344
sonra rus iĢğal zonasına daxil olub, ətrafına tərəfdarlar toplamağa baĢladı. Lakin rus
hərbi hissələri yalançı Ġs mayıl Mirzən in dəstələrini darmadağın edə bildilər.
Bundan sonra Ġsmayıl M irzə Təbrizə tərəf hərəkət etdi, te zliklə Əbdürrəzaq xan və
ġahsevən dəstələri ilə birləĢdi. Üsyançıların birləĢmiĢ dəstələri Ərdəbilə hücum
edib, Ģəhərin xeyli h issəsini almağa müvəffəq oldular. Lakin 1728 -ci il avqustun
əvvəllərində Os manlılar Ərdəbil yaxınlığ ında üsyançıları məğ lub etməyə nail
oldular. 1728-ci ilin sonu, 1729-cu ilin əvvəllərində Muğan çölündə üsyançılar
daha bir ağır məğlubiyyətə uğradılar, Əbdürrəzaq xan əsir a lındı və edam olun maq
üçün Ġstanbula aparıldı. Mənbələrin verd iyi məlu mata görə, döyüĢdə məğlubiyyətə
uğrayan Əbdürrəzaq xan bir neçə tərəfdarı ilə Su rxay xana pənah aparmıĢdi.
Sonuncu isə üsyançıların rəhbərlərini Os manlı hakimiyyət orqanlarına təslim
etmiĢdi.
Üsyançılar mübarizən i dağınıq halda xey li davam etdirdilər. Yalnız 1729-cu
ilin yayında onların müqaviməti qəti qırıldı. Os manlılar tərəfındən darmadağın
edilən Ġsmayıl Mirzə 2 min nəfər ilə Muğanın rus iĢğalında olan zonasına daxil
oldu və buradakı Ģahsevənləri özünə birləĢdirməyə cəhd etdi. Lakin yalançı
Ģahzadəin qüvvəsinə inamı itirmiĢ Ģahsevənlər ona qoĢulmadılar. General
Ru myantsevin göndərdiyi hərbi dəstə Ġsmayıl Mirzənin dəstəsini tainamilə
darmadağın etdi. Yalançı Ģahzadənin 10-15 tərəfdarı qaçıb xilas ola bildi, özü isə
bir müddət Xalxal Ģəhəri yaxınlığındakı Mosullu kəndində gizləndi. General
LevaĢov bu kəndə taxıl aparılmasını qadağan etdi və yerli feodal Səlim xana
tapĢırdı ki, yalançı Ģahzadəni ya tutsun, ya da məhv etsin. Səlim xanın təhriki ilə
digər yerli feodal M ir Fazil öz adamları ilə "Ġs mayıl Mirzə"ni və onun 20-yə qədər
tərəfdarın ı gecə yuxuda ikən (digər məlu mata görə hamamda çimd ikləri zaman)
öldürdü.
1730-cu ildə astarah Musa xan ruslara qarĢı qiyam qaldırd ı və Osmanlı iĢğal
zonasma keçdi. Lakin bir müddətdən sonra geri qayıtdı.
Həmin il Dərgahqulu xan (1727-ci ildə Bakıya qayıtmıĢ və Bakı hakimliyinə
bərpa olunmuĢdu) yenidən ruslara qarĢı çıxd ı və Bakını tərk etdi.
Azərbaycan ərazisində Ġran-Osmanlı müharibələri. 1735-ci il Gəncə
müqaviləsi. XVIII əsrin 30-cu illərinə yaxın Səfəvi Ġranı ərazisinin böyük bir
hissəsi əfqan iĢğalçılarından təmizləndi. Bununla belə, Qə rbi Ġran, Cənubi
Azərbaycan, Xəzərsahili vilayətlər istisna edilməklə, demək olar ki, bütün Cənubi
Qafqaz hələ də Osman lı iĢğalçıların ın əlində id i. Nadir xan ın yüksəliĢi ilə yenidən
dirçəlmiĢ Ġran dövləti qarĢısında Os manlı ordusu ilə mübarizə vəzifəsi dururdu.
1730-cu il Ġran üçün Türkiyəyə qarĢı hərbi əmə liyyata baĢlamaq əlveriĢli
oldu. Əvvəla, bu dövrdə baĢ vermiĢ çevriliĢ nəticəsində III Sultan Əhməd taxtdan
345
salın mıĢdı və Türkiyənin hakim dairələri daxili vəziyyətin nizama salın ması ilə
məĢğul idi. Ġkincisi, Rusiya Ġrana hüsn-rəğbət bəsləyirdi. ġəraiti düzgün
qiymətləndirən Ġran dövləti Os manlı imperiyasına qarĢı hərbi əməliyyatlara yenidən
baĢladı.
Osmanlı ordusunun Azərbaycandakı əsas dayaq nöqtələrindən biri Təbriz
idi. Ġran ordusunun baĢında duran Nadir xan ƏfĢar qoĢunlarını məh z oraya yönəltdi.
Təbrizə hərəkət edərkən Ġran sərbazı Təbriz qarnizonuna yardıma gedən Osman lı
hissələrini məğ lub etdilər. Osman lı ordusu Ġrəvana tərəf geri çəkildi.
Tezliklə Nadir Təbrizə yaxınlaĢdı. Ağır döyüĢlər baĢlandı Çoxsaylı
düĢmənin zərbələrinə tab gətirməyən Osmanlı qarnizornu Ģəhərə çəkild i və 6 gün
ərzində Ġran ordusunun fasiləsiz hücu mların ı dəf etdi. Lakin Os manlı baĢ vəzirin in
göstəriĢi ilə Təbriz tərk olundu. 1730-cu ilin sentyabrında Ġran ordusu Osmanlı
qarnizonunun yerləĢdiyi Ərdəbilə doğru hərəkət etmək qərarına gəldi. Bu xəbəri
eĢidən Osmanlı paĢası kö mək üçün həmin dövrdə Xəzərsahili vilayətlərdə yerləĢən
rus ordusuna müraciət etdi.
Rus ko mandanlığın ın vasitəçiliyi nəticəsində Osmanlı h issələrlə heç bir itki
vermədən Ərdəbili tərk edərək rusların hakimiyyəti altında olan Astarada sığınacaq
tapdılar. Sonra isə ġirvandan keçərək Türkiyəyə yola düĢdülər. Ġran ordusu isə heç
bir müqavimətə rast gəlmədən Ərdəbili tutdu.
Lakin hadisələrin gözlənilmədən dəyiĢməsi Nadirin Türkiyəyə qarĢı uğurlu
mübarizəsinə mane oldu. Xorasanda Ģah hökumətinə qarĢı üsyan qalxdı və Nadir
üsyanı yatırmaq üçün oraya yola düĢ məyə məcbur oldu.
Nadirin üsyanı yatırmaqla məĢğul olmasından istifadə edən II ġah Təhmasib
öz sarsılmıĢ nüfuzunu bərpa etmək məqsədilə Os manlılara qarĢı hərbi əməliyyatlan
davam etdirmək qəranna gəldi. 1731-ci ildə Ġran ordusu Ġrəvana tərəf hərəkət etdi.
Lakin Eçmiədzində əldə olunan ilkin müvəffəqiyyətə baxmayaraq, ġah Təh masibin
ordusu məğlubiyyətə uğradı. Hətta Ģahın özü də az qala əsir düĢəcəkdi. Aprelin ilk
günlərindən II Təhmasib özünün məğlub edilmiĢ ordusu ilə Təbrizə qayıtmağa
məcbur o ldu. Həmin dövrün arxiv sənədlərində deyilirdi ki, "orduda aclıq hökm
sürürdü və onun (Ģahın. - məsul red.) ço xlu adamı, atı və qatırı məhv olmuĢdu".
Osmanlı ko mandanlığı Ġran ordusu tərəfındən elə keçirilmiĢ torpaqları
qaytarmaq qərarına gəld i. Türk qoĢunu Təbrizə tərəf hərəkət etdi. Öz növbəsində
Surxay xan 1731-c i il aprelin 24-də Əli paĢadan Təbrizə getmə k və Gəncədən
buraya göndərilən türk ordusu ilə birləĢ mək haqqında əmr aldı. Osman lı ordusu
Cənubi A zərbaycan və Ġranda qələbə çalaraq ölkənin içərilərinə doğru uğurla
hərəkət etdi. II ġah Təhmasib düĢməni dayandır maq üçün öz ordunu Həmədana