223
Bu “dəmir” materialını isə hərbi amillər təşkil edirdi və
təhlükəsizliyi qorumaq üçün bu çox vacib idi. ABŞ-ın yaratdığı
sistem isə daha çox “dəmir tor” şəbəkəsini xatırladırdı.
NATO ittifaqını bir böyük dövlət olan ABŞ yaratmışdı. ABŞ
bir siyasi sistemin mərkəzi elementi olmaq və digər böyük siyasi
sistemin mərkəzi elementindən qorunmaq üçün, Kanada da daxil
olmaqla,
sosialist
sisteminin
sərhədlərində,
bu
sistemin
güclənməsinin qarşısını almaq üçün regionun digər güc
elementlərini öz ətrafına toplamaq məqsədilə, sistem yaratdı.
Qeyd etmək lazımdır ki, “soyuq müharibə”nin gərgin dövrlərində
-1947-1960-cı illərdə ABŞ 6 hərbi-kollektiv ittifaqa daxil ola bildi.
Bunlar 1947-ci il Rio-de-Janeyro müqaviləsi, Şimali Atlantika
Müqaviləsi (1949), ABŞ-Filippin müqaviləsi (1951), ANZYUS
müqaviləsi (1951), ABŞ-Cənubi Koreya müqaviləsi (1953), ABŞ-
Yaponiya müqaviləsi (1960) idilər. Qeyd etmək lazımdır ki,
Avstraliya da ABŞ-ın hərbi müttəfiqidir.
1
Belə ki, Şimali Atlantika
Müqaviləsi 4 aprel 1949-cu ildə ABŞ tərəfindən hazırlanmış və
Belçika, Kanada, Lüksemburq, Hollandiya, Birləşmiş Krallıq və
Fransa tərəfindən ratifikasiya edildikdən və imzalamış dövlətlər
tərəfindən ratifikasiya etimadnamələri (qramotaları) təqdim
edildikdən sonra 24 avqust 1949-cu ildə qüvvəyə minmişdir.
Ratifikasiya qramotaları ABŞ hökumətinin arxivində saxlanılır.
2
Müqavilənin 5-ci maddəsində qeyd edilirdi ki, Avropada və yaxud
da Şimali Amerikada müqavilə tərəflərindən birinə və ya bir
neçəsinə hərbi hücum olarsa, bu addım müqavilə tərəflərinin
hamısına ümumilikdə hücum deməkdir. Bu halda müqavilə tərəfi
BMT nizamnaməsinin 51-ci maddəsi ilə qəbul edilmiş fərdi və ya
1
Уткин А.И. Единственная сверхдержава. М. Алгоритм, 2003, -576 с.,
səh.97.
2
Североатлантический договор. Справочник НАТО. Юбилейное изда-
ние к пятидесятой годовщине НАТО. Отдел информации и прессы.
Брюссель 1998. second print. Səh. 405.
224
kollektiv özünümüdafiəyə gətirib çıxara bilər.
1
Bu isə o demək idi
ki, o biri güclü elementdən qorunmaq üçün Avropadakı güc
elementlərinin birgə gücü lazım idi. Ümumilikdə müqavilənin
mahiyyəti ondan ibarət idi ki, Şimali Amerika və Avropanın
təhlükəsizliyi təmin edilsin. Avropanın bir ölkəsinə hücum
ümumilikdə Avropanın təhlükəsizliyinin pozulmasına gətirib
çıxarırdı. Belə olan halda, kollektiv müdafiə və kollektiv yardım
prinsipləri ortaya çıxır. Avropanın təhlükəsizliyi ümumilikdə
Şimali Amerikanın təhlükəsizliyi ilə sıx bağlıdır.
2
NATO-nun
yaradılması Şimali Amerika və Qərbi Avropada təhlükəsilik
sisteminin yaradılmasını meydana gətirdi ki, bu sistemin də
fəaliyyətinin əsas mahiyyəti və məqsədi hərbi-siyasi cəhətdən
qorunmaq
idi.
NATO-nun
yaradılması
ilə
beynəlxalq
münasibətlərdə ikinci “dəmir” əsaslı “dəmir tor” sisteminin
yaradılmasının əsası qoyuldu. Burada “dəmir” rolunda hərbi
amillər –hərbi bazalar, hərbi vasitələr çıxış etdi. “Dəmir”in
mahiyyəti isə təhlükəsizlikdə idi. Hərbi amillər, hərbi vasitələr
“tor”un materialını təşkil edirdi.
Qeyd etmək lazımdır ki, NATO hökumətlərararı təşkilatdır və
onun bütün üzvləri öz suverenliyi və müstəqilliyini qoruyurlar. Bu
o deməkdir ki, sistemdə qarışıq vasitələrdən (“dəmir” və “rezin”)
istifadə edilir. İlk növbədə NATO BMT nizamnaməsinin
prinsiplərinə uyğun olaraq siyasi və hərbi yollarla bütün
üzvlərinin azadlığını və təhlükəsizliyini müdafiə edir. Alyansın
yaranması prosesləri Brüssel sazişinin (mart 1948) imzalanması
ilə başlamışdır. Bu sazişdə 5 Qərbi Avropa ölkəsi ümumi müdafiə
sistemini yaratmaq və ölkələr arasında qarşılıqlı əlaqələri
möhkəmləndirmək istədiklərini təsdiq etdilər. Hal-hazırda NATO-
nun 28 üzvü var. ABŞ, Albaniya, Almaniya, Belçika, Böyük
Britaniya, Bolqarıstan, Çexiya, Danimarka, Estoniya, Fransa,
1
Североатлантический договор. Справочник НАТО. Юбилейное
издание к пятидесятой годовщине НАТО. Отдел информации и прессы.
Брюссель 1998. second print. Səh. 406.
2
Справочник НАТО. Юбилейное издание к пятидесятой годовщине
НАТО. Отдел информации и прессы. Брюссель 1998. second print. Səh.7.
225
İspaniya, İtaliya, İslandiya, Kanada, Latviya, Litva, Lüksemburq,
Macarıstan, Niderland, Polşa, Portuqaliya, Rumıniya, Slovakiya,
Sloveniya, Türkiyə, Xorvatiya və Yunanıstan. NATO-nu təsis edən
dövlətlərin sayı 12 idi. ABŞ, Belçika, Böyük Britaniya,
Danimarka, İslandiya, İspaniya, İtaliya, Kanada, Lüksemburq,
Hollandiya, Norveç, Portuqaliya, Fransa. Bu dövlətlər 4 aprel
1949-cu ildə Alyansın müqaviləsinə qoşuldular. 1966-cı ilin
iyulundan Fransa Alyansın hərbi strukturunu tərk etdi, sadəcə
olaraq müqavilə üzvü olaraq qaldı. 2009-cu ildə isə təkrar olaraq
qayıtdı. Alyansın birinci genişlənməsi 1952-ci ildə baş verdi.
1952-ci ildə Yunanıstan daxil oldu. 1974-1980-ci illər arasında
Yunanıstan Türkiyə ilə gərgin münasibətlərə görə Alyansın hərbi
strukturunda iştirak etmədi. Münasibətlərin gərginliyi Kipr
adasındakı siyasi vəziyyətə görə idi. 1955-ci il mayın 9-da
Almaniya Federativ Respublikası üzv oldu. 1982-ci il may ayının
30-da İspaniya, 1999-cu ilin mart ayının 12-də Macarıstan, Polşa,
Çexiya, 2004-cü il mart ayının 29-da Bolqarıstan, Latviya, Litva,
Rumıniya, Slovakiya, Sloveniya, Estoniya, 2009-cu il aprel ayının
1-də isə Albaniya və Xorvatiya NATO-ya üzv qəbul edildilər.
Avropada
Serbiya,
Çernoqoriya,
Bosniya-Herseqovina,
Finlandiya, İsveç, Avstriya, İsveçrə NATO-nun üzvü deyillər.
NATO-nun yaradılması və tədricən genişlənməsi rəqib siyasi
sistemə malik olan SSRİ-ni narahat edirdi. NATO-nun birinci
katibi Qastinqs İsmey bəyan edirdi ki, rusları kənarda,
amerikalılıarı içəridə, almanları isə aşağıda saxlamaq lazımdır.
Bu ifadə NATO-nun yaradılma məqsədinin əsaslarını təşkil
edirdi.
1
NATO ittifaqının yaradılmasını SSRİ özü üçün təhlükə
hesab edirdi. ABŞ, Böyük Britaniya, Fransa və SSRİ xarici işlər
nazirlərinin1954-cü ildə Berlində keçirilən iclasında sovet
nümayəndələrini inandırdılar ki, bu ittifaq ancaq müdafiə
xarakterlidir. SSRİ də onun bu ittifaqa üzv olmasını istədikdə,
imtina edildi. Belə olan halda, SSRİ Varşava Müqaviləsi
Təşkilatını yaratdı. Varşava Müqaviləsi Təşkilatı 14 may 1955-ci
1
Цель НАТО. http://ru. wikipedia.org.