20
ə
razilərdə iyul və avqust aylarında becərilən bitkilər qismən də olsa suvarılır.
qtisadi baxımdan bu vilayət intensiv əkinçilik zonası hesab olunur. Əsasən
payızlıq taxıl, çəltik, tütün, tərəvəz, bostan, Qax qəsəbəsində qərbdə isə çay.ş sitrus
(qışda örtük altında saxlamaqla) və həmçinin efir yağlı bitkilər (Qazanlıq qızılgülü,
namə) yetişdirilir.
II.Şimal-Şərq yamacda beş aqroiqlim rayonu ayrılmışdır. Cənub yamacla
müqayisədə, daha meyilli olması və çay şəbəkəsinin az sıxlığı fərqlənir. Bu
rayonların ümumi aqroiqlim xüsusiyyəti aşağı temperaturun (1-2°) olması, şimalda
daxil olan soyuq hava kütləsinin təsiri altında soyuq dövrün erkən başlanması ilə
səciyyələnir. Bunun nəticəsində 10°-dən yuxarı fəal temperaturların cəminin
izoxətti cənub yamacla müqayisədə 500-600°-dən aşağıdan keçir.
Bir qədər isti Xaçmaz-Qonaqkənd aqroiqlim rayonunda 10°-dən yuxarı
temperaturların cəmi 2600-4000° arasında təddüd edir. Quba-Qusar rayonları da
istiliklə yaxşə təmin olunmuşlar. Payızlıq taxıl yığıldıqdan sonra istifadə edilə
bilinən istilik ehtiyatı 400-2200° arasında dəyişir.
Ümumiyyətlə, yarımvilayət rütubətlənmə xüsusiyyətinə görə yekcins deyildir.
Xüsusən Xaçmaz-Qonaqkənd rayonunda, ərazinin yüksək rütubətləşməsi
səbəbindən düzən müşələr qorunub saxlanılmışdır. Burada yağıntıların miqdarı
cənubla müqayisədə bir neçə dəfə yüksəkdir.
Torpaq və havanın yüksək dərəcədə rütubətləşməsi Xaçmazdan şimalda buzlaq
və qar suları ilə qidalanma rejiminə malik olması ilə təmin olunur. Bir qədər
cənubda çaylar alçaq su hövzələrindən qidalandıqlarına görə nisbətən az su
ehtiyyatına malikdir.
Bu iki rayonda yerli sənaye əhəmiyyətli meyvə, tərəvəz bostan bitkiləri
yetişdirilir. Aşağı qurşaqda yetişmiş Yenikənd-Zeyxur rayonu yazlıq taxıl,
ə
sasəndə arpa, orta və gec yetişən kartof, kələm üçün əlverişli istilik rejimi ilə
təmin olunmuşdur. Yüksək dağlıq ərazinin subalp və alp çəmənliklərindən yay
otlaqları kimi istifadə olunur. Burada arıçılığın inkişaf etdirilməsi üçün də əlverişli
təbii şərait mövcuddur.
III.Abşeron - Qobustan yarımvilayəti əvvəlki iki yarımvilayətləri ilə müqayisədə
təbii enerji (günəş və külək ehtiyatları) ilə kifayər qədər yaxşı təmin olunmuşdur.
Ə
razinin rütubətlə təmin olunması bir qədər zəifdir. Bitkilərin vegetasiyası
dövründə əraziyə cəmi 35-120 mm yağıntı düşür. Yüksəklik artdıqca bitkilərin
yağıntılarla təmin olunması yaxşılaşır. Lakin onların miqdarı isti dövründə (aprel-
sentyabr) 250 mm-dən artıq olmur.
lıq yaz və mülayim payız, isti və uzunmüddətli yay çox qiymətli subtropik
bitkilərin: əncir, nar, zeytun, püstə, badam, zəfəran, xına, basma və s. yetişdirilməsi
üçün əlverişli təbii şərait yaradır. Abşeron yarımadasının hər yerində Ağşanı,
Qaraşanı və başqa üzüm sortlarının yetişdirilməsi üçün şərait vardır. Ərazidə
payızlıq taxıl məhsulları toplandıqdan sonra istiliyin böyük ehtiyatı (fəal
temperaturların cəmi 2200-2600°) qalır ki, ondan da qarğıdalı, paxlalı bitkilər,
tərəvəz və ot bitkilərinin yetişdirilməsi üçün istifadə etmək mümkündür.
Dənizsahili zonada sənaye əhəmiyyətli güclüyünün inkişaf etdirilməsi üçün də
ə
lverişli təbii şərait mövcüddur.
21
Qışda şaxtanın zərərli təsiri yarımadanın daxili hissələrində daha çox ehtimal
olunur. Yarımvilayətdə bitkilərin normal inkişafına mənfi təsir göstərən hallardan
biri də xəzrinin, şimal və şimal-şərq istiqamətli küləklərin tüğyan etməsidir. Belə
ki, xəzri bitkilərdə transpirasiyanı kəskin şəkildə gücləndirir, torpağı qurudur və
bitkiyə ciddi şəkildə mexaniki təsir göstərir. Küləyin havaya qaldırdığı toz
bitkilərin yarpaqlarının üstünə çökərək, onların tənəffüsünü çətinləşdirir. Xəzri
bitkilərin çiçəklənmə dövründə xüsusi təhlükədir. Yay dövründə buxarlanmanın
gücləndirmək suvarmanın səmərəsinin aşağı salır.
Yarımvilayətin Qobustan hissəsi təsərrüfat baxımından az mənimsənilmiş, əsasən
qış otlaqları kimi istifadə olunur. Ərazidə kəskin şəkildə su qıtlığı müşahidə
olunur. Lakin yaz yağışları dövründə əsasən efemer və efemeroidlərdən ibarət təbii
yem bitkilərinin inkişafı nəzərə çarpır.
1.4.Böyük Qafqazın şimal-şərq və cənub-qərb yamaclarının geotektonik
və geomorfoloji şəraiti.
Geoloji-geomorfoloji şəraitlə təbii ehtiyatlar arasındakı
qanunauyğun əlaqə mürəkkəb relyefə malik olan Böyük Qafqazın cənub yamacının
Şə
ki-Zaqatala zonasında özünü daha aydın təzahür etdirir. Burada dağ
sistemlərinin xeyli yüksəkliyə malik olması, dağətəyi düzənliklərin qismən alçaqda
yerləşməsi mineral xammal ehtiyatlarının müxtəlifliyinə və ərazi üzrə
paylanmasına təsir edən başlıca amillərdəndir.
Ə
razinin sosial-iqtisadi inkişafını təmin etmək, əhalinin yaşayış səviyyəsini
qaldırmaq, istehsal sahələrini genişləndirmək və yeni istehsal sahələri açmaq üçün
bölgənin təbii mineral ehtiyatlarından tam və səmərəli istifadə olunması
günümüzün müasir tələblərindən biridir. Bunun üçün rayon ərazisinin təbii
şə
raitini, o cümlədən geoloji-geomorfoloji quruluşunu bilmək, onun bu və ya digər
təsərrüfat işlərini həyata keçirilməsində qarşıya çıxan çətinlikləri, problemləri
nəzərə almaq lazımdır. Şəki-Zaqatala zonası bütünlükdə geoloji quruluşu və təbii
ehtiyatlardan istifadəsinə görə eyni dərəcədə əlverişli deyildir. Onun müxtəlif
sahələrində əhalinin yerləşdirilməsi, suvarma, tikinti və digər təsərrüfat işlərinin
aparılmasını məhdudlaşdıran müxtəlif geoloji problemlər mövcuddur. Bu
baxımdan bölgə ərazisinini geoloji-geomorfoloji xüsusiyyətlərinə görə iki zonaya
dağlıq və düzənlik zonalarına ayırmaq olar. Dağlıq zona Baş Qafqaz silsiləsinin
Mazımçayla Göyçay arasında qalan şimal hissəsini əhatə edir və yüksək, orta və
alçaqdağlıq qurşaqlardan ibarətdir. Bu zona ərazinin təxminən yarısını əhatə edir
və Böyük Qafqazın cənub yamacının –hissəsini tutur. Ən yüksək zirvəsinin (Quton
dağı) qərbdə hündürlüyü 3648 metr, şərqdə isə (Babadağın) hündürlüyü 4480
metrdir. Baş Qafqaz silsiləsinin suayrıcından başlayan yüksək dağlıq qurşaq ensiz
olub kəskin parçalanmış sərt relyefə malikdir. Burada qədim buzlaq relyef
formaları olan troqvari dərələr, karlar geniş yayılmışdı, fiziki aşınma prosesi
üstünlük təşkil edir. Suayrıcı silsilədə Qudurdağ, Samalit, Dindidağ və digər başqa
aşırımları vardır. Orta və alçaq dağlıq qurşaqlar əsasən meşələrlə əhatələnir. Lakin
meşələrdə plansız qırılma, mal-qara salınması, yamaclarda eroziya və sürüşmə
prosesləri, qravitasiya tipli sel ocaqlarının yaranmasına şərait yaradır.