Həbsxana – cəmiyyətin daha çox
Yüklə 2,49 Kb. Pdf görüntüsü
|
11 götürdülər. Hər birinə on il iş kəsdilər. Cinayət orta- ğını bilmədiyi hansısa səbəbdən ondan ayrı saxladı- lar. Hökmə əsasən birinci üç ilini qapalı həbsxanada çəkməli oldu. Burada salındığı dördnəfərlik kame- rada Şirxan deyilən “zeklərdən“ – peşəkar məhkum- lardan birisinin əzəl gündən ona fərqli nəzərlə ya- naşdığını hiss etmişdi. Qırx beş yaşının yarıdan ço- xunu həbsdə keçirən Şirxan “krıtıya” cəzaçəkmə mü- əssisəsindən cəzalandırılıb göndərilmişdi. İçində şey- tan gizlənən bu adam uzun illər ərzində xüsusi du- yum qabiliyyəti qazanmışdı. Kamerada yaşadıqları bir neçə ay ərzində onun ehtiraslılığını, içində gizlət- diyi biseksuallığını hiss etmişdi. Heç demə, “sən mə- nim kiçik qardaşımsan” deyə Nizamı hər dəfə əziz- ləyib tumarlayanda öz çirkin niyyətinə hazırlaşırmış. Nəhayət, günlərin birində kamera yoldaşları ilə birgə hamamda çimərkən Şirxan yarıxoş, yarızor onu arxadan qucaqlayıb istəyinə çatdı. O an içində nəsə qırılan kimi oldu, nə edəcəyini bilmədi. Etiraz elə- mək, çapalamaq, qışqırmaq istəsə də səsi çıxmadı. Çıxsa da yanındakılardan kimsə ona kömək etməyə- cəkdi. Qorxdu Şirxandan, ətrafındakıların ona diki- lən canavar baxışlarından. Anladı ki, bu tək Şirxanın yox, o birilərinin də istəyi imiş. Sadəcə işin başlanğıcı Şirxanın boynunda imiş. Xeyri olmayacaqdı atılıb düşməyinin. Daha bundan sonra hamı onu üzdəni- raq, petux sayacaqdı... 12 Sonralar Şirxan əclafın “adətkarlığını”, ondan əvvəl iki cavan oğlanı da bu cür bədbəxt elədiyini bi- ləcəkdi. İki aydan sonra Nizamı başqa kameraya kö- çürdülər. Daha bütün həbsxana onun üzdəniraq ol- duğundan xəbər tutmuşdu. Müxtəlif kameralardan onun üçün edilən “sifarişlərdən” paqon da faydala- nıb öz xeyrini güdürdü. Qapalı həbsxanadakı cəza- sının sonunadək beləcə dörd kamera dəyişdi. Gülbaxt cəzaçəkmə müəssisəsinə göndəriləndə qət etmişdi ki, necə var cinsi passivlikdən əl çəksin, “passiv” olmasını gizlətsin. Ancaq gizlətmək müm- kün olmadı. Hər bir məhkumun kim olması barədə xəbər zona az qala özündən qabaq gəlib çatırdı. Həm də daha gec idi, çər dəymiş bədəni alışmışdı. “Pas- siv”liyi artmış, vərdiş olaraq onun üçün xroniki xəs- təliyə çevrilmişdi: özü ilə heç cür bacarmırdı... O, mavi kimi nə birinci deyildi, nə də axırıncı. Dünyada onun sayaq insanlar minlərlə, onminlərlə idi. Onların içərisində nə qədər tanınmışları, böyük vəzifəliləri də vardı. Amma məşhur və pullu olduq- ları üçün çox zaman belələrinin maviliyinə göz yu- mulurdu. Eşitmişdi ki, müəssisədəki burjuylardan biri, mujiklərdənsə bir neçəsi əslində sanitarlara qatılma- lıdı, ancaq həm avtoritetlər, həm də əməliyyatçılar 13 üstün vurmayıb onlardan öz məqsədləri üçün yarar- lanırdılar. Əgər onun da pulu və ya pullu arxası olsaydı Bəkir də, Niyaz da ona xüsusi hörmət edərdilər. Hət- ta qayğı göstərilməsi üçün Məhyəddinə çöldən “zənglər” də edilərdi. Nə etsin ki, kasıbın, acından ölənin birisi olduğuna görə heç kim onu adam say- mırdı. Həmkəndlisi ilə zonda rastlaşanda isə səksən- di, üzdəniraqlığına görə yer ayrılsaydı yerə girməyə hazır idi... Ürəyinə daman başına gəldi. Kəndlisinin cəzası çox deyildi. Cəzadan azad olan kəndlisi az keçməmiş onun üzdəniraq olmasını tanıdığı hər kəsə, hətta va- lideynlərinə də çatdırmışdı. Eşitdiklərinə inanmaq is- təməyən valideynləri xəbəri dəqiqləşdirmək üçün cə- za yerinə, onunla görüşə gəldilər. Həqiqət olduğunu biləndə: “bizim sənin adında oğlumuz yoxdur”, – deyib ondan imtina etdilər. Əvvəllər altı aydan bir yanına gəlirdilərsə, indi bu söhbətdən iki il keçməsi- nə baxmayaraq, çöldən kimsə onu axtarmırdı. Belə yaşamaq nə qədər olardı?! Ona görə də ya- şamamağı, özünü öldürməyi qərara almışdı... * * * Bütün zabit və nəzarətçi heyətinə elan olundu ki, növbə təhvil-təslimindən sonra hamı rəisin kabi- netinə gəlsin, iclas olacaq. Adətən rəis iclası hər həf- 14 tənin başlanğıcında edərdi. İclasın növbədənkənar olması aydın məsələ idi ki, səhər yoxlaması zamanı baş verən özünə qəsd hadisəsi ilə bağlıydı. Deyilən vaxtda hamı müəssisəyə girişlə üzbə- üzdə yerləşən idarənin qarşısına yığıldı. Əməliyyat üzrə müavin ədliyyə polkovnik-leytenantı Kamalza- də Niyaz rəisin kabineti ilə üzbəüz otaqdan çıxıb so- ruşdu: –Gecikən yoxdur? –Xeyr, hamı burdadır. –Rəis deyir gəlsinlər, – rəisin böyük çilçıraqlı, geniş kabinetinə daxil olub, çöldəkiləri də içəri dəvət etdi, – gəlin arxamca... –Bir az cəld olun, işimiz çoxdu, – rəis işçiləri tə- ləsdirdi. Müavin rəisin stolunun sağında, digər əmək- daşlar isə divarboyu düzülmüş stullara əyləşdilər. Rəis stolunun sol tərəfindəki boş oturacağa tərəf ba- xıb dedi: –Bəs Səfər hardadı, işə gəlib çıxmayıb? –Məhkəməyə gedəndi, hələ gəlməyib. Ədliyyə mayoru Səfər Nəzərli rəisin tərbiyə iş- ləri üzrə müavini idi. Məhkumların vaxtından əvvəl şərti azadlığa buraxılması məsələsində məhkəmə ilə münasibətləri, daha doğrusu “sövdələşmələri” yo- luna qoymaq işini rəis ona tapşırmışdı. –Çöldə kimsə qalmadı? Yüklə 2,49 Kb. Dostları ilə paylaş:
|