Гуранда шаирляр щаггында айя
DAHA BU DÜNYAYA SƏBRİM ÇATMAYIR
Yüklə 3,16 Mb.
|
DAHA BU DÜNYAYA SƏBRİM ÇATMAYIRAğrım qol götürüb oynayır mənə, Bu haray-həşirə gözüm yatmayır. Bütün yamanlıqlar qaynayır mənə, Daha bu dünyaya səbrim çatmayır,
İnsanın ağlında kin döyüşüdü, Allahı şərləyən din döyüşüdü, Daha bu dünyaya səbrim çatmayır. Yerlərdən göylərə zülm hayqırır, Ürək parçalanır, dilim hayqırır, Qəlbim ocaq çatıb, külüm hayqırır, Daha bu dünyaya səbrim çatmayır. Şeytanla insanın bir ibadəti, Haqqı yamanlamaq vicdan adəti, Budurmu bəşərin can səadəti? Daha bu dünyaya səbrim çatmayır. Fikirlər öcəşir haray içində, Günlərin möhnəti hər ay içində, Ağıl xofa düşüb saray içində, Daha bu dünyaya səbrim çatmayır. Bir görən yoxdurmu can üzən ahı? Zülmətin bağrından qopan sabahı, Bir kimsə bilməyir içdə günahı? Daha bu dünyaya səbrim çatmayır. 8. 02. 2006
OĞRU
Bir gündə səbəbdi min bir fəryada. Biri, rüşvət alıb, hər gün cib soyur, Neçə imkansızın ürəyin oyur. Kiminə oğurluq gündəlik peşə, Çəkir zənginlərin ürəyin şişə. Kimi bir özgənin yığdığı varı, Dədəmalı təki, eyləyir yarı. Kimi könüllərdən közü oğurlar, Kimi bir misrayçın sözü oğurlar, Kimi sinələrdən ürək oğurlar, Kimi fırıldaqdan kələk oğurlar. Kimi ocağından külü oğurlar. Kimi də bağından gülü oğurlar.
Ayağının altın oymaqla məşğul. Kimi şan-şöhrətə ucalmaq üçün, Gecələr yatmayır çeynəyir için. Mininə alçalsın, qul olsun nə qəm? Yalançı şöhrətdən təki olsun dəm. Çoxu mənliyini verdi şərəfə, Kiminsə önündə çökdü min dəfə. Çox vaxt ucalmaqçın yandıran qəlbin, Görmür yıxılanda dərənin dibin. Kimi özgəsinin məhəbbətini, Müqəddəs, ilahi səadətini, Sanki iblis təki keçirtdi ələ, Qurdu bir bədbəxtin eşqinə tələ. Kim xəstə ruhuna dad oğurlayır. Kimi də özünə ad oğurlayır. Hamı oğurluqla məşğul dünyada, Lakin, gətirmirik bircə an yada, Bizdən yuxarıda Allahımız var, Bilmirik heç neçə sabahamız var... Tanrının Əzrayıl bir mələyi var, Ona da oğurluq İlahidən yar. Hər şeyin oğrusu olan insanın, Bir gün o əzrayıl oğurlar canın!... 4.02.2001. ÇIXAR CANI YOXSULUN Dərdlərinə çarə hanı yoxsulun? Bundan sonra çıxar canı yoxsulun! İtiribdi çoxdan varı-mülkünü, Mehman edib qəlbə qorxu-hürkünü, Çörək üçün satıb köhnə kürkünü, Qaralıbdı yaman qanı yoxsulun. Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Sonra gedib hacı edir ziyarət, Vicdan qarət, iman qarət, din qarət, Əhvalını yaxşı tanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun. Quru evin heç-neçəyə satıbdı, İnnən belə Aşqabad tək batıbdı, Olan-qalan bəxti daha yatıbdı, Oğul, uşaq dolu yanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun. Kim çatıbdı bu dünyada karına? Sığınıbdı namusuna, arına, Quru çörək tapmayır heç qarına, Batdı qalan adı, sanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Heç baxmayır gözdən axan yaşına, Divan tutub daş üstündə daşına, Damarında donub qanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Nəyi varsa hər gün satıb-sovubdu, Şər, xətanı özündən yan qovubdu, Dərdi çoxdu tükü sanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Nifrət edir yağı təki özünə, Çıxmayır ki, daha millət üzünə? Aləmə var hər nişanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Həsrət qalıb evində hər diləyə, Az qalıbdı quzu təki mələyə, Qarə gəlib daha anı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Ona tərəf heç fırlatmır başını, Görəndə də çatır yay tək qaşını, Bitməz daha heç divanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Dükan gördü elə ağzı sulanır, Öz evini satmaq ilə dolanır, Gəlib yenə pis zamanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Ciyər dərddən dağ-dağ olub şişəsi, Yoxdu daha doğma isti guşəsi, Hey dəyişər ev ünvanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Kasıbların bellərində yellənir, Açdıqları ofislərdə tellənir, Süfrəsində yox yavanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Təmizləri hey keçirir dişindən, Uzaq düşüb çox ev öz biş-düşündən, Halına yox mehribanı yoxsulun, Bundan sonra çıxar canı yoxsulun.
Ac qalmaqdan çox mədələr xəstədi, Hiylə, fitnə, yalanlar üst-üstədi, Qalmayıbdı ah-amanı yoxsulun! Bundan sonra çıxar canı yoxsulun. 13.05.2001 DƏRD
Gah mərdə dönürük, gah da namərdə, Dərd yıxır, dağidır dirəyimizi, O yeyir icərdən ürəyimizi. Dünyada hər şeyin səbəbi dərddi, Bəşər qarşısında səddi, sərhəddi. Hərə öz dərdindən əriyir şam tək, Alır sinələri o bir axşam tək. Varlının canını qorumağ dərdi, Yığdığin birbəbir arımağ dərdi. Qızın ər evində yarımağ dərdi, Ya ata evində qarımağ dərdi. Oglanın ev dərdi, pul-para dərdi... Ürəyə vurulan hər yara dərdi. Çoxunun şan-şərəf, ucalmağ dərdi, Şöhrətə çatanda qocalmağ dərdi. Atanın, ananın övlad vəfası, Böyütmək, yerbəyer etmək cafası. Övladın ataya, anaya borcu, Bu bağlılığların görünmür ucu.... Bəxtinə səadət gətirmək dərdi, Sonradan onu da itirmək dərdi. Dərdlər xırda-xırda, dərdlər birbəbir, Bizi ürəyindən keçirən xəlbir. İşqal altda olan torpagin dərdi, Yağıya alçalmış papağın dərdi. Dildən məcbur çıxan yalanın dərdi, Haqqı misqal-misqal talanın dərdi, Dünyanı dolaşan zülmlər dərdi, Vaxtı bilinməyən ölümlər dərdi. Ev dərdi, iş dərdi, çay-çörək dərdi, Həyat axınında bir dirək dərdi, Çox vaxt başımızın boy atıb dərdi, İçdə çiçəkləyən ümidi dərdi. Tapa bilərsizmi dərdsiz bir ürək, Onu da xəlbəti əyməsin fələk? Dərdlər sinəmizi tapır sel təki, Sonra da orada çapır yel təki, Dönür içimizdə, sanki fəryada, Yandırır ürəyi, sinəni oda, Zəngin də, kasıb da onun əsiri, Bəlkə o Allahın açılmaz sirri, Verdi ömürləri büsbütün bada, Heç dərddən qurtulan varmı dünyada?! 30/31.01.2001.
Yüklə 3,16 Mb. Dostları ilə paylaş:
|