46
xassələrini özündə ehtiva edir. Deməli, hüquq normaları bütün
məkanlarda elə məkanlarda mövcud olan insanın özünə xidmət
edir. Bu baxımdan da baza hüquq bütün məkanlarda
pozitiv
ə
həmiyyətə malikdir.
Proseslər və hərəkətlərdə
ümumi toplum tərəfindən
birtərəfli qavrama, birtərəfli emal, birtərəfli təqdimat ola
bilməz. Yəni bir şeyi hər kəs eyni dərəcədə qəbul edə və
qavraya bilməz. Bu baxımdan da qavrama qabiliyyəti də
dərəcələnir. Qavrama qabiliyyətinin dərəcələnməsi beyindəki
informasiyaların qeyri-müəyyənlikdən daha çox müəyyənliyə
çevrilməsi ilə nəticələnir. Birtərəfli qavramada bu baxımdan
subyektivlik meydana gəlir və fərdlərin şəxsi qabiliyyətləri
amili mühü rol oynayır. Dünyada baş verən proseslərin dərk
olunmasının müxtəlif yolları meydana gəlir: universal
dərketmə xüsusiyətləri-əlamətlərin bütün insanlar tərəfindən
eyniləşdirilməsi və oxşadılması hallarını özündə əks etdirən bir
istiqamət; proseslərin eyniləşdirilməsini, oxşadılmasını və
eləcə də fərqləndirilməsini təmin edən digər bir istiqamət-bu,
daha
çox
rəngarəngliyə
xidmət
edir.
Burada
vahid
qanunauyğunluqlar hər kəs üçün tətbiq oluna bilmir. Bir
çoxları yalnız mövcud olanları geniş və məhdud şəkildə əks
olunmuş əsaslarla dərk edir, digərləri isə metafizikaya, yəni ali
hissiyyata, duyğulara, eləcə də mücərrədliyə uyğun olaraq
kənara çıxır. Bunun nəticəsi olaraq baxışlarda
obyektiv-
reallıq, subyektiv-reallıq, obyektiv-ideallıq, subyektiv-
ideallıq meydana gəlir. Dərketmənin həm də zaman və məkan
kateqoriyası formalaşmış olur. Bu da əlamətləri özündə
cəmləşdirən siqnalların zamanla əlaqəsindən asılıdır. İnsanlar
kainatın üsürləri olduğundan kainatın bütövünün tərkibidirlər.
Bu bütövlüyün tərkib elementləri müxtəlif insanlar üçün aşkar
olunan
və aşkar olunmayan olmaqla, dərəcələnirlər.
Düşüncə-düşüncələri (fikirləri) dərk edir. Düşüncə
düşüncəni özünə obyekt edir. Bir düşüncə digər düşüncəni
aşkarlayır. Şəxs həm öz düşüncəsini dərk edir, düşüncələri ilə
48
Düşüncə düşüncələri: həm düşünənin fikirlərini, həm də
başqasının düşüncələrini dərk edir. Burada düşüncənin özü
digər düşüncə üçün inikas rolunu oynayır. Deməli, düşüncə
dərketmədə obyektə çevrilə bilir. Düşüncə duyğu orqanları
tərəfindən qəbul edilən materiya aləminin əlamətlərini dərk
edir. Burada materiya aləminin inikası meydana gəlir. Materiya
aləminin əlamətlərinin məzmununun anlaşılması düşüncə
mənbəyində aşkarlanma ilə əlaqəlidir.
Dərketmə və başa düşmə
əsasən aşkarlama funksiyasının böyüklüyündən irəli gəlir.
Dərketmənin yüksək səviyyəsi də məhz əlamətlərin asan
şəkildə beyində özünə yer eləməsindən ortaya çıxır. İnsanlar öz
hüquqlarını incəliklərinə qədər dərk etmək imkanlarına malik
olurlar. Bu dərketmə imkanlarının genişliliyi incəliklərin,
siqnalların beyində asan şəkildə özünə yer eləməsindən asılı
olur. Dərketmə ayıltma vasitəsidir. Oyanma-beyində siqnal
mərkəzlərinin oyanması dərketmənin nəticəsidir. Bundan da
gələcək hadisələr barədə müəyyən duyğular ortaya çıxır. İnsan
hüquqları anlayışının geniş məna etibarilə dərk olunması
insanın öz hüquqlarının tərkib ünsürlərini geniş aspektdə dərk
etməsi ilə əlaqəlidir. Hüququn tərkibi olan komponentlər
incəliklərinə qədər dərk olunur. Hüquq anlayışının ardıcıl
şəkildə dərk olunması insan hüquqlarının şərti bütövlüklə dərk
olunmasına səbəb olur. Bir ifadənin dərk olunnası öz ardınca
dialektik qaydada digər ifadələrin də dərk olunmasına səbəb
olur. Eləcə də fəlsəfi-məntiqi metodların (deduktiv və induktiv
metodların) tətbiqi sayəsində bütöv halda insan hüquqlarının
obrazlanması bu hüquqların zəncirli olaraq ifadələnməsinə
gətirib çıxarır.
İnsan hüquqları bir istiqamətdə düşüncələr ardıcıllığından
və geniş düşüncələrdən genişlənir, digər tərəfdən də materiya
aləminin ardıcıl inikasından öz tərkibini və bölgüsünü
genişləndirir.
(Əlavə üçün ümumi qrafikin davamına baxmaq
olar) Deməli, insan hüquqları düşüncələrdə, bu düşüncələrin
ardıcıl trayektoriyasında genişlənir. Digər tərəfdən də fiziki