Mark tven tom soyerning boshidan kechirganlari qiss a

KO'MILGAN XAZINANI IZLASH

Har qanday aqii raso bolaning hayotida ham yer qazish va yer ostiga ko'mib qo'yilgan xazinani izlab topish sari yo'nalgan, yengib bo'lmas bir orzuni kechirish davri bo'ladi. Yaxshi kunlarning birida Tomda ham shimday mayl tug'ildi. U Jo Sarperni izlab chiqib ketgan edi, lekin topolmadi. Keyin Ben Rojersni izlab topgan edi, u baliqqa qannoq solish bilan ovora ekan. Nihoyat u Gek Finnga duch keldi. Gek albatta uning uchun eng muvofiq o'rtoq! Tom uni bar chetga, o'z o'rtalaridagi so'zlarni hech kim eshitinaydigan yerga boshlab borib, o'sha yerda unga o'zining butun maqsadini bildirdi. Gek ham rozi bo'ldi. Gek o"zi shunday ediki, o'zidan biror narsa chiqim qilmay ko'ngilli vaqt o'tkazadigan har qanday ish bo'isa ham rozi bo'lar edi, chunki uning bo'sh vaqti shunchalik ko'p ediki, u vaqtini nima qilib o'tkazishni bilmas, shuning uchun albatta mening vaqtim - oltin deb ayta olmas edi.

• 
  Xo'sh, qani qayerni kavlaymiz? - deb so'radi Gek.
  
• 
  O'xo', bizmi? Biz har bir yerga borib yer qaziy-veramiz.
  
• 
  Yer ostiga ko'milgan xazina har yerda ham bo'la-veradimi?
  
• 
  Albatta har yerda bo'lavermaydi. Uni maxsus yerlarda, orollarda yoki birorta chirib qolgan, har tarafga shox otgan qari daraxt to'nkalari ostiga, eski, qurt yegan sandiqlarga solishib, xuddi yarim kechada soya tushadigan yerga, hammadan ko'proq jinlar yuradigan uyning ichidagi polning ostiga ko'madilar.
  
• 
  Ularni kim ko'madi?
  

- Albatta qaroqchilar ko'madilar. Bo'lmasa, yakshanba kuni maktab nazoratchilari ko'mib qo'yadilar, deb o'ylagan edingmi?

• 
  Bihnadim. Agar shunday mol-dunyo menda bo'isa, uni yerga ko'mmasdan, o'z erkimcha xarajat qilib, shodlik bilan vaqt o'tkazar edim.
  
• 
  Men ham shunday qilar edim, biroq qaroqchilar unday qilmaydilar, ular topgan dunyolarini yer tagiga ko'mib qo'yadilar.
  
• 
  Keyin qaytib kelmaydilarmi?
  
• 
  Yo'q, ular qaytib kelmoqchi bo'lib ketadilar-da, keyin qo'ygan yerlaridan adasbib qoladilar, yo bo'hnasa o'zlari o'lib ketadilar-da, dunyolari shu yer ostida qolib ketadi. Ana shunday qilib bu xazinalar zang bosib yotaberadi. Keyin kim bo'lsa ham birov sarg'ayib ketgan eski bir qog'oz topib oladi va o'sha qog'ozda yerga ko'milgan inol-dunyolarni qayerlardan, qanday belgilar bilan topib olish yozilgan bo'ladi. Lekin shunday bo'lsa ham u qog'ozlarni kamida bir haftalab tekshiradilar, chunki u qog'oz kishi bilmaydigan maxsus belgilar bilan yozilgan bo'ladi.
  

- Senda ham shunday qog'oz bormi, Tom?
-Yo'q.

• 
  Bo'lmasa sen xazina ko'milgan yerning belgilarni qanday qilib bilasan?
  
• 
  Menga uning belgilari kerak emas, xazina hammavaqt uylarning ostiga, jinlar tentirab yuradigan yerlarga yo bo'lmasa orollarga, shoxlari tashqariga qarab cho'qqayib chiqib qolgan va qurigan daraxtlarning tagiga ko'milgan bo'ladi. Biz Jekson orolida ham yerni kavlab ko'rgan edik-ku, yana kavlab ko'rarmiz. Suvning narigi tomonida esa jinlar aylanishib yuradigan eski uy bor, o'sha yerda qurigan daraxtlar ham ko'p.
  
• 
  O'sha daraxtlarning har bittasi tagida xazina bormi?
  
• 
  Sen qiziq so'zlaysan-a, albatta unday emas.
  
• 
  Bo'lmasa qaysi bir daraxtning tagida ekanini qayoqdan bilasan?
  
• 
  Hamma daraxtning tagini kavlab ko'ramiz.
  
• 
  Oho, bunday qilganimizda butun yoz bo'yi izlab yuramiz-ku!
  
• 
  Yoz bo'yi izlasak nima qipti? Basharti birdan-bir mis ko'za topib olsak, uning ichida yuz dollar bo'lsa yoki bir eski qurt yegan sandiq topib olsak, ichi to'la brilliant bo'lsa, unda nima deysan? Gekning ko'zlari yarqirab ketdi.
  

- Juda yaxshi bo'lar edi-da! Ayniqsa menga yaxshi bo'lar edi. Agarda shuni topib olsak, sen menga yuz dollarni bersang, bo'ladi, brilyantlarni o'zing olaqol, ularning menga keragi yo'q.
-Juda soz! Brilyantlarni men tashlab qo'ymayman, xotirjam bo'l, nlardan ba'zilarining bir donasi yigir-ma dollar turadi va ular orasidan bir dollardan kam bahoda bo'lgan birorta ham brilyant topa olmaysan.

• 
  Rostdanmi?
  

• 
  Albatta shunday, buni senga har kim ham aytib beradi. Sen brilyantni hech ko'rgan emasmisan, Gek.
  

• 
  Esimda yo'q, ko'rmagan bo'lsam kerak.
  
• 
  Lekin podsholarda brilyantlar botmon-botmon.
  
• 
  Men podsholar bilan tanish emasman-ku, axir!
  

• 
  Qayoqda eding! Basharti Yevropaga borib qol-gunday bo'lsang, brilyantlarning botmon-botmonini ko'rarding. U brilyantlar qaynashib-sakrashib yotishardi.
  

• 
  Sakrashib yotishardi deysanmi?
  
• 
  Tentak ekansan-ku! Ular sakrashib nima, qiladi?
  
• 
  Ular sakrashib yotishardi, deb o'zing aytding-ku!
  

• 
  Tentak! Ular Yevropada istaganingcha topiladi, demoqchi edim. Ular albatta sakramaydi, sakrab nima, joni bormidi? Sen ularga ko'z tashlasang, ular xuddi o'sha Richardga o'xshash son-sanoqsiz bo'lib, ko'zing jimirlashardi...
  
• 
  Richard dedingmi? Familiyasi nima?
  
• 
  Karollarda familiya bo'lmaydi. Ular faqat ismlari bilan yuritiladi.
  
• 
  Nima deyapsan?
  
• 
  Rostini gapirayapman.
  

Bunday bo'lsa, karol bo'lishni istamas edim. Ularni xuddi negrlardek faqat ismlari bilan chaqirish balki ularga ma'qul tushadigandir. Lekin men buni unchalik xush ko'rmayman. Xo'sh, qani qayerdan kavlay bosh-laymiz?

• 
  Bilmadim, anavi suvning narigi tomonidagi shoxi tarvaqaylagan keksa daraxtdan boshlasakmi, deyman.
  
• 
  Bo'ladi.
  

Ular egilgan kerki bilan egilgan belkurak olishib, yo'lga tushdilar.
Boradigan yerlari uch mil yiroqlikda edi. Ular yetib borganlarid.a hansirab, qizarib va charchab qolgan edilar. Dam olish va tamaki chekish uchun bir daraxt soyasiga yonboshladilar.

• 
  Bu ish menga juda yoqdi-da, - dedi Tom.
  
• 
  Menga ham.
  
• 
  Menga qara Gek, agar biz shu yerdan xazina topib olsak, o'z ulushingni nima qilar eding?
  
• 
  Menmi? Men har kuni shirinliklar olib yeyman va shirin suvlar olib ichaman, ot o'yini kelib qolsa, har kun ot o'yiniga kiraman. Men-ku yaxshi turmush kechirib o'zimni xursand qilishni bilaman-a!
  
• 
  Ehtiyotdan biror qismini ajratib qo'ymaysanmi?
  
• 
  Ajratib qo'yishning nima keragi bor?
  
• 
  Nima keragi bor, deganing nimasi? Ajratib qo'ysang, keyin bir kuningga yaraydi-da!
  
• 
  Yo'q, mining foydasi yo'q. Agar bu pullarni tezroq sarf qilmasam, bir kuni otam qaytib kelib qolsa, darrov bu pulga o'zining changalini soladi. Undan keyin bu puldan maza topolmayman. Xotirjam bo'l, biror tiyinini ham qo'ymaydi. Sen-chi, sen o'zingga tekkan ulushingni nima qilasan?
  
• 
  O'zimga bir yangi do'mbira, bitta yaxshi qilich, bir qizil bo'yinboq, bir yaxshi kuchukbola olaman, undan keyin uylanaman.
  
• 
  Uylanaman deysanmi?
  

- Ha, uylanaman.

• 
  Tom, senga niina bo'ldi... aqlingni yeb qo"ydingmi?
  
• 
  Qarab tur, mana ko'rarsan.
  
• 
  Tom, selling bu ishing juda bebuda-ku! Bundaii bam bemazaroq narsa topohnadingmi? Ana, otam bilan onamiii qara, - o'zing bilasanki, ular ertalabdan kechgacha urush-janjaldan bosh ko'tarmas edilar. Men buniyaxshi bilaman.
  
• 
  Buning hech zarari yo'q. Meuing oladigan xotinim janjal qilmaydi.
  
• 
  Menga qolsa, ularning hammasi bam bir go'r. Yo'q, Tom, yaxshilab o'ylab qara, senga to'g'risini aytaman -o'ylab qara. Qizcbaning oti nima?
  
• 
  U qizcha emas, qiz endi.
  
• 
  Baribir, ba'zilar unday deydi, ba'zilar bunday. Xo'p, oti nima?
  
• 
  Otini bir kun aytarman, hozir emas.
  
• 
  Mayli, bilganingni qil. Faqat sbunisi borki, agar xotin olsang, men avvalgidan ham battar yolg'izlanib qolaman.
  
• 
  Yo'q, Gek, sen biz bilan bh'ga turasan. Qani, tur, bo'lai* endi shuncha ag'nab yotganimiz, endi yer qazishga kirishaylik.
  

Ular yarim soat cbamasi yer qazidilai-, terlab-pishib ketdilar, lekin hech narsa topolmadilar. Yana yarim soatcba ishladilar, yana hech gap yo'q. Nihoyat Gek:

• 
  Xazina ko'mganlarida shunday cbuqur ko'mar ekanlarini? - dedi.
  
• 
  Ba'zan shunday bo'ladi, lekin hammavaqt bunday bo'laverma\'di. Biz boshqa yemi kavlayotgan boisak kerak.
  

Ular boshqa bir yerni tanlab, 3'ana qazishga kirishdilai'. Endi ish a\^Tvalgiday tez bormas, shunday bo'lsa ham kam-kam ilgarilab borar edi. Bii- mahal ikkovlari ham juda qattiq g'ayi-at bilan iahlab ketdilar, keyin Gek ishdan to'xtadi-da, kavlagan yeridagi jarlikka suyanib turib, peshonasidagi katta-katta ter tomchilarini artib:

• 
  Bu yerni kavlab bo'lganiniizdan keyhi qayerni kavlaymiz? - deb so'radi.
  
• 
  Beva xotinning uyi orqasidagi keksa daraxt tagini kavlab ko'rsakmi, deyuian.
  
• 
  Menimcha ham o'sha yer durust bo'lsa kerak. Biroq, shunisi borki, Tom, sen qanday o'ylaysan, topib olgan nai'samizni beva xotin tortib olib qo'ymasmikan? Yer o'shaniki-ku!
  
• 
  Topib olgan narsamizni tortib oladi deysanmi? Qani, yaqinimizga yo'lab ko'rsin-chi! Yo'q, yerdan topilgan narsa shunday bo'ladi: yer kimniki bo'lmasin, baribir, dunyoni yerdan kim topib olsa, o'shaniki bo'ladi.
  

Bu gap ularni biroz tinchsizlantirdi. Ular yerni qazishda davom etardilar. Keyin Gek yana so'z ochib:
- Yo'q, biz aftidan, yana boshqa yerni qaziyotganga o'xshaymiz. Seningcha qanday, Tom?

• 
  Juda qiziq bu isb, Gek, juda ham qiziq? Men tushunmay qoldim. Balki bizga halal berayotgandirlar, ba'zan shunday ham bo'ladi.
  
• 
  Seni gapingni qara-ya! Jinlar kunduz kuni hech narsa qilolmaydilar. Kunduzi ularda hech qanday quwat bo'lmaydi.
  
• 
  To'g'ri, to'g'ri, men bu tomonini o'ylamagan ekanman. Ha, bo'ldi, men endi tushundim. Ikkalamiz ham juda ahmoq ekanmiz-da! Awal shu daraxt shoxining yarim kechada soyasi tushgan yerini topib, undan keyin xuddi o'sha yerni qazish kerak.
  
• 
  Ha, seni-ya. Shuncha qilgan mehnatlarimiz bekor ketdi. Endi bu yerga yana bir marta kechasi kelishimiz kerak. Juda uzoq-da, sen uyingdan chiqa olasanmi?
  
• 
  Men-ku chiqaman-a. Bu ishni albatta shu kecha qilish kerak, bo'lmasa shu qazilgan chuqurni birov ko'rsa, darhol boylikni kavlab olib ketadi.
  
• 
  Xo'p bo'lmasa! Men bugun yana derazang yoniga kelib miyovlayman.
  

- Mayli. Kel endi asboblarni ana shu shoxlarning orasiga yashirib qo'yaylik.
Kechasi soat o'n ikkiga yaqmlashganda, bolalar o'sha yerga kelib, soyaga o'tirib kuta boshladilar. Vaqt kech, joyning o'zi ham juda xilvat edi. Uzoqdan bir itning vovullagan tovushi eshitildi, unga javoban bir boyo'g'lining rnudhish qichqirig'i ham keldi. Kechaning sukunatt ichidagi og'ir vaziyat bolalarni bo'g'ib turar, ular indamasdan o'tirar edilar. Nihoyat ular yarim kecha bo'ldi, degan qarorga kelishib, soya tushib turgan yerni kavlay boshladilar. Ularning ishonch va umidlari katta edi. Ular hech to'xtamay, borgan sari qiziqib ishlamoqdalar. Kavlagan yerlari ancha chuqurlashib bordi. Qo'llaridagi asboblari biror narsaga tegib ketsa, ular hovliqib nafaslarini chiqarmay to'xt.ab qolar edilar. Biroq har gal bularni mnidsizlik kutar edi. Asboblari yo tosh, yoki daraxt tomiriga borib tekkan boiar edi. Nihoyat. Tom o'z o'rtog'iga qarab:

• 
  Gek deyman, bu ishni davom etdirishimizdan hech foyda chiqmaydiganga o'xshaydi. Bu gal ham boshqa yerni kavlay boshlaganmiz, - dedi.
  
• 
  Nega boshqa yer bo'lsin? Biz yanglishganimiz yo'q. Xuddi soya tushgan yerni kavladik-ku!
  

• 
  Bilaman, lekin gap unda emas.
  
• 
  Boimasa nimada?
  

• 
  Ish shundaki, bizda soat yo'q. Vaqtni taxminan mo'ljalladik, balki o'sha vaqtda ancha erta yoki ancha kech bo'lgandir.
  

Gek qo'lidagi belkurakni tushirib yubordi.
- To'g'ri aytasan... Ish xuddi ana shunda. Demak, bu ishni yana keyinga qoldirishga to'g'ri keladi. Baribir biz vaqtni aniq belgilay olmaymiz-ku! Yana buning ustiga, atrof hammasi jin va shaytonlar bilan o'ralib yotganda, bu ish juda qo'rqinchli ham. Men ishlab tursam, nazarimda xuddi orqamda bir kishi turganga o'xshaydi. Orqamga qayrihb qarashga qo'rqaman, balki shu vaqt oldimda bittasi payt poylab turgandir! Doim badaniui jimirlashib turadi.

• 
  Men ham juda qo'rqaman, Gek. Men ham xuddi sen aytgandek bo'laman. Kishilarning so'zicha, daraxtning tagiga xazina-yu dunyo ko'mganlarida, o"shanga qarab turish uchnn shu yaqin o'rtaga bir o'lik ham ko'mar emishlar.
  
• 
  Xudoyo tavba!
  
• 
  To'g'ri, shunday qilar emishlar, men buni ko'p eshitganman.
  
• 
  Yo'q, Tom, menga qara. Shu o'lik bor yerda o'ralashishni sira xohlamayman. O'lik bor yerga yaqin yursang, albatta bir baloga yo'liqasan.
  

Shunday ishga mening ham tobim yo'q, Gek. Basharti shu yerda yotgan o'lik birdan boshini ko'tarib, baqirib yuborsa bormi...

• 
  Qo'ysangchi, Tom, bunaqa vahimali so'zlarni gapirma!
  
• 
  Chindan aytayapman, Gek, shularni o'ylab juda qo'rqib ketayapman.
  
• 
  Menga qara, Tom, qo'y, esimiz borida etagimizni yig'ishtirib, shu yerdan thichgina ketaylik. Baxtimizni boshqa yerdan qidiraylik.
  
• 
  Rost aytasan, kctaqolaylik. Shunday qilsak, yaxshiroq bo'lar.
  
• 
  Xo'sh, qayerga boramiz?
  

Tom biroz o'ylanib turdi-da, keyin:

• 
  Qaysi uyda jin va devlar aylanib yuradigan bo'lsa, o'sha yerga boramiz, - dedi.
  
• 
  Qo'ysang-chi, Tom! Shunday narsalarni juda youion ko'raman. Bular o'liklardan ham yomonroq bo'ladi. O'liklar jilla bo'lmasa so'zlashib yuradilar, lekhi bularga o'xshab kafanlariga o'ralganlari holda oldingda o'ralashib - nnnaydilar va tishlarmi gijirlatib, basharangga tikihb qaramaydilar. Bunday narsalarga mening toqatim yo'q,
  

Tom. Faqat mengina emas, hech kim ham toqat qilolmaydi.

• 
  Shunday-ku, lekin jiiilar faqat kechalari yuradilar, kunduz kunlari esa bizga yer qazish uchun xalal bera olmaydilar.
  
• 
  Bu gaping to'g'ri, lekin kisliilar bunday joylarga kechasi uyoqda tursiii, kunduz kuni ham bormaydilar.
  
• 
  Buning sababi, kishilarning askariyati birovni o'ldirgan yerga borib yurishni yoqtirmaydi. Biroq bu uyning oldida kechasi hech narsa ko'rininaydi. Faqat derazadan qandaydir ko'in-ko'kyorug'lik ko'rinib turadi. Bunda jin ko'rinmaydi.
  
• 
  Men senga aytsam. Tom, basharti biror yerda ko'k tusda olov ko'rib qolsang, albatta bilginki, o'shanga yaqin joyda jinlar ham bo'ladi. O'zing o'ylab qarasangchi, ko'k tusdagi o'tni jinlardan boshqa hech kim yoqmaydi-ku!
  
• 
  To'g'ri, lekhi harholda ular kunduz kunlari yurmay-dilar. Shunday bo'lgandan keyhi, ulardan qo'rqishnnig nima keragi bor?
  
• 
  Xo'p, bo'hnasa, modomiki senhig shu ishga istaghig bor ekan, borib biroz kavlaylik, harholda juda qo'rqinchli ish-da!
  

Bolalar tepalikdan pastga tushdilar. Pastda, oy yorug'ida yarqirab yotgan keng vodiy o'rtasida, sehrli bir uy turar edi. Uningatrofidagi devorlari allaqachonlar buzilib ketgan. Eshik oldilarini yovvoyi o'tlai* bosib, uio'risi ham buzihb tushgan.
Derazalarida oynalari yo'q. Tomming bir burchagi ham ichiga o'pirilib tushgan edi. Bolalar ancha vaqtgacha qarab turdilar, derazadan ko'k olov yorug'i ko'ruiib qolishini kutib, bir-bh-lari bilan sinvirlashib so'zlashib turdilar. Keyin o'ng tomonga burildilar-da, bu dahshatli uy yaqinidan yurmaslik uchun ancha yerni aylanib o'tib, Kardif tog'i qarshisidagi o'rmon-larni oralab, uylariga qaytib ketdilar.