8
kompaniyaların gəliri hazırladıqları məhsulun üstünə gəlir. Çoxlu
Amerika kompaniyaları istehsalda xaricdə istehsal olunmuş
detallardan istifadə edirlər və başa düşürlər ki, istehsal etdikləri
məhsullar dünya bazarı səviyyəsinə cavab verməlidir. Ancaq onlar
çox gözəl dərk edirlər ki, istehsal etdikləri məhsullar xaricdən
kompaniyaların köməyi ilə realizə oluna bilər və buna görə də
onlarla birgə müəssisələr və şirkətlər yaradırlır. Ona görə də biz neçə
belə ittifaqların şahidi olmuşuq və gələcəkdə də bunlar baş verəcək.
Ölkələr arasında beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin daha
ənənəvi və inkişaf etmiş forması beynəlxalq biznesdir. İqtisadçıların
tədqiqinə görə bütün beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin 80 %-i
beynəlxalq biznes vasitəsi ilə həyata keçrilir.
İqtisadi münasibətlərin bu forması çox qədimdən mövcuddur.
Min illər bundan əvvəl ayrı-ayrı ölkələrin xalqları arasında iqtisadi
və siyasi mübadilə münasibətləri olmuşdur.
Sonralar milli dövlətlərin yaranması ilə bu mübadilə
münasibətləri ölkələr səviyyəsində həyata keçirilməyə başlamışdır.
Vaxtı ilə Hind biznesi qərbdə, Avropada və Qərbi Asiyada olduğu
kimi, Avropa biznesi isə şərqdə Çinə kimi gedib çıxmışdır. Bütün
bunlar bir çox ölkələrin insanlarının yaxşı dənizçi, ticarətçi, yaxşı
sənətkar olması ilə izah edilə bilər. Hindistanda boyaçılığın inkişaf
tapması, indoqo bitkisindən xüsusi üsulla indoqo boyasını almaq
çox yayılmışdı. Poladdan əla soyuq silah hazırlayırdılar. Sənətkarlar
digər zinət şeyləri hazırlamaqda mahir idilər. Beləliklə, başa
düşürdülər ki, bazarlarda ağalıq edə bilərlər.
Lakin vaxt getdikcə yeni kəşflər və ixtiralar Avropaya yeni-yeni
qüdrətli istehsal alətləri və istehsal üsulları bəxş etmişdir. Onların
köməkliyi ilə Avropa dünya bazarlarını ələ keçirib, zəngin və
qüdrətli olmuşdur.
Hətta Amerika avropalıların, digər sərvətlərə can atmaları
sayəsində kəşf olunmuş (X.Kolumb - 1492), insanların qızıla və
gümüşə həvəsinin nəticəsində bu və ya digər ölkələr fəth edilmiş
iqtisadi və siyasi cəhətdən mənimsənilmişdir.
XV-XVII əsrlərdə (xeyli dərəcədə də XVIII əsrdə) mövcud olan
merkantilizm məktəbinin nümayəndələri, xüsusilə inkişaf etmiş
merkantilizm millətin, ölkənin varlanmsı mənbələrinin sərvətin sadə
qaydada toplanmasında deyil, xarici biznesin inkişaf etdirilməsində
və fəal biznes qurmaq balansında axtarırdılar.
9
Tarixən sənayedə və kənd təsərrüfatında kapitalizmin inkişaf
etməsi daxili bazarın əmələ gəlməsi və ticarətin inkişaf etməsinə
səbəb olmuşdur.Daxili bazarın genişlənməsi isə öz növbəsində
istehsal vasitələri və istehlak məhsullarına olan tələbatın artmasına
səbəb olur.Bu baxımdan məhsuldar qüvvələrin inkişafı, iri maşınlı
sənayenin yaranması ilə istehsal milli çərçivəni aşır, dünya bazarı
yaranır. Əmtəə və xidmətlərin tədavülü milli bazarlar hüdudundan
kənara çıxır və nəticədə beynəlxalq biznesin genişlənməsi üçün
imkan yaranır.
Beləliklə, XX əsrin əvvəllərindən başlayaraq, xarici ticarət hər
hansı bir ölkənin inkişaf amilində zəruri bir şərtə çevrilmişdir.
Bir çox iqtisadçı alimlər göstərirlər ki, dünya iqtisadi
sistemindən təcrid olunmuş şəkildə heç bir dövlət sağlam iqtisadi
inkişafa nail ola bilməz.
Aydındır ki, beynəlxalq biznes dedikdə, bu və ya digər ölkənin
başqa ölkələrlə iqtisadi səmərəlilik əsasında qurulmuş biznes
əlaqələri başa düşülür.
Əgər əvvəlki dövürlərdə ölkələr arasında azad biznes və yaxud
himayəçilik siyasəti proteksionizmin seçilməsi barədə fikirləşilirdisə,
müasir şəraitdə bu iki istiqamət bir-birini tamamlayan və qovuşmuş
şəkildə aparılır və bu baxımdan beynəlxalq biznesin roluna üstünlük
verilir.
Qeyd etmək lazımdır ki, beynəlxalq biznes, onun barəsində
yaranan müəyyən nəzəriyyələrdən çox-çox əvvəl mövcud olmuşdur.
1500-1800-cü illərdə merkatilistlərin və yeni merkatilistlərin
müəyyən mənada birtərəfli fikirlərindən sonra beynəlxalq biznes
barədə müasir nəzəriyyə öz başlanğıcını A.Smitdən və
D.Rikardodan götürür.
Adam Smit 1776-cı ildə yazdığı ‚Xalqların sərvətinin təbiəti və
səbəbləri haqqında tədqiqat‛ əsərində bir çox problemlərlə yanaşı,
beynəlxalq biznesin azadlığı barədə də müəyyən istiqamətləri işləyib
hazırlanmışdı.
O göstərirdi ki, əgər hər hansı bir ölkə yaxşı iqlim şəraitinə,
təbii ehtiyatlara və s. malikdirsə, məhsul istehsalı nisbətən ucuz başa
gəlirsə, o məhsulları həmin ölkədən almaq hamı üçün sərfəlidir.
İstehsal xərclərində olan bu fərqi (məhsulları oradan almaq) o,
mütləq üstünlük adlandırırdı.
Sonra D.Rikardo 1817-cı ildə ‚Siyasi iqtisadın və vergi
qoyulmasının başlanğıcı‛ əsərində hər hansı bir ölkənin beynəlxalq
10
miqyasda ixtisaslaşdırılmasında mütləq üstünlüyü deyil, müqayisəli
üstünlüyü əsas hesab edirdi.
Rikardo isbat etmişdir ki, hətta mütləq üstünlük şəraitində də
az səmərəli olan məhsulun çox səmərəli olan məhsul istehsalı ilə əvəz
edilməsi ilə (müqayisəli üstünlük) qazanc götürmək mümkündür.
Onun fikrincə, hətta müəyyən məhsul üzrə istehsal xərci başqa
ölkədən az olduqda da onu istehsal etmək faydalı deyil, onu almaq
daha faydalıdır. Bu fikri Portuqaliya və İngiltərədə ancaq iki
məhsulu şərti məhsul istehsalı üzrə xərcləri, şərti olaraq müqayisə
etməklə sübut etmək olar.
Beynəlxalq
biznes
sahəsində
mövcud
olan
müasir
nəzəriyyələrdən biri də bu fikrin başqa şəkildə səsləndiyi ‚istehsal
amillərinin nisbəti‛ nəzəriyyəsidir. İstehsal amilləri olan əmək,
torpaq və kapital bütün ölkələrdə eyni həcmdə, eyni səviyyədə ola
bilməz. Ölkədə hər hansı bir amil çoxdursa, zəngindirsə, məsələn
əmək təklifi çoxdursa, əmək haqqı azdırsa, deməli bu əmtəə ucuz
başa gəlir. Yəni əmək tutumlu mallar ucuz olacaq.
Kapital amili çox olan yerdə kapital tutumlu məhsullar ucuz
olacaqdır. Deməli, müvafiq olaraq belə nəticə çıxır ki, iş qüvvəsi
artıq olan yerdə əmək tutumlu məhsullar üzrə, sərbəst kapital
mövcud olan, lakin işçi qüvvəsi az olan yerdə isə kapital tutumlu
məhsullar üzrə ixtisaslaşmaq lazımdır. Bu nəzəriyyənin əsasını İsveç
iqtisadçıları Eli Xekşer, Bertil Olin qoymuşlar. Bununla da müasir
şəraitdə beynəlxalq əmtəə dövriyyəsinin istiqaməti və quruluşunun
müəyyən olunması barədə elmi təsəvvürlər yaratmışlar və ‚istehsal
amillərinin qiymətlərinin bərabərləşdirilməsi‛ fikrini irəli sürmüşlər.
Onlar isbat etməyə çalışmışlar ki, milli istehsalda olan fərq istehsal
amillərinin zənginliyi dərəcəsindən və ölkə daxilində hər hansı
əmtəəyə olan tələbatdan asılıdır. Deməli, istehsal amillərinin hansı
boldursa, həmin amil hesabına başa gələn məhsulu istehsal edib
ixrac etmək deyil, bahalı amil tələb edən məhsulu idxal etmək
lazımdır.
1948-ci ildə Amerika iqtisadçısı P.Samuelson və sonralar isə
1954-ci ildə Amerika iqtisadçısı Vasiliy Leontyev Xekşer ” Olin
nəzəriyyəsi ilə bağlı Amerika dövlətinin beynəlxalq biznes
fəaliyyətini təhlil etmiş və məqalə dərc etdirmişdir.
İddia edilir ki, Amerikada kapital çox olduğuna görə onun
ixracında kapital tutumlu məhsullar daha çoxdur. V.Leontyev 1949-
cu ildə bu ilin iqtisadi göstəricilərini təhlil etmiş və bunun tam əksi
Dostları ilə paylaş: |