Ramiz Dəniz
Yüklə 3,47 Mb. Pdf görüntüsü
|
41 İlkin saatlarda ispanların həmin kəndi tərk etdiklərindən aborigenlər xəbərsiz idilər. Çayın axmasından yaranan şırıl- tı səsi ətrafda hökm sürən sükutu pozurdu. Lakin diqqətlə qulaq asanda uzun sədd kimi yerləşən yüksəkliyin arxasın- dan adam səsləri gəlirdi. Şübhə yox ki, bu araukanların səsi idi. Migelgil tələm-tələsik su qablarını dolduraraq yaxınlıq- dakı aqacların arxasında mövqe tutdular. Geri qayıtmaq üçün onlar beş-on dəqiqə istirahət etməliydilər. Lakin Migel başqa fikirdə idi. Bura kimi gəliblərsə, deməli onlar yaxın ətrafda ov ilə də məşğul ola bilərdilər. Ova çıxmaq üçün Migelin kamanı, Diasın isə arbalyotu vardı. Onlar dayanan yerdə çayın eni on-on iki metr idi. Bütün ətraf düşmən ilə dolu olduğundan burda sərbəst ov ilə məşğul olmaq mümkün deyildi. Çay yaxınlıqda olduğuna görə onlar dəstəni balıq ilə təchiz etmək imkanına malik idilər. Bunun üçün təhlükəsiz yer tapmaq lazım idi. Onlar ağacların arası, çayın kənarıyla şimala tərəf yollandılar. Çox keçməmiş Migelgil çaya tərəf əyilmiş yekə bir cökə ağaçının yanında ayaq saxladılar. Ağacın budaqları suya sallanmışdı. Əks tərəfin sahili yenə də yüksəklikdən ibarət idi. Araukanlar orada peyda olsalar və bura diqqətlə nəzər salmasalar, konkistadorlar gözə dəyməyəcəkdilər.
42 Onlar dizlərinə kimi suya girərək, asılmış budaqların arasında gizləndilər. Migel bir qədər qalandan sonar sudan çıxmağa məçbur oldu. Diasda arbalyot olduğundan, daim hazırlıqlı vəziyyət- də dayanmaq onun üçün çətinlik törətmirdi. Arbalyot ilə yaxınlaşan balığı vurmaq üçün heç də böyük ustalıq lazım deyildi. Migel isə yerdə oturub nəzərlərini sahilin o tayına yönəltdi. Çünki o tərəfdən də hinduların qırıq-qırıq səsləri gəlirdi. Çox güman ki, sahilin o tayındakılar ölkənin şimal ərazilərdən başqa yerlərə keçən mülki əhali idi. Hava qaralana qədər Dias balıq vurmalıydı. Artıq Dias üç dənə iri olmayan balıq vurmuşdu, lakin bu on nəfər üçün bir tikədən artıq pay sayılmırdı. Havanın qaralması ilə balıq tutmağın mümkünsüzlüyünü görən Dias dostuna kəndə qayıtmağı bildirdi. Müvəqqəti olaraq konkistadorlar həm su ilə, həm də cüzi ərzaqla təmin olunmuşdular. Lakin qarşıda onlar üçün həddindən artıq uzun görünəcək ağır gecə vardı. Bu gecəni birtəhər keçirmək lazım idi. Araukanlar hər an gizlincə kəndə yaxınlaşıb, gözlənilməz zərbə endirə bilərdilər. Lakin müəyyən səbəblərə görə hindular hələlik vadidə görünmürdülər. Balığı bişirəndən sonra konkistadorlar qaldıqları kənddə ölü sükut yaratmalıydılar. Bu ona görə edilməli idi ki, kənd
43 sakitlik içində olsa, gizlincə yaxınlaşmağa cəhd edən hinduların gəlişini hiss etmək olsun. Kapitan Xuanın göstərişi ilə heç kim bu gecəni yatma- malı idi. Qaranlığın çökməsiylə o, artıq başa düşmüşdü ki, bu kənddə qalmaq nə dərəcədə təhlükəlidir. Onlar hökmən dislokasiya yerlərini dəyişməli idilər. Araukanlar bura yaxınlaşmamışdan, kapitan Xuan vaxt itirmədən kəndi tərk etmək istəyirdi. Ekspedisiyanın əsas heyətinin gəlməsinə az vaxt qalmış o, dəstəsindən bir adam olsun belə, itirmək istəmirdi. O, Migeli yanına çağıraraq vəziyyəti ona izah etdi. Cavan zadəgan da tərəddüd etmədən komandiri ilə razılaşdı. Lakin onlar kəndi hansı istiqamətdə tərk etməliydilər? Necə olsa da, bütün ətraf hindularla dolu idi. Qərara alındı ki, vadinin şimal hissəsi təhlükəsiz sayıldığı üçün dəstə kəndi həmin istiqamətdə tərk etsin. Dərhal bu haqda bütün dəstəyə xəbər verildi. Yerdəyişmədən və daimi hərəkətdən təngə gələn bəzi konkistadorlar yaralıları bəhanə gətirərək, öz narazılıq- larını bildirdilər. Leytenant Andre zabit olduğu üçün özü kapitana yaxınlaşaraq təşəxxüslə dedi: - Sinyor Xuan, bizim yaralıların vəziyyəti açınaçaqlı olduğu üçün buranı tərk etməyin heç bir əhəmiyyəti yoxdur. Onsuz da araukanlar bu ərazini tərk edib buradan uzaqlaşıblar. Mənə elə gəlir, bizim kənddə qalmağımız
44 məsləhətdir. Bu vadidə artıq təpik döyməyimiz, bizim hamımızı yorur. - Məni ilk növbədə döyüşçülərin yorğunluğu yox, onla- rın təhlükəsizliyi maraqlandırır. - deyə kapitan Xuan üst- başını çırpa-çırpa həvəslə dilləndi. - Elə burda da qalmaq təhlükəsizdir. - deyə leytenant Andre kapitanı razı salmaq istədi. - Leytenant, hindular ertədən bilirlər ki, biz bu kənddə mövqe tutmuşuq və hər an buranı mühasirəyə alıb bizim üstümüzə hücum edə bilərlər. - deyə kapitan aludəliklə dilləndi. - Bizdən şimalda hündür olmayan dağlar və dağla- rın ətəyində sıx meşə yerləşir. Həmin meşədə gecələmək bizim üçün təhlükəsiz olar. 900 və ya 1000 addım piyada yol getmək lazımdır ki, özümüzü təhlükəsiz yerə çatdıraq. Kapitanla söz güləşdirmək əbəs yerə idi, çünki o, bir komandir kimi düzgün məsləhət verirdi. Onlar həqiqətən də özlərini meşədə təhlükəsiz hiss edə bilərdilər. Həddindən artıq zəifləmiş və sırası seyrəlmiş bu dəstə, harada olursa- olsun hinduların hucumuna uzun müddət tab gətirə bilməyəcəkdi. Vadinin ətrafını əhatə edən hündür olmayan dağların bir çox yerlərində işıq görünürdü. Bu mövqe tutmuş arau- kanların yandırdığı tonqallar idi. Dəstə şimala gedərək işıq gəlməyən yerdə mövqe tutmağa çalışdı. Lakin bəzi
Yüklə 3,47 Mb. Dostları ilə paylaş:
|