770
haqq bizi qorxaq eləyəcək, axıra qədər gedə
bilməyəcəyik. ġeytana uyub, axıra qədər gedib,
bütün keçmiĢə xəyanət eləyib, üslub və firəng
tərzində Ģəxsiyyət qazanmağa can atsaq, mənim bu
öz rəsmimi çəkməyə qabiliyyətimin və biliyimin
yetmədiyi kimi bunu heç cür bacara bilməyəcəyik.
Çəkdiyim rəsmin ibtidailiyindən, onu doğru-dürüst
özümə belə oxĢada bilməməyimdən firəng
ustadlarının bacarığının əsrlərlə öyrənilməli bir Ģey
olduğunu –elə çoxdan hamımızın əhəmiyyət
vermədən bildiyimizi– bir kərə də öyrəndim. ƏniĢtə
əfəndinin kitabı da baĢa çatdırılıb onlarla
yollansaydı, venesiyalı ustad rəssamlar bizə gülər,
onların gülüĢü Venesiya doçuna keçərdi, vəssalam.
«Osmanlı Osmanlı olmaqdan əl çəkir» deyərdilər,
artıq bizdən qorxmazdılar. Qədim ustadların
yoluyla getsən, nə yaxĢı olardı! Amma bunu
PadĢahımız həzrətləri də, ġəkurəciyinin portreti
olmadığına görə kədərlənən Qara əfəndi də, heç kəs
istəmir. Onda burada oturub firəng üsullarını
yüzillərlə
yamsılayın!
Təqlid
rəsmlərinizə
yekəxanalıqla imza atın. Heratlı qədim ustadlar
aləmi Allahın gördüyü kimi nəqş eləməyə çalışanda
şəxsiyyətləri olduğunu gizlətmək üçün imza
atmazdılar.
Sizsə
Ģəxsiyyətiniz
olmadığını
gizlətməkdən ötrü imza atacaqsınız. Amma çıxıĢ
yolu da var, bəlkə sizin də bir-bir qapınızı döyüb,
771
məndən gizlədirsiniz: hind padĢahı Əkbər qızıl və
sevgi
paylaya-paylaya
cahanın ən bacarıqlı
nəqqaĢlarını öz ətrafına yığır. Artıq məlum oldu,
burada, Ġstanbulda yox, Ağradakı nəqqaĢxanada
Ġslamın mininci ili üçün baĢa çatdırılan kitabı
yetiĢdirəcəyik».
«Özünü çəkməkdən ötrü nəqqaĢ sənin kimi
əvvəlcə qatilmi olmalıdı?» – Leylək soruĢdu.
«Ən qabiliyyətli, ən bacarıqlı olmaq bəs elər»,
– ona əhəmiyyət vermədən dilləndim.
Uzaqlarda məğrur bir xoruz iki dəfə
banlamıĢdı. Boğçamı, qızıllarımı yığdım, nümunə
dəftərlərimi, rəsmlərimi cildbəndimə qoydum.
Ağlımdan keçirdi ki, iti ucunu Qaranın xirtdəyinə
doğru tutduğum xəncərlə onları bir-bir öldürə
bilərəm, amma həm də lap Ģəyirdlik illərindən bəri
birgə olduğum uĢaqlıq yoldaĢlarımı, gözümə tuğ
iynəsi soxan Leyləyi belə indi çox sevirdim.
Ayağa qalxan Kəpənəyi qıĢqıraraq, qorxudub
yerində oturtdum. Bu, mənə təkkədən sağ-salamat
çıxa biləcəyimə inam verəndə tələsdim, düz
qapıdan çıxanda deməyi nəzərdə tutduğum o
dəbdəbəli sözü səbirsizliklə söylədim:
«Ġstanbuldan bu çıxmağım Ġbn ġakirin
monqol iĢğalı altındakı Bağdaddan çıxmağına
oxĢayacaq», – dedim.
772
«Onda Doğuya yox, Batıya getməlisən», –
Leylək qısqanclıqla dedi.
«Doğu da, Batı da Allahındı», – rəhmətlik ƏniĢtə
kimi ərəbcə dedim.
«Amma Doğu doğuda, Batı batıdadı», – Qara
dedi.
«NəqqaĢ özünü dartmamalıdı», – Kəpənək
dedi. «Doğunun və Batının dərdini çəkməkdənsə,
yalnız içindən gəldiyi kimi nəqĢ eləməlisən».
«Bu çox doğru sözdü», – sevgili Kəpənəyə
dedim. «Səni öpmək istədim».
Amma ona doğru iki addım atmamıĢdım ki,
Qara özünü göstərən tərzdə üstümə atıldı. Bir
əlimdə içi camaĢır və qızıl dolu boğçam,
qoltuğumun altında da da rəsmlərlə dolu cildbənd
vardı. Onları qorumaq istəyəndə ehtiyatı əldən
verdim. Xəncər tutan qolumu ələ keçirdi. Ancaq
onun da bəxti gətirmədi, ayağı rəhləyə iliĢdiyinə
görə bir anlığa müvazinətini itirəndə qolumu tutan
əli boĢaldı. Bir yandan var gücümlə təpikləyə-
təpikləyə barmaqlarını diĢləyib onu silkələdim.
Canı ağrıdığına görə uladı. Bu dəfə əzab verib,
ayağımı əlinin üstünə basdım, xəncəri o birilərə
tutub qıĢqırdım:
«Oturun oturduğunuz yerdə!»
Oturdular.
Xəncərin
ucunu
əfsanədə
Keykavus elədiyi kimi, Qaranın burun deĢiyinə
773
soxdum.
Qanamağa
baĢlayanda
yalvaran
gözlərindən acı yaĢlar axdı.
«Ġndi de görək, – soruĢdum, – mən kor
olacağammı?»
«Əfsanəyə görə, qan bəzilərinin gözündə
laxtalanır, bəzilərinin gözündə laxtalanmır. Allah
nəqĢindən məmnundusa, səni yanına aparmaq üçün
öz möhtəĢəm qaranlığını verəcək. Onda bu səfil
dünyanı yox, onun gördüyü misilsiz mənzərələri
görəcəksən. Yox, nəqĢindən məmnun deyilsə,
indiki kimi görməyə davam eləyəcəksən».
«Mən əsl nəqĢi diyari-hinddə çəkəcəyəm», –
dedim. «Allahın məni ittiham eləyəcəyi rəsmi hələ
çəkməmiĢəm».
«Firəng üsullarından qaçmağına artıq çox da
ümid bəsləmə», – dedi. «Əkbər xanın nəqqaĢlarını
öz rəsmlərini imzalamağa təĢviq elədiyini
bilirsənmi? Portəgizli iezuit keĢiĢləri firəng rəsm və
üsullarını ora çoxdan aparıblar. Onlar artıq hər
yerdədilər».
«HəmiĢə saf qalmaq istəyənin görməli iĢi,
qaçmalı yeri var», – dedim.
«Əlbəttə, kor olmaq və mövcud olmayan
ölkələrə qaçmaq», – Leylək dedi.
«Bütün ömürləri boyu Ģəxsi üslubları
olmasına görə firəngləri təqlid eləyəcəklər», –
Dostları ilə paylaş: |