İslam memarlığı v
ə inşaat
69
ELM ġƏHƏRININ BANISI – MƏHƏMMƏD
PEYĞƏMBƏR (S)
Allah-təala insan övladının nicatı və inkişafı
naminə sapıntıları, əyintiləri azaltmaq və aydın,
düzgün qanunlar yaratmaqla cəmiyyətin istiqamə-
tini düzgün yola yönəltmək məqsədilə elçilər gön-
dərdi. Onların arasında Cənabi-Haqqın bəşər övla-
dının yardımına göndərdiyi sonuncu peyğəmbəri
Məhəmməddir (s).
Həzrət Peyğəmbər (s) miladi təqvimlə 570-
ci ildə (17 rəbiüləvvəl (cümə günü) tarixində)
günəş doğmağa az qalmış dünyaya gözünü açaraq
aləmləri şərəfləndirdi.
Beləliklə, azadlıq gülümsəyərək, ədalət mə-
ləyi sevindi. Tanrının mələkləri Allaha tapınaraq
yeri qucaqladılar. Çünki Allahın sonuncu – yüz
iyirmi dörd mininci peyğəmbəri Məhəmməd (s)
dünyaya gəlmişdi.
Onun zühuru ilə Allahın rəhməti bu aləmi
bürüdü. Rəsuli-Əkrəmin (s) doğulduğu gecə Kəs-
ralar məskəni sayılan Mədain saraylarında mərmər
sütunlar və qüllələr yıxılıb yerlə yeksan oldu.
Məcusilərin alovları söndü və Səva gölünün suyu
çəkilib qurudu.
Beləliklə, o gecə baş vermiş hadisələr elmi
anlayışların üstündə, insanın zəif görmə gücünün
çərçivəsinə sığışmayan hadisələr idi. Bu mübarək
gündən qırx il sonra Məhəmməd (s) yüksəklik,
peyğəmbərlik məqamına yetişdi. O zaman Allah
tərəfindən Cəbrail vasitəsilə göndərilən ilk ayəni
oxudu: “Yaradan Pərvərdigarın adı ilə oxu. O,
insanı laxta qandan yaratdı. Oxu, O – sənin
Pərvərdigarın ən böyük kərəm sahibidir ki, O,
qələmə yazmağı öyrədəndir. İnsana bilmədiyini
öyrətdi”.
Məhəmməd Peyğəmbər (s) savadsızlığın
yurdu olan Məkkədə boya-başa çatmış və heç bir
müəllimdən dərs almamış, heç bir filosof, həkim
və alim ilə rastlaşmamışdır.
Buna baxmayaraq “Qur’an” onun dilinə
axır və müqəddəs ürəyinə nazil olur. Sonra özü bir
sıra sözlər deyir. Bu sözlər o qədər hikmətlidir ki,
nəinki dünyanın bütün sözləri ilə bərabərlik edir,
həm də onlardan çox-çox üstündür.
Beləliklə, islamın tarixi əziz Peyğəmbərin
(s) rəsalətə – peyğəmbərliyə yetişdiyi gündən
başlandı. Allahın əziz elçisi xalqı doğru yola dəvət
etməyə qalxdığı vəhy mələyinin dilindən: “Sən
doğrudan da Allahın Peyğəmbərisən!” sözləri
qulaqlarında səsləndiyi gündən öz öhdəsinə ağır
bir vəzifə götürdü. Peyğəmbərin besətinin ilk
dövründə surələr nazil olduqda, Cəbrailin (ə)
əzəmətini görən Həzrət (s) məsuliyyətini başa
düşdü ki, bu, böyük məqamdır. Sonra gəldi
mənzilə, Həzrət Xədicəyə ərz etdi ki, “Peyğəmbər
olmuşam”. Dedi: “Mən nə deyirəm, sənə necə
iman gətirim?”. Peyğəmbər (s) dedi ki, “Bir şey
götür, ört məni”. Həzrət Xədicə cecimi gətirib
saldı onun üstünə ki, bəlkə Peyğəmbər aram ola.
Bu mətləbdən sonra getdi əmisi oğlu Vərəqanın
yanına ki, mənim yoldaşım belə söz deyir,
əmioğlunun fikri nədir? Əmisi oğlu dedi ki,
Məhəmməd (s) düz deyir, o peyğəmbərdir.
Bu ilk vəhy qələm vasitəsilə ilk elm
şəhərinin təməlini qoydu. Beləliklə, o gecənin
dastanı – “Allah və elm üsulu” yarandı: bəşər
tarixinin qarşısında yeni yol açan Məhəmməd
Peyğəmbər (s) özünü “Elm şəhəri” adlandırdı.
Beləliklə,
İslam elminin təməli qoyuldu.
Dinimizin əzəməti ondan ibarətdir ki, o bilik və
elm mənbəyidir.
İllər keçəcək, peyğəmbərlərin möhürü
adlanan Məhəmməd (s) özü deyəcəkdir:
“Allah
qırx il ərzində məni tərbiyə edib əxlaqımı yüksəltdi
və tərbiyəm başa çatdıqdan sonra qırx yaşında
ikən mənə buyurdu ki, sən böyük əxlaq sahibisən”.
Məhəmməd Peyğəmbər (s) Həzrət Əliyə
(ə) böyük dəyər verərək demişdir: “Mən elmin
şəhəriyəm, Əli isə onun qapısıdır”.
İslam fəlsəfəsinin özülünü qoyan Həzrət
Əlinin (ə) tükənməz irsinə, dini və ictimai
məsələlərə aid 11 minə qədər kəlama malik söz
xəzinəsinə istinad edərək demək olar ki, o, eyni
zamanda ərəb ədəbiyyatının banisi olmuşdur.
Həzrət Əlinin (ə) ilahiyyat fəlsəfəsi sahəsində
xidməti xüsüsilə yüksək qiymətləndirilmişdir.
Əmirəlmöminin Həzrət Əli (ə) “Nəhcül-
Bəlağə”də peyğəmbərlərin
məqsədi barədə
buyurur: “Allah-təala Adəm övladları arasından
peyğəmbərlər seçdi və vəhyi insanlara çatdırmaq
və rəsaləti təbliğ etmək üçün onları göndərdi ki,
fitri keyfiyyətləri tələb etsinlər, yaddan çıxmış
İslam memarlığı v
ə inşaat
nemətləri xatırlatsınlar, təbliğat vasitəsilə onlara
əsas dəlilləri çatdırsınlar, fitrətlərinin xəzinələrin-
də pünhan qalmış əqli gövhərləri üzə çıxarsınlar”.
Allah tərəfindən Məhəmməd Peyğəmbərə
(s) vəhy vasitəsilə “Qur’ani-Kərim”in göndərilmə-
sinin ilk dövründən İslam elmi də yarandı. Odur
ki, islam bilik əldə etməyi ümumi bir vəzifə
sandığından müsəlmanlara onu vacib bilmiş,
çalışmalarını istəmişdir. Məlumdur ki, insanın
maddi və mənəvi yaşayışının hər hansı sahəsi
olursa-olsun, “Qur’ani-Kərim” ilə sıx əlaqəsi
vardır. Bu əlaqə, ayrılmazlıq hər müsəlmana
“Qur’ani-Kərim”i oxuyub öyrənməyə, öyrətməyə
ehtiyacı olduğunu aşkar göstərir.
Müqəddəs kitabın, yəni “Qur’ani-Kərimin”
dünyaya bəxş olunması ilə Peyğəmbərimiz (s)
dünyanı hikmət və elmə qovuşdurdu. “Qur’an”a
görə elm mütləqdir və buna görə də o müqəddəs-
dir. Odur ki, islam dininin bayraqdarı Məhəmməd
Peyğəmbər (s) elm və savadı təşviq edirdi. Elm
öyrənmək barədə bu qədər təşviq və təkidlər ona
səbəb oldu ki, müsəlmanlar bütün dövrlərdə elmi
axtarışlarda oldular, elmi əsərləri toplayıb tərcümə
etdilər, habelə özləri tədqiqat işinə başladılar. Və
bu ona səbəb oldu ki, müsəlmanlar misilsiz hikmət
və sürətlə dünyada elm və maarif işini yaydılar.
Onlar yunan, rum, İran, Misir və s. xalqların qə-
dim mədəniyyətləri ilə yeni Avropa mədəniyyəti
arasında körpü rolu oynamaqla yanaşı, insan
tarixinin ən əzəmətli mədəniyyətlərindən birini –
İslam mədəniyyətini yaratmış oldular.
Müsəlmanlar elm və hikməti əxz edərək,
onun bütün şöbələrində, fənlərində əməliyyatlar və
tədqiqatlar aparmış, əsərlər yazmışlar. Cəbr və
müqabilə, üçbucaqlar, coğrafiya, astronomiya,
tibb, kimya və bu qəbildən olan fənlərin çoxunda
kəşflər və ixtiralar etmişlər.
Beləliklə, islam özü böyük mədəniyyətin
əsasını qoyub, özünün iftixarlı tarixində darülfü-
nunlar yaradıb, dahilər yetirib bəşəriyyətə təhvil
vermiş, elmə, mədəniyyətə çoxlu yardım etmişdir.
Və demək olar ki, İslam Peyğəmbəri (s) köhnə
dünyanı uçuran və yeni dünyanı quran şəxsiyyət-
dir. O, bu böyük müvəffəqiyyəti böyük düşüncə,
elm və mədəniyyət inqilabı yaratmaqla qazandı və
sonra bu müqəddəs mirası canişinlərinə tapşırdı ki,
onlar uyğun fürsətlərdən istifadə edərək onu yayıb
genişləndirsinlər.
Əziz Peyğəmbərimizin (s) dediyi kimi, elm
əsrdən-əsrə daha çox inkişaf etdiyindən, “Qur’ani-
Kərim”in ayələrində olan açılmamış kəşflər açılır,
çünki o ayələrin elmi dərinliklərini dərk edə bilən
alimlərin bilik səviyyəsinin il bundan əvvəlki
alimlərin bilik səviyyəsindən daha üstündür.
Odur ki, 14 əsr keçməsinə baxmayaraq,
səmavi “Qur’an”ın tədqiqi ilə istər ərəb, qeyri-
ərəb, istərsə də, qeyri-islami ölkələrin mütəxəssis-
ləri məşğul olur, şərh edir, yeni-yeni dini və dün-
yəvi sirləri aşkar edir, ayələrini müasir kom-
püterlər vasitəsilə təhlil edərək, yeni-yeni kəşflərə
nail olurlar.
Məhəmməd Peyğəmbərin (s) dili ilə deyil-
miş “Alimlərin mürəkkəbi şəhidlərin qanından
daha qiymətlidir” kəlamı İslam ideyalarının, İslam
mədəniyyətinin zirvələrə qalxmasına təkan verdi.