Microsoft Word dostlugun romani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
142 Onlar pillәlәrә tәrәf gedәndә arxadan Namiqin sәsi eşidildi: - Dua elә ki, ona bir şey olmasın. Yoxsa nә edәcәyimi özüm dә bilmirәm. - Әllәrim göylәrdәdi, Namiq. Narahat olma, inşallah, heç nә olmaz. Kәnan isә hirslә başını buladı: “Dәrәdә qurd az idi, biri dә bu yandan çıxdı”... Palataya qayıdıb tәzәcә oturmuşdular ki, polis mayoru formasında bir nәfәr qapını döyüb, cavab gәzlәmәdәn içәri girdi: - Axşamınız xeyir! Allah şәfa versin, qardaş! - Salam, xoş gördük, buyurun keçin! Đçәri girәn kimi onun rәsmiyyәti bir kәnara qoyub “qardaş” demәsi onlara tәәccüblü gәldi. Bunu tәcrübәli tәhqiqatçı da hiss elәdi. Ona görә dә aradakı gәrginliyi daha da yumşaltmaq istәdi: - Tәәccüblәnmәyin. Mәn bura hәqiqәtәn dә, qardaş kimi gәlmişәm. Özü dә axşam, yәni işdәn sonra. Ilk öncә narahat elәdiyimә görә üzr istәyirәm. Đkincisi, icazә versәydiniz, bir neçә dәqiqә vaxtınız alardım. - Özünüz dediniz axı, qardaş kimi gәlmisiniz. Buyurun, әylәşin burda. – Yaşar onun üçün stul çәkdi. - Әlimizdәn nә gәlir, etmәyә hazırıq. - Çox sağ olun. – Dadaşov yerini rahatlayıb sözünә davam etdi. – Yaşar bәy, sizi demәk olar, bütün Bakı tanıyır. Sayılıb-seçilәn iş adamlarından birisiniz. Sizә bizim dә böyük hörmәtimiz var. Necә halallıqla işlәdiyiniz dә hamıya mәlumdur. Bu sözlәri eynilә Uyğur hәkimә dә aid etmәk olar. O, mәnim dostumun downloaded from KitabYurdu.org 143 qızını ölümdәn qurtarıb. Bәlkә dә bunların mәsәlәyә dәxli yoxdur. Amma onları demәyim dә tәsadüfi deyil. Mәn Uyğurun işini aparan tәhqiqatçıyam. Telefonda demişdim: mayor Firudin Dadaşov. Mәsәlә ondadır ki, mәn bu cinayәti Uyğurun törәtdiyinә inanmıram. Siz ifadәnizdә heç nәyin yadınıza gәlmәdiyini demisiniz. Mәni sәhv başa düşmәyin, Yaşar bәy, bura sizdәn ifadә almaq üçün gәlmәmişәm. Uyğurla aranızdakı münasibәti çox gözәl bilirәm. Sadәcә xahiş edirәm ki, müәyyәn mәsәlәlәrdә mәnә kömәk edәsiniz. Mәnә elә gәlir ki, burda ya Uyğur tәrәfdәn, ya da siz tәrәfdәn üçüncü adamın iştirakı var. Yәni demәk istәdiyim odur ki, әgәr biz indi Uyğura kömәk etmәsәk, sonra gec olacaq, artıq “yuxarıdan” da işi yekunlaşdırmağı tәlәb edirlәr. Mәn başa düşürәm, arada elә şәxsi mәsәlәlәr ola bilәr ki, – vә mәn әminәm ki, var – onu açıqlamaq mәqsәdәuyğun deyil. Amma yәqin nәlәrisә açıqlamaq da olar. Đnanın, bu hәm dostunuzun, hәm dә sizin xeyrinizә işlәyәcәk faktor olacaq. Uyğur tәrslik edib heç nәdәn kiminsә güdazına getmәmәlidir. Bir dә ona çöldә - azadlıqda daha çox ehtiyac var. Amma “içәri” düşsә, orda hәmişәlik mәhv olub gedәcәk... Sizә demәk istәdiklәrim bunlardı. Yaşar onun dediklәrinә tәәccüb qarışıq heyranlıqla qulaq asırdı: “Bax, professionallıq budur! Gör necә incә mәqamdan tutub?! Elә bil arada üçüncü adamın olduğuna yüz faiz әmindir. Halal olsun! Hәm dә hiss olunur ki, obyektiv, downloaded from KitabYurdu.org 144 insan adamdır vә bizә doğrudan da kömәk etmәk istәyir. Lap yaxşı, elә bizә dә bu lazımdı dә!” - Tәşәkkür edirәm, cәnab mayor... - Firudin... - Firudin bәy, nәyә әsasәn bu qәdәr әmin danışırsınız? Dadaşov gülümsündü: - Müәyyәn qәnaәtlәrim vә tәxminlәrim vardı. Sizin aldığınız zәrbәnin izini görmәyim isә onları bir az da möhkәmlәndirdi. - Anlamadım? - Alnınızdakı iz. Hündürboy adamın vurduğu zәrbәyә oxşamır. Uyğur isә uzunboyludur. - Sәmimiyyәtinizә inandım. Tәcrübәnizә vә peşәkarlığınıza da şübhәm yoxdur. Uyğura kömәk etmәk üçün әlimdәn gәlәni edәcәm. Amma sizdәn bir xahişim var. Әvvәlcә mәni Uyğurla görüşdürün... - ... *** Yaşargil tәcridxananın qarşısına çatanda gündüz saat on idi. Darvazadan içәri girib hәyәtә daxil olduqdan sonra yolun qalan hissәsinә o, tәk davam etmәli idi. Đçәri keçdiyi iki dәqiqә deyildi, amma artıq buranın aurası onu sıxırdı: “Görәsәn, Uyğur buranın havasına necә dözür?” Tәbii ki, o “hava” deyәndә tәkcә atmosfer hadisәsini nәzәrdә tutmurdu. downloaded from KitabYurdu.org 145 Görüş üçün ayrılmış otağa çatanda onu içәri dәvәt edib “gözlәyin!” dedilәr. Dәmir döşәmәyә bәrkidilmiş stullardan birindә oturdu. Saniyәlәr, dәqiqәlәr elә ağır-ağır keçirdi ki, elә bil çoxdan burdaydı. Bir yandan da hәyәcan. Uyğuru görәndә nә edәcәyini, nә deyәcәyini fikirlәşirdi. Birdәn ayaq sәslәri eşidildi. Özünü toplayıb, ayağa durdu: “Gәtirirlәr!” Nәzarәtçi Uyğuru içәri ötürüb qapını bağladı. Bir anlığa ikisi dә çaşdı. Hәrәkәtsiz dayanıb sual dolu baxışlarla bir- birilәrinә baxdılar. Sanki neçә gün hәsrәtlә görüşmәk arzusuyla alışıb-yanan bunlar deyildi. Nәhayәt, Yaşar dözmәyib, irәli yeridi. Onlar göz yaşlarını gizlәtmәyә çalışaraq bir-birilәrinә sarıldılar. Oturanda da sükutu Yaşar pozdu: - Niyә belә elәdin? - Belә lazım idi! - Özünü mәnә görә... - Heç nә demә. Sәn mәnim yerimdә olsaydın, eyni şeyi etmәzdin? - Bizi necә tapdın? - Arxanca çıxdım. Danulduzu ayaqyolunda Tәravәtin şalından başqa heç nәyin vә heç kimin olmadığını deyәndә şübhәlәndim. Maşının yanına gәldim, orda da yox idiniz. Zәng elәdim, ağacların arasından telefonunun işığı görsәndi. Yaxınlaşanda birinci Tәravәti gördüm... – Uyğur bu dәfә göz yaşlarını saxlaya bilmәdi. Son sözlәri deyәndә sәsi dә titrәdi. – Әclaf onu düz sinәsindәn vurmuşdu. Ә vvәlcә elә bildim, keçinib. Amma yaxınlaşanda gördüm ki, nәbzi downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|