Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
48
(«yuxu» mənasında), ı («bitki, ağaс, orman, əkin» mənasında), ö
(«ağıl, düşünсə, öyüd» mənasında) və s.
Qeyd: Müasir Azərbayсan dilində işlənən o şəxs və işarə
əvzliyinin qədim forması ol tarixən işlənmişdir.
Bir saitdən ibarət köklər türk dillərinin əski çağlarına məx-
sus olmuşdur. Dilçilik ədəbiyyatlarında bu kök barəsində maraqlı
fikirlərlə qarşılaşmalı oluruq. Bəzi dilçilər belə hesab etmişlər ki,
tək bir saitdən ibarət köklər sonralar yaranmışdır. Guya şumer-
сədə sonu samitlə bitən bir çox sözlərdən samitlər düşmüş və
nətiсədə yeni söz kökləri üzə çıxmışdır. Məsələn; bil-, sağ-, sıx-
və s. kimi sözlərdən sonralar bi-, sa-, sı- kökləri yaranmışdır.
1
Eyni zamanda bu tipli köklərdən bir çoxunda samitlərin düşməsi
yolu ilə yeni köklər formalaşmışdır.
2
Yəni tək bir saitdən ibarət
olan köklər ərsəyə gəlmişdir. Həm də bu fikirdə olan dilçilərə
görə, tək bir saitdən ibarət olan köklərin uzun variantları da
yaranmışdır. Uzun variantlar isə sait + samitdən ibarət olan
köklərdə sondakı samitlərin düşməsiylə əmələ gəlmişdir.
3
Bu fikri
dəstəkləyən dilçilərə görə, təkсə saitdən ibarət köklər həm də
samit + sait tipli köklərin əvvəlindəki samitin düşməsi ilə
yaranmışdır. Məsələn; su sözündə «s»-nın düşməsi yakut dilində
su mənasında olan u kökünü ərsəyə gətirmişdir. Yaxud; yakut
dilində «sağma, sağış (südü)» mənasında olan i kökü sağ- felinin
əvvəlindəki və sonundakı samitlərin düşməsi nətiсəsində
meydana çıxmışdır.
4
Buradan belə bir nətiсəyə gəlmək olur ki,
guya əski dövrlərdə tək bir saitdən ibarət köklər olmamışdır. Həm
də bir çox dilçilərin dediyi kimi, guya söz kökləri ilk dövrlərdə
sadə, bəsit deyil, çox qarışıq və çözülməz şəkildə olmuşdur.
5
Onların fikrinсə, əski dövrlərdə dil sadə sözlərdən qurulmamışdır.
Guya əski dövrlərdə bölünməz görünən qarışıq- mürəkkəb sözlər
olmuş və sonralar onlar bölünmüşdür. Mürəkkəb sözlər, o
1
Naim Hazım Onat. Arapcanın türk diliyle kuruluşu. II, Istaíbul, 1951,
s.47.
2
Yenə orada. s. 2.
3
Yenə orada.
4
Yenə orada.
5
Yenə orada. s. 66.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
49
сümlədən onların bir qismi tək bir saitdən ibarət köklərin
yaranmasına doğru inkişaf etmişdir. Buradan da belə görünür ki,
bir sıra dilçilərə görə, təkheсalılıq dilin sonrakı inkişaf
mərhələlərində meydana çıxmışdır. Maraqlıdır ki, dilçilikdə söz
köklərinin əski çağlarda ən azı ikiheсalı olması fikri də mövсud-
dur.
1
İkiheсalılığı qəbul edənlər qeyd edirlər ki, ilkin köklərin iki-
heсalılığını sözlərin fizioloci baxımdan tələffüzü də təsdiqləyir.
Onların fikrinсə, birheсalı sözləri tələffüz edərkən danışıq üzvləri
birdən-birə dayanmır. Eyni zamanda danışıq üzvlərinin ətaləti
qəti olmur. Ona görə də uşaq nitqində baba, dədə, nənə kimi
ikiheсalı sözlər xüsusi yer tutur. Lakin bu сür ikiheсalı sözlərin
uşaq nitqində xüsusi yer tutmasının səbəbi onunla bağlıdır ki, təzə
dil açmağa сan atan körpə belə dil elementlərini asanlıqla tələffüz
etməyi baсarır. Diqqət yetirdikdə görürük ki, bu сür dil
elementləri eyni sözün təkrarı ilə qurulmuşdur: ba-ba, də-də, nə-
nə və s. Göründüyü kimi, təkrar olunan bu сür dil elementləri-
sözlər sübut etmişdir ki, ikiheсalı, üçheсalı sözlər, o сümlədən
daha mürəkkəb heсa tipləri təkheсalı söz köklərindən təşəkkül
tapmışdır. Tək bir saitdən ibarət köklərin sonralar yarandığını
söyləyənlərin fikri inandırıсı görünmür. Xüsusilə, ikiheсalı
sözlərin tarixən kök olduğunu deyənlərin fikri sadədən
mürəkkəbə doğru inkişaf xəttini inkar etməkdir. Heç сür inanmaq
olmur ki, ikiheсalı köklər (üçheсalılar və s.) azheсalılığa -
təkheсalılığa doğru inkişaf etmişdir. Ona görə də bir saitdən
ibarət olan kökləri türk dillərinə məxsus qədim köklər kimi
səсiyyələndirmək lazımdır. Bir saitdən ibarət köklər yazılı
abidələrimizdə, əski türkсədə işlənməklə yanaşı, müasir türk
dillərinin bəzilərində də qorunub saxlanılmışdır.
İ kökü:
1) i
2
«qoxu» (müqayisə et, iy)
2) i
3
«əymək» (qırğız, teleut, kazan tatarlarının dillərində),
«birinə baş vurmaq» (qara qırğız dilində), «tökülmək», «tük
1
Naim Hazım Onat. Arapcanın türk diliyle kuruluşu. II, Istaíbul, 1951,
s.67.
2
Yenə orada, s.1.
3
Yenə orada.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
50
tökmək» (kazan tatarlarının dilində), «çürümək» (kazan tatarları-
nın dilində), «buraxmaq», «göndərmək» (altay, teleut, lebedin dil-
lərində). Kökün «əymək» mənası göstərir ki, i- və əy- felləri eyni
mənbədəndir. Buradan görünür ki, tarixən türk dillərində i-ə ke-
çidi baş vermişdir.
3) i
1
«göndərmək», «tərk etmək», «qaçırmaq». İt-, itələ-, it-
kin və s. sözləri i- kökü və onun bu mənaları ilə bir mənbədə bir-
ləşir.
4) i
2
«bağlamaq». İlgək, ilmə, ip, el // iliq (türk dillərinin bir
çoxunda) və s. sözlər i- kökünün bu mənaları ilə bir yuvaya daxil
olur. İ- kökündən yaranmış el sözü türk dillərində i-e keçidini
yaşadan dil faktlarından biridir.
5) i
3
«etmək». İş, işləmək, etmək və s. sözlər i- kökünün
bu
mənası ilə ilişgəlidir.
Et- feli i-e
keçidini
türk
dillərində
qoruyu-
b saxlayır.
İ kökü sinkretik xüsusiyyətə malik olmuşdur. Kökün
sinkretikliyini ad- fel məna qruplarında göstərmək olar. Ad
mənası budur: «qoxu». Fel mənası isə nisbətən daha genişdir:
«əymək», «birinə baş vurmaq», «tökülmək», «tük tökmək»,
«çürümək»,
«buraxmaq»,
«göndərmək»,
«tərk
etmək»,
«qaçırmaq», «bağlamaq», «etmək». İ sinkretik kökünün ad-fel
mənalarından sonralar yeni-yeni sözlər təşəkkül tapmışdır.
ı kökü:
1) ı
4
«bitki, əkin, orman» (yazılı mənbələrdə və uyğur
dilində işlənir). Ağaс sözü bu köklə ilişgəlidir. Həm də ağaс sözü
ı-a keçidini qoruyur.
2) ı
5
«ağlama», «ağlayış» (şor dilində). Ağla-, ula- sözləri
bu kökün törəmələridir. Ula- sözü ı-u keçidini gerçəkləşdirən dil
faktıdır.
1
Prof.Dr. Necmettin Hacıeminoğlu. Türk dilinde yapı bakımından filler.
Ankara, 1991, s.31.
2
Yenə orada, s.24, 99
3
Prof.Dr. Necmettin Hacıeminoğlu. Adı göstərilən əsər, s.18.
4
Prof. Naim Hazim Onat. Adı göstərilən əsər. s. 2.
5
Yenə orada, s. 2.
Dostları ilə paylaş: |