202
aldadırdım, lap çoxdan aldadırdım, mənim söyləyəcəyimin
də başlıcası budur.
– Aldadırdın?
– Bəli, bir aydır ki, aldadırdım, atam hələ gəlməmişdən
mən səni aldatmağa başlamışdım, indi tamamilə açıq
danışmağın vaxtı gəlib çatmışdır. Bir ay bundan əvvəl, atam
hələ gəlməmişdi, birdən mən ondan böyük bir məktub
aldım, bunu sizin hər ikinizdən gizlətdim. Məktubda o, açıq-
aydın yazırdı ki, özü də nəzərə alın, elə ciddi bir ifadə ilə
yazırdı ki, mən lap qorxdum. Yazırdı ki, sənin evlənmək
məsələn həll olunub qurtarıb, sənin üçün aldığımız qızdan
dünyada tapılmaz, sən əlbəttə, ona heç layiq deyilsən,
bununla belə, mütləq onunla evlənməlisən. Buna görə də
hazırlaşmalısan, başındakı boş-boş fikirləri atmalısan və
sairə, bu boş fikirlər dediyi də, məlum şeydir ki, nədir. Bax,
həmin bu məktubu sizdən gizlətmişəm...
Nataşa onun sözünü kəsdi:
– Gizlədib eləməmisən! Gör nə ilə öyünür! Elə o saat
nə vardısa, hamısını bizə danışdın. Mənim lap yadımdadır,
sən birdən çox sözə baxan, çox mehriban oldun, yanımdan
downloaded from KitabYurdu.org
203
uzaqlaşmırdın, elə bil ki, bir şeydə müqəssir idin, bütün
məktubu bizə hissə-hissə danışdın.
– Ola bilməz, yəqin əsas yerini danışmamışam. Bəlkə
də siz bir şey duymusunuz, bu sizin öz işinizdir, amma mən
danışmamışam. Mən bunu sizdən gizlədirdim, gizlətdiyimə
görə də yaman əzab çəkirdim.
Mən Nataşaya baxaraq əlavə etdim:
– Alyoşa, yadımdadır, siz onda tez-tez mənimlə
məsləhətləşirdiniz, hissə-hissə, əlbəttə, güman edə-edə
hamısını mənə danışdınız.
Nataşa da mənim sözümə qüvvət verdi:
– Bəli, hamısını danışdın! Sən Allah, çox da
lovğalanma! Sən axı nə gizlədə bilərsən? Sən heç adam
aldada bilərsən? Hətta Mavra da bilirdi. Mavra, bilirdinmi?
Mavra başını qapıdan içəri soxaraq səsləndi:
– Əlbəttə, bilirdim! Üçcə günün içində, nə vardısa,
hamısını özün danışdın. Sən biclik eləyə bilməzsən!
– Eh, sizinlə danışmaq nə çətin imiş! Adamı lap
əsəbiləşdirirsiniz! Nataşa, sən bunların hamısını acığından
downloaded from KitabYurdu.org
204
eləyirsən! Mavra, sən də yanılırsan. Yadımdadır, mən onda
lap dəli kimi idim, Mavra, yadındadır?
– Əlbəttə, yadımdadır. Sən indi də dəli kimisən.
– Yox, yox, mən onu demirəm. Yadındadır?! Onda
bizim hələ pulumuz yox idi, sən də mənim gümüş
papirosqabımı girov qoymağa getmişdin. Xüsusilə, Mavra,
icazə ver, bir şeyi sənin nəzərinə çatdırım. Mənim işlərimi
sən yaman yaddan çıxarırsan. Bunu sənə Nataşa öyrətmişdir.
Yaxşı, tutaq ki, onda mən doğrudan da, məktubu sizə hissə-
hissə danışmışam (indi yadıma düşür). Amma siz ifadə
tərzini, məktubun ifadə tərzini bilmirsiniz, məktubda da əsas
şey ifadə tərzidir. Mən bunu deyirəm.
Nataşa soruşdu:
– Bu axı nə ifadə tərzidir?
– Nataşa, qulaq as, sən elə soruşursan ki, elə bil zarafat
eləyirsən. Sən zarafat eləmə. Sən yəqin bil ki, bu çox
mühümdür. Bu elə bir ifadə tərzi idi ki, lap əl-qolum
boşaldı. Atam hələ bu vaxta qədər mənimlə belə
danışmamışdı. Onun dediyindən belə çıxırdı ki, Lissabon
downloaded from KitabYurdu.org
205
bata bilər, amma onun arzusu puç ola bilməz, onun ifadə
tərzi belə idi!
– Yaxşı, onda danış görək, sən bunu məndən niyə
gizlədirdin?
– Ah, ilahi! Ona görə gizlətmək istəyirdim ki, səni
qorxutmayım. Belə ümid edirdim ki, özüm hər şeyi yoluna
qoyaram. Hə, bu məktubdan sonra, atam gələn kimi, mənim
əzabım başlandı. Hazırlaşmışdım ona möhkəm, aydın, ciddi
cavab verim, amma necə şeydirsə, bunu eləyə bilmirdim. O
da heç bir şey soruşmurdu, yaman bic şeydir! Əksinə, özünü
elə tuturdu ki, guya bütün işlər həll olunub qurtarmışdır,
daha bizim aramızda heç bir mübahisə, heç bir anlaşılmazlıq
ola bilməz! Eşidirsən? Ola bilməz! Bir özünə güvənməyə
baxırsanmı?! Mənimlə də çox mehriban, çox sevimli oldu.
Mən buna lap təəccüb edirdim. İvan Petroviç, o bilirsinizmi
necə ağıllıdır?! O hər şeyi oxuyub, hər şeyi bilir. Siz bircə
dəfə ona baxsanız, o dərhal sizin bütün fikrinizə bələd
olacaqdır. Bax, yəqin buna görə də ona yezuit adı veriblər.
Mən onu tərifləyəndə Nataşanın xoşuna gəlmir. Nataşa, sən
acıqlanma! Bəli, belə işlər... Hə, əcəb yadıma düşdü! O,
downloaded from KitabYurdu.org
206
əvvəllər mənə pul vermirdi, indi verdi, dünən verdi. Nataşa!
Mənim mələyim! Bizim daha kasıblıqdan yaxamız qurtardı!
Bir bax! Məni tənbeh eləmək üçün bu yarım ildə nə qədər
ki, pulumu kəsmişdisə, dünən hamısını verdi. Bir görün nə
qədərdir! Hələ heç saymamışam Mavra, bir pula bax! İndi
daha qaşıqları, zaponkaları girov qoymayacağıq!
Cibindən bir iri dəstə pul çıxardıb stolun üstünə qoydu:
min beş yüz manat gümüş pul idi. Mavra məmnuniyyətlə
pula baxıb, Alyoşanı təriflədi. Nataşa onu bərk tələsdirirdi.
Alyoşa yenə də danışmağa başladı:
– Bəli, fikirləşdim ki, mən nə edim? Necə onun
əleyhinə gedim! Sizin hər ikinizin canına and içirəm ki, əgər
mənə belə mehribanlıq eləməsəydi, mənimlə pis rəftar
etsəydi, mən bu barədə heç düşünməzdim. Şax onun üzünə
deyərdim ki, sən deyəni mən istəmirəm, mən daha
böyümüşəm, kişi olmuşam, mən öz istədiyimi eləyəcəyəm,
qurtardı getdi! İnanın ki, dediyimin də üstündə durardım.
Amma belə mehribanlıq göstərəndə mən daha ona nə
deyim?! Siz məni təqsirləndirməyin. Nataşa, mən görürəm
ki, sən, deyəsən, narazısan. Niyə siz bir-birinizə baxırsınız?
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |