Dədə Qorqud ● 2015/I I I 175
lığında böyük ustadımız Aşıq Ələsgərin zəngin bədii irsi ilə yanaşı, həm də onun
ölümündən sonra xalq arasında ustad aşıqlar tərəfindən yaradılan dastan-rəvayətlərin
tədqiqi də böyük yer tutur. Məlumdur ki, uzun bir həyat yolu keçmiş Aşıq Ələsgərin
apardığı irili-xırdalı toy məclislərində baş vermiş hər bir əhvalat zaman keçdikcə
rəvayətə çevrilmişdir. Ustad haqqında yaradılmış bu dastan-rəvayətləri böyük həvəs-
lə toplayan tədqiqatçı onları müxtəlif illərdə çap etdirmişdir.
Aşıq Ələsgərin bir çox şeirlərinin yaranma səbəbləri barədə müəyyən söhbətlər
də məlumdur. Aşıqlar bunlara bir qədər də bəzək-düzək vurub, dastan şəklində danı-
şırlar. Amma aşıqlar bunları "dastan" yox, "əhvalat" və ya "hekayət" adlandırırlar
("Dəli Alının əhvalatı", "Həcər xanımın hekayəti" [1,5] və s.). İslam Ələsgəri iste-
dadlı folklorşünas kimi tanıdan, onun davamlı şəkildə apardığı dərin elmi araşdırma-
ları olmuşdur. Bu onu deməyə əsas verir ki, o, aşıq yaradıcılığının istər təbliğ olun-
ması işində, istərsə də toplanıb nəşr olunması sahəsində böyük xidmətlər göstərmiş
alimlərimizdən idi. Onu da qeyd edək ki, alimin apardığı səmərəli elmi axtarışlar yal-
nız Aşıq Ələsgər irsinin üzə çıxarılması ilə yekunlaşmır. O, həm də, Ələsgər ocağının
yetirdiyi digər yaradıcı aşıqlardan – Aşıq Nəcəf və Növrəs İmanın bədii irsini top-
layıb tədqiq etmiş, onlara sığal çəkərək elmi və ədəbi ictimaiyyətə təqdim etmişdir.
Tədqiqatçı bu kitabların hər birinə ön söz yazaraq ədəbi irsin elmi təhlilini vermişdir.
Saz-söz sənətinə qəlbən bağlı olan İslam müəllim ta gənclik illərindən bu günə
kimi böyük ustad Dədə Ələsgərin zəngin söz xəzinəsinə dönə-dönə müraciət etmiş-
dir. Hər dəfə müraciət edəndə onun yeni-yeni keyfiyyətlərini üzə çıxarmışdır.
Alimin “Aşıq Ələsgər yaradıcılığının bədii xüsusiyyətlərinə dair” məqaləsində
oxuyuruq: “Aşıq Ələsgərin dili bədii təsvir və ifadə vasitələri ilə zəngindir. O, epitet,
bənzətmə, istiarə, mübaliğə, təzad, təkrir və kinayə kimi təsvir vasitələrindən yerli-
yerində istifadə etməyi bacarmışdır. Ələsgər özündən əvvəlki klassik aşıq poeziya-
sını dərindən öyrənmiş, böyük həyat təcrübəsi və qeyri-adi, fitri istedadı sayəsində bu
ədəbiyyatı bir çox orijinal bədii keyfiyyətlərlə zənginləşdirib, yüksək mərhələyə qal-
dırmışdır. Klassik aşıq şeirinin müxtəlif formalarından istifadə edən böyük sənətkar
təcnis, dodaqdəyməz divani, müstəzad, qoşa qafiyə və dildönməzin ilk nümunələrini
yaratmışdır” [2, 3-4].
İslam Ələsgər qırx səkkiz il müəllim işləmişdir. Alim bu müddət ərzində elmi
axtarışlarını uğurla davam etdirərək Göyçə aşıqları və el şairlərinin şeirlərini toplayıb
çap etdirmişdir. Tədqiqatçının 1991-ci ildə “Yazıçı” nəşriyyatı tərəfindən çap olun-
muş “Ələsgər ocağı” şeirlər kitabı buna misal ola bilər. İslam müəllim bu kitabında
Aşıq Ələsgər ocağının ən istedadlı nümayəndələrindən on ikisinin şeirlərini vermiş-
dir. Bunlardan, Aşıq Ələsgərin atası Alməmmədin, qardaşı çoban Məhəmmədin, qar-
daşı oğlu Növrəs İmanın və oğlu Aşıq Talıbın əsərlərindən seçmə nümunələri misal
göstərmək olar. Mərhum professor Mürsəl Həkimov kitab haqqında yazırdı: "Aşıq
Ələsgər şəcərəsində poetik söz-sovu, deyim-duyumu ilə ədəbi ictimaiyyətimizin
oğuz-elat elində, toy-büsatlarda sazı-sözü ilə diqqəti cəlb edən aşıqların istedad dün-
yasını nəvə İslam daha uğurlu şəkildə toplayıb qələmə ala bilərdi. Folklorçu Ələsgər
dünyasının poetik duyumunu, əsasən, düzgün irdələmiş, çeşidləmiş və geniş oxucu
kütləsinin stolüstü kitabına çevirmişdir" [3, 4].
Tədqiqatçının bu sıradan olan kitablarından biri də Azərbaycan Dövlət nəşriy-
yatı tərəfindən 1999-cu ildə çap olunmuş "Sazlı-sözlü Göyçə" toplusudur. Təbii ki,
Dədə Qorqud ● 2015/I I I 176
bu kitab Göyçə aşıq və el şairlərinin heç də hamısını əhatə etmir. Adı çəkilən bu ki-
tabın əsas əhəmiyyəti ondadır ki, burada"şeirləri itib-batmaq təhlükəsi qarşısında qa-
lan el şairlərinə də yer verilmişdir".
Bunların ardınca tədqiqatçı Ələsgər ocağının Azərbaycan aşıq sənətinə bəxş et-
diyi yaradıcı ustad aşıqlarından olan Aşıq Nəcəfin və Növrəs İmanın təkrarolunmaz
bədii irsini toplayıb ayrı-ayrılıqda çap etdirmişdir. Ümumiyyətlə, müəllifin Azərbay-
can aşıq sənətinin tədqiqinə (xüsusən də Göyçə aşıq mühitinə) dair altmışdan çox el-
mi məqaləsi çap olunub. Alimin yazdığı bir sıra məqalələri Göyçə aşıq mühitinin ye-
tirdiyi görkəmli saz-söz ustadlarının həyatı, dövrü və ədəbi irsinin dəqiqləşdirilərək
üzə çıxarılması işində böyük əhəmiyyətə malikdir. Məsələn, vaxtılə alimin "Ulduz"
jurnalında dərc olunmuş "Aşıq Musa" adlı məqaləsində oxuyuruq: "Yalnız onun
Göyçənin Qaraqoyunlu kəndindən olduğu və 1795-1840-cı illər arasında yaşadığı
qeyd olunur. Aşığın iki cümlədən ibarət olan bu "tərcümeyi-halı" ayrı-ayrı müəllif-
lərin yazılarında dönə-dönə təkrar olunmuşdur. Cəsarətlə demək olar ki, Musa haq-
qında olan bu qeyd yanlışdır. Tədqiqatçı vaxtılə Aşıq Musanın məclislərində olan şa-
hidlərin təsdiqini tapan fikirlərinə istinad etmiş və nəticədə aşığın Qaraqoyunlu kən-
dində deyil, məhz Ağkilsə kəndində 1830-ju ildə doğulduğu üzə çıxmışdır” [4, 7-8].
Aşıq Ələsgərin 1956-cı ildə çap edilən kitabının hazırlanmasında gənc tədqi-
qatçı İslam Ələsgərin xidmətlərini yüksək qiymətləndirən professor M.Təhmasib ya-
zırdı: “Əsərlərinin son nəşrindən keçən iyirmi il ərzində bu görkəmli sənətkarın əsər-
ləri bir dəfə də olsun əsaslı şəkildə nəşr edilməmişdir. “Azərnəşr” bu yeni kitabın tər-
tibini aşığın nəvəsi İslam Ələsgərov yoldaşa tapşırmışdır ki, bu da çox doğru bir hə-
rəkətdir. İslam aşıq ədəbiyyatını yaxşı bilən gənclərimizdəndir. Demək olar ki, əgər
Hümmət Əlizadə Ələsgərin şeirlərini ilk dəfə toplamış və hər dəfə nəşr edərkən təh-
riflərdən təmizləməyə çalışmış, getdikcə təkmilləşdirmişsə, İslam bu son nəşr ilə mü-
əyyən dərəcədə istinad edilməsi mümkün olan dürüstləşdirilmiş mətn əmələ gətirmiş-
dir” [5, 3].
Göründüyü kimi, professor M.Təhmasib İslam Ələsgərin bir tədqiqatçı kimi
Aşıq Ələsgər irsinin toplanıb nəşr olunması işində qazandığı uğurları yüksək qiymət-
ləndirmişdir. Çoxsaylı məqalələri ilə yanaşı, folklorşünas alim həmçinin iyirmiyə ya-
xın kitabın tərtibçisi və redaktoru olmuşdur. Həmin kitablar sırasına daxildir: "Aşıq
Ələsgər", Bakı, “Azərnəşr”, 1956; "Aşıq Ələsgər", Bakı, “Elm” nəşriyyatı, 1963;
"Aşıq Ələsgər" “Bakı, “Elm nəşriyyatı, 1972, II cilddə; "Göyçəli Aşıq Ələsgər" An-
kara, 1987; "Aşıq Ələsgər", Bakı, “Yazıçı” nəşriyyatı, 1988; "Ələsgər ocağı", Bakı,
“Yazıçı nəşriyyatı, 1981; "Gözüm bir alagöz xanıma düşdü", Bakı, “Yazıçı” nəşriy-
yatı, 1993; "Aşıq Ələsgər", Bakı, “Şərq-qərb” nəşriyyatı 1999; "Sazlı-sözlü Göyçə".
Bakı, “Azərnəşr”, 1999; "Haqq aşığı Ələsgər", Bakı, “Maarif” nəşriyyatı, 1999;
"Göyçəli Aşıq Nəcəf". Bakı, “Səda” nəşriyyatı, 2000; "Aşıq Ələsgər". Bakı, “Çinar-
çap” nəşriyyatı, 2003; "Növrəs İman", Bakı, “Səda” nəşriyyatı, 2004; "Aşıq Ələs-
gər", Bakı, “Çaşıoğlu” nəşriyyatı, 2004 və s. İslam Ələsgər Göyçə aşıq mühitinin
timsalında ozan-aşıq sənətinin yalnız təbliğatçısı kimi deyil, eyni zamanda istedadlı
tədqiqatçısı kimi də elmi ictimaiyyət tərəfindən tanınır. İslam müəllimin səmərəli
elmi fəaliyyəti Azərbaycan filoloji fikri tarixində əhəmiyyətli yer tutur.
Ulu Qorqud yadigarı olan ana sazımızın həzin və məlahətli sədaları altında bö-
yüyüb tərbiyə alan gənc İslam saz və söz sənətinin sehrinə düşməyə bilməzdi. Atalar
Dostları ilə paylaş: |