21
Ədəbiyyat, milli mədəni irsimizin, eləcə də nəslimizin davamçıları,
aydın sabahı-mızın qarantı, gələcəyimiz dediyimiz uşaqların sağlam
ruhlu, saf
əqidəli, savadlı və hərtərəfli inkişaf etmiş əsl vətəndaş kimi
yetişib formalaşması üçün uşaq ədəbiyyatına bütün zamanlarda böyük
ehtiyac olmuşdur. Lakin Azərbaycanda uşaq ədəbiyyatının yazılması və
n
əşri sahəsində həmişə müəyyən boşluqlar olmuş, ümumədəbiyyatdan
f
ərqli olaraq uşaq ədəbiyyatının inkişaf yolu həmişə uğurlu, hamar və
m
əhsuldar olmamışdır. Uzun əsrlər boyu uşaq ədəbiyyatının inkişafı
l
əngimiş, “Bustan”, “Gülüstan”, “Divani-hafiz”, “Əbvabül-sinan” “Nanü-
halva”, “Tarixi-Nadir”, “S
ərbaz” və s. müqabilində Azərbaycan türklə-
rin
ə öz doğma dillərində uşaqların mütaliəsi üçün əsər yaratmağa imkan
verilm
əmişdir. Ona görə də qədim və orta əsrlər ədəbiyyat xəzinəsi uşaq
mütali
əsi üçün nəzərdə tutularaq yazılan kitablar baxımından kasaddır.
Bu m
ənada, Azərbaycan uşaq ədəbiyyatı məfhumu da yeni dövrə-XIX
əsrə aid ədəbi-pedaqoji hadisədir... XIX və XX əsrin əvvəllərində kifayət
q
ədər ictimai və dini məzmuna, əxlaqi-didaktik pafosa, estetik təsir
21
22
gücün
ə malik olan uşaq oxusu nümunələrinin yaranmasına baxmayaraq,
bu z
əngin xəzinə indiyə qədər toplanıb, bütöv halda araşdırılmamış, nəşr
edil
ərək xalqa çatdırılmışdır. Təsadüfi deyil ki, bu gün bizim
A.Bakıxanov, S.Ə.Şirvani, M.Ə.Sabir, A.Səhhət, A.Şaiq, S.S.Axundov
istisna edil
ərsə, onun inkişafı yolunda böyük əmək sərf etmiş, Mirzə
N
əsrullah, Hacı Səid və Cəlal Ünsizadələr, Həsənəli Ağa Xan Qaradaği,
Çernyayevski, S
əfərəli bəy Vəlibəyov, Əhməd bəy Cavanşir,
M
əhəmmədtağı Sidqi və digər görkəmli nümayəndələri haqqında
t
əsəvvürümüz belə yoxdur. Onların bəzilərinin adlarını eşitmiş olsaq da,
əsərlərindən xəbərsizik. Bu mənada uşaq ədəbiyyatımızın inkişaf
m
ənzərəsində ağ ləkələr sıx-sıx nəzərə çarpır. Lakin bu siyasi ab-hava,
ögey münasib
ət artıq arxada qalmışdır. Bu gün Vətənin həm Quzeyində,
h
əm də Güneyində tarixin müxtəlif mərhələlərində xalqın yaratdığı
m
ənəvi sərvəti heç bir istisnaya yol vermədən bütöv halda araşdırıb üzə
çıxarmaq, təbliğ edib geniş oxucu kütləsinin qida mənbəyinə çevirmək
yazarları, ziyalıları düşündürən əsas məsələlərdəndir. Qeyd edək ki,
Güney Az
ərbaycanda və İranda uşaq ədəbiyyatının təməlini Səməd
22
23
Behrəngi milli siyasi hərəkatda fəal iştirak edən məsləkdaşı və qələmdaşı
Mərziyə Üskülü Dalğa ilə birlikdə qoymuşlar.
Bu gün Güneyd
ə “Uşaqlarınızın göz yaşlarını qoruyun, qoy öz
çağında onlar sizin qəbrinizin üstünə tökülməyə yaraya bilsin” (Pifaqor),
h
əqiqətini anlayır və gerçəkləşməsi üçün uşaq ədəbiyyatı nümunələrinin
yaranmasına və araşdırılmasına çağdaş dövrdə daha çox əhəmiyyət
verirl
ər. Tanınmış şair və tənqidçi Hümmət Şahbazi Azərbaycan
ədəbiyatın-da ilk uşaq şeiri kimi Məhəmməd Füzulinin iki yüz beytdən
ibar
ət “Söhbətül-əsmar” (Meyvələrin söhbəti) alleqorik məsnəvisini
q
əbul edir və yazır ki, bu kitab 1958-ci ildə Bakıda «Həmid Araslı»
t
ərəfindən yayılıb. Kamil Mirbağırov tərəfindən nəsrə çevrilərək uşaqlar
üçün hazırlanıb və Təbrizdə 1376(1997)-ci ildə «Əsmər» nəşriyatı
t
ərəfindən yayımlanıb. Əsərin böyüklər üçün yazılmasını duyuruq; ancaq
d
ərindən fikirləşdikdə, yeni çağda «cizgi filmləri», təmsili (alleqorik)
biçimd
ə uşaqlar üçün hazırlanmasını görəndə, «Söhbətül-əsmar»ın da
uşaqlar üçün təmsili bir dil ilə yazıldığını duyursan. Buna görə
23
24
Az
ərbaycanın ilk uşaq şeiri (bəlkə də mən deyərdim Şərq də) Füzuliyə
aiddır (14).
Hümm
ətin bu məsnəvinin mahiyyətinə varması da düşündürücüdür:
“
Şair bu kitabda meyvələrin dili ilə, öz öyüdsəl (nəsihətamiz) sözlərini
deyir v
ə hər bir meyvə özünün xasiyyətindən danışır. Şeirdə meyvələrin
xarakteri vardır. Fuzuli meyvələrin xasiyətlərinə uyğun sözlərdən
faydalanır. Şairin bu vəsflərində bütün meyvələr özü-özlüyündə taysızdır.
Heç bir meyv
ə, başqa meyvələrin yaxşılığını görmək istəmir və hər biri
özünü yaxşıların ən yaxşısı bilir. Sonda bağa səyahətə çıxan adam da elə
onların yaratdığı bu uyumsuz dünyalarından qaçmaq fikrinə düşür. Bu
meyv
ələr arasında heç bir fikir və duyğu birləşməsi yoxdur. Onların hər
birisinin davranışı «burda mənəm Bağdadda kor xəlifə» zərbül-məsəlini
yada salır.”
Əkbər Azadın “Firəngiz ilə qırmızı don”, Ramin Cahangirzadənin ”Ay
suda”,
“Nar”, Uşaq qoşuqları, Zöhrə Vəfayinin “Əl-ələ” Uşaq məktəbi-3,
“Ana” Uşaq məktəbi-5, Məsumə Əjdərinin “Biz qurduq”, Pərviz
Firuh
ərin “Xoruzun pulu”, Yaqub Vilhem Qıreym-Səməd Cabbarpurun
24
25
“
Xoşbəxt oğlan”, Ruqiyyə Əliqulunun “Lay-lay çaldım yatınca”,
V.Sutayev, Eldar M.Sadıq “Miyov eləyən kimdir?”, Məhəmməd
Abidinpurun “Alqış əmi”, “Yağış”, Fatimə Mir Həsənpurun “Dərsə
ged
ən bir uşaq”, “Şir və siçan”, “Molla Nəsrəddin yolda” və “Sehirli
torba”,
Haşım Tərlanın “Uşaq dünyası”, Murtuza Məcidfərin “İşlər və
uşaqlar: Bax gör kimdir? Nəçidir?”, Fəridə Dadxahın “Göyqurşağı
(Farsca)”, Z
əhra Vəlizadə M.Şimşək “Açıl çətirim, açıl”, Məhəmmədrza
İsmayılzadə-Q.Məhəmmədəlinin “Meyvələrin Söhbəti-Söhbətül Əsmar
Çeşməsindən”, Rəsul Rzanın “Quş Yuvası”, Günay Qaraağac və Xəlil
Açıqgözün “Azərbaycan bayatıları” (1998) Ur-mu Turuz sitəsində
yayımlanmışdır.
Çağdaş Güney Azərbaycan ədəbiyyatının məhsuldar yaradıcılığa
malik nümay
əndələrindən biri olan Ramin Cahangirzadə III cildlik
“Peşələr” və “Ailələr” adlı uşaq şeir məcmuəsini hazırda çapa təqdim
etmiş, “Doymuram səni içməkdən” (yeni satirik şeirlər), “Mayallaq”
(satirik n
əsr əsərləri), “Minimal satirik şeir və nəsr əsərləri” - I və II cild,
h
əmçinin uşaqlar üçün yazdığı “Sel qızı”, “Nazlı”, “Əlifba”, “Dörd
25
Dostları ilə paylaş: |