57
münasibətlər sisteminin möcud rəngaərəngliyi dövlətlərin güclərinə görə təsnif
olunmasını zəruri etməkdədir;
-böyük dövlətlərin potensiallarından irəli gələrək vəzifə və funksiyaları
genişlənməkdədir və bu da reallıqda onlar üzərində daha da geniş məsuliyyəti
meydana gətirir;
-böyük dövlətlər öz yerləşdikləri coğrafi-siyasi regionlarda ətraflarında
təsir zolaqları, müdafiə qurşaqları yaratmaq xarakterinə malikdirlər ki, bu da
onların ətraflara doğru böyüməsinin əsaslarını meydana gətririr. Bu böyümə
prosesi digər dövlətlərin böyümə proses ilə müxtəlif coğrafi məkanlarda
qarşılaşır;
-ümumdünya siyasi sisteminin tərkibi olan güc mərkəzləri ayrı-ayrı
coğrafi-siyasi regionlarda qərarlaşıb, bu baxımdan da vahid mərkəzdən idarə
olunmaq qeyri-mümkündür;
-dünya özü ayrı-ayrı regionlarda olan güc mərkəzlərindən təşkil olunub;
-mövcud qloballaşma şəraitində dünyanın iqtisadi, maliyyə, hərbi-siyasi
baxımdan bir mərkəzdən idarə olunması qeyri-mümkün hala çevrilmişdir;
-ümumdünya terroru ilə, transmilli cinayətkarlıqla, eləcə də ümumdünya
ekoloji problemləri ilə bağlı mübarizə aparmaq bir dövlətin imkanları
xaricindədir
İ
deallıqlar-liberallıqlar baxımından,
-dünyanın reallığı ondan ibarətdir ki, dünya siyasi sistemi ayrı-ayrı gücə
malik olan subyektlərdən təşkil olunub və ümumdünya mövcudluğu prinsipi
qorunub saxlanılır və bu prinsipin qorunması yenə də davam etməlidir;
-beynəlxalq hüququn ədalətli mahiyyəti qismən də olsa mövcuddur və
ayrı-ayrı məkanlarda universallığı və ədaləti özündə əks etdirir və bu
baxımdan da rəngarənglik qorunub saxlanılır. Böyük dövlətlər nəzəri
qaydalara əsasən digər dövlətlərə qarşı ümumən liberal və yumşaq mövqe
nümayiş etdirirlər;
-bütün dünya üzrə sistemdaxili əlaqələrdə böyük dövlətlərin gücləri
qlobal və regional məkanlarda müharibələrin qarşısını almalıdır;
-böyük dövlətlər arasında qlobal rəqabətdə beynəlxalq hüquq
normalarından işğallrın, təcavüzlərin qarşısını alan faktorlar kimi istifadə
olunur. Nəzəri aspektlər reallıqlarda “şişmənin” qismən də olsa qarşısını alır;
-böyük dövlətlərin beynəlxalq balanslı münasibətlərin meydana
gəlməsində rəqabət mübarizəsində idealizm prinsipləri bir çox hallarda kəskin
müdaxilələrin qarşısını alır ki, bu da nəticədə bölüşdürlmənin meydana
gəlməsinin bazasında dayanır.
58
Yaxın gələcək üçün Azərbaycanın xarici siyasətinin əsasları:
regionda və regiondan kənarda beynəlxalq münasibətlərin
istiqamətləri-geosiyasi aspektlər
Xarici siyasət dövlətin daxili siyasətinə xidmət edən, bu baxımdan
ölkənin potensialını artıran və onu beynəlxalq münasibətlərdə siyasi çəki
elementinə çevirən əsas fəaliyyət istiqaməti olaraq strateji və taktiki
məzmunu özündə əks etdirir. Xarici siyasəti və beynəlxalq münasibətləri
gücləndirmək, zənginləşdirmək üçün ən əsas prinsip strategiyanı düzgün
müəyyən etməkdən ibarətdir ki, bu da birbaşa dövlətin özünün həm
mövcudluğuna
(burada
ərazi
bütövlüyünün
işğallardan
qorunub
saxlanılmasına), həm də güclənməsinə xidmət edir. Xarici siyasətdə müəyyən
olunan strategiyanın məzmununun və müddətinin etibarlılığı ölkənin daxili
potensialından asılıdır və bu potensialın xarici hədəflər üçün düzgün istifadəsi
ilə əlaqəlidir. Strategiyalar sahələri əhatə etməklə, məqsədlərə söykənərək
müddətlər üçün tələb olunan vasitə və istqamətdir, planlardır, böyük hədəflərə
çatmaq yolları kompleksidir. Buna görə də bir subyekt kimi daimi
mövcudluğa xidmət edən fəaliyyətə uyğun şəkildə yaxın, orta və uzun
müddət
üçün xarici siyasət strategiyası düzgün və güclü şəkildə müəyyən
edilən dövlət beynəlxalq aləmdə həm özünü qoruyur, həm siyasi çəki (təsir
gücü) əldə edir, həm də nüfuz (avtoritetlik, hörmət) qazanır. Təbii ki, qeyd
edilən strateji müddətlər üçün xarici siyasətin gücü həm də düzgün seçilən və
strategiyanın tərkibi olan taktikadan asılı olur. Taktika əsasən real siyasətə
əsaslanır və zaman, şərait, məkan amillərini özündə əks etdirir. Bu nöqteyi-
nəzərdən də taktiki səhvlər (siyasətin icrası zamanı atılan praktiki addımların
qeyri-düzgünlüyü və faydasızlığı, nəticəsizliyi) düzgün strategiyanı da korlaya
bilər ki, bu da nəticədə səmərəsiz siyasətə gətirib çıxarar.
Artıq iyirmi ildir ki, Azərbaycanın xarici siyasətinin bazasında,
strategiyasının məğzində (ruhunda) məhz balanslaşdırılmış məzmun durur və
həmin tərkib yumşaldıcı funksiya yerinə yetirərək, Şimal-Cənub, Qərb-Şərq
siyasət axınları birləşməsində (qovşağında) ölkənin özünün mövcudluğuna və
güclənməsinə xidmət edir. Geosiyasət nəzəriyyələrinə (konsepsiyalarına)
görə, Azərbaycan Avrasiyada çox gərgin bir geosiyasi məkanda, zolaqda
(müxtəlif siyasi- mədəni cərəyanlar qarışığında, toqquşmasında, kəsişməsində)
yerləşir. Bu coğrafi və siyasi-mədəni mövqe həm indiki davmedici dövr, həm
də gələcək üçün düşünülmüş və faydaverici siyasətin icrasını tələb edir.
Ölkənin çətin, bu baxımdan gərgin geosiyasi, geoiqtisadi, geomədəni və
geostrateji mövqeyi (müxtəlif siyasi axınlar qarşılaşmasında yerləşməsi) onun
beynəlxalq münasibətlərdə asan və sabit şəraitdə iştirakının təmin edilməsi
üçün bir çox keçilməzliklər yaradır. Azərbaycan təbii ki, regionda müxtəlif
istiqamətli siyasi cərəyanları yaradan və regional məkanlar üzrə transferini
təmin edən və bu baxımdan cərəyanlar şəbəkəsi formalaşdıran böyük