xurm a sizin üm m ətinizdən Əhməd adlı b irinin qism ətidir.
Peyğəmbər ətrafm daıulara həmin xurmanı Kİmin öz sahibinə çatdıra
biləcəyini soruşur. Heç Kəsin dinmədiyini görən Arslan Baba bu işi
öhdəsinə götürür. Peyğəmbər xurmanı Arslan Babaya verib Əhmədi
nə zaman, harada tapacağını söyləyir, təlim-tərbiyəsi ilə məşğul
olmağı da ona həvalə edir. Arslan Baba Yəsiyə gəlib Əhmədi
uşaqlarla oynadığı yerdə tapır. Və özünü tanıtdıqda (hələ xurmadan
bəhs etməmiş) uşaq ona çatacaq əmanəti istəyir. Arslan Baba beş yüz
il ağzında saxladığı xurm anı çıxarıb sahibinə verir.
Peyğəmbərin ətrafından (əshabələrindən) olan Arslan Baba
təxm inən bir il öz m üridinin təlim-tərbiyəsi ilə məşqul olub (yəni
ilahi m issiyasını həyata Keçirib) vəfat etdİKdən sonra Əhməd Yəsəvi
bütün TürKİstanda məşhurlaşmağa başlayır.
LaKİn bundan əvvəl onu şöhrətləndirəcəK başqa bir hadisə də
olubm uş... Qışı Səmərqənddə Keçirib yazda, yayda TürKİstan
dağlarm a ova çıxan Yəsəvi adlı hÖKmdar bir dəfə əmr verir Kİ,
idarəsi altm da olan ərazidə məsKunlaşmış bütün dərvişlər toplaşıb
ova gedəndə onun yolunu Kəsən QaraçuK dağmm aradan
götürülm əsi üçün dua etsinlər. Dərvişlər nə qədər dua etsələr də bir
nəticə hasil olmur. HÖKmdar soruşur
kİ,
öİKədə duaya qatılmayan
dərviş qalıbmı. Şeyx İbrahim in oğlu Əhmədin hələ uşaq olduğuna
görə dəvət edilmədiyini deyirlər. HÖKmdar Əhmədin ardmca adam
göndərir.
Əhməd əhvalatı böyÜK bacısına söylədİKdə o deyir Kİ, atamızın
vəsiyyəti var... Sənin zühur məqammm gəlib-gəlmədiyini atamızın
türbəsindəKİ bağlı süfrədən biləcəyİK. Əğər o süfrəni aça bilsən,
deməK zamanın gəlib, dəvəti qəbul edə bilərsən... Əhməd atasının
türbəsindəKİ bağlı süfrəni tapıb açır, onu da özü ilə götürüb Yəsiyə
gedir. Gəlib görür Kİ, dərvişlər onu gözləyir. Süfrəni açıb oradanı
bir parça çörəyi camaat arasında elə bölür Kİ, hamıya lazımi qədər
çatır. Onun bu Kəramətini görənlər mövqeyinin ucalığmı anlayırlar.
Əhməd atasından qalmış xirqəyə bürünərəK elə bir dua edir
kİ,
birdən-birə göydən QaraçuK dağınm üzərinə tÖKÜlən sel-su ətrafda
böyÜK bir dərya yaradır. Dərvişlərin səccadələri su üzərində
üzürm üş. Əhməd başmı xirqədən çıxaran Kİmi su çəKİlir, günəş
çıxır. Və oradaKilar baxıb görürlər
kİ,
QaraçuK dağmdan bir nişanə
də qalmayıb.
HÖKmdar Əhməddən rica edir Kİ, onun adınm əbədi qalması
üçün dua etsin. Əhməd höKmdara "Dünyada hər Kİm bizi sevərsə,
qoy sənin adm la yad eləsin" deyir. Və o zamandan başlayaraq hər
İKİsinin -həm hÖKmdarın, həm də onun adı Əhməd Yəsəvi" olaraq
yad olunur.
Əhməd Yəsəvi Islam ın əsaslarını daha dərindən öyrənməK üçün
böyÜK elm-m ədəniyyət m ərKəzlərindən olan Buxaraya gedib burada
dövrün
m əşhur sufi alim i Şeyx Y usif Həm ədanidən (1048-1140)
təlim -tərbiyə alır. Güm an ed ilir
k
İ, Əhməd Yəsəvi 1110-cu ildən
1140-cı ilə, yəni böyÜK m ürşidin v əfatın a qədər ona müridlİK eləmiş,
həm İslam m əsaslarını, həm də sufiliyin incəlİKİərini öyrənərəK Şeyx
Yusif H əm ədaninin üçüncü xəlifəsi mövqeyinə yÜKSəlmişdi. Şeyx
Yusif Həm ədaninin v əfatın d an sonra onun yerinə əvvəl birinci
xəlifəsi Şeyx A bdullah B ərni, sonra İKİnci xəlifəsi Şeyx Həsən
ƏndaKİ, ondan sonra isə (1160-cı ildə) üçüncü xəlifəsi Əhməd Yəsəvi
Keçir. Lanin çox çəKmir
k
İ,
öz
yerini dördüncü xəlifə Şeyx
Əbdülxaliq Qucduvaniyə verib Yəsiyə dönür. Və TürKÜstamn geniş
çöllərində məsKunlaşmış xalq a rasm d a sü rətlə m əşhurlaşm ağa
başlayır. TürK, ərəb və fa rs dillərini, Islam m əsaslarm ı dərindən
bilməsi, böyÜK
fəzilət sahibi olması, xalqm anlayacağı b ir dildə
söylədiyi hİKm ət-ilahilər tezlİKİə "TürKÜstan m üdrİK İ'nin admı
yəsəvilİK təriq ətin in yaradıcısı Kİmi h ər yerə yayır.
R əvayətə görə, Əhməd Yəsəvi altm ış üç yaşm a çatdıqda
m üridlərinə b ir quyu qazdırıb onun dibində yalnız bir insanm sığa
biləcəyi genişÜKdə hücrə d ü zə ltd irir. Ö m rünün sonuna qədər həmin
hücrədə ibadətlə məşğul olan böyÜK m ürşid 1166-cı ildə elə buradaca
v əfat edir.
Əhməd Yəsəvinin İbrahim admda oğlu, Gövhər Şahnaz və
Gövhər Xoşnaz adlarm da
İkİ
qızı olmuş, oğlu atasınm sağlığında
dünyadan KÖçmüşdür.
Rəvayətə görə, böyÜK m ürşidin doxsan doqquz min müridi,
özünün həyatda İKən təyin etdiyi çoxlu xəlifələri mövcud imiş.
İ!k
xəlifəsinin Arslan Babanm oğlu M ansur A ta, İKİnci xəlifəsinin
Xarəzmli Səid Ata, üçüncü xəlifəsinin isə türıdər arasmda çox
məşhur Süleyman HaKİm A ta olduğu göstərilir.
...Rəvayətdə deyilir
kİ,
vəfafm dan
İkİ
yz il sonra Əhməd Yəsəvi
böyÜK türK hÖKmdarı Əmir Teymurun yuxusuna girərəK ona
qarşıdaKi müharibələrdə zəfər qazanacağı barədə müjdə verir.
Düşmənlərini məğlub edən hÖKmdar Yəsəyə gəlib Əhməd Yəsəvinin
məzarmı ziyarət elədİKdən sonra göstəriş verir Kİ, onun üzərində
möhtəşəm bir türbə tİKİlsin. Və Əmir Teymurun tİKdirdiyi həmin
türbə sonralar dağılsa da, türK hÖKmdarları tərəfindən zaman-
zaman bərpa olunmuşdur.
Əsl həyatı, tərcümeyi-halı çoxlu sayda müqəddəs rəvayətlər
içərisində görünməz olmuş Əhməd Yəsəvinin türn dünyasmın ən
böyÜK düşüncə ərənlərindən olduğu tamamilə şəKsiz-şübhəsizdir Kİ,
bunu "TürKİstan müdirİKİ"nin məşhur -"Divani-HİKmət"i də sübut
edir. LaKİn türK sufiliyinin
İİk
mÜKəm-məl əsərlərindən biri (bəlnə
də, birincisi) olan "Divani-HİKmət" Əhməd Yəsəvi tərəfindən KİassİK
divan yaradıcılığı ənənələrinə müvafiq bir şəKİldə tərtib olunmuş
əsər deyildir. MütəfəKKİr sənətnarın m üxtəlif vaxtlarda (görünür,
daha çox ahıl yaşlarında) söylədiyi təsəvvüf məzmunlu şerləri onun
m üridləri bütün TürKÜstanı dolaşaraq oxumuş, həmin şerlərə
zaman-zaman müəyyən əlavələr etmiş,
İ!k
müəllifinin tərcümeyi-
halından alınmış motivlərlə "Divan"ı daha da zənginləşdirmişlər. Və
tədqiqatçılar şübhə etm irlər
kİ,
sonralar "Divan"a daxil olunan
hİKmətlərin müəyyən hissəsi bilavasitə onun
İ!k
müəllifinə aid deyil.
"Divani-hİKmət"in ən mÜKəmməl nəşrini hazırlamış prof.
Kamal Əraslan göstərir Kİ, "Divan"ın Əhməd Yəsəvinin bütün
hİKmətlərini əhatə edən əsaslı bir nüsxəsi yoxdur. ƏlimizdəKİ
nüsxələrin ən qədimi
XVI
və ya
XVII
əsrə aiddir. Müxtəlif
bölgələrdə ayrı-ayrı şəxslər tərəfindən toplanıb yazıya alınan
hİKmətlər b ir məcmuə səciyyəsi daşım aqla yanaşı, həmin
məcmuələrdəKİ hİKmətlərin sayı fərqlidir. Və "Divani-hİKmət" admı
daşıyan əlyazmalarındaKİ şerlərin çoxu Əhməd Yəsəviyə məxsus olsa
da, Yəsəvi dərvişlərinə aid olanlar da vardır.
* * *
Bismillah dip bəyan eyləy hİKmət aytıp
Taliblərgə d ü rr ü gühər saçtım muna.
Riyazətni Katığ tartıp , Kanlar yutup
Min dəftəri-sani sözin açtım muna.
Sözni aydım, hər Kİm bolsa dıdartaləb,
Cannı canğa peyvənd Kİlıp rəgni ulab,
Ğ arıb, faKİr yetım lərni KÖnqlin avlab
Könqli b ü tü n xəlaym dm Kaçtım muna.
Kayda görsənq Könqli sınur, mərhəm bolğıl,
Andağ mazlum yolda Kalsa, həmdəm bolğıl,
Ruzi-məhşər dərgahığa məhrəm bolğıl,
Ma vü mənlİK xəlaym dın Kİçtim muna.
Ğarıb, faKİr yetımlərni Rəsul sordı,
Uşol tü n i Mirac çİKİp dıdar KÖrdi,
Kaytıp tüşüp, ğarıb, yetim izləp yördi,
Ğariblərni izin izləp tüştim muna.
Ümmət bolsanq ğarıblərgə tabi bolğıl,
Ayət, hadıs hər Kİm aytsa, sami bolğıl,
R
izk
u
ru zı h ə r nə birsə, Kanı bolğıl,
Kanıc bolup şövq şərabın içtim muna.
Mədinəgə Rəsul barıp boldı ğarıb,
ĞarıblİKdə
m inət
tartıp boldı habıb,
Cəfa ta rtıp YaratKanğa boldı Karıb ,
Ğarib bolup aKbələrdin
aştım
muna.
Aqil irsənq ğarıblərni KÖnqlin avla,
M ustafa dİK ilni Kİzip yetım Kavla,
Dünyapərəst nacinslərdin boyun tavla,
Boyun tavlap dərya bolup taştım muna.
Işk babını Mövlam açKaç manqa tigdi,
TofraK Kİlıp, hazır bol dip boynum igdi,
Baransıfat məlamətni
okİ
tigdi,
PeyKan alıp yürəK bağrım tiştim muna.
Dostları ilə paylaş: |