məcburiyyətində deyildin. Semmi çox
məzəli oğlandır, Semmi, həqiqətən, çox məzəli oğlandır.
Sən isə onun qəlbini qırdın.
– Amma mən səninlə təklikdə danıĢmaq istəyirəm,
Lidiya.
– Sənin dostlarından çox xoĢum gəlir. Mən sənin kimi
bu qədər müxtəlif insanlarla görüĢə bilmirəm. Mən insanları
sevirəm!
www.vivo-book.com
28
– Mən isə yox.
– Sənin insanları sevmədiyini bilirəm, amma mən
onları çox sevirəm. Onlar səninlə görüĢmək üçün bura
gəlirlər. Bəlkə də onlar səninlə görüĢə gəlməsəydilər, sənin
onlardan daha çox xoĢun gələrdi.
– Yox, nə qədər az görsəm, onlardan bir o qədər çox
xoĢum gələr.
– Sən Semminin xətrinə dəydin.
– Sən elə bil. Amma o, evə, öz anacığının yanına getdi.
– Sən qısqanc, həm də etibarsız adamsan. Sən elə
düĢünürsən ki, mən söhbət etdiyim hər kiĢi ilə yatağa
girməyə hazıram.
– Yox, elə düĢünmürəm. Bura bax, bir qədəh içkiyə
necə baxırsan?
Mən yerimdən qalxıb ona bir içki qarıĢdırdım. Lidiya
uzun bir siqaret alıĢdırdı və içkisindən bir udum aldı.
– Bu Ģlyapa sənə çox yaraĢır, – mən dedim. – Hələ o
bənövĢəyi lələyi demirəm.
– Bu mənim atamın Ģlyapasıdır.
– Bəs atan öz Ģlyapasını axtarmayacaq?
Dostları ilə paylaş: |