sının mənəviyyatında insanın varlığı, onun özünüdərki və özünütəkmilləşdirməsi ilə bağlı
məsələlər mühüm yer tuturdu. Lakin belə təsəvvür olunurdu ki, bu məsələlər dünyadan
uzaqlaşmaq yolu ilə həll olunmalıdır. Qərb sivilizasiyası isə bütövlükdə dəyişikliklərə,
müxtəlif istiqamətli həqiqət axtarışlarına daha həssas olması ilə səciyyələnir. Burada
ateist, intellektual və prartiki səpkili irəliləyişlər daha sürətlə getmişdir.
2.
Yaxın Şərq ölkələrində ilkin
fəlsəfi təsəvvürlərin yaranması
Son vaxtlara qədər belə bir təsəvvür geniş yayılmışdı ki, guya fəlsəfə ilk dəfə
qədim Yunanıstanda yaranmışdır. Əslində isə dünya fəlsəfi fikrinin beşiyi qədim Şərq
ölkələridir. Uzun illər ərzində bu tarixi həqiqət kölgədə qalmışdır. Bu aşağıdakt iki
səbəblə bağlıdır;
Əvvəla, fəlsəfə tarixini əsasən ruslar və Qərbi Avropa ölkələrinin alimləri tədqiq
etmişlər. Onlar isə fəlsəfənin yaranmasında Şərqin rolunu danır və göstərirdilər ki, fəlsəfə
öz tarixini Yunanıstandan başlamışdır. Bu müəlliflər bir qayda olaraq avropasentrizm
mövqeyindən çıxış edirdilər. Təkcə fəlsəfənin deyil, bütövlükdə mədəniyyətin, elmdn və
incəsənətin də Avropada yarandığı iddia olunurdu. Bu qəbildən olan baxışlar güya
Avropanın Şərqə münasibətdə mədə- niləşdirici rol oynadığını sübut etməyə yönəlmişdi.
Avropasentrizmə görə Şərq xalqlarında dini, m.istik təsəv-vürlər, mövhum.at əsas
yeri tutmuşdur. Guya onlar fəlsəfi və təbii elmi biliklərə o qədər də maraq göstərməmişlər.
Tarixi faktlar və araşdırmalar belə fikirlərin əsassızlığını sübut edir. Digər tərəfdən son
dövrlərə qədər qədim şərq ölkələri xalqlarının fəlsəfi
və mədəni irsi kifayət dərəcədə
öyrənilməmişdi. Bu faktın özü də ilk fəlsəfi təsəvvürlərin Avropada təşəkkül tapdığı
haqqında yanlış təsəvvürlərə müəyyən rəvac vennişdir. Hazırda dünya mədəniyyətinin və
fəlsəfəsinin ilk beşiyinin Şərq ölkələri olduğu fikri geniş yayılmışdır. Bu ölkələr quldarlıq
quruluşunun yarandığı, elmin, ədəbiyyatın və incəsənətin meydana gəldiyi ilk məskənlər
hesab olunur. Deməli, fəlsəfənin tarixi də məhz buradan başlanır.
Qədim Misir və Babilistanda hələ eramızdan əvvəl IV-III minillikdə inkişaf
etmiş quldarlıq dövlətləri mövcud olmuşdur. Burada əkinçilik və heyvandarlıqla yanaşı
sənətkarlıq da geniş inkişaf etmişdi. Nəhəng suvarma sistemləri, misilsiz sənət inciləri
olan ehramlar, saraylar inşa olunurdu. Əkinçiliyi uğurla aparmaq üçün Nil çayının
daşması və geri çəkilməsi dövrlərini müəyyən etməyə tələbat yaranmışdı. Bu isə öz
növbəsində astronomiya və mexanika elmlərinin inkişafına təkan vermişdi. Qədim
misirlilər Günəşin və Ayın tutulmasını irəlicədən hesablaya bilirdilər, ilk Misir təqvimi
(ilin aylara və günlərə bölünməsi) yaranmışdı. Misir həm də təbabət elmlərinin inkişaf
etdiyi ölkə idi. Meyitlərin yarılması, qan dövranı və mumiyalama sahəsində nailiyyətlər
bunu sübut edir.
Qədim Misirdə fəlsəfi təsəvvürlər bu elmlərin inkişafı fonunda yaran
30
mışdı. Onların digər mənbəyi miflər, əfsanələr və nağıllar olmuşdur. Burada ilkin fəlsəfi
ideyalar iki mühüm abidədə öz əksini tapmışdır. Onlardan biri "Arfaçmm mahnısı"
adlanır. Bu əsərdə axirət dünyasinın mövcudluğu şübhə altına alınır. Göstərilir ki, o
dünyadan hələ heç kim qayıtmamışdır. Buna görə də oradakı vəziyyətə dair düzgün
məlumat almaq müm^n deyildir. Burada belə bir maraqlı fikir də irəli sürülmüşdür: insan
yalnız öz əməlləri sayəsində ölməzlik, əbədilik qazana bilər. İkinci abidə "Ölünıün
tərənnümü"dür. Əvvəlkindən fərqli olaraq burada axirət dünyasının mövcud olduğu
bildirilirdi. Hər iki əsərdə belə fikir aşılanır ki, bu dünyada mənalı həyat qurmaq, axirət
dünyasında xoşbəxtliyə ümid etməkdən daha vacibdir.
Qədim fəlsəfi biliklərin digər bir məskəni Babilistan olmuşdur. E.ə ikinci
minillikdə bu dövlət özünün çiçəklənmə dövrünü keçirirdi. Qədim Babilistanda da
riyaziyyat, astronomiya və təbabət elmləri sahəsində mühüm nailiyyətlər qazanılmışdı.
Məsələn, babillilər onluq və altı onluq sistemini yaratmış, heliosen- trizmə aid məlumatlar
əldə etmişdilər. Onlar həm də bir sıra xəstəlikləri müalicə etməyi öyrənmişdilər. Bu cür
ümummədəni yüksəliş zəminində fəlsəfi təsəvvürlər də təşəkkül tapmışdır. Onların ilk
nümunələri şumer dastanları və hekayələrində ifadə olunmuşdur. Burada cəmiyyət
haqqında, davranış normaları və siyasət haqqında maraqlı fikirlərə rast gəlinir. Məsələn,
bu günə qədər gəlib çtxmış "Bilqamıs" (hər şeyi bilən adam) dastanı dünya
mədəniyyətinin nadir incilərindən biridir. O, təxminən e.ə. VI-II minilliklərdə
formalaşmışdır. Dastanda dostluq, xeyirxahlıq, əbədi həyat axtarmaq, dirilik suyu tapmaq
motivləri əsas yeri tutur. Qədim şumerlilərə görə insan həyatı müvəqqətidir. İnsan gec-tez
ölməlidir.
Qədim Babilistanın digər bir ədəbi abidəsi "Müdrik Axikar haqqında" adlanır.
Burada müdrikliyə və əxlaqa aid yüzdən artıq etik nəsihət toplanmışdir. Məsələn,
göstərlirdi ki, "həddən artıq şirin olsan səni udarlar, həddən artıq acı olsan, səni bir kənara
atarlar". Yaxud da belə bir ibrətamiz nəsihət edilirdi; "Sakit danışmaq lazımdır, əgər
səs-küy salmaq iş göstəricisi hesab olunsa, onda uzunqulaq gündə bir ev tikərdi".
"Ağanın qul ilə söhbəti" adlı abidədə də bir sıra maraqlı fəlsəfi fikirlər irəli
sürülmüşdür. Onun əsas məzmununu hökmdarın qəzəbinə gəlmiş quldarın öz qulu ilə
söhbəti təşkil edir. Qul sahibi quluna nəsihət edərək göstərir ki, həyat mənasızdır,
hökmdarın səxavətliliyinə ümid bağlamaq olmaz. Qadına məhəbbət və kef məclisi də
müvəqqətidir. Bu əsərdə həm də ölümdən sonrakı həyatın mənasız olduğu bildirilirdi.
Qədim Misirdə və Babilistanda yaranmış ilkin fəlsəfi təsəvvürlər əlbəttə, bugünkü
səviyyədən yanaşdıqda bir qədər sadəlövh görünə bilər. Lakin nəzərdən qaçırmaq
olmaz ki, bu fikiriər təxminən dörd min il bundan əvvəl irəli sürülmüşdür. Onlar öz
dövrünə görə çox böyük nailiyyətlər idi. Təsadüfi deyildir ki, ilk nəzərdə adi təəssürat
yaradan bu ideyatar sonralar Qərbdə və bütövlükdə dünya miqyasında fəlsəfi fikrin və
mədəniyyətin inkişafının özülü rolunu oynamışdır.
Tarixi və fəlsəfi araşdırmalar sübut edir ki, qədim mədəniyyətin və fəlsəfi
31