Səməd Şıxı atilan bir daş

58 
 
-Salam, kim idi?  
-Mən  biraz  aralıda  ki  evə  qonaq  gəlmiĢəm.  Yoldan 
keçirdim sizi gördüm. Diqqətmi cəlb elədiz.  
-Diqqəti cəlb edəcək nə elədim ki?  
-Nəsə  eləməknizə  ehtiyac  yoxdu.  Sizə  baxan  heç  kəs 
diqqətin asanlıqla sizdən çəkə bilməz.  
-YaxĢı sözlər bilirsiz.  
-Ehh.  Biraz.  Adınızı  öyrənmək  istərdim.  Mənim  adım 
Yusifdi.  –  Yusif  əlini  Nərgizə  tərəf  uzatdı.  Lakin,  onun 
heç o tərəfə də baxmadığın görüb geri çəkdi.  
-Nərgiz.  
-QəĢəng adınız var.  
Uzaqdan  bacısının  yanında  tanımadığı  adamı  görən 
RövĢən qaça – qaça yanına gəldi.  
RövĢən dedi: 
-Kimsən sən? 
-Əsl  sən  kimsən?  –  Yusif  ayağa  duraraq  RövĢənin 
qarĢısına keçdi.  
-Mən qardaĢıyam. Sən kimsən narahat edirsən, onu? 
-Nə  elədim  ki,  sadəcə  söhbət  edirdik.  Niyə  narahat 
edim.  
-Çıx get yoxsa heçdə yaxĢı Ģeylər olmayacaq.  
Nərgiz  oturduuğu  yerdən  duraraq  Yusifdən  tutdu. 
Yusif  ona  baxıb  gözlərinin  görmədiyin  görüb  qızardı. 
RövĢən isə kinli – kinli onlara baxırdı. Bacısının  əlindən 
tutaraq  özünə  çağırdı.  Yusifin  ona  heçnə  eləmədiyin 
deyib, qardaĢnı sakitləĢdirməyə çalıĢdı.  
Qolundan  tutub  bacısını  qapıdan  içəri  keçirdi.  Ġçəri 
girib  qapınıda  içəridən  bağladı.  Yusif  isə  bir  üzr  belə 
istəyə  bilməmiĢdi.  Nərgizin  gözlərinin  görmədiyini 
bilməyirdi. Onu üzməkdə istəməzdi.  
Arxaya  dönərək  evlərinə  doğru  irəllədi.  Yol  boyu  isə 
Nərgizin üzü gözünün qabağından getməyirdi. Görəsən nə 
olmuĢdu  da  gözlərin  itirmiĢdi.  BaĢına  nə  qəza  gəlmiĢdi? 
Ya  anadangəlmə  eləydi?  ən  yaxĢısı  xalasından  soruĢmaq 
idi.  

---

59 
 
Evə  gedərək  xalasının  yanına  gəlib  olanları  ona 
danıĢdı.  
-Bədbəxt  qız.  BaĢına  gələn  bir  qəza  üzündən  bütün 
həyatı puça dönüb. Yəqin səninlə dalaĢanda RövĢən olub. 
Anası  var  birdə.  Atası  yarım  ildən  çoxdur  ki,  ölüb. 
Qızının dərdi infakt elədi onu.  
-Nə oldu ki, kor oldu? 
-Heç  kim  bilmədi.  Həyətdə  oynayan  yerdə  kimsə 
arxadan  ona  daĢ  atıb.  BaĢına  aldığı  zərbədən  gözlərini 
itirib.  Neçə  həkimə  aparsalar  da  çarəsi  tapılmadı. 
Gözünün  bütün  sinir  sistemin  zədələyib.  Yazıq  qız. 
Necədə  oxumaq  istəyirdi.  Həvəsli  idi.  Məktəbdə 
görürdüm.  Atası  öləndən  sonra  təmiz  qopdular  həyatdan. 
Gülnazıda  bir  -  iki  dəfə  görmüĢəm.  Arıqlayıb,  üzü  gözü 
solub. Saçı ağarıb. RövĢəndə universitetə hazırlaĢır.  
-QəĢəng qızdı. Heç bir üzrdə istəyə bilmədim. – Yusif 
üzgün halda xalasının üzünə baxırdı. 
-Nə etmisən ki, üzrdə istəyəsən. Neçə dəfə məhəllənin 
uĢaqları  onunla  məzələnib.  Gözü  görmür  axı  aldadır, 
doluyurdular.  RövĢəndə  yəqin  hesab  edib  ki,  səndə  o 
məqsədlə yaxınlaĢmısan.  
-Yox. Gözünün görmədiyin belə bilməyirdim.  
-Heç nə olmaz. Dərd eləmə. RövĢənlə Nərgiz kimi bir 
–  birinə  bağlı  bacı  –qardaĢ  azdı.  Məktəbdə  neçə  dəfə 
dalaĢıblar,  bir  –  birləri  ilə  yox  birləĢib  baĢqasını  birləĢib 
döyüblər. Ya RövĢənin üstündə, ya da oğlanlardan kimsə 
Nərgizə söz atardısa... 
-Nəysə,  keç  içəri.  Çay  gətirirəm.  –  ġükriyyə  davam 
elədi.  
Nərgizin  üzü  bütün  günü  Yusifin  gözünün  qabağında 
idi. Onun gülüĢü, baxıĢı, saçları cənnətdən enmiĢ mələyə 
oxĢayırdı.  Həyatı  isə,  film  idi.  Əsl  film.  Həmdə  çox  acı. 
Görəsən daĢı kim atmıĢdı? Niyə eləyib bunu? O gözəlliyə 
qıymaq olardımı? KaĢ bir görəydi. KaĢ o üzü ona baxaraq 
güləydi.  –  görəsən  bu  nə  idi?  Nərgizə  yaranan 
məhəbbətimi ya ona yazıq gəlməsimi? 

---

60 
 
BaĢqa  bir  Ģey  idi,  bu.  Hələ  Yusif  belə  bir  Ģey 
yaĢamamıĢdı.  Üstünə  geyindiyi  təzə  olmayan  o  paltarın 
içindəki gözəllikin sirri nədə idi? Onu özünə bağlayan nə 
idi,  deyə  bütün  gecəni  fikirləĢdi.  Gözünün  qabağında 
Nərgizi xəyal edərək, düĢündü. Nə etməi idi.  
Gedib  danıĢsın  sabah.  Yox.  Nə  danıĢacaqdı.  Səni 
sevirəm ancaq necə olacağın bilmirəm, deyəcəm? 
Səni çox sevirəm. Səndə məni sev. Görmə. Ancaq sev. 
Yox  ən  yaxĢısı.  Səni  sevirəm.  Arada  gələrəm,  oturub 
söhbət  edərik  deyim.  –  off.  Nə  danıĢıram  mən?  –  deyə 
düĢündü.  
Onunla  necə    bir  gələcək  qura  bilərdiki?  Onunla 
evləndi  deyək  nə  edəcəkdi?  o  bütün  günü  evdə.  Heç  bir 
yerə  gedə  bilməyəcəkdi,heç  kimin  yanına  aparıb  bu 
mənim  həyat  yoldaĢımdı,  ancaq  həyatımı  görə  bilməyir 
deyəcəm?  
Gör  nəyin  dərdin  çəkirəm.  Evlənməki  düĢünmək  ee. 
Mən  təmiz  axmaq  olmuĢam.  –  Yusif  yatağında  uzanıb 
mahnı  dinləməyə  baĢladı.  Musiqi  isə  Nərgizə  aparırdı. 
Musiqinin  hər  notunda  yenə  düĢünür  üzü  gözünün 
qabağına gəlirdi.  
Səhər tezdən durub Nərgizin məhəlləsinə getdi. Qapıda 
yox  idi.  Yəqin  evdədi.  Görəsən  gecə  heç  onu  fikirləĢib? 
Heç ağlına gəlib? Görmədiyi bu oğlanın kim olduğun niyə 
yaxınlaĢdığın  maraq  edib?  Niyədə  etsin.  Bəlkə  də  onu  
çirkin  biri  kimi  təsəvvür  edib.    Ya  da  xalasının  dediyi 
kimi  yoldan  keçən  avara  uĢaqlar  kimi.  SataĢdığımı  hesab 
edib.  
Bir dəfə görsə, hər Ģeyi ona baĢa salsa bəsi idi. Onunla 
gələcəyinin olmayacağın bilirdi, yenə də onunla danıĢmaq 
istəyirdi. Son dəfə. Hər nə olursa – olsun, onun görmədiyi 
o gözəlliyini ona deməli idi.  
On  beĢ  dəqiqə  gözlədi.  Qapıdan  çıxan  isə  olmadı. 
Sonunda  evə  dönməyə  məcbur  qaldı.  Sabah  Bakıya  yola 
düĢəcəkdilər. Bu kənd, bu yollar ilk dəfə idi ki, ona getmə 

---