Guliston davlat universiteti

Nazorat savollari.

1. 
   Chiroyli so‘zlashning axloqiy funksiyalari deganda nimani tushunasiz?
   
2. 
   Notiqlik san’atida adolat va xaqiqat masalalari haqida fikringiz.
   
3. 
   Har bir shaxsning o‘z fikrini bildirish huquqi deganda nimani tushunasiz?
   
4. 
   Notiq shaxsiga kuyiladigan talablar haqida nimalar deya olasiz?
   
5. 
   Nutq odobi.
   
6. 
   Nutqda xalqparvarlik deganda nimani tushunasiz?
   

4-mavzu: Nutqni kuchaytiruvchi omillar. Notiq nutqida imo-ishora va xatti-harakatlarning ahamiyati.
Reja:

1. 
   Nutqni kuchaytiruvchi omillar va uning muhim jihatlari
   
2. 
   Nutq ta’sirchanligining asosiy xususiyatlari: sodda, tushunarli tilda gapirish uchun maxsus stilistik usullarning zaruriyati
   
3. 
   Nutq tozaligi- notiqlik san’ati va nutq madaniyatining muhim asosi sifatida
   
4. 
   Nutqda ifodaviylikning muhimligi. Intonatsiyaning ahamiyati va uni qo‘llash uslublari.
   

Tayanch so`z va iboralar. Nutq tozaligi, sun’iy harakatlar, nutq , tiyiqsiz (vulgar) so`zlar, jargon so‘zlar, imo-ishora, “ilmoqli” iboralar, ko‘rsatish; tasvirlash, tavsiflash. nutqda ifodaviyli,intonatsiya.
Notiqlik– ijtimoiy hayotning barcha jabxalari uchun xizmat qiladi. Buni hech kim inkor qila olmaydi. Nutq uslublari aloqaning maqsadga muvofiq so‘zlovchining so‘z boyliklaridan tanlab foydalanishi tufayli nutqning tarixan shakllangan ko‘rinishidir. Til boyliklarini tanlab ishlatishga qarab nutq ko‘rinishlari bir necha turga ajratiladi. Ana shu xilma-hillik nutq usullari (stillar) deb ataladi. Usullar – u shunday qurolki undan to‘g‘ri foydalana olgan notiq juda katta muvoffaqiyatlarga erishadi. Nutq tarixiy taraqqiyot protsessida, ong bilan birga, insonlarda til vositasi bilan aloqa bog‘lash, bir-birlariga biror narsani aytish ehtiyoji tug‘ilishi natijasida paydo bo‘lgan. Nutq –tilning taraqqiyoti, tafakkur taraqqiyti bilan birga rivojlana boradi. O‘z nutqini to‘g‘ri tashkil eta bilish notiqlik san’atini egallashning muhim shartlaridan biridir. Yaxshi notiqning nutqi hamisha mazmunli, tushunarli, ifodali va ta’sirchan bo‘ladi. Nutqni to‘g‘ri tashkil eta bilish Buyuk notiqlar tajribasini o‘rganishdan tashqari nutq madaniyatini uqib olishni talab etadi. Nutq madaniyati quyidagi ko‘rinishlarga ega:

• 
  Nutqning til madaniyati;
  
• 
  Nutqning psixologik madaniyati;
  
• 
  Nutqning aloqa madaniyati (kommunikatsiyasi)
  

Nutq vositasi bilan aloqa bog‘lash insonning doimiy ehtiyoji bo‘lib, bu aloqa fikr olishuvga xizmat qiladi. Notiq nutqining ta’sirchanligida intonatsiyaning ahamiyati katta. Notiq tinglovchilarga tabiat va turmushdagi biror hodisaga, narsaga qiziqish paydo qilish, nutq qaratilgan predmetning xususiyatlarini ularga to‘laligicha yetkaza bilish uchun nutqga talaffuzga alohida e’tibor berish lozim. Intonatsiya stilistik ahamiyatga ham egadir. Jumladan, intonatsiya odatdagi va notiqlik intonatsiyasiga bo‘linadi. Odatdagi intonatsiya umumiy xarakterga ega bo‘lib, kishilarning bir - birlari bilan nutqiy aloqalarida, bir - birlarini anglab yetishlarida qo‘llanilsa, notiqlik intonatsiyasi notiq nutqining tinglovchilar ongiga ta’sir etishida muhim vosita bo‘lib xizmat qiladi.
Nutqning til madaniyati lug‘at madaniyatini egallashni talab etadi. Bunda notiqning individual lug‘ati faol ravishda kengayib borishi, nutq so‘zlarining to‘g‘ri va ko‘chma ma’nolari ahamiyatining ortib borishi ko‘zda tutiladi. Sinonimlar, omonimlar va antonimlardan to‘g‘ri foydalanish, terminlar va ularni to‘g‘ri tadbiq eta bilish, chet el so‘zlari va qisqartirilgan, murakkab so‘zlarni bilish hamda ularni o‘z o‘rnida ishlatish lug‘at madaniyatini egallashning muhim shartidir. Tilda bo‘lgan hamma so‘zlarning jami lug‘at sostavi deb ataladi. Qaysi tilning lug‘at sostavi benihoya boy va hilma - xil bo‘lsa, bu til rivojlangan til bo‘ladi. Har bir notiq foydalanayotgan va foydalanishi mumkin bo‘lgak lug‘at sostavi qanchalik boy va taraqqiy qilgan bo‘lsa, uning individual lug‘ati va nutqi ham shunchalik boy va taraqqiy qilgan bo‘ladi.
Og‘zaki nutqning stilistik madaniyati tinglovchilarga ta’sir etishning ma’lum vositasidir. Odatdagi nutqlar :

• 
  So‘zlashuv uslubi
  
• 
  Ilmiy uslub
  
• 
  Badiy uslub
  
• 
  Rasmiy uslub
  
• 
  Publistik uslub
  

orqali auditoriyaga yetkaziladi.
So‘zlashuv uslubi. Bu usul leksikasi, fonemasi, morfologiyasi va sintaksisi bilan
xalqning oddiy so‘zlashuv tilini o‘zida aks ettiradi. So‘zlashuv uslubi uchun oddiylik, soddalik, betakalluflik, hayajonlilik hosdir. So‘zlashuvda odatda kundalik muomalada, muloqotda ko‘p ishtirok etadigan, o‘zaro turmush ikir - chikirlari haqidagi munosabatlarni ta’minlaydigan, kundalik aloqa - aralashuv uchun xizmat qiladigan til birliklari ko‘p uchraydi : xol - axvol so‘rashlarda, o‘zaro samimiy aloqalarda, uy -ro‘zg‘or, qo‘ni - qo‘shnichilik, qarindosh -urug‘chilik aloqalarida, kundalik suhbatlarda uchraydigan birliklardan ko‘p foydalaniladi: mayli, mayliga, xo‘p, kirib turing, chikib turing, so‘rab qo‘ying, salomat bo‘ling, xudoga shukur, qoyil, boravering, yashavoring, omon bo‘ling, barakalla, o‘rgilay, aylanay, ishqilib, bo‘ptida, keling, ishlab turibmiz, salom ayting, zang‘ar, qurg‘ur, qotirib tashladik, qo‘yavering kabilar ko‘p uchraydi.
So‘zlashuv uslubidagi og‘zaki nutqda ba’zan yozma nutqda, Shevaga, vulgarizm va boshqalarga hos va so‘z shakllarining ta’siri bo‘ladi. Bu xususiyat ancha yashovchandir. Har bir sheva vakili jonli so‘zlashuvda o‘z shevasida gapirishga odatlanib qolgan bo‘ladi. Boshqa tillarga oid, kundalik turmush bilan bog‘liq bo‘lgan lug‘atiy birliklar so‘zlashuvda ko‘p uchraydi. Va aksariyat hollarda u orqali ikkinchi tilga o‘zlashadi Masalan: ostanovka, tolka, privet, daje, ladno, dom kabilar. So‘zlashuv nutqida samimiylik, xalqchillik, soddalik, erkinlik ancha kuchli bo‘ladi. Ana shunga ko‘ra so‘zlar adabiy til me’yorlaridan farqlangan xolda qo‘llanadi: olib kel-obke, qo‘yib yubor- qo‘yvor.Nutq jarayonida so‘zlarni, gaplarini, qisqartirgan xolda ko‘llash ham xarakterli bo‘ladi. Dilfo‘za - Dilfo‘z, Ha!, yo`q!,
Albatta! Vaziyat suhbatdosh uchun katta ahamiyat kasb etadi. Bu holatda
suhbatdoshlarning imo - ishoralari, harakatlari, ovozning kuchayishi va pasayishi, to‘xtatish, sukutlar, qisqasi xar bir xolat muhim o‘rin tutadi.Rasmiy uslub. Bu usul rasmiy xujjatlar til xususiyatlarini o‘zida mujassamlashtiradi- Elonlar, qonunlar, sud va davlat idoralari xujjatlari shu uslubda yoziladi. Ariza, tilxat, ma’lumotnoma, chaqiruv qog‘ozi, taklifnoma, shartnoma, tarjimaiy xol, e’lon, adres, tavsifnoma. hisobot kabi xujjatlar ham rasmiy uslubda bo‘ladi. Bunday uslubdagi xujjatlar qisqa, aniq va barcha uchun tushunarli qilib tuziladi. Bu uslubning ham o‘ziga hos leksik hamda grammatik xususiyatlari mavjuv: so‘zlar o‘z ma’nosida qo`llanadi, ko‘pinchalik ma’lum ayrim qisqartma so‘zlar ishlatiladi, xar bir sohaning o‘ziga hos terminlaridan foydalaniladi. Mazkur uslubning asosiy xususiyatlari eng avvalo fikrni aniq ifoda qilinishi va ifodaning bir hil qolipda bayon etilishida ko‘rinadi. Rasmiy uslub leksikasining yana bir xususiyati unda professional (yuridik, diplomatik, ma’muriy va boshqalar) terminalogiyaning mavjudligidir: akt, guvoxnoma, qaror, qidirish, aybni og‘irlashtiradigan xato, axdlashuvchi oliy tomonlar, elchi, elchixona, ishonchli vakil, nota, shartnoma, bayonot, dekloratsiya, vizit, diplomatik protokol, xalqaro vaziyat va xokozo. Bu uslubdajargonlar, og‘zaki so‘zlashuv uslubiga hos so‘zlar ishlatilmayli.Ilmiy uslub. Ilmiy uslub fanning turli soxalariga aloqador so‘z va atamalarni ko‘proq tasarruf qilish, bayonning ko‘proq mantiqiy dalillarga suyanish bilan boshqa uslublardan aniq, qoidalar, formulalar, asosida ifodalanishi bilan farqlanadi. Ilmiy uslubda so‘zlar o‘z ma’nosida ko‘llaniladi: qoida yoki ta’rifning mazmunini ochishga xizmat qiladigan, ajratilgan bo‘laklar, kirish so‘z va iboralar, shuningdek qo‘shma
gaplardan ko‘proq foydalaniladi. Ilmiy nutq asosan ilmiy ishlar nutqi bo‘lib, uning aniq ko‘rinishlari ilmiy maqola, ilmiy risola, dissertatiyalar, monografiyalar, ilmiy ma’ruzalar shaklida namoyon bo‘ladi. Ilmiy uslubning xozirgi zamon taraqqiyoti bilan bog‘liq ravishda quyidagi umumiy xususiyatlarini ko‘rsatish mumkin:
- Axborotning ob’ektivligi, aniqligi.
- nutqning ma’lumotlarga boyligi.
- fikrning qisqa va lo‘nda ifodalanishi.
Ilmiy nutqning kitobiy uslubga tegishliligi unda aytiladigan fikrinig oldindan
o‘ylab qo‘yilishida, uning monologik xarakterga ega bo‘lishida, mantiqiylik, fikr bayonotining qat’iy tartIbnda, adabiy til me’yorlariga qat’iy amal qilishda, uslubiy bir hillik xarakteriga ega ekanligida ko‘rinadi.
Publitsistik uslub. Davrning ijtimoiy-siyosiy dolzarb mavzusini aks etirish publitsistik uslubga hosdir. Publitsistika – so‘zi lotincha so‘z bo‘lib, ijtimoiy yoki xalq, ijtimoiy xalqchil degan ma’nolarni bildiradi. Publitsistik nutqda ta’sirchan so‘z va so‘z birikmalaridan, maqol va aforizmlardan ham foydalaniladi. Publitsistik uslubda gap bo‘laklari odatdagi tartibda bo‘ladi. Kesimlar, buyruq va xabar maylidagi fellar bilan ifodalaniladi: darak, xis-hayajon va ritorik so‘roq gaplardak, yoyiq undalmalardan, takroriy so‘z va birikmalardan foydalaniladi. Matbuot nutqi odatda ijtimoiy - siyosiy, iqtisodiy, ma’naviy - axloqiy, adabiy - tanqidiy mavzulardagi ommaviy nashrlarda, notiqlarning nutqlarida, radio va TV da chiqishlarida namoyon bo‘ladi. Publitsistik va badiiy uslubning ham o‘xshash tomonlari bor. Har ikkala uslubda ham emotsionallik, ekspressivlik, obrazli ifodalar, tasviriy vositalar, badiiy til imkoniyatlaridan foydalanishga intilish kuchli. Publitsistik uslubda gazeta tili alohida o‘rin egallaydi. Chunki gazeta va publitsistika bir - biri bilan chambarchas bog‘liq. Shu bilan birga, gazeta uslubi publitsistik uslubning bir tarmog‘i xisoblanadi. Publitsistik uslubda til vositalaridan foydalanishda muallifning individual uslubi deyarli ajralib yoki sezilib turadi. Ayniqsa, bu holat ocherk, feleton, badiiy publistik maqolada tez ko‘zga tashlanadi.
Badiiy uslub. Badiiy uslub nutqning boshqa uslublaridan dastlab o‘zining obrazliligi, estetikligi va ta’sir etish vazifasi bilan ajralib turadi. Badiiy nutqda til leksikalarining hamma qatlamlari ishtirok etadi. Badiiy uslub uchun shaxsiy obrazli so‘z ishlatish xarakterlidir. Xar bir muallif o‘ziga hos usullardan foydalanadi. Bu bilan o‘ziga hoslikka, asarni o‘qimishli bo‘lishini ta’minlashga intiladi. Badiiy nutqda asosan tilning badiiy ta’sir vositalari ishlatilgan bo‘lib, boshqa uslublarga hos hususiyatlar ma’lum maqsad bilan
cheklangan miqdorda, shartli ishlatiladi. Badiiy nutq usulining uchta ko‘rinishlari mavjud:
- Nasriy nutq
- Poetik nutq.
- Dramatik nutq.
Bular ichida poetik nutq tilning badiiy tasviriy vositalaridan foydalanishning eng yuksak namunasi hisoblanadi.
Nutqning til madaniyati mimika va qo‘l harakatlari madaniyatini ham o‘z ichiga oladi. Mimika, ya’ni yuz mushaklarining harakati kishining ichki ruhiy holatini aks ettirib, u qanday hislarni boshidan kechirayotgani haqida to‘g‘ri axborot beradi. Mimik ifoda 70% dan ko‘proq axborotni tashiydi. Boshqacha aytganda, inson ko‘zlari, ko‘z qarashi, yuzi aytilgan so‘zlardan ko‘ra ancha ko‘p ma’lumotni berishi mumkin. Zehni o‘tkir, hushyor tinglovchi notiqning yuziga qarab, uning o‘z so‘zlariga, atrofidagi odamlarga munosabatini his etadi. Kimdir xonaga do‘stona ochiq yuz bilan, kimdir o‘zgacha qiyofada qadam qo‘yadi. Hali ma’ruza (suhbat) boshlanmasdan turib, ana shu uchrashgan odamlarning yuz ifodasi muayyan muhitni shakllantirib bo‘ladi. Auditoriya, Avvalo,notiqning mimikasiga e’tibor qaratadi.“Ko‘ziga qarab gapirish” iborasi behuda emas. Suhbatdoshning asl niyati, so‘zlarining to‘g‘ri-noto‘g‘riligini bilish uchun “ko‘zimga qarab gapir” deymiz, odatda. Mutaxassislar fikricha agar odamning muloqot paytida suhbatdoshining ko‘ziga qarab gapirgan vaqti jami suhbatga ketgan vaqtning uchdan bir qismidan kamrog‘i tashkil etsa, demak, u yo axborotni yashiryapti yoki yolg‘on gapiryapti. Ko‘z qarash orqali biz nafaqat axborot uzatamiz, balki axborotni qabul ham qilamiz. Notiq ko‘zlari orqali auditoriyaga (suhbatdoshga) bo‘lgan hurmatini, tinglovchi(lar) bilan xayrixohligini ifodalovchi signallarni uzatadi. Shu bilan birga, bunday ko‘z
qarash notiqning o‘ziga ishonishidan, o‘zining haq ekanligini anglashidan dalolat beradi. Ko‘zlari to‘xtovsiz harakatda bo‘lgan, bir shipga, bir yerga, bir bo‘shliqqa ko‘z-qarashini yo‘naltirgan notiq tinglovchilarda qarama-qarshi tuyg‘ularni uyg‘otadi. Masalan, ular notiqni manman, o‘ziga ishonmagan, qo‘rqayotgan, nosamimiy, ma’ruza (suhbat) ga tayyor emas degan xulosaga kelishlari mumkin. Nutq so‘zlash jarayonida qisqa muddatgagina va albatta bunga zarurat tug‘ilganda, masalan, biron muhim narsani eslamoqchi bo‘lganda yoki jumbushga kelgan hislarini bosib olish uchun ko‘zlarini tinglovchilardan olib qochish mumkin. Aslini olganda, ruhshunos olimlarning tadqiqotlariga ko‘ra inson ko‘zlarining bunday sharoitdagiharakati ongsiz ravishda sodir bo‘ladi. Inson ko‘z-qarashini deyarli mashq orqali boshqara olmaydi va shuning uchun ham boshqa a’zolarga nisbatan suhbatdoshning ruhiy-hissiy holatini ko‘pincha aniq aks ettiradi. Kishi so‘zlar bilan istagan holatini (qayg‘usini, dardini, xursandchiligini, g‘azabini) ifodalashi mumkin, biroq uni ko‘zqarashida ko‘rsatmaslik uchun yo butun irodasini ishga solishi, yoki maxsus va uzoq mashq qilishi kerak bo‘ladi. Notiq nutqining ta’sirchanligini oshirishda mimika va
ko‘l harakatlari ham muhim rol o‘ynaydi. Mimika va imo - ishoralar nutqning emotsional (xissiy) tomonlarini ifodalab beradigan ixtiyorsiz harakatlardan yoki gapiruvchi inson o‘z nutqining ayrim joylarini uqtirmoq, bo‘rttirib ko‘rsatmoq uchun atayin qiladigan harakatlardan iborat bo‘ladi. Notikning o‘z nutqiga qanchalik berilganligi, uni kishilarga etkaza bilishi ifodali harakatlarida namoyon bo‘ladi. Notiq ifodali harakatlar yordamida nutq qaratilgan predmet yoki voqelik xaqidagi o‘z tasavvurlarini, kechinmalarinigina tinglovchilarga etkazib qolmasdan, balki shu bilan birga, tinglovchilarda ham shu predmet yoki voqelik haqidagi tasavvur tug‘dira bilishi, yangi kechinmalar paydo qilishi mumkin bo‘ladi. Kishi yoddan ko‘tarilgan biron narsani eslashga harakat qilganida ko‘zlari bexos yuqoriga yo‘naladi, hissiyotga berilganda yoki o‘z-o‘zi bilan xayolan gaplashayotganda ko‘pincha pastga qaraydi va h.k. Bunday paytda bir daqiqaga auditoriya (suhbatdosh) bilan so‘z aloqasini uzish mumkin, biroq darhol bunday aloqani tiklash kerak. Chunki tinglovchi(lar) ko‘z muloqotidagi me’yoridan ortiq uzilishga darhol munosabat bildiradi. Muloqot paytida ko‘zlarning ahamiyati yana shunda ko‘rinadiki, inson qabul qiladigan axborotning 87% i ko‘z analizatori orqali o‘tadi, 9% i eshitish analizatori, qolgan 4% i esa miyaga boshqa sezgi organlari orqali o‘tadi. Shuning uchun ruhshunos olimlar suhbatdosh (tinglovchi)da ishonch va yaxshi munosabat uyg‘otish uchun muloqot paytida 70% dan kam bo‘lmagan vaqt davomida uning ko‘zlariga qarab turishni maslahat beradilar. Albatta, bunda ham vaziyatni hisobga olmoq kerak. Xususan, ko‘z-qarash davomiyligining milliy xususiyatlari ham bor. Masalan, yevropaliklar, odatda uzoq vaqt suhbatdoshining ko‘ziga qarasa, yaponlar o‘z nazarlarini ko‘proq bo‘yinga qaratadilar, bizda esa ayrim holatlarda ko‘zga (Avvalo,kattalarning va lavozimi yuqori kishilarning ko‘ziga) tik qarash odobsizlik belgisi sifatida talqin etiladi. Auditoriyakatta bo‘lsa, hammaga barobar qarash qiyin-ku, degan savol tug‘iladi. Ammo notiq bunga erishmog‘i kerak. Buning uchun navbatma-navbat barcha tinglovchilar bilan muloqot qilish yoki alohida guruh tomonga qarab gapirish mumkin. Har holda notiq tinglovchilar tomon qarab gapirmog‘i shart, shunda tinglovchilarda notiq ularning barchasini ko‘rib turganidek taassurot paydo bo‘ladi. Ko‘z bilan bir qatorda, yuzning boshqa qismlari - peshana, og‘iz, lablar, burun, dahan ham inson his-tuyg‘ularini: qayg‘u, g‘azab, xursandchilik, hayrat, qo‘rquv, baxt, qiziqish, munislik va shu kabilarni aks ettiradi. Ayniqsa,, qosh va lablar odamning haqiqiy tuyg‘ularini anglashda qo‘l keladi.
Muloqot jarayonida inson xatti-harakatlari va imo-ishoralarining “lug‘ati” ancha keng bo‘lib, ular ham juda ko‘p axborotni uzatishi mumkin. Amaliyot shuni ko‘rsatadiki, o‘z hislarini namoyish etmoqchi bo‘lgan odamlar harakat va imoishoralarga murojaat etadilar. Ularni tushunish muloqot paytida odamlarga to‘g‘ri baho berish hamda vaziyatga muvofiq so‘z ishlatish va harakat qilish imkoniyatini oshiradi.
Muloqot jarayonida quyidagi harakatlar tez-tez qo‘llaniladi:

• 
  baholash harakatlari (kishi olingan axborotni baholayapti, tushunishga harakat qilayapti, (dahanini silab qo‘yish; ko‘rsatkich barmog‘ini yuziga qo‘yib turish, o‘rnidan turish va yurish va h.k.);
  
• 
  o‘ziga ishonchni bildiruvchi harakatlar (barmoqlarni gumbaz shaklida bog‘lash: o‘rindiqda chayqalib o‘tirish; qo‘llarini orqaga olish, kaftlarini bir-biriga ishqalash va h.k.);
  
• 
  asabiylashish va o‘ziga ishonmaslikni bildiruvchi harakatlar (qo‘l barmoqlarini tugun qilib tutish, kaftini chimchilab-chimchilab qo‘yish, barmoqlar bilan stolni taqillatib turish, qo‘llarni musht qilib siqib-siqib qo‘yish va h.k.);
  
• 
  inkorni bildiruvchi harakatlar (gavdani orqaga tashlab o‘tirish, burunning
  
• 
  uchini silab-silab qo‘yish, qo‘llarni ko‘krak qismida chirmashtirib turish, miyig‘ida kulib turish va h.k.);
  
• 
  xayrixohlikni bildiruvchi harakatlar (kaftini ko‘ksiga qo‘yish, suhbatdoshga
  

qo‘lini tekizib qo‘yish va h.k.);

• 
  ustunlikni namoyish etuvchi harakatlar (boshmaldoqni ko‘rsatish, namoyishetish bilan bog‘liq harakatlar, qo‘lni keskin siltab-siltab qo‘yish va h.k.);
  
• 
  nosamimiylikni ifodalovchi harakatlar (og‘izni to‘sishga qaratilgan harakatlar yoki buning yashirinroq shakli bo‘lgan burunga qo‘l tekizib qo‘yish, nazarni olib qochish, gavdani suhbatdoshdan chetga burish, ko‘zlarning olazarak bo‘lishi va h.k.)
  

Nutqning ohangi bo‘lgani kabi, tana “tili”ning ham ohangi mavjud va unga qarab ma’nosi turlanishi, o‘zgarishi mumkin. Mumtoz she’riyatimizdagi bir baytni yodga olish o‘rinli bo‘ladi. Oshiq sevgilisiga murojaat etadi. “Dedi: qo‘yay oyog‘ing tuprog‘ig‘a bosh, Dedim: qo‘y”. Bunda yor qanday ohangda aytganiga qarab, “qo‘y” so‘zi “kerak emas” yoki “boshingni eg” ma’nosini beradi. Shunga o‘xshash, masalan, kifti pastga qaragan holda qo‘lni egish, bukish suhbatdoshni mensimaslik, nazar-pisand qilmaslik ma’nosini beradi, ammo vaziyatga qarab hamda mazkur harakat unga “ohang” beruvchi bosh¬qa harakatlar bilan uyg‘unlashganda diqqat qilishga da’vat, aytilgan fikrga aniqlik kiritish, shoshmaslikka chaqirish, jirkanish kabi ba’zan mutlaqo bir-biriga zid ma’nolarni anglatishi mumkin.Muloqotga kirishgan odamlarning xatti-harakatlari, “tana tili” haqida gap borganda, notiq uning yana bir xususiyatini bilmog‘i kerak. Inson o‘z his-tuyg‘ularini muayyan harakatlar (belgi-ishoralar) orqali bildiradi. Ammo his -tuyg‘u bilan uni ifodalovchi harakat-belgi o‘rtasida teskari aloqa ham mavjud. Ya’ni kishi bunday harakatlarni qilish imkoniyatidan mahrum etilsa, uning ruhiy holatida ham o‘zgarish sodir bo‘ladi. Boshqa so‘zlar bilan aytganda, nafaqat harakat inson ruhiy holatining natijasi sifatida namoyon bo‘ladi, balki ruhiy holat ham harakatning natijasi o‘laroq shakllanishi mumkin. Bu borada masalan, shunday tavsiyani berish mumkin: bahs, suhbat yoki muzokara olib borilayotgan paytda suhbatdoshni sizga salbiy munobat belgisi bo‘lgan bir-biriga chirmashgan barmoqlarini yozish va kaftlarini ochishga majbur qilish kerak. Buning uchun, aytaylik, unga choy uzatish, qo‘llariga biron narsani tutqazish mumkin. Yana bir misol: Ma’lumki, ko‘ksida chirmashgan qo‘llar o‘ziga xos himoyalanish harakatini ifodalaydi. Agar tinglovchi (suhbatdosh) qo‘llarini ana shunday tutgan bo‘lsa, u yo asabiylashayapti, yo xavf sezayapti yoki gapirayotgan odamga nisbatan unda salbiy munosabat shakllangan. Qanday bo‘lmasin, bunday holatda odam tinglayotgan axborotning nisbatan kam qismini o‘zlashtiradi. Umumanolganda notiqning xarakatlari tabiiy va shu bilan bir qatorda mavzuning xarakteriga monand bo‘lishi kerak. Ortiqcha va sun’iy xarakat tinglovchilarning asabiga tegadi va ularni charchatadi. Aksincha, bir me’yordagi harakatlar, mimikalar va yurish -turishlar ham tinglovchilarga yomon ta’sir etadi.Til, nutq va tafakkur biri-biri bilan chambarchas bog‘langandir. Odam nutq va til vositalari bo‘lmasa, fikr qilolmaydi, nutq fikrlash qurolidir. Fikrni ifoda qilish uchun xizmat qiladigan artikulyasiya, tovush sostavi va intonatsiya, leksika, grammatik tuzilish va stilistik hususiyatlar til vositalaridir. Xullas, til esa bilimlarni tarqatishning muhim vositasidir.
Nutqning psixologik madaniyati. Nutqning psixologik madaniyati til vositalari yordamida talaffuz qilish protsessida yozma va og‘zaki nutqni tushunarli, ifodali va ta’sirchan qiladi. Nutqning psixologik madaniyati nutqning mazmundorligi, tushunarligi, ifodaligi va tasirchanligini o‘z ichiga oladi.
Nutqning mazmundorligi, avvalo ma’lum qilinayotgan faktlarning ijtimoiy, ilmiy va badiiy qimmatiga va notiqning umumlashtirish qobiliyatiga bog‘liq Nutqning mazmundorligi, shuningdek bayon qilinayotgan ma’lumotning aktualligi va xayotiy qimmatliligi bilan belgilanadi.Nutqning tushunarli bo‘lishi, bir tomondan til hususiyatining mazmuniga va nutq o‘rtasidagi munosabatlariga bog‘liq bo‘lsa, ikkinchi tomondan, tinglovchilarning tayyorgarlik darajasiga ham bog‘liq. Tinglovchilarning qiziqishlari va hayotiy talablariga Yaqin bo‘lgan nutqgina juda tushunarli bo‘ladi.Nutqning ifodaliligi til formasining mazmuniga, tinglovchilarga murojaat qilingan so‘zlar naqadar to‘g‘ri ifoda etilganligiga, ushbu sharoitning naqadar to‘g‘ri hisobga olinganligiga va nutqning kimga qaratilganligiga (Ya’ni kim gapirdi, nima uchun, kaysi sharoitda, qanday munosabatda ekanligiga) ham bog‘liq.Nutqning ta’sir qiluvchi tomoni, avvalo, uning mazmunli, shuningdek, nutqning tushunarli va ifodali bayon etilishiga bog‘liq. Notiq nutq yordamida tinglovchilarda ongli harakatta nisbatan qiziqish uyg‘otadi.Nutqning aloqa madaniyati (kommunikatsiya) - bu til vositasi yordamida to‘g‘ridan - to‘g‘ri aloqa qilish madaniyatidir. Ma’lumot va aloqa nazariyasi turlisharoitlardagi muomala – munosabatlarning yordami natijasida olinadigan ma’lumotlarning umumiy qonunlarini ifoda qiladi. Notiq – informatsiYaning chinakam manbai, uning nutqi esa ma’lumotlarning maxsus ravishda tashkil qilingan
sistemasidir.