30
proqramlaĢdırılması, digərində isə onun qrammatik-sintaktik təĢkili
mexanizmi pozulur.
Efferent motor afaziya nitqdə ayrı-ayrı sözlər saxlanılmaqla
ifadənin qrammatik quruluĢunun pozulması və bundan baĢqa onun
motor sxeminin pozulması ilə xarakterizə olunur; bu zaman xəstələr
ayrı-ayrı səsləri tələffüz edə bildikləri halda, onları müəyyən ardıcıllıqla
birləĢdirə bilmirlər. Beləliklə, burada nitqin yaranma ardıcıllığı pozulur.
Afferent motor afaziya nitq artikulyasiyasının aydınlıq
dərəcəsinin pozulmasından ibarətdir. Xəstə ona lazım olan müvafiq səsi
tapa bilmir və daim yaxın artikulyasıyası olan səsə istinad edir. Burada
səsləri seçmək hissəsi pozulmuĢ olur.
Semantik afaziya sözləri tapmaqdakı çətinliklərdə və sözlər
arasındakı semantik (məntiqi-qrammatik) əlaqənin pozulmasında özünü
göstərir. Məsələn, xəstə, «ata» və «qardaĢ» sözlərini anladığı halda,
«atanın qardaĢı» ifadəsinin nədən ibarət olduğunu anlaya bilmir. Bu
kimi hallarda sözlərin semantik sistemliliyinin, sözləri mənalarına görə
seçmənin pozulması müĢahidə edilir.
Senzor afoziya hər Ģeydən əvvəl, nitqin qavranılması zamanı
birinci növbədə fonematik eĢitmənin pozulmasında, daha doğrusu,
sözün səs tərkibi və mənası arasındakı qarĢılıqlı əlaqənin pozulmasında
özünü göstərir. Bu cür afaziya zamanı sözlərin səs təhlili pozulmuĢ olur.
Göstərmək lazımdır ki, nitq fəaliyyətinin bir neçə növü vardır. Bunlar
arasında ən əsas nitq növləri bunlardır: monoloji və dialoji nitq, daxili
nitq, yazılı nitq.
Monoloji nitq – nitqin nisbətən daha geniĢ növüdür. Monoloji
nitq bir Ģəxsin öz fikir və mülahizələrini müntəzəm və ardıcıl Ģərh
etməsidir. Bu nitq fəal sərbəst nitq növüdür. Monoloji nitqi həyata
keçirtmək üçün danıĢan adam adətən hər hansı bir məzmununa malik
olmalı və buna əsasən öz ifadələrini sərbəst qurmağı bilməlidir.
Monoloq – fasiləsiz, əlaqəli, ardıcıl və məntiqi olur. Bu cür nitqin
rəvan olması üçün danıĢan Ģəxs deyəcəyi fikri aydın dərk etməli, zəngin
lüğət ehtiyatına malik olmalı, nitqin emosionallıq xüsusiyyətlərinə, dilin
qanunauyğunluqlarına yiyələnməlidir. Dialoji nitq iki və artıq Ģəxsin
ünsiyyət prosesidir. Nitqin bu növünün bir neçə xüsusiyyəti vardır:
1.Dialoji nitq bilavasitə reaksiya tələb edir. yəni, münasib
deyilənlərə öz münasibətini bildirir. Bu cəhət danıĢanın öz fikrini ifadə
etmək istiqamətinə təsir edib onu müəyyən səmtə yönəldir.
2.Dialoq
danıĢan Ģəxslərin emosional-ekspressiv rabitəsi
Ģəraitində baĢ verir.
31
3.Dialoq müəyyən Ģəraitlə və ya obyektlə bağlı olur. bu mənada o,
situativ səciyyə daĢıyır. Söhbət obyekti dəyiĢən kimi dialoqun istiqaməti
dəyiĢir. Dialoq zamanı köməkçi vasitələrdən daha çox istifadə olunur.
Məsələn, səsin ahəngi, mimika, pantomimik, jest və s.
Daxili nitq (eqosentrik nitq) nitq fəaliyyətinin xüsusi növüdür. O,
praktik və nəzəri fəaliyyətin planlaĢdırma fazası kimi və ya planın bir
sıra xüsusi mürəkkəb nəzəri fəaliyyət növlərində həyata keçirilməsi
fazası kimi çıxıĢ edir. Bu mənada bu nitq insanın özünə yönəlmiĢ
nitqdir. Onun köməyi ilə insan özünün praktik fəaliyyətini tənzimləyir
və ona nəzarət edir. Eqosentrik xarici nitqdən nəsə edir və onun qismən
interiorizasiya olunmuĢ (daxilə yönəlmiĢ) məhsulu kimi özünü göstərir.
Daxili nitq üçün qırıqlıq, fraqmentlik xarakterikdir.
Artikulyasiya üzvlərinin (dodaqların, dilin və s.) hərəkətini qeydə
almaqla daxili nitqi tədqiq etmək mümkündür. Deməli, daxili
(eqosentrik) nitq bir növ xarici nitqdən daxili nitqə keçid mərhələsidir.
Yazılı nitq monoloji nitqin bir növü kimi özünü göstərir. Monoloji
nitqin bütün xüsusiyyətləri ona da xasdır, lakin onda bu xüsusiyyətlər
daha çox nəzərə çarpır. ġifahi monoloji nitqə nisbətən yazılı nitq daha
müfəssəldir. Bu ondan irəli gəlir ki, yazılı nitqdə həmsöhbətlə əks əlaqə
mövcud olmur.
Yazılı nitqin ən mühüm cəhəti onun daha çox ixtiyari nitq növü
olmasıdır. Yazılı nitq mətnlərin köməyi ilə aparılan verbal nitqdir.
Yazılı nitq Ģifahi nitqdən təkcə qrafik olması ilə deyil, həm də
özünəməxsus qrammatik və stilistlik xüsusiyyətlərinə görə də fərqlənir.
32
ALALİYA
UĢaqlarda nitqin inkiĢafdan geri qalmasının ağır hallarından biri
də alaliyadır. Alaliya erkən uĢaqlıq çağlarında nitqin inkiĢafdan geri
qalmasıdır. Alaliya (a- latınca inkar deməkdir və lalio –nitq, danıĢmaq,
nitqin olmaması kimi tərcümə olunur). Mərkəzi sinir sisteminin
zədələnməsi nəticəsində yaranır. Bir çox hallarda alaliyanın yaranma
səbəbi doğuĢ zədələri, həmçinin 1,5 yaĢına qədər uĢaqlarda baĢ beyin
qabığının nitq sahələrinin zədələnməsinə gətirib çıxaran baĢ beynin
zədələnməsi xəstəliyi ola bilər. Nitq mərkəzlərinin zədələnməsindən
asılı olaraq nitqin inkiĢaf etməməsi baĢqasının nitqinin baĢa düĢülməsi
ilə xarakterizə olunan motor alaliya və nitqin qavranılmasının pozulması
ilə səciyyələnən sensor alaliyaya ayrılır.
Alaliya bütün nitq komponentlərinin, yəni fonetik –fonematik,
leksik, qrammatik quruluĢu pozulan nitqin sistemli geriliyidir.
Alaliyalı uĢaqlarda nitq tamamilə inkiĢaf etmir, yaxud kobud
pozuntularla inkiĢaf edir. Sensor alaliyada uĢaqlar baĢqasının nitqini pis
baĢa düĢür, qavramırlar, özü də nitqdəki səsləri ayırd edə bilmirlər,
insan nə isə deyir, lakin nə deyildiyini baĢa düĢmürlər. Biz bilmədiyimiz
xarici dildə eĢitdiyimiz danıĢığı baĢa düĢə bilmədiyimiz kimi. Motor
alaliya zamanı uĢaq dili qavraya bilmir (onun səsləri, sözləri,
qrammatikasını). Motor və sensor alaliyanın əlamətləri uzlaĢan nitq
qüsuruna sensor-motor alaliya deyilir.
Loqopedik iĢ ondan ibarətdir ki, alaliyalı uĢağı qrammatik
qaydaların, yazı, oxu qaydalarına yiyələnməyi deyil, nitq fəaliyyətinin
pozulmuĢ kanalların əvəzinə, mövcud olanları iĢlətməli və ikiqat, üçqat
artıq yükü icra etməkdir. Bunun üçün nitqdən əvvəlki vərdiĢlərə tez-tez
müraciət etmək lazımdır. Bu əsasən jestlər, ritmik hərəkətlər, rəsm
çəkmə, müxtəlif səslərə bənzətmələrdir. Belə uĢaqlarda selikaxma olur.
Ġflic zamanı müxtəlif əzələlər bu və ya digər dərəcədə zədələnir. Dodaq
və dil hərəkətlərində əziyyət çəkirlər. UĢağın nitq inkiĢafı 2-4, bəzən isə
5 yaĢına qədər inkiĢaf etmir. Sonrakı dövrdə onların lüğət ehtiyatı artır
və normal səviyyəyə çatır. Nitqin bu cür ağır pozulması onun ümumi
inkiĢafına da təsir göstərir. Onlar utancaq, az ünsiyyətli, qətiyyətsiz,
passiv olur. Tələffüzdə dönüĢ yaransa da uĢağın sonrakı dövründə, yenə
də gerilik hiss olunur, nəinki səs tələffüzündə deformasiya olur, hətta
nitqin səs komponentlərində də özünü büruzə verir: tempində, ritmində,
informasiyasında. Artikulyasiyanın pozulması hansı qrup əzələlər daha
çox zədələnməsindən asılıdır. Bu cür xəstələrlə uzunmüddətli loqopedik
Dostları ilə paylaş: |