AMEA FOLKLOR İNSTİTUTU
AMEA A.A.BAKIXANOV adına TARİX İNSTİTUTU
FOLKLOR VƏ TARİXİMİZ
Respublika Elmi Konfransı
7
7
ardıcıl və mütəşəkkil mübarizə aparırlar. Nəhayət, “840-cı ildə epidemiya, aclıq,
saray çevrilişləri uyğur xaqanlığını son dərəcə zəiflədir. Qırğızların başçısı Ajo
özünü xan elan edərək uyğur xanına bildirir: Sənin ömrün bitdi” [3. 11]. Ədəbi obraz
Manasın tarixi əsli sayılan Ajo 847-ci ildə həlak olub...
Göründüyü kimi, epos qəhrəmanı Manas konkret şəxsiyyət olub. Bu dastanı
mifə, əfsanəyə, əsatirə bağlayan tədqiqatçılar da var. Lakin, unutmaq olmaz ki,
xalqın yaratdığı ədəbi-bədii əsərlərdə mifik elementlərin olması təbiidir. Bu isə
həyat həqiqətlərinə, tarixi reallıqlara güzgü tutan sənət abidələrimizə “mifik
təfəkkürün məhsulu” kimi baxmağa imkan verməməlidir. Manas öz igidliyi, şücaəti
və yenilməzliyi ilə əfsanəvi qəhrəman obrazına çevrilir, lakin o, əfsanə qəhrəmanı
deyil. Məhz bu məqamda əfsanəvi qəhrəmanla əfsanə qəhrəmanına eyni prizmadan
baxmağın əleyhinəyəm.
Antitürk əxlaqının daşıyıcıları olan “lakey” tədqiqatçıların Bilqamısa, Dədə
Qorquda, Manasa ədəbi-tarixi şəxsiyyət kimi deyil, mifik subyekt kimi baxmaları
məlum formuldan irəli gəlirdi. Lakin sağlam və obyektiv tədqiqatlar sübut edir ki,
adları çəkilən epos qəhrəmanları konkret bir dövrdə yaşamış tarixi şəxsiyyətlərdir.
Fikrimizin təsdiqi naminə bu dastanların özünə istinadən bəzi məqamlara toxunmaq
istərdik. “Manas” belə başlayır:
Ulularımızdan qalan söz: Qaraxan və Oğuz xandan sonra Alança xanın
nəslindən Bayqur və Uyqur çıxdı. Bayqurun oğlu Bəbir xandan Tübey, Tübeydən
Kököy, Kököydən isə üç oğul-Noqoy, Şıqay və Çıyır dünyaya gəldi. Bu üç qardaşın
dünyalar tutmayan var - dövləti oldu. Noqoyun dörd oğlu doğuldu. Orozdu, Üsen,
Bəy və Cakıb...”[2. 33].
Manas Cakıbın oğludur. Tarixi həqiqət kimi verilən bu şəcərənin özü Manasın
konkret şəxsiyyət olmasını sübut edir.
““Manas” bədii təxəyyülün, yoxsa tarixi həqiqətin məhsuludur?” sualına cavab
axtararkən elmi dəlillərə keçməzdən öncə bu dastanı zaman-zaman sinəsində
yaşadan xalqın öz rəyini bilmək daha vacibdir: “Qırğızlar özləri eposa və onun
qəhrəmanlarına bədii əsər və bədii obraz kimi deyil, fakt və tarixi şəxsiyyətin
həqiqi
məkanı kimi baxırlar” [4.15].
Əgər “Dədə Qorqud” oğuzların ədəbi-bədii salnaməsidirsə, “Manas” qırğız-
ların abidəsidir. “Dədə Qorqud” oğuzların keçdiyi tarixi mərhələlərə güzgü tutursa,
“Manas” qırğızların milli keçmişini əks etdirir. “Dədə Qorqud” və “Manas” para-
lelizmləri bir daha əsas verir ki, eyni kökdən “göyərən” bu dastanların genealoji və
tipoloji məziyyətləri obyektiv qaydada, həqiqət meyarı ilə araşdırılsın. Araşdırmalar
isə isbat edir ki, “ümumi etnik mənşəyə malik xalqların folklorunda bir çox yaxınlıq
və oxşarlıq vardır. Deməli, süjetlərin yaxınlığı, oxşarlığı xalqların tarixi qohumluğu
nəticəsində ola bilər. Başqa sözlə desək, həmin xalqların qədim tayfalarının keçmiş
əcdadının eyni folklor irsi ilə əlaqədar ola bilər. Əlbəttə, burada dil qohumluğu da
müəyyən rol oynayır” [5.22]. Hesab edirik ki, bu “qohumluğun” yadlaşdırılmasına
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
AMEA FOLKLOR İNSTİTUTU
AMEA A.A.BAKIXANOV adına TARİX İNSTİTUTU
FOLKLOR VƏ TARİXİMİZ
Respublika Elmi Konfransı
9
9
Afət Haşimi
AMEA Folklor İnstitutu,
kiçik elmi işçi
afethashimi@gmail.com
OĞUZNAMƏ EPİK ƏNƏNƏSİ VƏ TARİXİLİK PROBLEMİ
Özət
Folklor ilə tarixin münasibətləri ümumən geniş və mürəkkəb məsələləri əhatə
edir. Bu məsələyə yanaşmada aşağıdakı tezislər əsas götürülməlidir:
Birincisi, folklor daşıyıcıları, yəni folkloru yaradanlar onu tarixi gerçəklik kimi
qəbul etmişlər.
İkincisi, folklor mətnlərində yaşayan tarixi hadisə və şəxsiyyətlər folklor
obrazları kimi yox, birbaşa tarixin özü kimi qəbul olunanda tədqiqatçıları dolaşıqlığa
salır.
Üçüncüsü, folklor abidələrinə, xüsusilə qəhrəmanlıq dastanlarına real tarixin
öyrənilməsi zamanı istinad etmək olar. Çünki ilkin miflər, mifoloji eposlar qədim
dövrlərdə tarix elminin indi oynadığı rolu oynamışdır. Yəni bu miflər, dastanlar
oğuzlar üçün tarix sayılmışdır.
Dördüncüsü, folklor abidələrindən tarixi qaynaq kimi istifadə edərkən
folklordakı tarixin bədii obraz olması heç vaxt nəzərdən qaçırılmamalıdır. Şübhəsiz
ki, bu obraz öz qaynağını tarixi hadisələrdən almışdır. Lakin həmin obraz təkcə bir
tarixi hadisəni, yaxud konkret tarixi şəxsiyyəti təmsil etmir.
Beşincisi, folklor mətnlərindən istifadə edən tarixçilər folklor poetikasının
qanunauyğunluqlarına bələd olmalı, eləcə də folklor mətnlərində tarixi məsələlərdən
danışan folklorşünaslar toxunmaq istədikləri dövrün tarixi hadisələrini dərindən
öyrənməlidirlər.
Açar sözlər: folklor, tarix, mif,
Oğuznamə
Резюме
Фольклорные и исторические отношения в целом охватывают широкие и
сложные вопросы. В подходе к этому вопросу за основу нужно брать эти
тезисы:
Во-первых, носители фольклора, то есть, его создатели, восприняли
фольклор как историческую действительность.
Во-вторых, когда исторические события и личности живущие в
фольклорных текстах, принимаются не как фольклорные образы, а как сама
история, это вводит в заблуждение исследователей.
В-третьих, на знания полученные из фольклорных памятников, особенно
героического эпоса, можно опираться при изучении реальной истории.
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com