24 ŞEYXÜLISLAMLIQ ZIRVƏSI:
niliyin nüfuzunu məhdudlaşdırmaqdan ötrü irəli sürülən həmin
layihənin müəllifi Leqkobıtov aşağıda sadalanan şərtləri zəruri
sayırdı:
1. İstisnasız olaraq ruhani idarəsi tərəfindən layiqli, etibarlı
və lazım olan sayda
ruhanilərin təyin edilməsi;
2. Hökumətin mənafeyinə uyğun ruhani təhsilinin verilməsi;
3. Dini təhsil və ruhani dərəcələri almaqdan ötrü özbaşına
olaraq İrana və Türkiyəyə edilən
səfərlərin qadağan edilməsi;
4. Ruhanilərin xeyrinə xalqdan toplanan vergilərin və
məscid mülklərinin miqdarının
dəqiqləşdirilməsi;
5. Doğum və ölüm, həmçinin nikah və boşanma hallarının
sayı barədə məlumat toplanması.
XIX əsrin 40-cı illərinin başlanğıcında Qafqaz Müsəlmanları
İdarəsinin təşkili ilə əlaqədar Çiqaqovun zorakılığa əsaslanan,
Leqkobıtovun isə nisbətən loyal görünən layihələri arasında
mübahisələr son nəticədə buna gətirib çıxardı ki, idarənin təşkili
məsələsi təxirə salındı.
Sonrakı dövrdə bu məsələ ilə əlaqədar daha bir neçə təklif
nəzərdən keçirildi. Bu zaman təqdim edilən təkliflər içərisində
tanınmış şərqşünas N.V.Xanıkovun layihəsi böyük maraq do-
ğurmuşdu. Qızğın müzakirələrin getdiyi bir vaxtda başlanan
Krım müharibəsi canişin qraf Vorontsova müsəlman ruhaniliyi-
nin təşkili məsələsini həll etməyə imkan vermədi. 1856-cı ildə
yeni canişin təyin edilən Knyaz Boryatinski isə layihənin əsas
prinsiplərini bəyənmədiyi üçün məsələ yenə də həll edilməmiş
qaldı.
1860-cı illərdə Qafqaz canişini vəzifəsini icra edən Knyaz
Orbeliani müsəlman din rəhbərlərinin özlərinin də arasında
gedən münaqişələri aradan qaldırmaq üçün ciddi bir tədbirə əl
atdı. O, şeyxülislamlığı ən yüksək mənsəb kimi qəbul edərək
Tiflis şeyxülislamı kimi uzunmüddətli fəaliyyət göstərmiş, “tə-
miz əxlaqı və dərin biliyi ilə həmdinləri arasında hörmət qa-
zan mış” Axund Əhməd Hüseynzadəni bu vəzifəyə seçdi və
onun aylıq məvacibinin üçqat artırılmasına nail oldu. Beləliklə,
1862-ci ilin noyabrında İmperator II Aleksandr Axund Əhməd