96
Bizim insan qədər özünü bəyənən insan
yoxdu, amma, xalqını bəyənməyən bir xalq da
yoxdu. Axı özünə bu qədər dəyər verirsən,
kosmosdan gəlməmisən ki, bu millətdə bö-
yümüsən. Bu millətin içində səndən də yax-
şıları var. Sadəcə hələ özlərini kəşf edə bil-
mirlər.
-Haqlısan qardaş. Biz gərək Dostayevski
oxuyaq, biz gərək Kafka oxuyaq. Demirəm,
oxumayaq. Oxuyaq oxumağına. Sadəcə bir az
özümüzünküləri görəndə ağzımızı əyib demi-
yək ki, bizimkidi də, yazdığı nə olacaq? Bunun
uşaqlığını bilirəm, burnundan suyu əksik ol-
mayan Firdovsidi. Hər kimdi, axı birini tanı-
madan ona necə qiymət verirsən? Vallah, çox
paxıl millətimiz var. Biri qalxdıqca onun ayqa-
larından tutub dartırıq. Xalqımızın qarnında
qurd var.
-Bəs necə, sən hələ bilmirsən ki, qarnı-
mızdakı qurdun da qarnında qurd var. Ona
görə çox kökəlmirik. Tox olsaq da, nədənsə şi-
kayətlənirik. Bu dövləti bəyənmirik. Axı niyədi
bu narazılıq? Kiçik problemlər hər ölkədə var.
97
“
Heç problem olmayan yer və çox problem
olan yer sıxıcı və yorucu olar”. Çox şükür
Allaha, bizim bir böyük problemimiz var:
Qarabağ. O da ki, inanıram məsul şəxslərə.
Hər nə olsaq da, qanımız da azəri türkü qanı
axır. Canımız bahasına belə olsa tezliklə tor-
paqlarımızı geri qaytaracıyıq.
-İnşallah qardaşım, mən də inanıram.
Adamın Allahı olar, bu gün aparılan uğurlu
siyasətlər göz qabağındadı.
Bir az susduqdan sonra Nihad:
-Rəşad, sən işləyirsən da elə?
-Hə, bəs necə? Ədəbiyyatı bitirən ili
NDU-dən iş təklifi aldım. Ədəbiyyat fənni üz-
rə. Əsgərlikdən gələn kimi sağolsun rektoratlıq
məni pulsuz-parasız işə aldı. Bilirsən axı bu
zaman da çətindi işə pul vermədən girmək. Bir
qara qəpik də vermədim. İndi də hələ Ədə-
biyyat kafedrasında müdirəm.
-Maşallah qardaşım, fəaliyyətin genişlə-
nib, ağlın oldu oxudun. Mənim kimi avara
qalmadın.
-Allah rəhmət eləsin Nazilə anaya, təhsil
98
haqqını verdi, məni oxutdu. Yoxsa hardan idi
məndə pul ki, təhsil alım?
-Allah rəhmət eləsin. Çatdıq deyəsən.
Buralar da yaman dəyişib şair, yaşıllıqdı hər
tərəf. Möminə Xatunda ki, əl əsəridi da. İn-
diyədək memarlar bu qalanın sirrini aça bilmə-
yiblər. Şəhanə və mükəmməl naxışlarla tikilib.
Bir rəhmət də Əcəmiyə.
-Hə, sənə dedim Naxçıvanı tanımayas-
san? Qızlar bulağı da təmirdən yeni çıxıb. Əla
alınıb.
-Görünür. Yadında?
-Heç yadımdan çıxar Nihad?
-Dərsdən qaçmışdıq.
-8-ci sinifdə. Hamısın sən elədin da.
Dedin ki, hamı qız sevir biz qalmışıq avara.
Gedək Qızlar bulağı deyilən bir yer var ora.
Deyilənə görə ən gözəl qızlar bu bulağa gəlir.
Yalançı səni ilan vursun. Gəldik ki, direktor da,
müavin də bizi gözləyir. Bizi kim satmışdı
mənə indi de barı. O vaxt nə qədər soruşdum
demədin. Dedin ki, bilsən gedib onunla sa-
vaşacaqsan.
99
-İş-işdən keçəni illər olub. Günaya de-
mişdim, məni sevirdi axı, qısqanıb müəlliməyə
demişdi. Müəllimə də ərinməsin birbaşa direk-
tora. Nə günlər idi eee.
-Yadında Babək?
-Bəsdir da, yenə döyülməyin gəlib? Ya-
dından çıxıb səni döyməyim. Az lağ elə da
olub keçib.
-Heç yadımdan çıxmıyıb ki, imtahan idi,
bu gün qədər yadımdadı. Tarix fənnindən.
Sənin ən nifrət etdiyin fəndi, deyirdin tamam
uydurmadı. Müəllim səndən soruşdu, Babəki
mənə danış. Necə bir qəhrəmandı?
-Sən də tələsik güldün və: O, qəhrəman-
dı? O qəhrəmandısa, mən də kosmonavtam.
Nə olsun ki, sinif nümayəndəsidi, tarixi də
yaxşı oxuyur? Mən ondan daha qəhrəmanam.
Müəllim başından elə bir yumruq vur-
muşdu ki, gözünü açanda imtahan qurtarmışdı.
Yetimliyinin xətrinə bir ayağı qırıq üç almışdın.
-Hə Rəşad, yadımdadı. Hələ o da yadım-
dadı ki, 10-cu sinifə qədər sən şairə şeir, şeirə
şair demisən. Şeirlər şair yazır. Bütün sinif o
100
qədər gülmüşdü ki, hələ Pakizəni demirəm.
Sənin birinci məhəbbətin.
Əvəzedilməz günlər idi, qardaş, yaşadıq
bitdi. “Keçmiş insana həyatında bir dəfə
verilən şans kimidir”. Kimiləri dəyərləndirib
yaşayır, kimiləri yox, amma, geriyə qaytarıb
yenidən bir şans istəyə bilmirsən. Nihad bilir-
sən qəlbimdən nə keçir?
-Bilirəm, bilirəm, qan keçir.
-Bəsdir də yekə oğlansan, söhbəti elə ya-
ralıyırsan ki.
-Bəyəm neft keçir? Qan keçir da.
-Yaxşı ürəyimdən qan keçir əl çək. Kim-
səsizlərə aid bir şeir yazmışam, amma, bir
bəndi yadımdadı:
Atasız bir ocaq dirəksiz evdi,
Anasız bir ocaq ürəksiz evdi,
Övladsız bir ocaq köməksiz evdi,
İlahi, ayırma sən bu üçlüyü..
-Bizim nə atamız var, nə anamız, nə
atayıq, nə övladımız var. İndi belə çıxır ki,
bizim dirəyimiz də yoxdu, ürəyimiz də, kö-
məyimizdə?
Dostları ilə paylaş: |