Posttraumatic Kyphosis Özet

Journal of Clinical and Analytical Medicine  |

Posttravmatik Kifoz / Posttraumatic Kyphosis 

159

Bohm  ve  arkları  posteriorda  rijit  kifoz  varlığında,  genellikle 

yalnızca  anterior  yaklaşım  yapıldığında  yeterli  korreksiyonun 

sağlanamayacağını savunmuşlardır [3]. Böhm ve arkları Dorso-

ventro-dorsal  yaklaşım  ile  tedavi  ettikleri  40  PTK  vakasının 

takiplerinde belirgin korreksiyon kaybı, psödoartroz ve nörolojik 

bulgularda ilerleme görmediklerini bildirmişlerdir [3]. 

Anterior  cerrahi  çok  iyi  bir  şekilde  uygulandığında  meydana 

gelen  eğilme  momentleri,  yalnızca  anterior  füzyon  yapılan 

olgularda  saptanan  başarısızlığın  (%50)  en  başta  gelen 

nedenidir.  Bundan  dolayı  bu  hastalarda  iki-aşamalı  veya 

kombine (anterior+posterior) cerrahi endikasyonu vardır. 

Malcolm  ve  ark’ları  semptomatik  PTK  nedeniyle  yalnız  kosta 

veya  fibular  allogreft  kullanarak  anterior  füzyon  yaptıkları  48 

hastanın  %50’sinde  başarısız  sonuç  almışlar,  posterior  füzyon 

veya kombine anterior ve posterior füzyon uyguladıkları bütün 

olgularda ise primer füzyon elde etmişlerdir [24].

Global pozitif sagittal imbalanslı hastalardaki esnek deformite, 

osteotomiye gerek olmaksızın intraoperatif pozisyon verme ve 

enstrümentasyonla tedavi edilebilir.

Esnek  olmayan  deformiteler  ise  Smith-Petersen  veya  pedikül 

subtraksiyon osteotomisi gibi osteotomiler gerektirir.

Posterior  chevron  osteotomi  Smith-Petersen  osteotomi 

(SPO)  olarak  bilinir.  İstenilen  seviyede  posterior  elemanların 

rezeksiyonuyla (ligamentum flavum ve fasetler) posterior kolonu 

kısaltır,  segmentler  arasında  posterior  kompresyon  uygulanır, 

posterior  kolon  kapanarak  sagittal  korreksiyon  sağlanır. 

Anteriorda disk boyunca bir miktar yükselme görülür [46]. Bu tip 

osteotomide  anterior  kolondaki  yükselme  boyunca  omurgada 

stabilite kaybı olur o nedenle rijid segmental posterior fiksasyon 

gereklidir.  Kifoz  korreksiyonunu  sürdürmekteki  potansiyel 

başarısızlık  nedeniyle  anterior  kolon  yapısal  greftlemesi  bu 

osteotomi sonrası önerilmektedir [17, 72-75]. Tek seviye SPO ile 

ortalama 10-15 derece düzelme elde edilmektedir. Thomasen 

ilk olarak transpediküler kortikal dekansellasyon osteotomisini 

(pedikül subtraksiyon osteotomi=PSO) tanımlamıştır [76].

Daha sonra diğer otörler egg shell osteotomiyi tanımlayan teknik 

varyasyonları tarif etmiştir [77-79]. PSO için önce korreksiyon 

planlanan  seviyede  posterior  elemanlar  çıkarılır  [80],  sonra 

pedikül içinden vertebra cismi dekansellasyonuna başlanır, egg 

shell  modifikasyonunda  posterior  ve  lateral  vertebra  cisminin 

duvarları kapalı kama şeklinde çıkarılır [77, 78].

Omurga  daha  sonra  vertebra  cisminin  ön  sınırından  itibaren 

hiperekstansiyona getirilir.

Teknik zorluğuna ve artmış kanamaya rağmen PSO’nun SPO’ya 

göre avantajları vardır; 

PSO  ön  kolonu  yükseltmeden  segmental  kifozu  düzeltir(SPO 

vertebra  cisminin  arka  sınırı  boyunca  korreksiyon  aksına 

sahiptir ve bu ön kolonda yükselmeye neden olur). PSO anterior 

ve  posterior  kemikleri  uç  uca  getirir,  daha  fazla  stabilite 

sağlar,  kemik  kaynama  potansiyelini  arttırır,  tek  bir  seviyede 

daha fazla düzelme sağlar(ort 30-35 derece), asimetrik olarak 

yapılabilmesine bağlı olarak hem koronal hem de sagittal planda 

düzelme sağlar [75, 80-83]. 

SPO rutin olarak torasik omurgadaki keskin açılı post-travmatik 

kifozlarda  kullanılırken  PSO  daha  çok  lomber  bölgenin  keskin 

açılı kifozlarında kullanılır [46]. Minör sagittal imbalanslı(<2.5–5 

cm)  ve  yuvarlak  post-travmatik  kifozlu  hastalarda  (torasik 

veya  lomber)  SPO  uygulanabilir.  Majör  sagittal  imbalanslı  ve 

keskin açılı post-travmatik kifozlar (torasik veya lomber) çoğu 

zaman PSO gerektirir ancak bazen özellikle torasik bölgedekiler 

vertebral kolon rezeksiyonuyla da düzelebilir [13, 84, 85].

Torasik majör sagittal imbalans ve yuvarlak PTK tek veya multipl 

SPO ile, lomber majör sagittal imbalans ve yuvarlak PTK PSO ile 

tedavi edilir. Torasik minör sagittal imbalans ve keskin açılı kifoz 

SPO  veya  PSO  (veya  vertebral  kolon  rezeksiyonu)  ile,  lomber 

minör sagittal imbalans ve keskin açılı kifoz PSO ile tedavi edilir 

[46].  Sakruma  uzanan  uzun  füzyon  uygulamalarında  anterior 

kolon desteği psödoartroz oranını azaltmak için gereklidir [86].

Global  sagittal  dengeyi  etkilediği  için  fokal  deformite 

korreksiyonu önemlidir. 30 derece ve üzerindeki lokal kifoz açılı 

hastalarda kronik ağrı riski artmaktadır [5, 24, 32].

Post-travmatik kifozda %50-100 olguda ağrı görülmektedir [9, 

45, 66].

Cerrahi  sonrasında  özellikle  ağrı  belirgin  bir  şekilde 

azalabilmektedir.  Malcolm  ve  arkları  serilerinde  hastalarının 

%31’de  ağrının  belirgin  bir  şekilde  azaldığını  ve  %67’de 

tamamen  kaybolduğunu  bildirmiştir  [24].  Kostuik  ve  ark.ları 

hastalarının  %78’de  ağrıda  belirgin  azalma  saptamışlardır 

[15-17].  Bohlman  ve  ark.ları  ise  45  hastalık  vaka  serisinin 

 

(1a)   

 

  (1b)  

 

 

(1c)   

 

 

(1d)

Resim 1. İmplant yetersizliğine bağlı torakolomber bölgede 77º’lik kifotik deformite (1a,b) gelişen hastaya posterior yaklaşımla rijit enstrumenta-

syon ve posterior füzyon (1c,d) uygulandı.

Journal of Clinical and Analytical Medicine |  139

---