32
Oleq Kuznetsov
zi ya da hərəkətinin hərbi-strateji baxımdan elə də mü na sib
ol ma yan, amma hərbi-siyasi nöqteyi-nəzərdən tam izah edi-
lə bi lən baş istiqaməti deyilənlərə əlavə bir sübut ola bi lər.
Os man lı imperiyası ilə son dörd müharibədə (1828–1829,
1853–1856, 1877–1878 və 1914–1918-ci illərdə) rus hər-
bi ko mandanlığı Trabzonu və ya Sinopu de yil, məhz Ər zu-
ru mu Türkiyənin Şərqi Anadolu bölgəsinin içə ri lə rinə doğ ru
hü cu munun başlıca istiqaməti və eyni zamanda, son mən-
tə qə si hesab etmişdir, halbuki Trabzonun və ya Si no pun tu-
tul ması Anadoluda vuruşan rus qoşunlarının dəniz yo lu ilə
təc hi zatını əhəmiyyətli dərəcədə asanlaşdırardı. Lakin bu mü-
ha ribələrin heç birində Qara dənizin türk sahilboyunun ələ
ke çi ril məsi strateji vəzifə kimi qarşıya qoyulmamışdır. Bu de-
yi lən lərdən belə bir qənaət hasil olur ki, hərbi-strateji və iq ti-
sa di əhəmiyyəti çox şübhəli olan, lakin əhalisinin xeyli fai zini
qri qo rian ermənilər təşkil edən bir sıra vilayətlərin Os manlı
im pe ri ya sın dan qoparılması Rusiya üçün geosiyasi prio ri tet
olmuşdur. Bü tün bunlar belə söyləməyə imkan ve rir ki, yü-
zil liklər boyu Ru si ya da «yunan layihəsi»ndən əla və, «er mə ni
layihəsi» də ol muş dur, baxmayaraq ki, onun möv cud lu ğunu
heç kəs elan et mə miş dir.
Antanta ölkələri və Osmanlı imperiyası arasında 1918-ci
il 30 oktyabr tarixli Mudros barışığının və 1920-ci il 10 av-
qust ta rix li Sevr sülh müqaviləsinin şərtlərinə əsasən Bi rin-
ci dünya mü ha ri bəsi gedişində Rusiya tərəfi ndən Os man lı
imperiyasından iş ğal edilmiş ərazilərdə yaradılması nə zər-
də tutulan «Böyük Er mə ni stan»ın elan olunmasını Ru si ya-
nın «erməni layihəsi»nin hə ya ta keçirilməsi ilə birbaşa ey-
ni ləş dirmək üçün əlimizdə ki fa yət qədər və mötəbər sənədli
mə
lu
mat yoxdur. Lakin Rusiya 1918-ci il 3 mart tarixli
Brest-Litovsk sülh müqaviləsinə uy ğun ola raq müharibədən
33
Rusiyanın Zaqafqaziyada geosiyasi maraqlarının və prioritetlərinin təkamülü
bir tərəfl i qaydada çıxdıqdan sonra onun əv vəllər işğal etmiş
olduğu türk ərazilərinin erməni mil
lət çi lə ri nə ve
ril
məsinə
cəhd göstərilməsi faktı özlüyündə sübut edir ki, Ru si yanın
və qismən də Fransanın yeritdiyi «erməni la yi hə si» Bi rin ci
dün ya müharibəsində Rusiyanın hərbi-siyasi məğ lu biy yə tin-
dən sonra da öz aktuallığını saxlamışdır. Yalnız 1919–1923-
cü illərin İstiqlal savaşında Qazi Mustafa Kamal paşa Ata türk
tərəfdarlarının qalib gəlməsi həmin layihənin üstündən qə ləm
çəkdi. Bu savaşın tərkib hissələrindən biri 1920-ci ildə türk–
erməni silahlı münaqişəsi olmuşdur. Münaqişə əvvəlcə Ru si-
ya qoşunlarının, sonra isə erməni silahlı birləşmələrinin işğal
et dik ləri Şərqi Anadolu vilayətləri üzərində gələcək Türkiyə
Res pub li kasının dövlət suverenliyinin bərpa edilməsi ilə başa
çat mış dır.
«Erməni layihəsi»nin izləri Rusiyanın ən yeni ta
ri-
xi dövrdə hə yata keçirdiyi xarici siyasətdə də özünü gös tər-
miş dir. 1990-cı il lərdə SSRİ-nin dağılmasından sonra Dağlıq
Qa rabağ ətrafında cə rə yan edən silahlı münaqişə şəraitində
Ru si ya Federasiyası əzəl dən fəal ermənipərəst mövqe tut-
muş dur. Cənubi Qafqaz re gio nun da müasir Rusiyanın xarici
siya sətinin bu cür vektorunun se çil mə si nə bir sıra tarixi şəx-
siy yətlərin subyektiv təsiri ba rə sin də müfəssəl söhbət aç ma-
ya cağıq, çünki tarixçilərin ənənəsində sağ adamlara qiy mət
ve ril məsi yoxdur, yalnız Rusiya siyasi is teb liş men ti dai rə-
lə rində «erməni lobbisi»nin mövcudluğu ba rə sin də ümu mi
qeydlə kifayətlənəcəyik. Son illərdə «erməni lob bi si» nin əsas
nümayəndələrinin cismən qocalaraq Mərkəzi Qaf qaz re gio-
nun da Rusiya geosiyasətinin məzmununa təsir gös tər mək qa-
bi liyyətini və imkanını getdikcə daha çox itirməsi sə bə bin dən
bu lobbinin nüfuzu azalmaqdadır.
34
Oleq Kuznetsov
Rusiyanın Zaqafqaziyada yeni geosiyasi
prioritetləri
Bu gün Rusiya Zaqafqaziyada öz geosiyasətinin prio ri tet-
lə ri ni mərhələ-mərhələ dəyişərək, onu prinsipcə başqa əsaslar
üzə rin də və indiki dövrün reallıqlarına müvafi q surətdə təşkil
edir: Mər kəzi Qafqaz regionunda beynəlxalq iqtisadiyyat və
xarici si ya sət məsələlərində qatı milli-dini çalara malik olan
əvvəlki ideo lo ji determinizmin yerini praqmatizm tutmuşdur.
Tamamilə aş kar dır ki, Rusiya özü üçün bu qədər vacib olan
isti qamətdə xa ri ci siyasət xəttini bir an içində dəyişdirməyə
obyektiv qadir de yil dir – iki əsr davam etmiş ətalət son də-
rəc ə güclüdür, onu ara dan qaldırmaq üçün qüvvə, vaxt və
siyasi iradə gərəkdir. Son vaxt lar siyasi iradənin mövcudluğu
da ha qabarıq şəkildə təzahür edir, baxmayaraq ki, Mərkəzi
Qaf qa zın, demək olar, bütün öl kə lə rinin siyasətçiləri ilk bö-
yük yu bi
leyin – milli dövlətçiliyin 20 il liyinin verdiyi məst-
lik dən tə sirlənərək bunu görməzliyə vur
ma
ğı üstün tutur,
vər diş et dik ləri geosiyasi koordinatlar sis te min də qalmaqda
da vam edirlər.
SSRİ-nin dağılmasından sonrakı iyirmi il ərzində Rusiya
hər bi-siyasi baxımdan ən sabit və davranışı bəlli yeni dövlət
ki mi məhz Ermənistanı Zaqafqaziyada özünün təbii müttəfi qi
say mış dır. 1990-cı illərdə Ermənistanın və ermənilərin Mər-
kə zi Qaf qaz regionunda üstünlük uğrunda birgə səylər gös tər-
diyi şə rait də Gürcüstan və Azərbaycan öz daxili si ya si di diş-
mələri üzün dən permanent anarxiya ərazilərinə bənzəyirdi və
hətta bir müd dət belə ərazilərə çevrilmişdi.
Hazırda Mərkəzi Qafqaz ölkələrində şərait prinsipcə də -
yiş miş dir və Rusiya təkcə Zaqafqaziyada deyil, həm də bü-
tün Ön Asi ya da öz kursunu həyata keçirmək üçün yeni tə-
Dostları ilə paylaş: |