Tahir
Həsənli
Yerfililər
(hər bir yerfili üçün yazılmış kitab)
Kitab Klubu
www.kitabklubu.org
Bakı – 2012
Redaktor:
Yusif Dirili
Kompüter yığımı:
Məcid Həsənli
Korrektor:
Elçin
Hüseynov
Kitabda Yerfi kəndi və onun işgüzar insanları haqqın
da müəllifin şəxsi xatirələri, kənd və Vətənlə bağlı şeirləri,
həmçinin bəzi tayfaların şəcərələri yer alıb. Bundan başqa ki
tabda kəndlə bağlı şəkillərə də kifayət qədər yer verilib.
Gələcək nəsillərə vəsilə olması diləklərimizlə.
© Tahir Həsənli 2012
© “Kitab Klubu” 2012
3
Ön söz əvəzi
Bu kitabı yazmağımın səbəbi
1971-ci il idi. Qubada müəllimlərin avqust konfransı keçiri
lirdi. Rayon partiya komitəsinin birinci katibi Quba müəl-
limlərinə müraciət etdi ki, respublikamızda ilk rayon qəzeti
olan “Şəfəq” qəzetinin 50 illik yubileyini qeyd etməyə hazırla
şırıq. Bizə qəzetin birinci nömrəsi lazımdır. Amma tapılmır.
Siz, rayonumuzun ziyalıları, bu işdə fəallıq göstərin, bəlkə,
kimdəsə bu nömrə saxlanmış olar.
Lakin birinci nömrə tapılmadı.
O vaxtlar mən də kəndimizlə bağlı rayon qəzetinə məqalələr
yazardım. Odur ki, kəndimizin xalçaçıları, əfəndiləri, hacıları,
aşıqları, eləcə də tarixi ilə bağlı məsələləri yaşlılardan öyrənir,
fotoşəkil, sənəd axtarırdım. Lakin öyrəndiklərim əksərən şifa
hi olurdu. Evlərdən sənəd tapmaq mümkün deyildi. Məsələn
eşitdim ki, 1920-ci illərdə “Şərq qadını” jurnalının üz
səhifəsində yerfili Anaxanım nənənin at üstündə şəkli olub.
Yerfidəki xalça artelinin üzvlərindən Lenin və Stalin xalçaları
nı toxuyanlardan bir qrupu Moskvaya göndərilib, Kremldə
Mavzoley qarşısında fotoşəkilləri çəkilib. Amma nə olsun?
Heç
bir evdən şəkil, ya bir sənəd tapmadım.
Yaşlı nəsil öləndən bir az sonra övladları onun sənədlərini
itirib, ya lazımsız kağız kimi tullayıb, ya da yandırıb. Bütün
bunlar məni narahat edirdi. Tarixi, keçmişi, olmamaq pis şey
dir.
Bəzən yaşlılardan öz babalarını saymağı xahiş edirdim. İki,
ya üç baba saya bilirdilər. Hər hansı nəsildən olan adam
əqrəba olduğu adamla hansı babada eyniləşdiyini tapa bil
mirdi. Odur ki, həvəslə bağlı öyrənirdim, aydın məqsədim
yox idi. Bilmirdim ki, bir gün belə bir kitab yazmaq qismətim
olacaq. Bilsə idim, daha yaxşı öyrənərdim. Çünki bu gün bir
5
ki, mənim yazdıqlarımı hazır şəkildə istifadə edər, çətin olar
ki, yeni söz, yeni məlumatlar əldə etmək üçün Respublika
Dövlət arxivinə girməli olar. Mən itirə biləcəkləri topladım,
itirilməyənlər isə bir yerfili alim oğulun yolunu gözləyir.
Haşiyə. Siz heç lavaşdan dürmək eləyib yemisinizmi? Ya
van dürmək də olur, təzə lavaşla şordan da. Olanda arasına
təzə göyərti qoymaq olur. Bal, yağ olsa görənləri də iştaha
gətirir.
Mən də istədim ki, hər yerfiliyə bir dürmək verim. Elə bir
az şor da vuraram bəsləridir. Sonra fikirləşdim ki, bizim yağı
mız da var, balımız da (Lətifələr, xatirələr, şəkillər, cədvəllər
və s. nəzərdə tuturam). Niyə xəsislik eləyim? Bir dürməcə yağ
da vurum, bal da. Təkcə yerfililər yox, bu yerfili dürməcindən
kimin nəfsi çəkir, qoy yesin. İsti-isti yeyin, soyutmayın. Nuş
olsun!
Yəqin ki, siz oxuduqca burda daha nələrinsə yazılmasını
istəyəcəksiniz. Sonda sizin üçün saxladığım boş vərəqlərə
qeydlər edin: sizdən kiçiklər öyrənsin, bildikləriniz itməsin. O
yazdıqlarınızı mənə də çatdırsanız sizə təşəkkür edərəm.
Yerfi kəndinin təbiəti
Tarixinin qədimliyini alın qırışlarında əks etdirən Azərbay
can torpağının Böyük Qafqazdakı şırımlarında yerləşmiş
kəndlər bu günümüzlə yanaşı keçmişimızi də yaşadır, ulu
tarixdən kəlmə-kəlmə danışır. Biçənəklər, meşələr, çaylar isə
sükuta dalaraq, onlara tapşırılmış insan izlərini qoruyur.
Haqqında danışdığımız ərazi keçmiş Qonaqkənd rayonu
dur. Bu ərazi tarixin atası Herodotun yazdığı 26 qəbilə dilinin
nişanələrini özündə saxlayır. Burada yerləşən kəndlərdən Xı
nalıq, Buduq, Əlik, Hapıt, Cek camaatı öz dillərində danışır,
adət-ənənələrini qoruyurlar. Bu yerlər “öz məcnunlarının”:
etnoqrafların, arxeoloqların, coğrafiyaşünasların, dilçilərin,
geoloqların və başqa elm adamlarının yolunu gözləməkdədir.