5
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
vetliyi ərazisin də yayılmış şivə; 3) cənub (şiə) şivələri - Xızı
rayonunun digər əra zilərində və Siyəzən rayonu əra zisində ya
yıl mış şivələr (2).
M.Hacıyev öz işində A.Qrünberqin təsnifatını qəbul et -
miş və bu təsnifatın cənub qrupuna Abşeron, Balaxanı, Sura-
xanı, Lahıc və Məlhəm (Şamaxı) tatlarının ləhcələrini də əlavə
edilmişdir (27, 16).
Ayrı-ayrı dillərin dialekt, ləhcə və şivələrə bölgüsü elmi
prinsiplərə əsaslanır ki, bu məsələyə dialektologiyada baxılır.
Ayırma oxşar və fərq li dil hadisələrinin təyini üzrə aparılır.
Müqayisə zamanı oxşarlığın və fərqin təsadüfi olub-olmaması
nəzərə alınır. «Mü qayisə edilən oxşar dil hadisələrinin təsadüfi
yaxud qeyri-təsadüfi olmasının müəyyənləşdirilməsi zamanı
müxtəlif statistik-ehtimal və kəmiyyət meyarı qanunları böyük
əhəmiyyət kəsb edir» (66, 158). Fikrimizcə, Azərbaycan tatla -
rının dilinin ləhcələrə bölgüsü əsasında coğrafi prinsipin dur
ması qənaətinə gəlmək olur. Çünki tat dilini ləhcələrə bölmüş
müəlliflər, əslində, ləhcə səviyyəsində kifayət qədər fərqin
olub-olmadığını açıqlamırlar. Məsələn, T.Əhmədov tat dilinin
Quba ləhcəsini şərti olaraq Rustov, Növdün, Şuduq, Çiçi, Zar -
qova, İsnov və Talıblı şivələrinə bölmüşdür.
Azərbaycan ərazisində yaşayan tatlar dini mənsubiyyətlə
rinə görə aşağıdakı qrup lara bölünür: 1) müsəlman tatları; 2)
yəhudi tatları; 3) xristian tatları. Bu bölgü təkcə Azərbaycan
Respublikası deyil, başqa ölkələrdə yaşayan tatlar üçün də sə
ciyyəvidir. Dini baxımdan üç müxtəlif qrupa bölünmədən asılı
olmayaraq, tatlar eyni bir dild ə - tat dilində danışırlar.
Məlumdur ki, xalqlar arasındakı münasibətlərdə dil mü -
hüm rol oynayır. İctimai, mədəni, sosial və iqtisadi sahələrdə
əlaqələrə dildən istifadə edilir. Dil əlaqələri ictimai səciyyə
daşıyır. Təmas iqtisadi, siyasi, mədəni, dini və bu kimi əlaqə
lər çərçivəsində təzahür edir. Əlaqələr təmaslı olduqda dillərin
bir-birinə təsiri baş verir. Bu təsir çox zaman qarşılıqlı olur.
6
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
Deməli, dilin inkişafı xalqın tarixi, onun yaşadığı ərazi və
onunla qonşu olan xalqların dili və tarixi ilə bağlıdır. Dil xal -
qın malıdır və bu cəhətdən, ta mamilə təbiidir ki, hər bir dil
mənsub olduğu xalqın tarixi ilə bağlıdır. Dil elə bir güzgüdür
ki, xalqın tarixi bu və ya digər şəkildə əksini orada tapır
(A.Axundov).
Xalq, etnos başqa xalqlarla yaxın və çox zaman eyni bir
ərazidə yaşayır. Belə yaxınlıq məişətdə, yaşayış tərzində, dav -
ranışda, adət-ənənələrdə, mədəniyyətdə yaxınlaşmaya səbəb
olur. Ünsiyyyət prosesində isə dil təmasları baş verir.
Martine göstərir ki, sinxron və diaxron aspektdə olmasın
dan asılı ol mayaraq, bizi sırf təsviri yanaşma qane etmirsə, on
da hansısa bir dilin yayılması haqqında topladığımız məlumat
belə bir nəticəyə gətirib çıxaracaqdır ki, dilin yayılması xalqın
hərbi, siyasi, dini, mədəni, iqtisadi və ya sadəcə demoqrafik
ekspansiyasının kənar məhsuludur. Çünki dil xalqın ünsiyyət
vasitəsidir. Tat dili də Azərbaycanın müxtəlif ərazilərinə gəl -
mə dil olub, bu ərazilərdə yayılmış digər dillərlə qarşılıqlı əla -
qələr zəminində inkişaf etmişdir.
Tat dilinin müəyyən bölgü üzrə tədqiqinə əsas yaradan
amil lərdən biri tə dqiqatçıların eyni qrupa mənsub dil daşıyıcı
larının kompakt şəkildə yaşadıqları ərazilərdən materiallar top -
laması olmuşdur. Lakin bu cəhət müxtəlif qrupların dillərinin,
onların dil əlaqələrinin ayrı-ayrılıqda tədqiqinin elmi dəyərini
azalt mır, əksinə, artırır. Çünki belə olduqda müqayisəli tədqi -
qat aparmaq üçün daha əlverişli zəmin yaranır.
Dil əlaqələri prosesində təsirə ən tez məruz qalan dilin
leksik sistemidir. Dil əlaqədə olduğu dildən sözlər alır. Tat di -
linin bütün ləhcələrində Azərbaycan di lindən və ya Azərbay
can dili vasitəsi ilə digər dillərdən alınmış sözlər müəyyən
çoxluq təşkil edir.
Dil əlaqələri üç formada qeydə alınır. Azərbaycan-tat dil
əlaqələrind ə onun iki forması geniş yayılmışdır. Leksik sis tem-
7
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
də baş verən d əyişmələrdə Azərbaycan dili vasit əsilə keçmiş
ərəb, rus və Avropa mənşəli söz v ə terminlər də xüsusi yer
tutur. Dil kollektivl əri arasındakı əlaqə informasiyanın ötürül -
məsi və qəbul edilm əsi zərurətindən doğur. Yəni, bir dil kol
lektivi və ya bu kollektivin nümayəndəsi müəyyən informasi
yanı başqa bir dil kollektivinə ötürmək, yaxud ondan almaq is
təyir. Əlaqənin yaranması, informasiya mübadiləsi müxtəlif
formalarda, müxtəlif iştirakçılarla gedir və müxtəlif tarixi
dövrləri əhatə edir.
«Azərbaycanın ərazisində mövcud olmuş tat ləhcələri pəhləvi
və fars dillərinin şivələri idi. Tatlar erkən orta əsrlərdə cənubdan
Azərbaycanın ərazisinə köçürülmüşlər. Azərbaycan tatları türk dili
ni də bilirdilər. Çox güman ki, erkən orta əsrlərdə və sonra Azərbay
can ərazisində (Abşeron zonası) məskunlaşmış tatlar ikidilli Azər
baycan türkləri olmuşlar. Yeni şəraitdə onlar ikinci dil olan tat dilini
tədricən yadırğamış və ana, türk dilini saxlamışlar. Ancaq Quba zo
nasında yaşayan tatların ana dili tarixən fars ləhcəsi olmuşdur. On
ların ikinci dili Azərbaycan dilidir. Cənubi Azərbaycanda yaşayan
tatlar da Azərbaycan dilindən ünsiyyət vasitəsi kimi istifadə edirlər.
Bu tat dilini bəzən «Midiya dilinin» qalığı kimi qələmə verirlər,
lakin bunların hamısı pəhləvi ləhcələri olmuşdur» (12, 227).
Tat dilinin öyrənilməyə başladığı dövrdən, yəni XIX əsrin
axırları XX əsrin əvvəllərindən elmi ədəbiyyatda terminoloji anla
şılmazlıq olmasın deyə tat dilinin adı ənənəvi etnik prinsip üzrə ve
rilmişdir.
A.L.Qrünberq Azərbaycanda yaşayan tatların dilindəki ləhcə
fərqlərinin müəyyənləşdirilməsi və həmin ləhcələrin sərhədini tə -
yin etmək fonetik, leksik-qrammatik fərqlərlə yanaşı, dini fərqləri
də əsas götürmüşdür. O, qeyd etmişdir ki, sünni və şiələrin dili
arasında əsaslı dərəcədə ləhcə fərqləri vardır. Bundan sonra müəl -
lif tat ləhcələrinin aşağıdakı ilkin təsnifini vermişdir: 1) şimal
(sünni) şivələri - Quba, Dəvəçi, Qonaqkənd rayonları və Xızı ra
yonunun qızıl Qazma kənd sovetliyi ərazisində yayılmış şivələr; 2)
Dostları ilə paylaş: |