20
məsələlər də qədim tarixə işıq salır.
Üzüm və şərabı tərənnüm edən tapmacalar da maraq kəsb edir.
Hazar hazara gedər.
Mehdi bazara gedər.
Anası üç yaşında,
Oğlu bazara gedər.
Tapmacanın cavabı üzümün 3 illik olarkən məhsul verməsi,
həmin məhsulun və ondan alınan şərabın bazara çıxarılması kimi
başa düşülməlidir.
Başqa bir tapmacada isə belə göstərilir:
Atası
hərpimiş qoca,
Anası yayma xatın.
Qızı ellər gözəli,
Oğlu ellər dəlisi.
Burada atası hərpimiş qoca dedikdə üzümün yaşlı ştambını,
anası yayma xatın – üzümün yarpağını, qızı ellər gözəli – üzüm
salxımını, oğlu ellər dəlisi – şərabı ifadə edir.
Azərbaycanda 600-ə yaxın yerli sortların olması da bu sahənin
qədim tarixini göstərir. Çoxlu sayda sortlarımız qədim şəhər və
yaşayış məskənlərimizin adını daşıyır. Onlardan Təbrizi, Bayan-
şirə, Şirvanşahı, Mərəndi, Beyləqani, Şabranı, Ordubadı, Dər-
bəndi, Tatlı, Mədrəsə, Şahtaxtı və b. göstərmək olar.
Ölkəmizdə sahənin qədimliyinin bir göstəricisi də üzüm və
şərab məhsullarından müalicə məqsədi ilə istifadənin qədim
ənənələrə malik olmasıdır. Belə ki, üzüm və ondan alınan şirədən,
həmçinin bəhməzdən qaraciyər, böyrək və s. xəstəliklərə həmçinin
qan azlığına qarşı istifadə olunması yaxşı məlumdur.
Hələ XII əsrdə Şamaxı rayonun Məlhəm kəndində Kafiyyədin
Ömər İbn Osman (Əfzələddin Xaqaninin əmisi) “Medrəseyi-tibb”
və onun nəzdində müalicəxana açmışdı. Orada üzüm və üzüm
məhsullarından müxtəlif xəstəliklərin müalicəsi üçün geniş
22
eyni zamanda başağrısına qarşı istifadə edilir. Ağbirçək nənələ-
rimiz iştaha olmadıqda kahını sirkə ilə yeməyin faydalığını qeyd
etmişlər. Azərbaycanda geniş yayılmış sirkədən hazırlanmış iskən-
cəbi titrətmə-qızdırmaya qarşı təsirli müalicə vasitəsi hesab olu-
nurdu.
Bayatı və qoşmalarımızda zümrüd giləli, kəhraba üzümümüz
vəsf edilmişdir.
Əzizim
üzüm qara,
Bağımda üzüm qara.
Yar yanına gedirəm,
Əlim boş, üzüm qara.
Əfsanə və rəvayətlər Azərbaycanda üzüm yetişdirilməsi tari-
xini çox qədimlərə aparıb çıxarır. Əfsanələrə görə Ağrı dağ
tufandan sonra Nuhun məskəni kimi təsvir edilir. Yerli camaat
Nuhun bu yerlərdə üzüm becərməsi haqda rəvayətlərii bu günə
qədər çatdırmışdır. Deyilənlərə görə, Nuhun özünün qəbri Naxçı-
vanda, arvadı Nuham qarının qəbri isə Mərənddə son zamanla-
radək ziyərətgah olmuşdur. Bu baxımdan üzümçülüyün vətəni
hesab olunan Naxçıvanda hələ Nuh dövründən üzüm becərilməsi
barədə el rəvayəti dini, əfsanəvi xarakter daşısa da, bu ərazinin
üzümçülüyün qədim diyarı olmasından xəbər verir.
Ərazi baxımından elə də böyük olmayan Naxçıvanda 100-dən
artıq yerli üzüm sortlarının olması da buranın qədim üzümçülük
məskənlərindən olduğunu göstərir. Burada yalnız rənginə görə
fərqlənən altı kişmiş - Ağ kişmişi, Qara kişmişi, Qırmızı kişmişi,
Çəhrayı kişmişi, Əsgəri kişmişi, Mərməri kişmişi sortlarının
olması buranın həm də tarixən qurudulmuş üzüm istehsalı
yönündə ənənələrə malik olduğuna dəlalət edir.
1.1.4. Yazılı mənbələr
Miladdan əvvəl IX yüzillikdə Azərbaycan ərazisində təşəkkül