279
Bu hadisənin izahını, Eynşteyn işığa zərrəciklər seli kimi baxmaqla,
vermişdir. O, Plankın işığın porsiyalarla şüalanması və porsiyalarla udulması
ideyasını əsas götürərək, bu hadisəyə aid təcrübi faktları izah edə bilən düstur
verə bilmişdir. Eynşteynə görə düşən işığın enerjisi elektronu metaldan
qoparmaq üçün tələb olunan
çıxış işinə və elektrona
qədər kinetik enerji
verilməsinə sərf olunmalıdır, yəni
və ya
olmalıdır.
Burada,
- işığın intensivliyindən asılı olmayan və verilmiş metal üçün
sabit olan kəmiyyətdir.
Aydın olur ki, işığın intensivliyinin böyük olması işıq dəstəsində olan
kvantların sayının çox olması, bu isə öz növbəsində qopan elektronların sayının
çox olması deməkdir.
Fotoeffekt üçün Eynşteyn düsturu işığın kvant təbiətli olmasını sübut
etməklə yanaşı, həm də fotoelektronların sürətinin düşən işığın tezliyindən (dalğa
uzunluğundan) asılı olduğunu göstərir.
Eynşteyn düsturundan alınır ki, verilmiş maddə üçün düşən işığın
tezliyinin fotoeffekt yarada bilən müəyyən bir minimal həddi vardır ki, tezlik bu
həddən kiçik olduqda, işığın enerjisi elektronları qoparmağa kifayət etmir
(
). Fotoeffektin baş verə bilməsi üçün işıq kvantlarının
enerjisi ən
azı metaldan elektronun çıxış işinə bərabər olmalıdır
(
).
Buradan da fotoeffektin qırmızı sərhəddi adlanan minimal tezlik üçün
alınar.
Göründüyü kimi, minimal tezlik yalnız metalın növündən asılı olan çıxış işi
ilə müəyyən olunur. Ona görə də
fotoeffektin qırmızı sərhəddi verilmiş metal
üçün sabit kəmiyyət olub, metalın növü dəyişdikdə dəyişəcək.
Minimal tezlik - maksimal dalğa uzunluğuna uyğun gəldiyindən
fotoeffektin qırmızı sərhəddinə uyğun dalğa uzunluğu
olacaqdır.
Aydındır ki,
olduqda, işıq, elektronları qoparmaqla yanaşı, həm
də onlara kinetik enerji vermiş olacaq.
Dediklərimizi ümumiləşdirərək belə nəticəyə gəlmək olar ki, işığın təsiri
ilə metalın səthindən elektronların qopması üçün kvantların enerjisi