Microsoft Word Cor 5 2col doc
Yüklə 3,17 Kb. Pdf görüntüsü
|
63 yakalandı ı andan ba layan ve salıverilmesine kadar devam eden süredir. Ki i mahkemesi devam ederken serbest bırakılmamı sa söz konusu sürenin, birinci derece mahkeme bir karara (beraat ya da mahkûmiyet) vardı ı anda sona erdi i dü ünülür. Sanık birinci derece mahkemede hüküm giydikten sonra devam eden alıkoyma – örne in temyiz a amasında – süresi dikkate alınmaz. A HM, 5. Madde 3. Paragraf hükümlerinin, 5. Madde 1. Paragraf (a) fıkrası hükümleri uyarınca, sanı ın mahkemede hüküm giymesinden sonra alıkoyulma halinin devam etmesi durumunu kapsamadı ına karar vermi tir. 91 Ancak, temyiz mahkemesi tarafından ilk karar bozulur ve yeniden yargılama kararı verilirse, kararın bozulmasından yeniden yargılama sonucu verilecek karara kadar geçen süredeki alıkoyulma da dikkate alınır. 92 Bu durum, ilk mahkeme kararı bozuluncaya kadar verilen cezaya istinaden devam eden mahkûmiyet 91 28 Mart 1990 tarihli B.-Avusturya davası. 92 Punzelt-Çek Cumhuriyeti davası. süresinin de 5. Madde 3. Paragraf çerçevesinde yargılama öncesi alıkoyulma hali olarak addedilece i anlamına gelmez. 93 Ayrıca, her ne kadar A HM yalnızca, Avrupa nsan Hakları Sözle mesinin bir devlet tarafından imzalanarak onaylanmasını takip eden sürede o devlet tarafından gerçekle tirilen alıkoyma uygulamalarını de erlendirme yetkisine sahipse de, söz konusu devletin Sözle meyi onayladıktan sonraki uygulamalarının makul olup olmadı ının tespit edilmesinde, o devletçe Sözle menin onaylanması öncesinde gerçekle tirilen alıkoyma uygulamalarının sürelerinin de A HM tarafından dikkate alınaca ını unutmamak gerekir. 94 Neyin “makul” oldu unun tespitinde A HM, hiçbir zaman, “yargılama öncesi azamî bir alıkoyulma süresi vardır”, eklinde bir görü ü kabul etmemi tir. Zira böyle bir yakla ım soyut 93 I.A.-Fransa davası. 94 Mansur-Türkiye davası, Trzaska-Polonya davası, J ius- Litvanya davası ve Kudla-Polonya davası. 64 bir de erlendirme yapılmasına yol açar. Halbuki kararın her zaman, her bir davaya ait bütün özellikler dikkate alınarak verilmesi gerekir. 95 Ne kadar kısa olursa olsun, her zaman her sürenin haklılı ının kanıtlanması gerekir. A HM hukuku, davanın kendine özgü artlarının önemini kanıtlamı tır. Bir yıldan uzun süreler a ırı uzun 95 Stögmuller-Avusturya davası, W.- sviçre davası, Wemhoff- Federal Almanya Cumhuriyeti davası. W.- sviçre davasında hâkim Pettiti’nin kar ı görü ünde belirtti i kar ıla tırmalı incelemelerden çıkarılan ortalama süreleri hatırda tutmak gerekir. Bu süreler genel olarak, iki ya da üç aydan, ekonomik suçlarda ve iflâs halinde ise bir yıldan daha kısadır. Bu rakamlar Avrupa Konseyi’nin geni leme sürecinden sonra geçerli olmayabilir ancak yine de bir davada yargılama öncesi alıkoyma süresinin çok daha uzun tutulmasını gerektiren unsurlar olup olmadı ının tespitinde bir ba langıç noktası olmaya devam edebilirler. Ayrıca, 5. Madde 3. Paragrafta öngörülen makul olma teminatı yalnızca özgürlü ünden mahrum edilen ki iler için geçerlidir. A HM’nin, tüm cezaî takibatlar için geçerli olan 6. Madde 1. Paragraf hükümlerine göre cezaî takibat süresinin makul olması artının, kabul edilebilirlik bakımından bir kural olarak benimsenmemesi do rultusundaki kararlarını da dikkate almak gerekir, zira ba vuru sahipleri her zaman alıkonulmadı ı hallerde gecikme konusunda daha fazla esneklik sa lanabilir. I.A.-Fransa ve B.-Avusturya davalarında A HM, 6. Madde 1. Paragraf hükümlerinin de il, 5. Madde 3. Paragraf hükümlerinin ihlâl edildi ini tespit etmi tir. telâkki edilse de 96 iki ilâ üç yıl arasındaki süreler çe itli davalarda hem kabul edilebilir hem de kabul edilemez bulunmu tur. 97 Benzer bir ekilde, üç ilâ dört yıllık süreler de bazı davalarda kabul edilebilir, bazılarında ise kabul edilmez bulunmu tur. 98 Be yılı a an süreler haklı bulunmamı tır. 99 ç hukukta yargılama öncesi sanı ın azamî ne kadar bir süre alıkonulabilece ine ili kin bir hüküm bulunması, Sözle meye uygunluk açısından bir sorun te kil etmez. 96 J ius-Litvanya davası (14 ay 26 gün). 97 Letellier-Fransa davası (2 yıl 9 ay); Punzelt-Çek Cumhuriyeti davası (2 yıl 6 ay); Stögmuller-Avusturya davası (2 yıl 1 gün); Kudla-Polonya davası (iki yıl dört ay üç gün). 98 Bu tür bir süre, W.- sviçre davasında kabul edilebilir bulunmu tur (4 yıl 3 gün). Ancak, Clooth-Belçika (3 yıl 2 ay 4 gün), Muller-Fransa (3 yıl 11 ay 27 gün), eskz-Çek Cumhuriyeti (3 yıl 3 ay 7 gün), Trzaska-Polonya (3 yıl 6 ay), Barfuss-Çek Cumhuriyeti (3 yıl 5 ay 19 gün) davalarında bu süre kabul edilmez bulunmu tur. 99 27 ubat 1992 tarihli Birou-Fransa davası (5 yıl 2 ay 27 gün) (dostâne çözüm bulunan bir dava); I.A.-Fransa davası (5 yıl 3 ay) (ancak bu davada süreye ili kin gerekçeler bu süre sona ermeden çok önce ortadan kalkmı tır). Yüklə 3,17 Kb. Dostları ilə paylaş:
|