(Horatsio).
Doğrudan, söylə,
Səni nə gətirdib Vittenberqdən?
H o r a t s i o. Tənbəllik gətirdib, əzizim milord.
Hamlet.
Düşmən belə deməz sənin haqqında.
Sən özün-özünə böhtan ataraq
Gəl məni boş yerə təngə gətirmə.
Yaxşı bilirəm ki, tənbəl deyilsən.
Düz de, Elsinorda nə işin vardır?
Yoxsa içmək üçün gəldin buraya,
Sənə sərxoşluğu öyrədərik biz.
H o r a t s i o. Milord, atanızın dəfninə gəldim.
H a m l e t.
Məni ələ salma, tələbə dostum,
De ki, ananızın toyuna gəldim.
H o r a t s i o. Doğrudan da, milord, bu iş tez oldu.
Hamlet.
Qənaət, qənaət gərək, Horatsio!
Qabaqlarda qalmış ehsan yeməyi
Birbaşa verildi toy sürfəsinə.
Qəddar düşmənimi cənnətdə görmək
Bu günü görməkdən yaxşı olardı.
Atamı görürəm, sanki atamı.
H o r a t s i o. Harda, əziz milord?
H a m 1 e t. Öz xəyalımda.
H o r a t s i o .
Ömrümdə bir dəfə görmüşəm onu,
Gözəl, əzəmətli bir kral idi.
Hamlet.
İnsanlar içində bir insan idi.
Elə bir insanı görmərəm daha
H o r a t s i o. Milord, dünən gecə mən gördüm onu.
H a m I e t. Gördün? Kimi?
H o r a t s i o.
Milord, şanlı kralı, Sizin atanızı.
H a m 1 e t. Mənim atamı!
H o r a t s io.
Təəccüb etməyin, dinləyin bir az,
Danışım mən sizə bu möcüzəni.
Qoy bu cənablar da şahid olsunlar.
H a m 1 e t. Danış, tez ol, tez ol, Allah eşqinə!
H o r a t s io.
Ötən iki gecə bu iki cənab,
Marsellə Bernardo növbə çəkərkən
Heç vaxt görünməmiş belə iş olub:
Sizin atanıza bənzəyən bir şəxs
Başdan ağayadək silah içində
Onların gözünə görünüb birdən.
Təmkinlə, vüqarla, əzəmət ilə
Üç dəfə onların önündən keçib,
Yazıqların nitqi batıb dəhşətdən,
İldırım vurmuştək donub qalıblar.
Sonra qorxunc sirri açıblar mənə.
Onlarla birlikdə üçüncü gecə
Mən də keşik çəkdim, nə demişdilər
Bir-bir tamamilə təsdiq olundu.
O kölgə həmin vaxt həmin yerdəcə
Gəlib qarşımızdan keçdi bir daha.
Elə oxşayırdı atanıza ki,
İnsan əlləri də biri-birinə
Bu cürə bənzəməz.
H a m 1 e t. Bu harda olub?
M a r s e 1. Keşik çəkdiyimiz meydanda, milord.
H a m 1 e t. Danışa bilmədiz bəs siz onunla?
Horatsio.
Danışdım, ancaq o cavab vermədi.
Başını qaldırdı, elə zənn etdim
Danışmaq istəyir, fəqət bu ara
Bir xoruz banladı. Xoruz səsini
Kölgə eşidəntək tez uzaqlaşdı,
Bir anda qeyb oldu.
H a m 1 e t. Çox qəribədir.
H o r atsio.
Canıma and olsun, bu həqiqətdir.
Borc bildik bu sirri açmağı sizə.
H a m 1 e t.
Təşəkkür, təşəkkür edirəm, dostlar.
Lakin sözləriniz çaşdırır məni.
Bu axşam növbəyə kim gedəcəkdir?
Marsel və Bernardo. Biz, milord.
H a m 1 e t.
Dediniz, o silahlıydı?
Marsel və Bernardo.
Silahlıydı, milord.
H a m 1 e t. Başdan ayağa?
Marsel və Bernardo.
Təpədən dırnağa.
H a m 1 e t.
Onun özünü,
Demək, görmədiniz?
Horatsio.
Xeyr, gördük, milord.
Kölgə qaldırmışdı öz niqabını.
H a m 1 e t. Hirslə tökmüşdümü qaş-qabağını?
H o r a t s i o. Hirslidən daha çox kədərli idi.
H a m 1 e t. Çöhrəsi solğundu, yoxsa qırmızı?
H o r a t s i o. Yaman saralmışdı.
H a m 1 e t.
Gözünü sizə
Zilləyib baxırdı?
H o r a t s i o. Kirpik çalmırdı.
H a m 1 e t. Kaş orda sizinlə mən də olaydım.
H o r a t s i o. Siz sonsuz heyrətdən şaşırardınız.
H a m 1 e t. Elədir, elədir. O çox dayandı?
H o r a t s i o. Rahat yüzə qədər saymaq olardı.
Marsel və Bernardo. Daha çox, daha çox.
H o r a t sio.
Mən görən zaman
Şübhəsiz, o bundan artıq qalmadı.
H a m 1 e t. Saqqalı ağdımı?
H o r a ts io.
Sağlığında mən
Gördüyümtək azca qırov düşmüşdü.
H a m 1 e t.
Keşik çəkəcəyəm sizinlə mən də,
Bəlkə, yenə gəldi.
H o r a t s i o. Hökmən gələcək.
H a m 1 e t.
O kölgə bir daha əziz atamın
Əziz surətində gözə görünsə,
Cəhənnəm də yumsa ağzımı hətta,
Onunla mən mütləq danışacağam.
Mənim hamınızdan bir xahişim var:
Bu sirri siz gizli saxlamısızsa,
Yenə, yenə onu gizli saxlayın.
Bu gecə orada nə iş baş versə,
Göz qoyun, heç kimə deməyin ancaq.
Sevginizə qarşı borclu qalmaram.
Di gedin, hələlik. Saat on birlə
On iki arası həmin meydana,
Sizin yanınıza gələcəyəm mən.
H a m ı s ı. Borcumuzdur sizə xidmət eyləmək.
H a m 1 e t.
Yox, yox, sevginizdir arxam, dayağım.
Qəlbimiz eynidir, dostlar, sağ olun.
(Horatsio, Marsel və Bernardo gedirlər).
Atamın kölgəsi, həm də silahlı!
Bunlar fəlakətdən bir nişanədir.
Bəlkə də, hiylədir. Kaş ki, bu gecə
Bircə tez olaydı. Sakit qal, könlüm!
Cinayət girsə də yerin dibinə,
Üzə çıxacaqdır vaxtında yenə.
Gedir.
ÜÇÜNCÜ SƏHNƏ
Poloninin evində bir otaq. Laert ve
Ofeliya gəlirlər.
L a e r t.
Artıq gəmidədir bağlamalarım.
Salamat qal, bacım, tənbəllik etmə,
Bir imkan, bir fürsət tapan kimi sən
Mənə məktub göndər.
O f e 1 i y a. Şübhən var buna?
Laert.
Hamlet barədəsə... onun eşqini
Qanın coşması bil, boş əyləncə say.
Gənclərə dəb düşüb indi vurulmaq.
İlk bahar gələndə, bənövşə kimi,
Tez açıb, tez solar onun sevgisi,
Ətri, gözəlliyi bir anlıq olar.
Çox çəkməz.
O f e 1 i y a. Çox çəkməz?
Laert.
İnan, çox çəkməz.
Yalnız əzələylə böyümür bədən,
-Bu məbəd böyüyüb yekələndikcə
Ağlın da, qəlbin də artır xidməti.
Bəlkə də, o sevir səni ürəkdən,
Niyyəti təmizdir, məhəbbəti saf,
Fəqət sən hər zaman ehtiyatlı ol.
Unutma, yüksəkdir onun mövqeyi,
Lakin hakim deyil özü özünə.
Hissinin, qəlbinin əsiridir o,
Öz arzusu ilə, öz zövqü ilə
Adi adamlartək hərəkət etmir.
Bütün bu dövlətin müqəddaratı
Asılıdır onun hər bir işindən.
Onun sevgisi də, məhəbbəti də
Dövlətin xeyrini güdməlidir, bil.
Başında öz fikri olmur prinsin,
Başqa bədənlərə o, başdır ancaq.
Dostları ilə paylaş: |