14
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
ləhcəsində “çolpa-çülpə fonetik variantındadır. Azərbaycan di -
linin izahlı lüğətində «çolma-çocuq - övladlar, uşaqlar, oğul -
uşaq; çolpa - 1) Toyuq, qartal, qırqovul və bəzi başqa quşların
bir və ya ikiillik xoruzu; 2) Həmin xoruzun bütöv şəkildə qı -
zardılmışı; 3) Məcazi mənada «uşaq»; çolpalanmaq - çolpa
yaşına çatmaq; çolpalı - «çolpadan bişirilmiş, içərisində çolpa
olan» sözləri var (7, 446-447). Çolpa sözü Azərbaycan dilinin
dialekt və şivələrində də eyni mənalarda işlənir. Çolpa sö zü-
nün türk lüğətindəki mənası bu sözün Azərbaycan dilindəki
mənası ilə səsləşir. «Balacalıq», «acizlik», «uşaqlıq» semanti-
kasının çolpa sözündən alınması şübhə doğurmur. Çünki başqa
İran dillərində də bu mənada başqa leksemdən istifadə edilir.
Məsələn, fars dilində ^
j j
^ (xoruşək) sözü «çolpa» mə nasın
dadır (67, 550). Tacik dilində çolpa sözünün qarşılığı xurus-
ça/xurusçak fars dili ilə eyni kök əsasında formalaşır (75,
484). Bu dillərin heç birində eyni anlamda olan, «çolpa» sözü
işlənmir. Ayrı-ayrı İran və türk dilləri əsasında aparılmış bu
təhlilə istinadla demək olar ki, «çolpa» sözü türk mənşəlidir və
onu ləhcənin özünə aid spesifik söz saymaq olmaz. Aydındır
ki, dillərarası əlaqə nəticəsində tat dilinin müxtəlif ləhcələrinə
xeyli miqdarda qədim türk sözləri keçmişdir. Bu sözlər tat -
türk, tat-Azərbaycan dil əlaqələrinin qədim tarixə malik ol du-
ğunu təsdiq edir.
Dilin ayrı-ayrı ləhcələrinin leksik tərkibini mənşəcə növ -
lərə ayırmaq olar. Məsələ, tat dilinin Quba ləhcəsinin alınma
sözlərinin aşağıdakı dillərə aid ol ması göstərilir: 1) Azərbay
can dili mənşəli sözlər: qurxmezi «qorxmazı - armud növü),
balduz«baldız»; quzi«quzu», süzmə «süzmə» və s.; 2) ərəb
mənşəli sözlər: ruh, şərəət «şəriət»; musulmun «müsəlman»;
sahat «saat», cəsus«casus» və s; 3) rus dilindən alınmalar: qar-
nizun «qarnizon»; pulk «polk»; rumkə «rumka»; çuxutkə «və
rəm»; zoud «zavod» və s; 4) fars mənşəli sözlər: hərəmzodə
«haramzada»; aşbazxana «aşxana», «yeməkxana», şirmoyi
15
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
«şirmayi», yadigar «yadigar» və s. (24, 49-53).
Tat dilinin Ərüsküş ləhcəsindəki sözlərə də bu cür yanaş
maq olar. Ləhcədə yuxarıda verilmiş nümunələrə fonetik tər -
kibcə yaxın alınmalar işlənir. Eyni zamanda, bu sözlərin
ümum iran mənşəli qarşılıqları da vardır. Məsələn, qorxmaq -
tərsirən, qorxaq-tərsəgün, qorxu-tərsi; baldız-balduz; hambacu;
açar-açar; qilin və s.
Ərüsküş ləhcəsindəki alınma sözlərdən bəhs edərkən bəzi
məsələlərə diqqət yetirmək lazım gəlir. Birincisi, ərəb və rus
dillərindən alınma ların birbaşa və ya vasitəli olması maraq do -
ğurur. T.Əhmədovun fikrincə, ərəb di lindən tat dilinə bir sıra
sözlər, o cümlədən xollu «dayı», amu «uzaq əmi», gal «çığır
maq», da «pis», cə «xırda balıq», ləhə «palçıq», çəh «çirk»,
həsü «xəşil» və s. sözləri Quba ləhcəsinə birbaşa keçmiş söz -
lərdir. Müəllif bu sözlərin ərəb dilindən tat dilinə birbaşa keç
məsini onlara nə Azərbaycan ədəbi dilində, nə də dialekt və
şivələrində, demək olar ki, təsadüf olunmaması ilə bağlayır.
Zən nimizcə, bu cür əsaslandırma özünü doğruldur. Lakin bu və
ya digər ləhcədə müxtəlif alınmaların olması ərəb və tat dilləri
arasındakı əlaqələrin müxtəlif ərazilərdə başqa-başqa şəkildə
getməsini iddia etməyə imkan verir. Birbaşa alınmaların daha
əvvəlki dövrə təsadüf etməsi, onların fars dili vasitəsi ilə alın
ması ehtimalı, zənnimizcə daha düzgündür. Ərüsküş ləhcəsin-
dəki alınma sözlərin bir qisminin fars, digər, demək olar ki,
əsas qisminin Azərbaycan dili vasitəsi ilə keçməsini düzgün
sayırıq. Ərüsküş ləhcəsinə keçən alınma sözlərin, əsasən,
Azərbaycan dili vasitəsi ilə keçməsi danılmazdır.
Ərüsküş ləhcəsində də yeni sözlər əsasən iki yolla leksik
və morfoloji üsulla əmələ gəlir. Lek sik üsulla söz yara dıcılığı-
na misal olaraq bu ləhcədə sözlərin heç bir qrammatik forma
qəbul etmədən bir-birinə yanaşması ilə yeni sözlərin əmələ
gəlməsidir. Yeni sözlərin əsas hissəsini isə alınmalar təşkil
edir. Bu də ləhcənin son dövrlərdə daha çox alınmalarla zən-
16
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
ginləşdiyini göstərir.
Ərüsküş ləhcəsində qoşa sözlər də qeydə alınmışdır. Mə -
lumdur ki, söz yaradıcılığında qoşa sözlər də müəyyən yer tu -
tur. Bunların bir qismi eyni sözün təkrarı yolu ilə düzəlir. Mə -
sələn: piltə-piltə - lopa-lopa; piltə-piltə kulak maristən - lopa-
lopa qar yağır; nimə -nimə - yarı-yarı və s. Onu da qeyd etmək
lazımdır ki, bu sözlər ləhcənin müasir dövrünə aid sözlər deyil.
Yəni, onlar elə ümumişlək sözlərdir ki, dilin tarixi inkişafının
daha əvvəlki dövrlərin istifadə edilmişdir.
Ərüsküş ləhcəsindəki bəzi qoşa sözlər müxtəlif sözlərin
birləşməsi ilə düzəlir. Məsələn, kuk-piyər - ata-oğul; kisnə-
təşnə - ac-cucuz; kərg-gijə - toyuq-cücə və s.
Ərəsküş ləhcəsində leksik yolla əmələ gələn sözlərin bir
qismində qrammatik vasitələrdən is tifadə olunur. Qrammatik
vasitə iki sözü bir-birinə bağlamaq vəzifəsini yerinə yetirir.
Belə bir məqamda -ə şəkilçisi birinci komponentə artırılır.
Başqa hallarda sözə -i şəkilçisi artırılır.
Ərüsküş ləhcəsində və ümumiyyətlə tat dilinin ləhcələ -
rin də söz yaradıcılığında T.Əhmədovun qeyd etdiyi üç model
əsasında söz yaradıcılığı özünü göstərir. Onun qeyd etdiyi di -
gər üç forma bu üç üsulu, demək olar ki, təkrar edir. Tədqiqat
çının quruluşca mürəkkəb söz kimi formalaşmadan istifadə
edərək, tərkib hissələrinin hansı nitq hissəsinə aid olmasına
görə təsnifatı başqa meyara söykənir (24, 41).
Tat dilinin Ərəsküş -Dağ Quşçu ləhcəsində qeydə alınan
spesifik leksika ləhcənin yalnız özünə aiddir. Lüğət üzrə apar
dığımız təhlil aşagıdakı sözləri əhatə edir: ajarin - səliqəli; aj-
qahan - geniş; alij - çalpaşıq; amuj - qarışıq; amuj səxtən -
qarışdırmaq; ataşbəkun - atəşböcəyi, işıldaquş; basüm (ara
söz) - görəsən (sual cümlələrində işlənir); bərq - 1) ildırım,
şimşək; 2) pırıltı; bizdələ - xırda, bapbalaca; bizənbu - keçi
tükü; bö - əqrəb; çəğər - qovurma; cılla - qığılcım; çiğit kək
liyin bir növü; cum - zirinc; cüdənə tibb. - itdirsəyi; çangul -
Dostları ilə paylaş: |