132
tədqiqatçılarının və naşirlərinin işindən geniş danışdığını,
ancaq Sovet İttifaqında “Dədə Qorqud” haqqında gedən
tədqiqatı düzgün göstərə bilməyərək ölkədə bu
dastanların öyrənilməsi haqqında məlumatı alman
dairələrindən götürərək izah etdiyini, Mir Cəfər
Bağırovun heç bir elmi dəlilə əsaslanmayan iddialar
əsasındakı məqaləsini xarici dairələrə sovet elminə
böhtan at
maq imkanı yaratdığını bildirmişdir. Həmçinin
alim, Ettore Rossinin: “Kitabi-
Dədə Qorqud” epopeyası
Azərbaycan daxilində “mürtəce” pantürkist və burjua
mil
lətçiliyi oyadır” fikrini sovet elminə zidd olan bir
ittiham hesab edərək xalqın qədim abidəsinə xalq
yaradıcılığı nəzəriyyəsi sahəsində təsadüfi adamların
qeyri-elmi mü
nasibətindən sui-istifadə adlandırmış və
“Dədə Qorqud” dastanlarının əsl elmi təhlilinin, əsərin
dil xüsusiyyətlərinin, onun dünya eposları sırasındakı
mövqeyi
nin, mətninin düzgün oxunmasının sovet
alimlərinin əməyinin nəticəsi olduğunu bildirmişdir (23).
Həmid Araslının fikrincə, “Kitabi-Dədə Qorqud”
abidəsini bir çox katiblər ixtisarlarla köçürmüş,
dəyişdirib müasirləşdirərək dini motivlər əlavə etmişlər.
Buna misal olaraq alim Əbubəkr ibn Abdulla ibn Aybək
əd-Davadarinin “Dürərüt-tican” adlı tarixinə istinad
edərək yazır: “Əsli daha böyük olub daha çox
qəhrəmanların şücaətindən bəhs edən bu abidəni sonralar
ixtisarla köçürən katiblər çox dəyişmiş və
müasirləşdirmişlər. Əsərin ruhuna uyğun gəlməyən dini
motivlər də sonradan əlavə olunmuşdur ki, bunu hələ
XIV əsrdə bu abidədən bəhs edən alimlərdən Əbubəkr
ibn Abdulla ibn Aybək əd-Davadarinin verdiyi məlumat
da təsdiq edir. O, özünün “Dürərüt-tican” adlı tarixində
“Təpəgöz” boyundan bəhs edir. Burada verilən məlumat
“Kitabi-
Dədə Qorqud”dan məlum “Təpəgöz” boyundan
çox fərqlidir. Davadari də Təpəgözün Basat tərəfindən
133
öldürüldüyünü qeyd edir. Lakin burada Basatı bu işə
vadar edən qardaş intiqamı deyil, gözəl nişançı bir qıza
olan məhəbbəti və ata tənəsidir. Basat oğuzlar içində heç
kəsin qalib gələ bilmədiyi bir qızı məğlub edərək aldığını
atasına müjdə verdikdə atası: “Mən də elə bildim ki,
Təpəgözü öldürmüşsünüz” - demişdir. Buna görə də
Basat Təpəgözü öldürmüşdür.
Buradan aydın görünür ki, Davadariyə yazılı
mənbələrdən məlum olan “Təpəgöz” boyu “Kitabi-Dədə
Qorqud”dakı boydan çox fərqli, həm də çox zəngin hadi-
sələrlə dolu imiş. Bundan əlavə, alim “Kitabi-Dədə
Qorqud” dastanının Drezden və Vatikan nüsxələrini də
müqayisə edərək dastanın bəzi boylarının ixtisar oluna-
raq təhrif edildiyini göstərmişdir: “Görünür, XV əsr
katibini
n (nüsxənin üzünü köçürən) dəyişdirdiyi və “şəri-
şərif”ə uyğunlaşdırdığı boylar XVI əsr katibini təmin
etməmiş, bunlardan şəriətə daha uyğun olanlarını seçmiş
və bununla da kifayətlənməyərək bir qədər də “şəri-
şərif”in qəbul edəcəyi şəklə salmağa cəhd etmişdir. Mi-
sal üçün, Drezden nüsxəsində Dirsə xanın arvadı xana:
“Hey Dirsə xan, mana qəzəb etmə, incinib acı sözlər
söyləmə” -dediyi halda Vatikan nüsxəsində bu cümlə:
“Nə məndəndir, nə səndən. Üstümüzdə qayım duran
Allahdandır” şəklinə salınmışdır. Belə dini ifadələrin
artmasına olduqca çox misal gətirmək olar. Görünür ki,
XVI əsr katibinin “Təpəgöz”, “Dəli Domrul”,
“Qanturalı” kimi boyları ixtisar etməsi də bu məqsədlə
olmuşdur” (50, 5-6).
Həmid Araslının fikrincə, dastanın Drezden
nüsxəsində olan bəzi boylar Vatikan nüsxəsində yoxdur,
Vatikan nüsxəsi aydın bir xətlə yazılmışdır və orada
Drez
den nüsxəsindən fərqlənən ifadə, ibarə və əlavə
cümlələr vardır. Həmid Araslı dastanın Vatikan
nüsxəsinin Drezden nüsxəsi köçürülən nüsxədən
134
köçürüldüyü qənaətinə gəlir. Lakin alim Drezden
nüsxəsini köçürən katibin səliqəsiz olub çox zaman
Azərbaycan sözlərini təhrif etdiyi halda, Vatikan
nüsxəsini köçürən katibin nisbətən diqqətli olduğunu da
qeyd edərək bildirir ki, bu qiymətli abidənin şifahi xalq
yaradıcılığının məhsulu olduğundan iki adam tərəfindən
yazıya köçürüldüyü üçün dastanda müxtəliflik meydana
gəlmişdir. Bununla belə, alimin fikrincə, bütün bu
fərqlərə baxmayaraq Vatikan nüsxəsinin tapılması “Dədə
Qorqud” abidəsinin öyrənilməsi işində mühüm hadisədir.
Beləliklə, alim bu nüsxənin Drezden katibinin buraxdığı
səhvləri düzəltməyə imkan verdiyini və tədqiqatçıya
kömək etdiyini bildirir (39).
Azərbaycan dilinə böyük üstünlük verən Həmid
Araslı dastanda ana dilinin təhrifinə qarşı çıxır. Alim
profes
sor T. Nyoldekin əsərin çox yerini oxuya
bilmədiyini, Bartoldun çox ifadə və kəlimələrin mənasını
anlamadığını, müəllim Rifətin Azərbaycan kəlimələrini
yanlış hesab edib, mənasını yanlış göstərdiyini qeyd edir
(106, 6).
Alimin fikrincə, “Aşıq Qərib”, “Şah İsmayıl”,
“Koroğlu” və s. dastanlarda KDQ-dən alınmış çox hissə
vardır. Buna misal olaraq alim Koroğlunun Toqat
səfərində Hasan paşanın evindəki hərəkətlərinin eyni ilə
Bey
rəyin Yalançı oğlunun toyundakı hərəkətlərinə, “Şah
İsmayıl”dakı qəhrəmanın Ərəb Zəngi ilə vuruşmasının
isə Beyrəyin Banuçiçək ilə yarışmasına çox bənzədiyini
göstərir.
Lakin Aşıq Qərib ilə bu boyu müqayisə etdikdə,
alim Beyrəyin qəhrəmanlığı, Qəribin isə söz qüvvəsi ilə
qalib gəldiyini qeyd edir” (8, 32).
H.Araslı, həmçinin “Dədə-Qorqud” dastanlarında
təsvir edilən hadisələrin Azərbaycanda cərəyan etdiyini,
Gəncənin, Bərdənin, Dərəşam, Göyçə gölü və başqa
Dostları ilə paylaş: |