Gumanitar fanlar

Asosiy o‘quv materiali qisqacha bayoni:

O‘smirlik davri insonni bolalikdan - yoshlikka o‘tuvchi va o‘z navbatida boshqa davrlardan o‘zining nisbatan keskinroq, murakkabroq kechishi bilan farqlanib turuvchi davrdir. Bu davr taxminan bolalarning 5-8-sinflarda o‘qish paytlariga to‘g‘ri keladi va 11-12 yoshdan 14-15 yoshgacha bo‘lgan davr oralig‘ida kechadi. Ayrim bolalarda bu davr 1-2 yil ertaroq yoki kechroq kuzatilishi ham mumkin.

O‘smirlik davri ayrim maxsus psixologik adabiyotlarda “o‘tish davri”, “og‘ir davr”, “inqiroz davri” kabi nomlar bilan ham ataladi. Bu davrning “og‘irligi”, “keskinligi”, “murakkabligi” bir qator omillar bilan asoslanadi. O‘smirlik davrining og‘ir, murakkab davr ekanligi ko‘plab psixologik, fiziologik, ijtimoiy omillar bilan bog‘liq. Bu davrda rivojlanishning barcha jihatlari: jismoniy, aqliy, axloqiy, ijtimoiy va shu kabilarning mazmun mohiyati ham o‘zgaradi. Bu davrda o‘smir hayotida, uning ruhiyati, organizmining fiziologik holatlarida, uning ijtimoiy holatida jiddiy o‘zgarishlar sodir bo‘ladi. Aksariyat holatlarda ularda bir-biriga qarama-qarshi bo‘lgan turli xil an’analar kuzatiladi. Bu davrga kelib bola endi “bola” emas va shu bilan birga hali “katta” ham emas. Uning o‘z-o‘ziga va atrofdagilarga nisbatan bo‘lgan munosabatlari butunlay boshqacha xarakter kashf etib boradi. Uning qiziqishlari tizimi, ijtimoiy yo‘nalganligi qaytadan shakllanadi, o‘z-o‘zini anglashi, baholashi, qadriyatlari o‘zgaradi. Uning uchun o‘z “men”i va shu “men”ning ahamiyati ortadi.

O‘smir organizmida ro‘y beradigan o‘zgarishlar shundan iboratki, bola rivojlanishining ayni shu davrida biologik, fiziologik yetukligi borasida tub o‘zgarishlar amalga oshadi. Fiziologik rivojlanish va jinsiy balog‘atga yetish jarayonining yangi bosqichi boshlanadi. Organizmdagi o‘zgarishlar bevosita o‘smir endokrin sistemasining o‘zgarishi bilan boshlanadi. Bu davrda gipofiz bezining vazifalari faollashadi. Uning old qismidan ajralib chiqadigan garmon organizm to‘qimalarining o‘sishi va boshqa muhim ichki sekretsiya bezlari (qalqonsimon bez, buyrak usti va jinsiy bezlar) ishlashini kuchaytiradi. Ularning faoliyati o‘smir organizmida ko‘plab o‘zgarishlarni yuzaga keltiradi, jumladan bo‘y o‘sishining keskin tezlashishi (bir yilda o‘g‘il bolalarda 4-5 sm, qizlarda 3-4 sm o‘sishi kuzatiladi), jinsiy balog‘atga yetish (jinsiy organlarning rivojlanishi va ikkilamchi jinsiy belgilarning paydo bo‘lishi amalga oshadi. Bu jarayonlar qiz bolalarda 13-15 yoshlarda nisbatan jadal kechadi. Jismoniy rivojlanish va jinsiy yetilishning akseleratsiyalashuvi kuzatilayotgan hozirgi vaqtda ayrim qizlar 9-10 yoshda, o‘g‘il bolalar esa 11-12 yoshlarida jinsiy balog‘atga yetishning boshlanish bosqichida bo‘lishi mumkin.

Bo‘yning o‘sishi, vaznning ortishi, ko‘krak qafasining kengayishi - bularning barchasi jismoniy rivojlanishning o‘smirlik yoshiga xos xususiyatlaridir. Shular tufayli o‘smirning tashqi ko‘rinishi bolaning tashqi ko‘rinishiga qaraganda farq qiladi: tana proporsiyasi kattalarga xos ko‘rinishga ega bo‘ladi. Shuningdek o‘smirning yuz tuzilishi ham o‘zgarib, bosh suyagining yuz qismi jadal rivojlana boradi. O‘smirlik yoshida umurtqa pog‘onasining o‘sishi bo‘yning o‘sish tempidan orqada qoladi. Chunki 14 yoshgacha umurtqa pog‘onalari o‘rtasidagi oraliqlar tog‘aylar bilan to‘lgan bo‘ladi, bu esa ortiqcha jismoniy zo‘riqish, tana holatining noto‘g‘ri turishi tufayli umurtqa pog‘onasining noto‘g‘ri rivojlanishga moyilligini bildiradi. Umurtqa rivojlanishini buzilishining eng ko‘p holati 11-15 yoshlarga to‘g‘ri keladi va ayni shu yoshlarda ro‘y berishi mumkin bo‘lgan defektlarni ham bartaraf etish ham oson kechadi. 20-21 yoshlarga yetib toz suyaklarining o‘sishi yakunlanadi (shu davrda qizlarning jinsiy organlari ham yetiladi).

Muskul vazni va muskul kuchlarining ortishi jinsiy balog‘atga yetishning oxirlarida nisbatan jadalroq amalga oshadi. Bunda o‘g‘il bolalarda muskullarning rivojlanishi erkaklarga xos tipda, qiz bolalarning yumshoq to‘qimalari esa ayollarnikiga xos tipda amalga oshadi. Bu esa har bir jins vakiliga o‘ziga xos erkaklik va ayollik sifatlarini beradi. Bu jarayonlarning nihoyasiga yetishi esa o‘smirlik davridan keyin amalga oshadi. Muskul kuchlarining ortishi o‘smir jismoniy imkoniyatlarini kengaytiradi. Buni bolalar juda yaxshi anglaydilar va ularning har biri uchun bu juda muhim ahamiyatga ega. Biroq o‘smir muskullari kattalarnikiga qaraganda tez toliquvchan bo‘ladi va davomli kuchlanishlarga dosh berolmaydigan bo‘ladi. Shuning uchun sport va jismoniy mehnat bilan shug‘ullanishda buni inobatga olish lozim.

Turli organ va to‘qimalarning o‘sishi yurak faoliyatiga ham yuqori talablar qo‘yadi. O‘z navbatida yurak ham qon tomirlariga qaraganda tezroq o‘sadi. Bu jarayon yurak-qon tomir sistemasi faoliyatidagi funksional buzilishlarga sabab bo‘lishi, yurak urishining tezlashishi, qon bosimining ortishi, bosh og‘rig‘i, bosh aylanishi, tez toliquvchanlik kabilar ko‘rinishida namoyon bo‘lishi mumkin.

Shuningdek, o‘smirlik davrida ichki sekretsiya bezlari faoliyati bilan bog‘liq ravishda organizmda keskin o‘zgarishlar ro‘y beradi. Ayniqsa qalqonsimon bez va jinsiy bezlar ajratib chiqaradigan gormonlar organizmda modda almashinishining katalizatori vazifasini bajaradi. Chunki endokrin va nerv sistemalari bir-biriga uzviy bog‘liqdir. Shunga ko‘ra o‘smirlik davri bir tomondan quvvatning keskin ortishi va ikkinchi tomondan patogen ta’sirlarga o‘ta sezgirligi bilan xarakterlanadi. Shuning uchun aqliy yoki jismoniy ortiqcha toliqish, uzoq muddatli asabiy zo‘riqish, affektlar, kuchli salbiy hissiyotlar (qo‘rqish, g‘azab, xafagarchilik) endokrin buzilishlarga (menstrual siklning vaqtincha buzilishiga) va nerv sistemasi vazifasining buzilishiga sabab bo‘lishi mumkin. Bunday buzilishlar ta’sirlanuvchanlikning ortishi, o‘zini tuta bilmaslik, parishonxotirlik, ishda mahsuldorlikning pasayishi, uyquning buzilishi kabilarda namoyon bo‘ladi.

O‘smirlik davrida endokrin va nerv sistemalari faoliyatining bolalik davrida mavjud bo‘lgan muvozanati buziladi, yangisi esa endigina o‘rnatilayotgan bo‘ladi. Bunday qayta qurilishlar albatta o‘smirning ichki holati, kayfiyati, ruhiyatiga ta’sir ko‘rsatadi va ko‘pincha uning umumiy noturg‘unligiga, ta’sirlanuvchanligiga, serjahlligiga, harakat faolligiga, vaqti-vaqti bilan hamma narsalarga befarq bo‘lib qolishligi va lanjligiga asos bo‘ladi. Bunday holatlarning yuzaga kelishi ko‘pincha qizlarda menstrual sikl boshlanishidan biroz oldinroq yoki sikl davrida ko‘proq kuzatiladi.

Jinsiy balog‘atga yetish va jismoniy rivojlanishdagi o‘sish o‘smir ruhiyatida yangi psixologik tuzilishlarning yuzaga kelishida muhim ahamiyatga ega. Birinchidan, bu o‘smir uchun juda sezilarli bo‘lgan o‘zgarishlar bo‘lib, ular o‘smirning katta bo‘lganini his qilishining yuzaga kelishining obyektiv manbasi bo‘lib xizmat qiladi (uning asosida o‘smir o‘zining kattalarga o‘xshashligini his qiladi). Ikkinchidan, jinsiy balog‘atga yetish boshqa jins vakiliga qiziqishni rivojlantiradi, yangi kechinma, hissiyot, tuyg‘ularni yuzaga keltiradi. O‘smirning ichki bandligi va yangi taassurotlar, kechinmalarga munosabati darajasi ularning o‘smir hayotidagi o‘rni keng ijtimoiy sharoitlar bilan, o‘smir hayotining konkret individual sharoitlari, uning tarbiyasi va muloqoti xususiyatlari bilan belgilanadi. Bu o‘rinda o‘smir shaxsi shakllanishiga faqat kattalar uchun mo‘ljallangan kitoblar va kinofilmlar salbiy ta’sir ko‘rsatishi mumkin.. Bularning barchasi, shuningdek o‘rtoqlari bilan sevgi va jins muammolari haqida gaplashishlari o‘smirlarda odamlar munosabatlarining intim jihatlariga ko‘tarinki qiziqishni yuzaga keltirishi, erotik an’analar va ilk seksuallikni rivojlantirishi mumkin. Har ikkala jins o‘smirlari uchun bu davrda ilk romantik hislarning yuzaga kelishi «birinchi muhabbat»ga duch kelishi, birinchi bo‘salarni olish kabilar meyoriy hol hisoblanadi.

O‘smirlik davrining xarakterli xususiyatlaridan yana biri - bu davrda o‘smirlarda kuzatiladigan o‘smirlik avtonomiyasi holatidir. O‘smirlik avtonomiyasining huquqiy avtonomiya, emotsional avtonomiya, makoniy avtonomiya kabi turlari farqlanadi. Ma’lumki, bola dunyoga kelgan kundan boshlab kimningdir qaramog‘iga muhtoj bo‘ladi. Ota-onasi va boshqa yaqinlari uni oziqlantiradi, kiyintiradi, tarbiyalaydi va bolani muntazam nazorat ostida tutadi. Ular bolani har tomonlama qo‘llab-quvvatlab turadilar va bola bunday qo‘llab-quvvatlash, daldalarga muhtojlik his etib turadi.

O‘smirlik davrida esa bola o‘z hayotini, xavfsizligini ta’minlash borasida nisbatan mustaqillikka erishadi. Endi u o‘zini-o‘zi himoya qila olishi, lozim bo‘lsa o‘zi o‘z imkoniyatlari darajasida mehnat qilib, yetarli darajada daromad qilishi, o‘z ehtiyojlarini mustaqil ravishda o‘zi qondira olishi mumkin bo‘ladi.

Yuqorida keltirib o‘tilgan huquqiy avtonomiya ayni vaqtda bola o‘smirlik yoshiga yetishi bilan unga qator huquqiy imkoniyatlar berilishi bilan xarakterlanadi. Bu davrda bola yuridik shaxs hisoblanib, ovoz berish huquqiga ega bo‘ladi. Mabodo bu davrda o‘smir ota-onasi ajralib ketgudek bo‘lsa, bu holatda o‘smirning qayerda va kim bilan qolishi bola xohishiga qarab hal etiladi. Shuningdek bola bu davrda o‘z imkoniyatidan kelib chiqqan holda rasmiy ravishda jismoniy mehnat bilan shug‘ullanishi ham mumkin. Lozim bo‘lsa, ulardan o‘z xattiharakati, qiliqlari uchun javob berishi ham talab qilinadi. Shu kabi huquqiy imkoniyatlarga ega bo‘lish va bundan o‘smirning xabardorligi uning huquqiy avtonomiyasining yuzaga kelishini ta’minlaydi. Bunday avtonomiyaga ega bo‘lish o‘smirda o‘z xatti-harakati uchun javobgarlik, mas’uliyatlilik hissini yuzaga keltiradi.

O‘smirlik avtonomiyalaridan yana biri - emotsional avtonomiyadir. Ma’lumki bola dunyoga kelgan ondan boshlab u onasi va atrofidagilarning emotsional, hissiy qo‘llab-quvvatlashiga, mehr-muhabbatini namoyon qilishiga, erkalashiga ehtiyoj his qiladi. Shuning uchun ham ilk bolalik yoshidagi, maktabgacha va kichik maktab yoshidagi bolalarni suyub, erkalab ularni quchib, boshini silab, yoqimli gaplar va muomala bilan ularga hissiy yaqinlik namoyon qilinsa, ular bundan quvonib, xursand bo‘ladilar va erkalayotgan shaxsga nisbatan talpinadilar. Buni yosh bolalarning onasiga suykalishi, ularning pinjiga suqilishi, ularga erkalanishi hollarida kuzatishimiz mumkin. Shuningdek, bolalar o‘z tengdoshlari bilan bo‘ladigan o‘zaro munosabatlarida nizo-tortishuvlarga duch kelganida va ayniqsa, tengdoshlaridan “jabrlanganda”, “yengila boshlaganidan”, ota-onasidan va atrofidagi yaqinlaridan emotsional dalda, hissiy qo‘llab-quvvatlash kutadi va bu borada ularga murojaat qiladi. Agar o‘z vaqtida shu hissiy daldani ola olsa, o‘zini erkin, tetik, g‘olib his qiladi va ular bilan quvonib yuradi.

O‘zining kichkinagina hayotida duch kelgan “muammolari”ni hal qilishda kattalar yordamiga muhtojlikni his qiladi, ulardan muntazam foydalanishga intiladi. O‘smirlik davrida esa aksincha, o‘smir endi “yosh bola” emas, endi u “katta odam” katta odam esa mustaqil bo‘lishi, o‘z muammolarini o‘zi hal qilishi kerak. Bu davrda kattalar yordamiga murojaat qilish tengdoshlar tomonidan qoralanadi. Va buni o‘smirning o‘zi ham xohlamaydi. Bu davrda o‘smirlarga kattalar tomonidan oldingidek ko‘rsatiladigan iltifot, erkalashlar erish tuyuladi. Endi ular o‘zlarini erkalab, silab siypashlarini, “arzimagan narsalar” uchun kattalar tomonidan bildiriladigan olqishlarni “yoqtirmaydi”. Endi ular atrofdagilarni hissiy qo‘llab-quvvatlashlaridan xoliroq bo‘lishga, o‘z muammolarini o‘zlari shaxsan hal qilishga intiladilar. Oldinlari ko‘chada, bog‘chada, maktabda yuz bergan voqealar haqida uyidagilarga shikoyat qilib ota-onasidan yordam so‘ragan bo‘lsalar, endi oiladan tashqarida birontasidan dakki eshitib, kaltak yeb kelgan taqdirda ham bu haqda ota-onasiga bildirmaslikka harakat qiladi va imkon qadar ota-onalarini uning “ishlariga” aralashmasliklarini xohlaydi. Bularning barchasi o‘smirlarda bevosita kuzatiladigan emotsional avtonomiyaning ta’siridir.

O‘smirlarda kuzatiladigan avtonomiya holatining yana biri makoniy avtonomiyadir. Bunga ko‘ra o‘smirlar imkon qadar o‘z xonasida yolg‘iz qolishga, biron-bir ishni bajarayotgan yoki biron-bir joyda bo‘lgan vaqtlarida imkon qadar yolg‘iz bo‘lishga, ayniqsa, o‘z ota-onasi, oila a’zolari nazaridan chetroqda bo‘lishga, o‘z o‘y-hayollari bilan mashg‘ul bo‘lib vaqt o‘tkazishga intilib qoladi. Suhbatlashsa ham asosan o‘z tengdoshlari, yaqin o‘rtoqlari bilangina muloqotda bo‘lib o‘z ota-onasi bilan imkon qadar kamroq muloqotda bo‘lishga intilib o‘zi bilan o‘zi ovora bo‘lib qoladi. Ayni vaqtda o‘smirda kuzatilayotgan bu hodisalarning asl sababini tushunmagan ayrim ota-onalar ularning bunday holatidan xavotirlanib, ular bilan oldingiga qaraganda ko‘proq qiziqib qoladilar. Boshqacha qilib aytganda ularning avtonomiyasiga “bostirib kiradilar”. Buni esa o‘smirlar yoqtirmaydi. Bunday holatlar o‘smirlar va ularning ota-onalari o‘rtasidagi o‘zaro munosabatlarida kelishmovchiliklar, nizolarning yuzaga kelishiga asos bo‘lishi mumkin.

Yuqorida qisman to‘xtalib o‘tganimizdek o‘smir ruhiyatida kuzatiladigan xarakterli xususiyatlardan biri ularning o‘ta ta’sirlanuvchan, jizzaki, qo‘rs, sal narsaga xafa bo‘lishi uning hissiy noturg‘unligi ifodasidir. Bunday holatlarning yuzaga kelish sabablaridan biri bevosita jinsiy balog‘atga yetish, ichki sekretsiya bezlari, ayniqsa jinsiy bezlar vazifalarining faollashuvi va shular bilan bog‘liq holda o‘smir organizmida ro‘y beradigan psixofiziologik o‘zgarishlar bilan bog‘liqdir.

Ma’lumki, o‘smirlik davrida o‘smirning “men”i qaytadan shakllana boradi. Uning atrofidagilarga, ayniqsa, o‘z-o‘ziga bo‘lgan munosabati, qiziqishlari, qadriyatlari yo‘nalishi keskin o‘zgaradi. Uning o‘z shaxsiga bo‘lgan e’tibori kuchayadi. O‘smirlik davrida shaxs egotsentrizmi boshqa davrdagilarga qaraganda eng yuqori darajaga yetadi. Bu davrda o‘smir o‘z shaxsiyatini boshqalardan ustun qo‘yadigan, o‘ziga ko‘proq bino qo‘yadigan bo‘lib qoladi. Shu davrda o‘g‘il bolalarda ham, qiz bolalarda ham shunchaki kattalarga taqlid qilib emas, balki tom ma’noda o‘zining xatti-harakatini nazorat qilish, o‘zining yurish-turishi, kiyinishi, tashqi ko‘rinishiga astoydil e’tibor berish, pardoz-andoz bilan shug‘ullanish kabi holatlar kuzatiladi.

Biroq bu davrdagi endokrin sistemasi faoliyati, epofiz, jinsiy sekretsiya bezlari ajratib chiqaradigan gormonlar ta’siri ostida o‘smir organizmida va tana tuzilishida o‘zgarishlar ro‘y beradi. Uning tana tuzilishi proporsiyasi buziladi (u nisbatan beso‘naqayroq bo‘lib qoladi), tovushlari o‘zgarib, do‘rillab qoladi. Jinsiy balog‘atga yetishning boshlanishi bilan yuzlariga husnbuzar chiqa boshlaydi. Bularning barchasi o‘smir uchun kutilmagan, uncha xush kelmaydigan holatlardir va aynan ana shu holat o‘smirning ta’sirlanuvchanligini, jizzakiligini ortishiga olib keladi. Shu davrda o‘smirning tashqi ko‘rinishi, shaxsiyatiga oid bildirilgan arzimagan nojo‘ya gap uning uchun jiddiy salbiy kechinmalarga asos bo‘lishi mumkin.

O‘smirlik yoshida bolalikdan kattalik holatiga kuchish jarayoni sodir buladi. O‘smirda psixik jarayonlar keskin uzgarishi bilan akliy faoliyatida xam burilishlar seziladi. Shuning uchun shaxslararo munosabatda o‘quvchi bilan o‘qituvchining muloqotida, kattalar bilan o‘smirlarning muomalasida kat’iy uzgarishlar vujudga keladi. Bu uzgarishlar jarayonida kiyinchiliklar tugaladi. Bular avvalo ta’lim jarayonida ruy beradi: yangi axborot, ma’lumot-larni bayon kilish shakli, uslubi va usullari o‘smirni qoniktirmay kuyadi. O‘qituvchining yangi mavzuni batafsil tushuntirishi, darslar ma’ruza shaklida olib borilishi o‘quvchilarni zeriktiradi, ularda o‘qishga lokaydlik tugiladi. Ilgari o‘quv materialini ma’nosiga tushunmay yodlab olishga odatlangan o‘smir endi zarur urinlarni mantikiy xotira va tafakkurga suyangan xrlda uzlashtirishga harakat kiladi, uzlashtirilgan bilimlarni talab kilinganda o‘quvchi bilan o‘qituvchi urtasida anglashilmovchilik paydo buladi, taxsil oluvchi unga karshilik kursata boshlaydi.

Odobli, dilkash o‘smir kutilma-ganda kaysar, intizomsiz, kupol, serzarda bulib koladi. Kattalarning yo‘l-yo‘riklariga, talablariga muloyimlik bilan javob kaytarib yurgan o‘smir ularga tankidiy munosabatda buladi. Uning fikricha, kattalarning talablari, kursatmalari mantikan ixcham, dalillarga asoslangan, yetarli obyektiv va subyektiv omillarga ega bulishi keraq O‘smirda shaxsiy no‘qtai nazarning vujudga kelishi sababli u kattalarning, o‘qituvchining kaygurishi, koyishiga qaramay, uzining fiqoini utkazishga xarakat kiladi. Uning uz kadr-kimmati xakidagi tasavvuri, narsa va hodisalarga munosabati okilonalikdan uzoklasha boshlaydi, u ayrim ma’lumotlarni tushuntirib berishni yoktirmaydigan bulib koladi. Serzardalik kundalik xatti-harakatning ajralmas kismiga aylanadi. O‘smir xulkidagi bunday uzgarishlar tajribasiz o‘qituvchi yoki ota-onani kattik tashvishga soladi, asabiylashtiradi va ularning o‘quvchiga munosabatini uzgartiradi. Natijada kelishmovchiliklar, anglashil-movchiliklar, nizolar kelib chikadi.

Ayrim pedagoglar o‘smirlik davri inkirozi tugrisida kuyinib gapiradilar, ba’zi illatlarni tankid kiladilar va ular­ning ijtimoiy-psixologik ildizini topishga intiladilar. Aslida esa o‘smirlarga yondashishda metodologik kamchilikka yul kuyadilar. Mazkur illatlarning oldini olish chora va tadbirlari tizimini ishlab chika olmaydilar. Bu masalaga tugri yondashish ayrim ilmiy tadkiqotlarda asoslab berilgan va o‘smirlik davri inkirozi g‘aqida muloxaza yuritishdan kura, kattalar bilan o‘smirlar muomalasining inkirozi xakida gapirish tutrirok buladi, deb xulosa chikarilgan.

Xush, o‘smirning psixik o‘sishni xarakatga keltiruvchi kuch nima? O‘smirning psixik o‘sishni xarakatga keltiruvchi kuch - uning faoliyatini vujudga keltirgan extiyojlar bilan ularni qondirish imkoniyatlari urtasidagi karama-karshiliklar tiziminint namoyon bulishidir. Mana shu dialektik karama-karshiliklar ortib borayotgan jismoniy, akliy xamda axlokiy imkoniyatlar bilan bark,arorlashgan stereotipga aylangan tashki olamni aks ettirishning shakllari urtasida sodir buladi. Vujudga kelgan ziddiyatlar va karama-qarshiliklarni, psixologik kamolotni ta’minlash, faoliyat turla-rini murakkablashtirish orkali o‘smir shaxsida yangi psixologik fazilatlarni tarkib toptirish bilan asta-sekin yo‘qrtish mumkin. Budavr insonning kamoloti kjrrirokboskichiga kutarilishi bilan yakunlanadi. Kamol topish o‘smirdan umumlashtirish, xuqm va xulosa chikarish, mavxumlashtirish, obyektlar urtasidagi ichki munosabat-larni urnatish, muhim qonun, qonuniyat, xossa, xususiyat, mexanizm va tushunchalarni anglash, ixtiyoriy dikkat, barkaror kizikish, ongli motiv va mantikiy eslab qolishni talab kiladi. Bularning barchasi fanlarga doyr bilimlar tizimini vujudga keltiradi, amaliy kunikmalarni shakllantiradi, uzini uzi nazorat kilish, baholash, anglash singari xususiyatlarni tarkib toptiradi.

Maktab va bilim yurtida, oilada mustakil faoliyatga keng im­koniyatlar bulsa, o‘quvchi muayyan vazifa va topshiriklarni bajara boshlaydi. Natijada o‘smirning ijtimoiy mavkei ortib, faoliyati takomillashib, psixikasi xar tomonlama rivojlanib boradi.

Xozirgi o‘smirlar utmishdoshlariga nisbatan jismoniy, akliy va siyosiy jixatdan birmuncha ustunlikka ega. Ularda jinsiy yetilish, ijtimoiylashuv jarayoni, psixik usish oldinrok namoyon bulmokda. Shu sababli bizda ugil va kizlarni 10-11 dan 14—15 yoshigacha o‘smirlik yoshida deb xisoblanadi. Venalik psixolog Z.Freyd va uning shogirdlari o‘smirlik davrini baxolashda insonga azaldan berilgan kandaydir ilk mayl iishonasi sifatida vujudga keladigan uz mavkeini belgilashga ongsiz intilishni eng muxim asos deb xisoblaydilar. Bu intilish guyoki xudbinlik, boshka kishilarni mensimaslik paydo bulishiga, atrof-muxit bilan kelisha olmaslikka, xatto nizolarga olib kelar, ongsizlik extiyojlari va mayllari shaxsning faolligini belgilar emish. Sobik sovet psixologlari Z.Freyd nazariyasining mutlako asossizligini ta’kidlab, o‘smirda imkoniyat bilan talabchanlik urtasidagi kelishmovchilik, uzini kursatishga moyillik va uz ichki dunyosiga kizikishning namoyon bulishi bilan tavsiflanishini asoslab berdilar.Ayrim psixologlar biogenetik usishning biologik omillariga, ya’ni jinsiy yetilishga aloxida axamiyat beradilar. Ularning fikricha, o‘smirning psixik jixatdan inkirozga yetaklovchi, xayajonga soluvchi subyektiv ichki kechinmalari ugil va kizlarni tanxolik psixologiyasiga tortar emish. O‘smir uchun xarakterli norozilik, kupollik, kaysarlik, shafkatsizlik, tajanglik, ginaxonlik, tajovuzkorlik kabi illatlar jinsiy yetilishning maxsuli yanga tuyrular, mayllar, kechinmalar o‘smir xatti-xarakatida xo‘qmron bulib, uning xulk-atvorini boshkaradi deb tushuntirilmokda. O‘smirlikning psixologik kiyofasi, xolati, imkoniyati yagona sof biologik omilga boglik emasligi xammaga ayondir.

Amerikalik psixolog R.Kulen o‘smirlik davri xakidagi biogenegik nazariyani kattik tankid kilib, o‘smirlik davri ijtimoiy-axlokiy kategoriyadir, degan goyani ilgari suradi. Ammo noturri no‘qtai nazardan o‘smirlikni biologik va psixologik kategoriyadan tashkari deb xisoblaydi. R.Kulenning fikricha, o‘smirlik davrida uchta asosiy ijtimoiy-axlokiy tamoyil mavjud bulib, ular emansipatsiya (kattalar ta’siridan kutulish) va mustakillikka erishish, xayot yo‘li va kasb-xunar tanlashga jiddiy munosabatda bulish, zarur ijtimoiy-axlokiy normalarni uzlashtirishdan iboratdir. Uning fikricha, bola yo‘qoridagi muammolarga e’tibor bermas ekan, o‘smirlik davri kancha bulishidan Kat’i nazar, u bolaligicha kolaveradi. R.Kulen uz nazariyasida biologik omillarni xam, o‘smirlik davridagi usishning psixologik xususiyatlarini xam xisobga olmaydi, aksincha, ularni batamom inkor kiladi.Psixologlarning fikricha, o‘smirlarga real ijtimoiy turmush shart-sharoitlari va shaxs faoliyatining maxsuli deb karash mumkin emas, chunki usishning biologik va psixologik konuniyatlarini inkor kilishga xakkimiz yuq Shuningdek, o‘smirlik davrining muayyan xech uzgarmas xususiyati va xarakteristikasi mavjud emas. O‘smirlar urtasidagi uziga xos tipologik farklarni ijtimoiy omillarning ta’siri bilan, ta’lim va tarbiya sharoitlarining xususiyatlari bilan izoxlash mumkin.Shu bilan birga, o‘smirning jismoniy o‘sish xususiyatlari, jinsiy yetilishining iklim va milliy-etnografik omillari xam bor.