Güney Az ərbaycanda 2013-cü ilin
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İlan ilində dünyaya ayaq basdığım üçün Dilimd ən zəhər tökülür... H ərdən sürətlə gedib Özümdən çıxsam da
- Pıçaq çək! Cırhacır düşəcək! Bax! Qara qarpızların da ürəyindən Qan süzül əcək!..(16)
- Qoltuqlarında qarpız gəzdirənlər Dünyanı qarpızla almaq istəyirlər...(16)
- Qarpızlanmağızı dilimləyib yedim Keç əl olmaqdan qorxub Qabığını yeməkdən çəkindim...(16)
31 əlahəzrət faktlardır. Faktlara söykənən ədəbiyyatda isə ilk olaraq yansıyan orijinallıq, təbiilik, özünəməxsusluq olur... Modern şeirdə Şarl Bodlerin və Nazim Hikmətin açdığı cığırı yeni s əpkili şeirləri ilə genişləndirən Ramin Cahangirzadənin ötən il ünvanıma gönd ərdiyi ömürlük-tərcümeyi-hal da məhz orijinallığı, yeni çalarları ilə diqq ətimi çəkdi və bu nümunənin ömürlük yazma ənənəsində bir yenilik, ilk old uğu yansıyır. Əminəm ki, postmodernist şairi oxucuya daha yaxından tanıdan, onun iç dünyasını, xarakterini açan bu misralardan daha göz əl vasitə ola bilməz. Bu bir şeir parçasıdır, amma bu parçada “anasının iztırablarından boy atıb boylanan, Günəşdən çörəyi çıxan, bir əkinçi balası”nın-Ramin Cahangirzadənin kimliyi yansıyır: “Yek ə - yekə cırmağıma baxmayın, Çox da yek ə deyiləm: Boyum 165 sm, ç əkim 60 kq, Adım "Günəş tanrısının oğlu" anlamını daşısa da, Gün əş tanrısının oğlu deyiləm... Sad əcə anamın iztırablarından boy atıb boylanan, 31 32 Gün əşdən çörəyi çıxan, bir əkinçinin balasıyam. Ayaqyalın bir uşaq idım. Böyüyüb, böyüyüb, Yek əlib, bu günə düşmüşəm… İlan ilində dünyaya ayaq basdığım üçün Dilimd ən zəhər tökülür... H ərdən sürətlə gedib Özümdən çıxsam da, Çox da uzağa gedən deyiləm... Tez qayıdıram özümə... (16) Modern v ə postmodern üslubda yazdığı maraqlı şeirləri ilə oxucuların diqqətini çəkməyi bacaran Ramin Cahangirzadənin “Qarpızlanma” adlı yeni şeiri də 2013-cü ilin poeziya məhsuludur. Gənc şair bu şeiri ilin sonunda-dekabr (Aralıq) ayının 28-də FB səhifəsində payla şmış, həm də bu şeirlə Azərbaycan xalqının Çillə bayramını da qutlamışdır... Haqqında bir az geniş bəhs açacağım əsərdə, göründüyü kimi, motiv ənənəvidir, amma ənənəviyə yanaşma metodu tamamilə yenidir. Yeni t əfəkkürlü modernist şair “Qarpızlanma” şerini məhz Çillə 32 33 gec əsində hər bir türkün evinə sevinc gətirən Çillə qarpızlarına, eyni zamanda bu uzun gec ədə kimsəsiz, yalqız və yuvasız qusları, eləcə də yurdsuz, evsiz- eşiksiz qarındaşlarını da unutmayıb və bu orijinal əsəri onlara da h əsr edib... Lakin şairin əsas hadisəyə münasibəti elə birinci b ənddəcə, bıçağı çəkən kimi Çillə qarpızının cırhacırla kəsilməsi, rəngi qara olan qarpızlardan çıxan qırmızı suyun ürəkdən axan qana b ənzədilməsilə bitir, sonra isə yaşadığı həyatın reallıqlarına söykənən f ərdi düşüncə və yozumları sıralanır: Pıçaq çək! Cırhacır düşəcək! Bax! Qara qarpızların da ürəyindən Qan süzül əcək!..(16) Şair növbəti beytdə yaşadığı cəmiyyətdə mövcud olan naqisliklərə, “ağıllı”, işgüzar, iş bilən adam təsiri oyatmağı və bu yolla üzdə olmağı bacaran l əyaqətsiz insanlarda müşahidə etdiyi mənəviyyatsızlığa postmodernist münasib ət bildirir və düzgün, açıq mövqe sərgiləyir: Qoltuqlarında qarpız gəzdirənlər Dünyanı qarpızla almaq istəyirlər...(16) 33 34 Göründüyü kimi, misralarda h ədsiz lovğalanan yalançı işbazlar n əzərdə tutulur. Belə adamlar fərsiz, simasız, yaltaq insanlar tərəfindən o q ədər tərif yağışına tutulur, “qoltuqlarına qarpız verilir” ki, onlar sanki qarpız kimi şişir və dünyanın ayaqlarının altında olduğunu sanırlar və hər şeyə yalan-palanla, küy-kələklə nail ola biləcəklərini düşünürlər. “Bir əldə iki qarpız tutmaq olmaz” ata sözünü yaxşı bilsə də, Ramin, əsl postmodernist-yenilikçi v ə əskici-klassik tərzlərin hər ikisini bir əldə tutmağı bacarır. Ancaq bu iki cəhətin vəhdətindən yeni təfəkkürün işığında yaranan fikrin mahiyyətinə varmaq o qədər də asan olmur. Görünür məhz bu səbəbdən Klement Qrinberq yazırdı ki, “Yüksək sənət yaratmaq adətən çətin və üzücü bir işdir, amma modernizmdə yüksək sənəti anlamaq yaratmaqdan da çətindir.” Qarpızlanmağızı dilimləyib yedim Keç əl olmaqdan qorxub Qabığını yeməkdən çəkindim...(16) Valter Benyaminin söyl ədiyi “Hər bir şəxs, hər bir şey, hər bir əlaqə mütl əq şəkildə istənilən başqa bir şeyi mənalandıra bilər (14).” Ramin 34 35 qarpızları müxtəlif yöndən mənalandıraraq demək istədiyi mətləbləri uğurlu ifadə etməyi bacarmışdır. O, “Qarpız satırsız…Qarpız alırsız… Heç bilirsizmi, alıb satdığınız qarpızlar öz içlərini yeyirlər?! - dediyində d ə haqlıdır, çünki bəzən qarpızları kəsərkən içinin boşalıb tumlarının töküldüyün ə təsadüf edilir və bu bir qarpız-məhsul ömrüdür, kəsilmə vaxtı keçincə xarab olur. Amma bu sualla Ramin şeirin alt qatındakı m əna haqqında fəhmlə düşünməyə yönləndirir oxucusunu: “Ey qoltuğu qarpızlılar, yalançı qəhrəmanlar, içi və başı boş siyasətçilər, qrafomanlar insanları, xalqı həmin boşluğa-heçliyə-bədbəxtliyə sürükləyirsiniz, ç əkilin mənasız mövqeyinizdən!!! “Müasir şeirdə miflə bu günün mistik möcüzələri, irreallıqla ən real h əyat görüntüləri, zaman və zamansızlıq bir araya gəlir. Dünyanın obrazı yaranır və bu dünya obrazında Yer vətəndaşı şairin öz dünyasını seyr edirs ən (diasportv.com).” Doğru fikirdir, Ramin son bənddə yenə də xalqının mifoloji görüşlərinə baş vurur, Qurban bayramı ilə bağlı səhnəyə Çill ə qarpızlarını gətirir və onları qurban kəsib öz dünyasının sətiraltı 35 Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|