Microsoft Word Alarin menalari


Alim  -  Elmli, bilici, hər hansı bir elm sahəsində mütəxəssis olan adam.  Alımə



Yüklə 0,81 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/29
tarix01.07.2018
ölçüsü0,81 Mb.
#52826
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   29

 

Alim  -  Elmli, bilici, hər hansı bir elm sahəsində mütəxəssis olan adam. 



Alımə  -  Hikmət sahibi. 

Alqan  -  (Tür.)  Qırmızı qan. Alqan bəy: Türk dənizçisi. Səlcuqluların suverenliyindəki İznikdəki Əbul-

Noyabrın donanma komandiri. 



Allahverdi  -  Allahın verdiyi pay. 

Almagül  - (Tür.) Alma gülü. 

Almaz – 1.Yaraşıqlı, gözəl. 2.Son dərəcə bərk, rəngsiz, şəffaf qiymətli daş. 

Alpan - İgidlər, cəsurlar. 

Alpay -  (Tür.) Cəsur, igid adam. 

Alsu  -  Gözəl, qəşəng. 

Altaf - Yaxşılıq, nəzakət.   

Altay - (Tür.) 1.Asiyada Qərbi Sibir ilə Monqolustanı ayıran dağlıq bölgə. 2.Altay dağlıq bölgəsində yaşayan 

Türklərin ümumi adı. 3.Qızıl.  4.Uca dağ. 



Altunay - (Tür.) Ayın sarı rənglii halı.  

Altunər -  (Tür.) Qiymətli kimsə.  

Altun - Qızıl. 

Altunc - (Tür.) 1.Mis ərintisi. 2.Kırmızı mis. 3.Qırmızı, al gözlü. 

Alya -  (Ər.) 1.Yüksək yer, yüksəklik. 2.Alicənab. 3.Göy, səma. 

Amanulla -  (Ər.) Allahın bağışlaması. Allahın qoruması. 

Amal ( Amalə) -  Ümid, arzu, istək. 

Aman -  Təhlükəsizlik, sülh. 

Amani - Arzu.  

Amca - 1.Əmi.  2.Layiqli cəmiyyət.  

Amil - 1.Məmur, icraçı, işçi.  2.Tacir müvəkkili, agent.  3.Bir işə, sözə əməl edən. 4.Səbəb, faktor. 

Amid -  (Ər.) 1.Çox xəstə. 2.Eşq xəstəsi. 3.Əsas nöqtə. 4.Öndər, şef, komandir. 5.Xərrac alan. 

6.Diyarbəkırın köhnə adı. Orta əsrlərdə İslam Türk dövlətlərində istifadə edilən bəzi ünvanlar və məmurluq 

adları. 

Amil -  (Ər.) 1.Fail, edən, işləyən. 2.İslam dövlətlərində zəkat, vergi yığıcısı və ya qubernatorlar və dövlət 

məmurlan.  



Amin - 1.Qəbul olsun, arzun yerinə yetsin(duaların axırında oxunur. 2. Etibarlı, sadiq, vicdanlı. 

Aminə - (Ər.) 1.Könülü əmin, ürəyində qorxu olmayan. 2.Sadiq, dürüst, etibarlı. - Peyğəmbərin (s.ə.s) 

anasının adı.   



Amir (Amirə) - (Ər.) 1.Xoşlandıran, şənləndirən. 2.Yenidənqurma olunmuş. 3.Dövlətə aid, idarə edən, əmr 

edən, şahzadə. 4.Özünə bağlı vəzifəlilər bulunan.  



Amilya - (Ər.) Zəhmətkeş. 

Anan - Yada salan, xatırlayan. 

Anac - (Ər.) Sevinc.   

Anar – 1.Yada salar, xatırlar 2.”ənar”, yəni nar sözündəndir. 


 

Anası - Onun anası. 



Ancela (Ancelika) - Xəbərgətirən. 

Anif -  (Ər.) 1.Sərt, şiddətli. 2.Sərt. 3.Keçmişdə, çox yaxında, burunun ucu deyiləcək qədər yaxından keçən. 

4.Bir az əvvəl, göstərilən, bəhs edilən.   



Anisa (Aniza) -  Gizli, yaxşı rəfiqə, yaxşı dost. 

Aras - Yorğunluq, halsızlıq. * Heyranlıq. 

Araş (Arəş) - Məna.  

Araz - 1.İran və Azərbaycanı ayıran çayın adı. 2.İşarə, əlamət. 3.Təsadüf, rast gəlmə.  4.Hər hansı bir 

cövhərin varlığı üçün zəruri olmayan xüsusiyyət. Məsələn: - Şəkərin ağ rəngi şəkərin varlığı üçün zəruri deyil. 



Arəstə - (Fars) Süslənmiş, bəzənmiş. 

Arəş  -  (Bax. Araş) Məna. 

Aribə -  Ağıllı, dərrakəli. 

Aric -  aromat, dad, şirin iy.  

Arif - (Ər.) 1.Məşhur, çox tanınmış, mütearif. 2.Məlumat sahibi. Bilən, məlumatlı, mədəniyyət sahibi. 

3.Sıbyan məktəbi müəllimi. 



Arifə - (Ər.) Məlumat və mədəniyyət sahibi olan qadın. Oyanıq, incə ruhlu, lətif. 

Aran - Təmkinli, soyuqqanlı. 

Arif - Bilən, xəbərdar, qanan, başa düşən. 

Ariz - 1.Sonradan əmələ gələn,əsli oımayan. 2.Şikayətçi. 3.Üz,yanaq. 4.Təsadüfi. 5.Zühür edən ortaya 

çıxan. 


Arizə - 1.Sonradan əmələ gəlmiş hal, nöqsan. 2.Əmələ gələn iıişik, əngəl, maneə. 3.Hadisə, qəza. 

Arslan -  Aslan. 

Artur - Ayi kimi güclü 

Aruz - Döyüşçü, igid, cəngavər  

Arub - İstənilən (arzu olunan) ərə.  

Arzu - Arzu, istək, bir şeyin olmasını ürəkdən istəmə. 

Arzuman - İstək, şiddətli istək, arzu. 

Asəf -  (Ər.) Qayğıkeş, ehtiyatlı. 

Asəh - (Türk) Sağlam. 

Asif - 1.Sərt, şiddətlə əsən(külək). 2.Bağışlanma. 

Asim - 1.Günahkar, təqsirkar. 2.Qoruyan, mühafizə edən.  

Asiman - Səma,göy. 

Asiya -  Zəiflərə kömək edən və onları sağaldan. 

Asiyə -  (Ər.) Təsəlli verən, müalicə edən.  

Aslan - 1.Hakimiyyət, əzəmət. 2.Zirək, qoçaq. 

Asudə -  (Fars.) 1. Rahatlamış, sakitliyə çatmış, kədər və çətinlikdən uzaq, pak. 2.Sakit, səssiz. 

Asya - (Tür.) 1.Dünyadakı qitənin ən böyüyü.  2.(Yunan) Dirilmiş.  

Aşqin - Vurulmuş (sevgi).  


 

Atabala - Atanın balası, ata ilə oğlu, ya qızı. 



Atabəy -  (Tür.) 1.Ata və bəy sözlərindən törənib.2.Səlcuqlar dövlətində şahzadələrin tərbiyəsiylə vəzifəli 

şəxs. 3.Lala. Dövlət idarəsində səlahiyyət daşıyan naiblərdən. Dövlət rəhbərliyində bir vəzifə. 



Ataman - (Tür.) 1.Ata adam, prezident, lider. 2.Don kazaklarının öndərlərinə verilən ad. 

Atilla - Türk, Fəth eden, ulu türk, atlı. 

Atlas -  (Ər.) Atlas, parça. 

Ayaz - 1.Ağıllı, istedadlı.  2.Qışda buludsuz, aydın gecələrdə quru soyuq, saxta; ümumiyyətlə bərk soyuq 

Aybala - (Tür.) “Ay” və “bala”- sözlərinqən quraşdirilmış ad. 

Aybanu - (Tür.) Ay kimi qız. 

Aybəniz - Ay camalli, gözəl. 

Ayda -  Xüsusi ad. 

Aydan - (Ər. Tür.) 1.Cənnətdə ölümsüzlüyə qovuşan kimsə. 2.Mənfəət, aydan gələn. 

Aydın - 1.İşıqlı,aylı, mahtab. 2.İşıqlı, nurlu, işıqsaçan, parlaq. 3.Buludsuz, aşıq, təmiz. 4.Bəlli məlum.  

Ayca -  (Tür.) Ay kimi gözəl, işıqlı, parlaq. 

Aycan -  (Tür.)  Ay kimi parlaq gözəl və sevimli. 

Aycahan -  Cahanı işıqlandıran işıq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

Ayca -  (Tür.)   Ayın yeni doğulduğu günlərdəki şəkli, yeni ay, hilal. 2.Məscid qübbələrinə və minarə 

papaqlarına qoyulan aypara şəklindəki bəzək. 3.Ay qədər gözəl, işıqlı. 



Ayçətin -  (Tür.)  Çətin, güc ay. 

Aydan - (Tür.) Aya aidl olan. Ay kimi. 

Aydəmir - (Tür.)  “Ay” və “dəmir” sözünün vəhdəti. 

Aydın - (Tür.) 1.Aylı gecə,mömin. 2.İşıqlıq, işıqlı, parlaq, işıqlı, ziyadar, münəvvər. 3.Açıq, müəyyən, ortada, 

vazeh, aşkar, bahir. 4.Müqəddəs, uğurlu, mübarək, məsud. 5.Oxumuş, mədəni irəli fikirli, münəvvər. 

Kılıçarslan xanımının adıdır. Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

Aygül - (Tür.) Ayın gülü. 

Aygün -  (Tür.) 1.Dəbdəbəli, ay və günəş qədər gözəl mənasında. 2.Gözəl, ismətli. “Ay”-la “Günəş”-in 

birləşməsindən yaranan ad, ay və gün. 



Aygül -  (Ər.) Ay gülü. 

Ayxan - (Tür) Ay sahibi, ay hakimi. Oğuz Qağan dastanına görə, Oğuzun altı oğlundan biri. Əfsanədə bəhs 

edilən, Oğuzun işıqdan doğan arvadından olan 3 oğlundan biri.  Ayxanın 4 oğlu  24 oğuz boyunun 4 ününü  

meydana gətirir. Bunlar bozoqlu soyudur.  Oğuz Qağan Dastanına görə, Oğuzun altı oğlundan birinin adıdır. 

Ayxatun - (Tür.) Ay üzlü qadın. Ay və xatun sözlərindən birləşmiş ad. 

Ayilkin - (Tür.) İlk uşaqlara qoyulan ad. 

Aykac - (Tür.) 1.Söyləyən, danışan. 2.Ağıl verən. 3.Ozan, şair. 

Ayka - (Tür.) Soylu, zadəgan, təmiz adam. 

Ayla - (Tür.) 1.Ayın və günəşin ətrafında bəzi zamanlarda görülən halqa, ayla. ağ işıq.  2.Şəfəq, parıltı. 

Aylın - Nur, işıq, parıltı. 

Ayna – 1.Şəffaf, təmiz, işıqlı. 2.Güzgü. 



Yüklə 0,81 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   29




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə