«Hərbi bilik».- 2012- №1.- S.88-103
E R M Ə N İ S O Y Q I R I M I İ D D İ A L A R I V Ə G E R Ç Ə K L İ K L Ə R
( H ə m z ə B e k t a ş )
(əvvəli ötən saylarım ızda)
ERMƏNİ ÜSYANLARI: ÜSYANLARIN BAŞ VERMƏ SƏBƏBLƏRİ
Erm əni xalqının 4-5 yüz il sülh, əm in-am anlıq içində sadiq vətəndaş kim i yaşadığı O sm anlı dövlətinə baş
qaldırm ağının səbəblərini üç bölm ədə cəm ləşdirm ək olar.
B irin c i səbəb kim i xarici dövlətlərin təşviq, təhrik və dəstəklərini göstərm ək olar. O nların fikrinə görə
erm ənilərin xaçpərəst olm aları, O sm anlı dövlətində haqq-hüquqlarının pozulm ası buna əsas verir. Lakin başlıca
m əqsəd erm ənilərdən istifadə edərək O sm anlı dövlətinin daxili işlərinə qarışm aq im kanı əldə etm əkdir. Belə
qorxunc fikirlərlə birlikdə onların O sm anlı im peratorluğunun var-yoxunu dağıtm aq, parçalam aq, hətta bölüşdürm ək
arzusu da vardı. B ütün bu hadisələrin fonunda vurğulanm ası lazım olan b ir xüsusi m əsələ də var. Bu, erm əniləri
qızışdıran xarici dövlətlərin öz m ənfəətləri uğrunda bir-biri ilə apardığı m übarizədir. Fikrim izcə, bu m übarizə
A llahın O sm anlı dövlətinə bəxş etdiyi bir iltifatdır. İn g iltə rə Ş ərq i A n a d o lu , Ş im ali İ r a n və C ə n u b i Q a fq a zı
ə h a tə ed ən b ir ə ra z id ə öz ta b e liy in d ə olan b ir E rm ə n is ta n , F r a n s a isə İn g iltə rə n in O r ta Ş ə rq ə, H in d is ta n a ,
eləcə də R u siy a n ın c ə n u b a d o ğ ru irə liləm ə sin in q a rş ıs ın ı a la b ilən və öz söz sa h ib i o lan b ir E rm ə n is ta n
y a r a tm a q istə y ird i. Parçalam a planları ayrı-ayrı olsa da onların m üştərək fikirləri altında O sm anlı dövlətinin
m ü x təlif bölgələrində yaşayan erm əniləri kom itəçilər vasitəsilə ayıltm aq, m aarifləndirm ək və silahlandıraraq
üsyana qaldırm aq m əqsədi dururdu. Təbiidir ki, vəziyyətə qarşı əvvəlcə sadə xalq, daha sonra Osm anlı dövləti
çıxacaq və beləliklə xarici dövlətlərin O sm anlı dövlətinin daxili işlərinə qarışm aq fürsəti yaranacaqdı. Belə də oldu.
İk in c i səbəb erm əni xalqının içində inkişaf etm əyə başlayan m illətçilik və m üstəqillik duyğuları idi. O sm anlı
im peratorluğunun m addi-m ənəvi dəstəyi ilə A vropada təhsil alan erm əni gənclərinin əldə etdikləri bilgiləri
(A zadlıq-B irlik-M üstəqillik). O sm anlı dövlətinin razılıqla qarşıladığı və xoş üz göstərdiyi başqa din adam ları,
m üəllim lər, tələbələr və
onların təhriki ilə
qurulan quldur dəstələrinin təşviq
və
təhdidlərini
də
əlavə
etm əliyik.
M əsələn, m əktəblərdə padşah bayrağını çıxardaraq yerinə m üstəqil Erm ənistan, H ınçaq və D aşnak atributlarının
qoyulm ası, silahların asılm ası və s. deyilənlərə m isal ola bilər. Erm əni m əktəblərində sərbəst oxudulan tarix
kitablarında türklərin erm ənilərə zülm etdiklərindən şişirdilm iş şəkildə bəhs edilm əsi, erm əni şairlərinin m illəti və
gəncliyi coşduran şeirlərinin m əktəblərdə, xalq arasında sərbəst oxunm ası və yayılm ası, yerli və xarici erm əni
m ətbuatının köm əyi hesabına həm erm ənilərin, həm də dünya ictim aiyyətinin sözügedən fikirlərə alışdırılm ası, h ər
yerdə, hətta kilsə və m əktəblərdə silah-sursat anbarının yaradılm ası həm in örnəklərdəndir. V axtaşırı olaraq m ü x təlif
yerlərdə üsyan təcrübəsinin öyrənilm əsi də bu hadisələrə aid edilə bilər.
Ü çü n cü səbəb O sm anlı dövlətinin idarəetm ə işində buraxdığı xətalardır. O sm anlı tarixinə baxanda görürük
ki, erm əni üsyanları dövlətin güc və nüfuzu ilə əlaqəli olm uşdur. D övlətin zəiflədiyi zam anlarda erm ənilərin m əkrli
niyyətlərinin m eydana çıxm ası və üsyanların başlanm ası çox təsa d ü f edilən hadisələrdir. B u fikri türk-erm əni
m ünasibətlərinə baxaraq belə qiym ətləndirm ək o lar [1. 9]:
1. 1071-1878-ci illə r a lışm a d ö v rü d ü r;
2. 1860-1890-ci illə r oyanış d ö v rü d ü r;
3. 1890-1905-ci illə r ü sy a n d ö v rü d ü r;
4. 1905-1918-ci illə r h e s a b la ş m a d ö v rü d ü r.
O sm anlı dövlətinin daxildə və xaricdə böyük problem lərlə üzləşdiyi, dövlət idarəetm ə strukturunun zam anın
tələbləri ilə ayaqlaşm adığı, ölkə iqtisadiyyatının iflas etdiyi, dövlətin yaxasını m üharibələrin buraxm adığı bir
dövrdə başqalarına baxm ayaraq, A vropa ölkələrinin öhdəlik qism ində qəbul etdirdiyi islahatları da dövlət lazımi
səviyyədə həll etm əm işdi. Ə slində bu öhdəliklər həll edilm iş olsa da yeni səbəblərin tapılacağı şübhə doğurm urdu.
A n c a q O sm a n lı dövləti d in i və irq i b a x ım ın d a n a y rı o lan v ə tə n d a ş la rın a heç b ir z a m a n fə rq li n əzərlə
b a x m a m ış d ır. Ə slində erm ənilərin həll etm ək istədikləri m əsələ türklərlə bərabər hüquqa sahib olm aqdan ibarət
deyildi. O nlar dövlətin əsil sahibi sayılan türklərin sahib olm adığı im tiyazlara yiyələnm ək istəyirdilər.
R u s g e n e ra lı M a slo v sk i öz k ita b ın d a y a z ırd ı:
- Türkiyə erm əniləri türklərin m ədəniyyəti dərəcəsində b ir m ədəniyyətə sahibdirlər. 1890-cı ilə qədər
Türkiyədə erm əni üsyanı yox idi. T ürklər erm ənilərlə öz aralarında heç bir ayrı-seçkilik salm az və onlara əsla pis
baxm azdılar. Erm ənilər türklərə nisbətən daha rahat həyat sürürdülər. Erm ənilər şəhərlərdə yaşayır, ticarət və
sənaye işləri ilə m əşğul olurdular. Ticarət tam am ilə onların əlindəydi... [2.69]
G e n e ra l-k o n su l M ay ev sk i öz x a tirə lə rin d ə b elə y a z ırd ı: "A siya erm əni inqilabının ilk ocağı Sivas və
A m asiya bölgəsinin M erzifon qəsəbəsi olmuşdu. B urada yerləşən am erikan m əktəbi L ondonda hazırlanan inqilabi
fikirlərin həyatda tətbiqi üçün gözəl təcrübə m əkanı idi. O nlar A nkara, Sivas, Y ozqat və K oyulhisarda b ir sıra
cinayətlərə səbəb olan toqquşm alar törətdilər (1892-1894)." [3. 19-20]
İKİNCİ MƏŞRUTİYYƏTDƏN ƏVVƏLKİ ERMƏNİ ÜSYANLARI
O sm anlı dövlətinin sərhədləri daxilində yaşayan erm ənilərin uzun illər boyu türklərlə dinc və yanaşı
yaşadıqdan sonra b ir oyanış dövrünün başlandığını və bu dövrün 1890-cı ildən etibarən üsyan dönəm inə keçdiyini
bayaq açıqladıq. Bu dövrdə baş verən üsyanlar içərisində xüsusi yeri olan və böyük bir dövrü əhatə edən Zeytun
üsyanından danışm aq yerinə düşər. Zeytun (Süleym anlı) M araş vilayətinin şim al-qərbində Ceyhan çayı ilə Göksu
arasında dağlıq-m eşəlik bir qəsəbədir. Söylənilir ki, bu qəsəbədə yaşayan erm ənilər səlcuqluların A ni krallığına
basqınlarından qaçıb canlarını qurtaran erm ənilərin bir qolu sayılır. Sözügedən bölgədə 65 il yarım m üstəqil
yaşadıqdan sonra əvvəlcə D ülqədiroğluların, sonra T ecerli türkm ənlərin tabeliyində yaşam ışlar. Bölgə O sm anlı
tabeliyinə keçdikdən sonra onlar uzun illər əm in-am anlıq içində həyat sürm üşlər. Bəzi m ənbələrə görə O sm anlı
padşahı IV M urad m üraciət edən zeytunlu erm əni təm silçilərə bəzi im tiyazlar verm iş və bundan sonra onlardan
vergi də alınm am ışdır. 1780-ci ildə Z eytunda yaşayanlardan vergi istənildiyinə görə birinci Zeytun üsyanı
başlam ışdı. 1780-1879-cu illər arasında, yəni 99 illik b ir d ö v rd ə Z e y tu n e rm ə n ilə ri dövlətə q a rş ı 14 dəfə ü sy an
q a ld ırm ış la r. A yrı-ayrı 10 vali və paşa Zeytunda qalxan üsyanı yatırtm aq üçün 14 dəfə səfər-yürüş təşkil etm işdir.
B u qəsəbənin erm əniləri üsyan etm ədikləri dövrlərdə isə O sm anlı dövlət hakim iyyətini tanım am ışlar. Ü syanları
yatırtm aq üçün təşkil edilən yürüşlərdən sonra üsyançılara cəza verilm əsinə A vropa dövlətləri m ane olm uş və onlar
dərhal üsyançılarla O sm anlı dövlət m əm urlarının arasına girərək erm ənilərin bağışlanılm asını xahiş etmişlər.
Ü sy a n la rın b ir ə s r boyu təx m in ə n y e d d i ildə
b ir
dəfə
baş
v e rm ə sin in
əsl
səb əb in i
isə
o n la ra lay iq li d ə rs
v e rilm ə m ə si ilə iz a h la n d ırm a q o la r. Z eytunda üsyanların 1879-cu ildən sonra da davam etdiyini növbəti
açıqlam alarım ızda bəyan edəcəyik. [2.69]
1. Ə rz u ru m ü sy a n ı
Ü syanın planı İstanbuldakı Y eddiqülləli erm əni xəstəxanasında hazırlandı. Ə rzurum da silah-sursat
tədarükünə başlandı. Ərzurum valisi Sam ih paşa bu m əsələdən xəbər tutaraq silahların tədarük edildiyi Sansaryan
erm əni m əktəbində axtarış aparılm asını əm r etdi. A ncaq m əktəbdə axtarışın aparılacağı barəsində xəbəri alan
erm ənilər silah-sursatı aradan çıxara bildilər. A xtarış zam anı heç nə tapılm adı. Erm ənilər m üsəlm anların (burada
türklər nəzərdə tutulur) silah axtarm aq bəhanəsi
ilə
evlərinə,
m əktəb və
kilsələrə
girdiklərinə
etiraz etm ək
üçün
nüm ayişlərə başladılar. 20 iyun 1890-cı ildə Ə rzurum da toqquşm alar baş verdi. H ər iki tərəfdən 100-dən çox insan
həlak oldu, təxm inən 200-300 nəfər yaralandı. H adisələrin böyük əks-səda doğurm adan başa çatm ası erm əniləri
həm m əyus etdi, həm də təlaş içərisinə saldı. Belə b ir hadisənin paytaxtda törədilm əsinin daha m əqsədyönlü olacağı
qərara alındı.
2. M u sa b əy h ad isəsi
B u hadisə əslində b ir m əişət problem indən doğm uşdur. Erm ənilər xaçpərəstliyi, can və m al-dövlətlərini
qorum aq m əqsədilə problem i şişirdərək sanki b ir fırtına qoparm ışlar. Söylənənlərə görə, guya m utkili M usa bəy
m uşlu keşişin qardaşı qızı G ülzarı aldadaraq evinə gətirm iş, onun nam usuna toxunm uş, sonra da m üsəlm anlığı
qəbul etm ək şərtilə onu qardaşına verm işdir.
M uşlu erm ənilər M usa bəydən şikayət etm işlər. Lakin bu şikayət ciddi qəbul edilm əyərək baxılm am ışdır.
Belə olan halda 58 nəfər m uşlu erm əni İstanbula gəlm işdir. H ökum ət nüm ayəndələrindən onlara qulaq asacaq bir
adam tap a bilm əyən erm ənilər baş keşiş tərəfindən qəbul edilm iş və qonaq saxlanılm ışdır. Erm ənilər b ir yol
taparaq (hiylə ilə yol ta p m a q d a b u m illə t çox u s ta d ır-tə rc ü m ə ç in in qeydi) m əsələni padşaha çatdırm ışlar. M usa
bəy geniş xalq kütləsinin qarşısında m ühakim ə edilm iş və günahsız olduğu sübut olunaraq bəraət alm ışdı. E rm ənilər
bu şantaj hadisəsindən istədiklərinə nail ola bilm ədilər. A ncaq təbliğatlarını yenə davam etdirdilər. Erm əni qızı
G ülzarın anasının və keşiş əm isinin birlikdə çəkilən şəkilləri h ər yerə yayıldı. B u hadisədən erm əni m əsələsinin
xarici ölkələrə yayılm ası və erm ənilərin qızışdırılm ası üçün istifadə edildi.
3. Q u m q a p ı n ü m ay işi
A nadoluda başladıqları hərəkatın lazım i qədər m araq doğurm adığını görən erm ənilər paytaxtda padşahın və
xarici ölkələrin diqqətini çəkəcək bir nüm ayiş planı hazırladılar. 1890-cı ildə H ınçak kom itəsinin üzvləri İstanbulda
nüm ayişə çıxdılar.
N üm ayişin planına görə "kilsədə b ir bəyanat oxunacaq, sonra keşişlər heyət halında bəyanatı sarayda padşaha
verəcəkdilər". B əyanat kilsədə oxundu, lakin baş keşiş saraya getm əkdən im tina etdi. K om itə üzvləri keşişi zorla
arabaya m indirərək saraya doğru hərəkət etdilər. Saraya icazəsiz girm ək istəyən erm ənilərlə sarayın təhlükəsizlik
qüvvələri arasında vuruşm a başladı. Bu hadisə nəticəsində 2 erm əni öldürüldü, 6-7 əsgər ağır, 10 əsgər yüngül
yaralandı.
4. M e rz ifo n , Q ey səri və Y o z q a t h a d isə lə ri
1892-93-cü illərdə erm ənilər Qeysəri, Y ozqat və Çorum bölgələrində b ir sıra hadisə törətdilər. M erzifonda
üsyan qaldırm ağa çalışdılar. G ünahkarlar A nkarada m ühakim ə edildi. B aşçılar haqqında isə edam qərarı çıxarıldı.
A ncaq əsas günahkarlar, hərəkatın başçıları - M erzifondakı am erikan kollecində m üəllim işləyən K arapet
Tom ayanla O hanes Q ayahan İngiltərə dövlətinin təkidi ilə əfv edildilər. [4.8] 1892-ci ildə M erzifonda H ınçak
kom itəsi üzvlərindən ibarət böyük b ir şura toplanaraq erm ənilərin təşkilatlanm a, silahlanm a, təbliğat, maliyyə
qaynaqları haqqında bir sıra qərarlar qəbul etdi.
K arapet Tom ayan isveçli həyat yoldaşını xəstəxana tikdirm ək üçün ianə toplam aq bəhanəsi ilə Fransa və
İngiltərəyə göndərərək H ınçak kom itəsinin xeyrinə 3000 ingilis lirəsi qədər yardım almışdı. Bu dövrdə "O sm anlı
hökum əti m illi azlıqlara təzyiq göstərir, m üsəlm anlar xaçpərəstlərə h ər cür pislik edir, hətta onları ucdantutm a
qırırlar" deyə erm ənilər
təbliğat aparm ış,
soyğun, qarət
və
basqın etm iş, sadə
insanları
qızışdırm ış
və
günahsız
adam ların qanını axıtm ışlar. Bu da "həm günahkar, həm də şikayətçi" insanların əməli...
Jandarm islah heyətinin rəhbəri fransız generalı B aum ann dem işdir ki, " z o r tə tb iq etm əy ə giriş ə n lə rin d aim
tü r k lə r d ə n ib a r ə t o lm ası h a q q ın d a id d ia y a n lış d ır" .
5. K eşiş A şıq y an h ad isəsi
Q um qapı nüm ayişindən bir nəticə əldə etm ədiklərinə və böyük dövlətləri hərəkətə gətirə bilm ədiklərinə görə
H ınçak kom itəsi 1894-cü ildə İstanbulda erm əni m illətindən olan ziyalı və adlı-sanlı şəxslərə qarşı sui-qəsd təşkil
etm ək qərarına gəldi. B u sui-qəsdlərin b ir ucu erm ənilərin dini işlər üzrə rəhbəri keşiş A şıqyana qədər gəlib
çatm ışdı. 25 m art 1894-cü ildə keşişə tapança ilə hücum edildi. Lakin tapançadan atəş açılmadı. H ücum edən
erm əni tutuldu və ifadə verdi. O söyləyirdi ki. "Aşıqyan erm əni düşm ənidir, buna görə də onun cəzalandırılm asına
qərar verildi". [4.9] A ncaq hücum a m üvəffəq olsa da, hücum edən erm əni ələ keçirilsə də, şübhə yoxdur ki, "türklər
axırda keşişi də öldürdülər" deyə təbliğat aparm aq üçün bir vasitə tapacaqdılar. [4.9]
6. B irin c i S a su n ü sy a n ı
Sasun X IX əsrin əvvəllərində Sürt bölgəsinin tabeliyində olan, yüzdən çox kəndi birləşdirən bir rayon idi.
Bölgə dağlıq və çətin keçim li bir ərazi olduğuna görə təhlükəsizlik qüvvələri oraya lazım i qədər nüfuz edə
bilm irdilər. Q um qapı nüm ayişi hesabına xarici dövlətlərin m əsələyə qarışm alarını təm in edə bilm əyən H ınçak
kom itəsi Sasunda üsyan qaldırm aq üçün plan hazırladı. P lana H ınçak kom itəsinin İstanbul təşkilatının rəhbəri
H am barsum B oyaciyan (M urad) rəhbərlik etdi. Ə slən A danadan olan, İstanbul və Cenevrədə tibb təhsili alan
H am barsum B oyaciyan tanınm am aq üçün özünə M urad ləqəbi götürm üşdü. M urad və yoldaşları bölgəyə gələrək
əvvəlcə təbliğat və təşkilatlanm a işlərini sürətləndirdilər. Silahlanm a və təbliğat fəaliyyəti ilə yanaşı, üsyanda
iştirak edəcək insanların ailələri M uşun dağ kəndlərində yerləş dirıldi. Sonra onlar M uş düzənliyinə enərək
Silvandan gələn üsyançılarla birləşdilər. D aha sonra A nduk dağında toplaşdılar. 1894-cü ilin avqust ayında M uşun
cənubunda yaşayan D əlican kəndinə hücum a keçdilər. M üsəlm anlar yaşayan kənddə islam dinini təhqir etdilər.
Ə halinin m alları talan olundu, b ir qismi öldürüldü. Ü syançılar M uş ətrafında yerləşən hərbi birliklərə də hücum lar
etdi, lakin M uşu ələ keçirə bilm ədilər. O nlar yalnız hücum la kifayətlənm ədilər. G üzat kəndində 3-4 saat ərzində
m üsəlm an qadınlara təcavüz etdilər, onların bir hissəsinin başını kəsdilər. B ir çox m üsəlm anın gözləri oyuldu və
qulaqları kəsildi. M üsəlm anlar ən m üdhiş və rəzil təhqirlərə m əruz qaldılar, xaçpərəstliyi qəbul etm ək üçün xaçı
öpm əyə m əcbur edildilər. Bu üsyançılar U faninar, B əkiran, B adikan kəndlərinə də hücum etdilər. Çal rayonunun
Cinan bölgəsində yerləşən kəndlər də eyni hücum lara m əruz qaldı.
Ü syançılara qarşı hərbi qüvvə göndərildi. H ər tərəfdən sıxışdırılm alarına baxm ayaraq, onlar təslim olm aqdan
im tina etdilər. H am barsum on bir yoldaşı ilə ələ keçdi.
V .te R. Des C oursons Sasun üsyanı ilə bağlı fikirlərini qısaca belə açıqlayır: "Hınçak kom itəsinin üzvü
M urad ingilislərin yardım edəcəyindən söz açaraq erm əniləri aldatm ışdır. A m erika m ətbuatında neytral qəzet kimi
tanınan "N yu-Y ork H erald" qəzeti A vropa ilə bağlı araşdırm asında erm ənilərin xaricilərdən ibarət təhrikedici
qüvvələrlə birlikdə üsyan etdiyini göstərm işdir. Ü syançılar İngiltərədən gətirilm iş odlu silahlardan istifadə etm iş,
yanğınlar törətm iş, insanları soymuş və öldürm üşlər. Əsgərlərə döyüşlərdə m əğlub olduqdan sonra dağlara
çəkilm işlər. İğtişaşı araşdırm a qurum u (Sasun üsyanının səbəb və nəticələrini araşdırm aq üçün tərkibində xarici
nüm ayəndələr olan bir təşkilat) yaradılm ışdır. Bu qurum üsyançıların üstünə hərbi qüvvənin göndərilm əsini
O sm anlı hökum ətinin ən təbii haqqı saymışdır. H ərbi qüvvə hərəkətə keçm iş, çox çətin keçim li dağlara qalxan
3000-ə qədər erm əni qulduru ilə əsgərlər arasında qanlı döyüşlər olm uş və üsyan yatırılm ışdır." [2.103]
7. B ab -i Ali h ad isəsi
B u hadisə O sm anlı dövlətinin paytaxtında bir nüm ayiş keçirm əklə xarici dövlətlərin diqqətini cəlb etm ək və
keçirilm əsi nəzərdə tutulan yeni tədbirlər üçün həm in ölkələrin yardım və dəstəyini əldə etm ək kim i m əkrli bir
m əqsəd daşıyırdı. Ü syan 18 sentyabr 1895-ci il tarixində yenə də H ınçak kom itəsi tərəfindən təşkil edilm işdi.
Ü syançılar b aşda keşiş M ateos İzm irliyan olm aqla digər vilayətlərdən gələn m əlum atlandırılm ış, aldadılm ış və cahil
erm ənilərlə İstanbulda toplaşdılar. Keşiş silahlı insanları ruhlandırm ışdı. O, avropalı m üxbir G eorq Ceolisə öz
düşüncələrini belə açıqlam ışdı: "Biz bütün vasitələrdən istifadə edərək savaşırıq. B u zam an heç b ir günahı olm ayan
bəzi insanlar d a zərər çəkərsə, bunun bir o qədər önəm i yoxdur." [5.156]
O sm anlı hökum əti keşiş İzm irliyandan tələb etm işdir ki, nüm ayişçilərə öz hərəkətlərindən vaz keçm əyi
m əsləhət versin. Lakin keşiş belə cavab verm işdir: "M ən üsyançıların nə böyüklərini, nə də kiçiklərini tanıyıram .
N ə söyləm ək lazım dırsa, m ən onu xalqa çatdırdım , bundan b aşq a b ir şey deyə bilm ərəm ". 30 sentyabr 1895-ci ildə
Q um qapıda erm əni kilsəsində yığılan 3-4 m in erm əni Bab-i A liyə doğru hərəkət etdilər. Sultan M ahm ud türbəsinin
yaxınlığında m inbaşı Sərvət bəyə hücum edərək onu öldürdülər. Bab-i A liyə qədər gələn nüm ayişçilərin qabağını
burada kəsdilər. Jandarm və polisə atəş açan erm ənilər bu nüm ayişlərindən də istədikləri nəticəni alm adan
dağılışdılar.
8. Z e y tu n (S ü ley m an lı) ü sy a n ı
1860-cı ildən sonrakı dövrün böyük bir qism ini dövlətə qarşı üsyanlarla keçirən Z eytun erm ənilərinin
qaldırdığı üsyanlardan ən önəm lisi 1895-ci il üsyanıdır.
1895-ci ilin iyul ayında dövlət təhlükəsizlik qüvvələrinə Zeytunun A rekin kəndində erm ənilərin üsyan
fəaliyyətinə bağlam ası barədə xəbər çatdı. Bu şəxslərin H ınçak kom itəsinin lideri N azarbek tərəfindən erm əniləri
silahlandırm aq, ətrafdakı türk kəndlərinə, hərbi birliklərə basqınlar etm ək üçün göndərilm əsi təsdiqləndi. 1895-ci il
sentyabr ayının 16-da Zeytun üsyançılarından Partoqom ios V artabetin rəhbərliyi ilə 100 nəfərdən ibarət üsyançı
qrup qaranlıq b ir dərədə toplanaraq üsyana başladılar. Q əsəbənin kənar yerlərlə əlaqəsini kəsdilər. 4000 silahlı
daxil olm aqla 6000 nəfər Zeytun qəsəbəsinə hücum a keçdi. H ökum ət binasını və hərbi hissəni m ühasirəyə aldılar.
Qəsəbə icra nüm ayəndəsi ilə birlikdə 50 zabiti, 600 nəfər əsgəri əsir götürdülər. Ə sirlərin çoxu daha sonra
bilavasitə erm əni qadınları tərəfindən vəhşicəsinə öldürüldü. G öksudan üsyanı yatırtm aq üçün hərbi qüvvə
göndərildi. Ü syançılar Z eytuna sığındılar. Z eytun m ühasirəyə alındı. Ü syanın tam yatırıldığı ərəfədə həm işə olduğu
kimi, İstanbuldakı xarici dövlətlərin elçiləri m əsələnin həllinə m üdaxilə edərək hökum ətlə üsyançılar arasında
razılaşm a yaratm aq təklifini irəli sürdülər. Saraydan verilən qərarla tək lif qəbul edildi. Ü syanın yatırılm ası prosesi
dayandırıldı. X arici ölkələrin H ələbdəki konsulları m üzakirələrə qatıldılar. 6 dövlətin konsulu 1 yanvar 1896-cı ildə
Z eytuna y ola düşdü. Fevral ayının 28-də üsyançılarla barış elan olundu.
B u anlaşm anın şərtləri xüsusi diqqət çəkir. Dövlətə qarşı çıxan, dövlətin yerli icra nüm ayəndəsini, zabit və
əsgərini əsir alan, vətəndaşını öldürən üsyançılara cəza əvəzinə əlavə im tiyazlar verildi. Eyni im tiyazı öm rünü
dövlətə baş qaldırm aqla keçirən Z eytun qəsəbəsi də aldı. Qəbul edilən təklifləri qısaca nəzərdən keçirək: xarici
ölkələrdən gələn H ınçak rəhbərləri dövlətə təslim edilm əyəcək; həm in rəhbərlər xaricilərin nəzarəti altında ölkəni
tərk edəcəklər; quldurlar üçün üm um i əfv elan ediləcək; Z eytuna A vropa dövlətlərinin m əsləhət bildiyi şəxs vali
təyin ediləcək; qəsəbədə təhlükəsizlik qüvvələri və m əm urlar zeytunlu olacaq; zeytunlular ötən vergi borclarını və
beş il vergi ödəm əyəcək; zeytunluların silahları özlərində qalacaq; yanm ış olan hərbi kazarm a hökum ət tərəfindən
yenidən inşa ediləcək; zeytunluların can, m al və nam us təhlükəsizliyi, dini toxunulm azlığı xarici konsulluqlar
tərəfindən nəzarətdə saxlanılacaq və s.
B u anlaşm a ilə üsyanların qarşısının niyə alınm adığını səbəbi izah edilm əyəcək qədər açıq görünür. "Bir
dövlətin hüdudları daxilində yaşayan h ər hansı b ir cəm iyyətə digər vətəndaşlarına nisbətən m əhdudlaş dırıcı sərhəd
qoyulm ursa, (bütün vətəndaşlar bərabərhüquqludursa) b ir cəm iyyətin hansı ad altında olursa-olsun haqq istəm əsi
haqq deyil, im tiyazdır. B u isə səm im iyyət və dövləti dövlət edən nüfuzla b ir yerə sığm ayan b ir m əsələdir.”
9. 1895-ci ildə m e y d a n a çıxan bəzi h a d isə və ü s y a n la r
Trabzon, G üm üşxana, Bəyburt, Ərzurum , M uş və Bitlis hadisələrinin m eydana çıxm a form aları, istifadə
olunan m etodlar, təbliğat vasitə və üsulları, irəli sürülən tələblər, hadisələrin planlı şəkildə b ir m əqsədə
yönəldilərək m əlum bir m ərkəzdən idarə edilm əsi baş verənlərin xaricdən gətirilən xüsusi hazırlanm ış insanlar
tərəfindən törədilm əsini göstərir. H adisələrin m eydana çıxm a səbəbləri aydındır. Y axalanaraq həbs edilən şəxslərin
üstündən D aşnaksütyun kom itəsinin proqram ları çıxm ışdır. İlk hadisələr başlandıqdan sonra onlar "m üsəlm anlar
erm əniləri öldürürlər" deyə qorxu və həyəcan yaratm ış, sevilən insanlara, m əscidlərdən çıxanlara hücum etm əklə
x alq ı qızışdırm ışlar.
Erm əni təcavüzü ilə başlayan hadisələrdə, xüsusilə hərbçilərin daim i yerləşm ə m əkanlarından uzaq yaşayış
m əntəqələrində erm ənilərlə m üsəlm anlar üz-üzə qalm ışdılar. Ən çox şikayət kürdlərin erm ənilərə hücum larından
olm uşdur. M üsəlm an cam aatın (burada türklər nəzərdə tutulur) hadisələrə qarışm ası yalnız təhlükəsizlik qüvvələri
gələnə qədər öz canını, m alını, xüsusən də nam usunu qorum aq m əqsədi daşım ışdır. M üsəlm anlar heç b ir zaman
hərbi birliklərlə
birlikdə erm ənilərə qarşı hərəkata qoşulm am ışdır. K əndlərdən qızları qaçırıb nam uslarına
toxunm aq, ham ının sevim lisi olan Şeyx H eydər əfəndini edam etm ək, cüm ə nam azı qılan m üsəlm anlara hücum
çəkm ək həm in qəbildəndir. 1895-ci ildə Trabzon, G üm üşxana, Bəy-burt, Ərzurum , M uş və B itlisdə m eydana gələn
hadisələri araşdırm aq üçün hökum ət tərəfindən yaradılan qurum un rəhbəri, D övlət H esablam a Palatasının birinci
bölm əsinin rəisi, padşahın yavəri korgeneral S. M ehm et Sadəddin paşanın 12 yanvar 1895-ci ildə baş verən tarixi
hadisələrlə bağlı Osm anlı hökum ətinə verm iş olduğu raport xüsusilə diqqətə layiqdir.[6]
a. T ra b z o n h ad isəsi
"Trabzonun kəndlərində yığışan erm ənilər kom itəçilər tərəfindən şəhərə gətirilərək əldə silah gəzməyə
başlam ışdılar. İstanbuldan bərə vasitəsilə gələn erm ənilər Şərq m eydanında trabzonlu erm ənilərlə görüşdülər.
H adisələr 26 sentyabr 1895-ci ildə ticarətlə m əşğul olan b ir erm əninin iş m ərkəzinin eyvanından açılan atəşlə
başlandı. Erm ənilər ətrafa atəş açdılar. Toqquşm alar 25 saat davam etdi. H ərbçilərin hadisəyə qarışm asından sonra
üsyan yatırıldı.
H adisə vaxtı erm ənilərin
bəzi
iş yerlərində
b ir neçə
əşya
itm işdi. İtmiş
əşyaların
böyük qism i tapılm ış və
xüsusi yaradılan kom issiyanın vasitəsilə m alın qaytarılm ası barəsində dil kağızı alınaraq h ər kəsə öz m alı təhvil
verilm işdi.
H adisəni törədənlər hərbi m əhkəm ədə m ühakim ə edilmiş və tərtib olunan raport İstanbula
göndərilm işdir. H adisələrdə 203
nəfər erm əni
ölm üş, 18
nəfər yaralanm ışdı.
M üsəlm anlardan 21
nəfər
ölm üş, 25
nəfər isə yaralanm ışdı. Trabzon vilayətinin əhalisi 974492 nəfərdən ibarətdir. O nlardan 789547 nəfəri m üsəlm an,
145901 nəfəri yunan, 43044 nəfəri isə erm ənidir."
b. G ü m ü şx a n a h ad isəsi
G üm üşxana qəzalarından heç birində erm əni yox idi. A ncaq şəhərin özündə 247-yə qədər erm əni evi vardı.
Bitlis hadisəsinin baş verdiyi gün 1895-ci il oktyabrın 25-də erm ənilər dükanlarını açm ayaraq üsyana
hazırlaşm ışdılar. İsrailyan H acı N işan adlı b ir erm əninin evinin pəncərəsindən cam aata atəş açılm ası ilə üsyan
başlanm ış oldu. Ə trafdakı kəndlilərin işə qarışm ası nəticəsində toqquşm alar 45 saat davam etdi. Ə rzincandan
T rabzona gedən taborun m üdaxiləsi sayəsində üsyan yatırıldı. İtmiş m alların tapılaraq geri alınm ası və sahiblərinə
qaytarılm ası üçün rayon m ərkəzində xüsusi kom issiya qurulm uşdu. Bu kom issiya vasitəsilə oğurlanan m allar
tapılm ış və sahiblərinə qaytarılm ışdı. H adisələrdə erm ənilərdən 8 nəfər ölm üş, 1 nəfər yaralanm ışdı.
M üsəlm anlardan isə 2 nəfər ölm üş, 4 nəfər yaralanm ışdı.
Ə halinin sayım ından sonra m əlum olm uşdur ki, G üm üşxana bölgəsində cəm i 106985 nəfər yaşayır, onlardan
81180 nəfəri m üsəlm an, 24317 nəfəri yunan, 1404 nəfəri isə erm əni əhalisinə m ənsubdur. [6]
e. M uş h ad isəsi
M uş bölgəsində erm əni əhalisinin sayı m üsəlm anlardan xeyli az idi. Lakin b una baxm ayaraq, M uş erm əni
fəaliyyətinin ən yayqın m əkanlarından biri kim i tanınırdı. M uş düzənliyində sıx yerləşən erm əni kəndləri sayəsində
burada kom itəçilərin fəaliyyəti çox asan başa gəlirdi.
M uşdakı Z əngli kilsədə və B itlisdəki am erikan m issioner m əktəbində çalışan bəzi şəxslər erm əni
düşüncələrini həm yaym ağa dəstək verir, həm də onlara yardım göstərirdilər. M illətlərarası zəm ində düşm ənçiliyin
artdığını görən m uşlu m üsəlm an
və
erm ənilərin sayılıb-seçilən
insanları
M uş
idarə
heyətinin üzvü H acı
Talıb
əfəndinin evində yığışm ış
və
əvvəllər olduğu kim i, qonşu haqlarına hörm ətlə
yanaşılm asını
istəm iş və
bu barədə
çoxlu nəsihət verm işdilər. Lakin bu nəsihətlərin bir xeyri olm am ışdı. 3 noyabr 1895-ci il tarixdə cüm ə günü
erm ənilərdən birinin silah m ağazasında b ir silahdan güllə açılm ışdı (öz ifadələrinə görə təsadüfən). D igər
m ağazanın
dam ından isə b ir erm əninin "m ağazalarınızı bağlayın" deyə qışqırm asından sonra erm ənilər
m ağazalarını bağlayıb qaçışm ağa başlam ışdılar. Q arışıqlıq və toqquşm alar belə baş verm işdi. A z bir vaxtdan sonra
hərbi birliklər vəziyyəti ələ alm ış, şəraitə hakim olm uşlar. M ağaza və evlərdən m al-əşya oğurlanm asına yol
verilm əm işdi.
Toqquşm alarda m üsəlm anlardan 5 n əfər ölm üş, 6 n əfər yaralanm ışdı. Erm ənilərdən 4 n əfər ölm üş, 32 nəfər
isə yaralanm ışdı. Bəzi kəndlərdə
m al-əşya
itkisi
də
vardı.
Lakin kəndlərdə
çalışan m əm urların köm əyi
ilə
itmiş
m alların 90 faizi tapılaraq mal sahiblərinə qaytarılm ışdı.
M uş rayonunun 466 kəndi var. 315 kənddə yalnız m üsəlm anlar yaşayırlar. 109 kənddə erm ənilərlə
m üsəlm anlar qarışıq halda, 52 kənddə isə yalnız erm ənilər yaşam aqdadırlar.
Say etibarilə əhalinin 85957 nəfəri m üsəlm an, 58240 nəfəri isə erm ənidir. [6]
f. B itlis h ad isəsi
"B itlisdə erm əni fəaliyyət m ərkəzi buradakı A m erika m issioner m əktəbi idi. Bu m əktəb A m erikaya köçən bir
erm əni tərəfindən qurulm uş və ona rəhbərlik işi A m erikada təhsil alan Jorcnas adlı b ir erm əniyə həvalə edilmişdi.
Jorcnasın və keşiş köm əkçisinin təhriki sayəsində cam aat üsyana təşviq olunm uşdu.
13
oktyabr 1895-ci il - cümə günü, yəni G üm üşxana hadisələrinin başladığı gün m üsəlm anlar m əsciddə
olarkən protestant m əktəbində çalınan b ir zəng səsi ilə əvvəlcə adlı-sanlı erm ənilər aradan çəkildi, ikinci zəng səsi
ilə erm ənilər m ağazalarını bağladılar. O nlar bəzi dəyərsiz əşyalarını m ağazalarından bayırda saxlayaraq cam aatı
talan a sövq etdilər. Y anğın təlaşı yaratm aq üçün b ir neçə m ağazaya partlayıcı m addə yerləşdirdilər. Ü çüncü zəng
səsi ilə h ər tərəfdən hücum a keçdilər. M əsciddə cüm ə nam azından çıxan cam aat erm ənilərin hücum una m əruz
qaldı. A ncaq erm ənilərin silahdan istifadə zam anı bacarıqsızlığı və qorxaqlığı, türklərin isə bu sahədə üstünlükləri
qısa zam an ərzində şəraitin türklərin xeyrinə dəyişm əsinə im kan verdi. İki saat sürən toqquşm a təhlükəsizlik
qüvvələri və hərbçilərin köm əyi ilə dayandırıldı.
Bitlis və onun m ərkəzi qəzalarında m eydana gələn toqquşm alarda m üsəlm anlardan 124 nəfər ölm üş, 173
nəfər yaralanm ışdı. E rm ənilərdən
307 nəfər
ölm üş, 89
nəfər
yaralanm ışdı.
Bitlis vilayətində
(Siirt və G ənc
rayonu
da daxil olm aqla) 156496 m üsəlm an, 54679 erm əni vardı.
H adisələr zam anı m ağazalardakı m al və əşyaların ham ısı qorunm uş, bəzi m ağazalarda xırda itkilər
yaranm ışdı."[7]
10. V an ü sy a n ı
V anda erm əni kom itələri, H ınçak və D aşnaksütyun təşkilatlarının yerli bölm ələri çox güclü idi. B ura İran və
Q afqazdan çoxlu və asanlıqla silah-sursat gətirilir, üsyan üçün b ir ilə yaxın vaxtda hazırlıq aparılırdı. Erm ənilərdən
"silah vergisi" toplanırdı. H ər cür hazırlıq işi görülm üşdü. Q aldırılacaq üsyanı idarə etm ək üçün rəhbərlər İran və
R usiyadan V an a gəlm işdilər.
R us generalı M ayevski V an üsyanı haqqında belə yazırdı: "Van üsyançıları erm əni m əsələsinə A vropa
dövlətlərinin diqqətini çəkm ək və onların dəstəyini qazanm aq üçün çalışdılar. Əl-ələ verm əyən, hərəkatdan boyun
qaçıran varlı-hallı erm əniləri ölüm lə təhdid edərək onlardan pul topladılar, siyasi cinayətlər törətdilər. Bəzi
yaram azların hərəkətlərinə qarşı çıxan, onlara m ane olan dini rəhbər Boğos 1896-cı il yanvarın 6-da erm ənilərin
böyük bayram ında kilsəyə gedərkən öldürüldü. Ü syançı erm ənilər rus konsulluğunun yaxınlığında hərbi təlim və
atış təcrübəsi keçirdilər. İngiltərə konsulluğu vasitəsilə yardım alınırdı. İngilislər b ir tərəfdən erm əniləri dəstəkləyir,
digər tərəfdən də "erm əni qanını V anın sam anından ucuz aldıqlarını" söyləyirdilər. Y ardım etm ək üçün ə traf
bölgələrdən V ana gələn kasıb cam aatın vəziyyəti hökum əti şübhələndirm işdi. 1896-cı ilin yaz aylarında erm əni
üsyan hərəkatı sürətləndi. X alq arasında dedi-qodu başlandı. E rm ənilərin çılğınlığı və təcavüzkarlığı artdıqca
m üsəlm anların səbri tükənirdi."[8]
V an üsyanı 1896-cı il iyul ayının 2-3-də gecə şəhərdə patrul xidm əti aparan əsgərlərə erm ənilərin açdığı
atəşlə başlandı. M üsəlm an və erm ənilər qarşılıqlı surətdə bir-birinə hücum etdilər. H ökum ət m üsəlm anların şəhərə
girərək hadisənin böyüm əsinin qarşısını alm ağa çalışdığı vaxtda erm ənilər xaricdən dəstək alm ışdılar. Sasun və
Z eytunda baş verən hadisələr onların əleyhinə nəticə versə də erm ənilərin bu üsyanı qaldırm aqda m əqsədi hadisəyə
xarici dövlətlərin diqqətini çəkm ək idi. H adisə onların düşündükləri kim i oldu. V andakı ingilis konsulu m inbaşı
V ilyam sın V an üsyanı ilə bağlı m əruzəsindən bəzi fikirləri nəzərinizə çatdırırıq:
- "1896-cı il iyun ayının 2-3-də gecə V anın küçələrində xidm ət zam anı hərbi patrula erm ənilərin hücum u
oldu. Patrul rəisi və b ir əsgər ağır şəkildə yaralandı."
- "Bu hadisələrə sərsəm erm ənilər səbəb olm uşlar."
- "Q əzetlərdə erm əni m əsələsi ilə bağlı yazılan yazılar gerçəklikləri əks etdirm ir."
- "Üsyan rəhbərləri arasında 12-15 nəfərə qədər A m erika, R usiya və B olqarıstan vətəndaşı olan şəxslər var.
Ü syançıların sayı 600 nəfərdir. O nların R usiya istehsalı olan tüfəngləri var. Bu tüfənglər xalqdan "silah vergisi" adı
altında toplanan pullarla alınm ış və İran yolu ilə V ana gətirilm işdi. B u açıqlam anı kütləvi inform asiya vasitələrinin
yazdığı kim i erm ənilərin mal, can və nam uslarını qorum aq üçün yox, m üstəqillik və ya m uxtariyyət əldə etm ək
m əqsədilə silaha
sarıldıqlarını bildirm ək
üçün yazıram ."[9. 41-67-207]
" T ü r k lə r A n a d o lu d a
y aln ız
m ü s ə lm a n la rın deyil, d ig ə r irq d ə n o la n la rın
d a
ən
y a x ş ıla rıd ır.
R u s
və
A v ro p a q ə z e tlə rin in y a z d ıq la rı
g ü n a h la r a əsla lay iq d e y illə r."
B əli, bu bir xarici (ingilis) konsulun verdiyi qiym ətdir. H ər halda, burada hökum ət yenə xaricilərə m üraciət
edir, konsullara lazım i m əlum at və nəzarətetm ə haqqı verirdi.
11. O s m a n lı b a n k ın a b a sq ın
Erm əni kom itəçiləri Q um qapı hadisəsindən sonra onlara xərac verm əyən erm ənilərə güclü təzyiq etməyə
başladılar. O nları m ü x təlif yollarla hədələdilər və sui-qəsd təşkil etdilər. D aşnaksütyun kom itəsinin İstanbul
təm silçisi M əlik Y usifyan adlı qafqazlı b ir erm əni idi. 1896-cı ildə İstanbulda " Ş a n t" ( " ild ır ım " ) adlı b ir inqilabi
dərnək quruldu. Bu zam an "Qurban" adlı yardım çı bir dərnək də fəaliyyət göstərirdi. H əm " Ş a n t" və " Q u r b a n "
dərnəkləri. həm də H ınçak və D aşnaksütyun kom itələri İstanbuldakı O sm anlı bankına hücum planı hazırladılar. 14
avqust 1896-cı ildə X osrov və Papken adlı kom itəçilər 6 nəfərlə birlikdə tapança və əl qum baraları ilə banka hücum
etdilər. G üllə və qum bara atdılar. S onra bankda çalışanları b ir yerə topladılar. S ilah və partlayış səslərini eşidən
əsgər və m ülki şəxslər bankın ətrafına yığışdılar. A tılan güllə və qum baralardan ölən və yaralananlar vardı. A z bir
vaxtdan sonra padşahın baş katibi banka gələrək kom itəçilərlə görüşdü. H ücum edənlərin və D aşnaksütyun
kom itəsinin istəkləri həddindən artıq ağır idi. O nların istəkləri bankın m üdiri ser E dqar V insent və R usiya
səfirliyinin tərcüm əçisi M axim ov tərəfindən padşaha çatdırıldı. H ücum edənlərlə uzun danışıqlardan sonra onlar
bankdan çıxaraq əsgərlərin arasından keçm əklə bank m üdirinin lim andakı böyük qayığına m inm iş və b ir xarici gəmi
ilə M arselə getm işdilər. B u hadisədən erm ənilər və onların ham iləri türklərin əleyhinə olaraq "türklər erm əniləri
kütləvi surətdə qırırlar" şəklində istifadə etdilər.
O sm anlı bankına hücum da iştirak edən trabzonlu H raç (H aylk) T iryakyanın ifadəsindən götürdüyüm üz bəzi
cüm lələri olduğu kim i nəzərinizə çatdırırıq: "A dam ların sıx olduğu səmtə b ir qum bara atdım , qışqırıqlar yüksəldi,
ham ı qaçm ağa başladı. B ir qum bara da atdım. Q um baralar heyrət ediləcək nəticələr verirdi. S əpələnən qum bara
qəlpələri adam ları dərhal öldürm ür, lakin bədənlərini dağıdırdı ". [10. 506]
B u hadisə üzündən h ər cür siyasi oyuna girən keşiş İzm irliyan istefa verərək Qüdsə getdi. X arici dövlətlərin
araya girm əsi nəticəsində erm əni quldurları bu dəfə də yaxalarını qurtara bildilər və əfv olundular.
12. İk in c i S asu n ü sy a n ı
O sm anlı bankına hücum dan sonra erm əni kom itəçiləri öz fəaliyyətlərini artırdılar. O nlar təhlükəsizlik
qüvvələri ilə davam lı surətdə toqquşm alar törədirdilər. Y avaş-yavaş fəaliyyətlərini A nadoluda erm ənilərin sıx
yaşadıqları kəndlərə istiqam ətləndirdilər. A nadoluya xaricdən silah-sursat gətirm əyin ən asan yolu İran sərhədi idi.
A ncaq İran sərhədinin böyük bir hissəsi keçm ək üçün m ünasib deyildi. H anasor bölgəsində də kürdlər yaşayan
M azrık kəndi erm ənilərin qarşısında böyük b ir əngəl yaradırdı. 1894-cü ilin iyulunda erm əni kom itəçiləri 400
nəfərlik quldur dəstəsi ilə H anasora hücum etdilər. İki gün davam edən hücum nəticəsində M azrıkdakı əhalinin
çoxu (qadın və uşaqlar da daxil olm aqla) m əhv edildi. H ərbçilər gəlib çatanda quldurlar İrana qaçdılar. 1895-ci ilin
yazında A ndranik, H vayr, Serop kim i quldurbaşı erm ənilərin rəhbərliyi altında bir sıra quldur dəstələri Q afqaz və
İrandan Türkiyəyə keçm əyə başladılar. 1897-ci ildə bəzi kom itəçilər Sasun və M uş bölgəsinə gələrək üsyana
hazırlıq gördülər. 1898-ci ildə D aşnaksütyunun konqresində Sasunun fəaliyyət m ərkəzi kim i seçilm əsi və burada
silah-sursatın toplanm ası qərara alındı. Ü syana Ə hlətin Sohart kəndindən adlı-sanlı Serop paşa rəhbərlik edəcəkdi.
Serop bir nəfəri öldürərək xaricə qaçm ış, sonra da B atum a gələrək " İn tiq a m d o s tu " adlı quldur dəstəsinin başçısı
olm uşdu. Seropdan sonra onun yerinə A ndronik keçm iş və hərəkata rəhbərliyi ələ almışdı.
1901-ci ildə hökum ət Sasunda təhlükəsizliyi təm in etm ək üçün b ir kazarm a tikdirm əyə başladı. E rm ənilər
buna m ane oldular. A ndronik quldur dəstəsi ilə M uşun yaxınlığındakı b ir m onastırda yerləşdi. A ndronikin üstünə
göndərilən B əhri paşanın səfəri xəstəlik və pis hava şəraitinə görə uğursuzluqla nəticələndi. 1903-cü ildə R usiyada
sıxışdırılan erm əni quldur dəstələri Türkiyə torpaqlarına keçm əyə başladılar. Bu dəstələr arasında etdiyi
vəhşiliklərlə ad-san qazanm ış qanıçən sivaslı M urad da v ar idi.
13 aprel 1904-cü ildə erm əni quldur dəstələrinə qarşı hərbi hərəkat başlandı və 1904-cü il iyul ayına qədər
davam etdi. M uş bölgəsinə sıxışdırılan erm əni quldur dəstələri xarici dövlətlərin araya girm əsi üzündən yenə də
sərbəst buraxıldı və ikinci Sasun üsyanı da beləcə başa çatdırıldı.
13. I I Ə b d ü lh ə m id ə su i-q əsd (U lduz h ad isəsi)
D aşnaksütyun kom itəsi Sofiyada (B olqarıstanda) toplanaraq İstanbul və İzmirdə hərəkətə keçm əyi qərara
aldılar. K om itənin İstanbul qrupunu Safo, Torkom və A sort adlı erm ənilər təşkil edirdilər. H ərəkatı
planlaşdıranlardan X ristafor M ikaelyan və H ovnan Y unanıstana gedərək Zarune, Safo və M ari A nçkova ilə
görüşdülər. Bu qrupa R usiya vətəndaşı olan yəhudi Sam uel Fayn və R ubina ləqəbli b ir erm əni qızı da qoşuldu.
O nlar saxta pasport düzəltdirərək İzmirə qayıtdılar. X ristafor M ikaelyan isə İstanbula getdi. O, B eykozun Polonez
kəndində qum bara atm aq təcrübəsi ilə m əşğul oldu. X. M ikaelyan R usiya yəhudisinin pasportu ilə R usiya
səfirliyindən aldığı m əsləhət əsasında padşahın cüm ə günləri xalqla salam laşm a m ərasim inə getdiyi yeri, giriş-çıxış
yollarını, dayandığı yerləri araşdırm ağa başladı. Bu araşdırm a ilə yanaşı öz işindən qalm ayan M ikaelyan
qum baraatm a sınağı zam anı həlak oldu. İstanbuldakı hərəkata rəhbərliyi Safo, A şot, Kris, Torkom , Zare, A ram və
Zayndan ibarət olan kom itə öz üzərinə götürdü.
İzm irdə b ir sıra dövlət və şəxsi evlərin, bankların dağıdılm a planı hazırlandı. Safo V yanada alt hissəsinə
40-45 kq partlayıcı m addə yerləşdirm ək m üm kün olan bir araba düzəltdirdi. A raba İstanbula gətirildi və
oturacağının altına 120 kq partlayıcı qoyulm uş, xüsusi sifarişlə hazırlanm ış dəm ir bir sandıq yerləş dırildi. A rabaya
m üəyyən zam an kəsim ində yanan (bir dəqiqə qırx iki saniyə) fitil quraşdırdılar. A rabanı Tarel X açikyan sürəcək,
R ubina Fayn da öz istədiyi kim i arabada oturacaqdı. [11]
1905-ci il iyul ayının 21-də, yəni cümə günü Sultan II Ə bdülhəm id xalqla rəsm i salam laşm a m ərasim ində
saraya geri dönərkən bom ba planlaşdırıldığı kim i, m əscidin qarşısında partladıldı. H əm in gün m əsciddən çıxdıqdan
sonra padşahın şeyxülislam la çox qısa b ir görüşm əsi olm uşdu. B ir neçə dəqiqə sürən görüş onu ölüm ün
pəncəsindən xilas etm işdi. İstanbul və İzmirdə aparılan təhqiqatlar nəticəsində İzmirdə həyata keçirilm əsi
planlaşdırılan digər hadisələr də baş tutm adan aşkarlandı.
M əhkəm ə E. Jorisə edam hökm ü versə də o, xarici dövlətlərin m üdaxiləsi sayəsində padşah tərəfindən əfv
edildi.
O sm anlı padşahına qarşı təşkil edilən bu sui-qəsddə yəhudilərin erm ənilərlə birlikdə hərəkət etm əsi faktını
1897-ci ildə yəhudilərin Fələstində yerləşm ə üçün bir yurd yeri tələb etm əsi, habelə Sultan Ə bdülhəm idin onların
bu istəyini qətiyyətlə rədd edərək H aham (yəhudilərdə dini rəhbər) və sionist təşkilatının qurucusu T eodor H erizeni
ölkədən çıxarm ası ilə əlaqələndirm ək olar.
g. A d a n a h ad isəsi
A dana üsyanı ikinci m əşrutiyyətdən
sonra baş
verən
ilk üsyandır.
R usların
isti
dənizlərə
çıxış
arzusu ham ı
tərəfindən bilinən bir gerçəklikdir. B ir çox erm əni də guya qədim də m övcud olm uş R apınyan krallığını K ilikyada
yenidən qurm ağın xəyalı ilə yaşayırdı. K ilikyanın m ərkəzi A dana idi. R uslar A dananı ələ keçirərək qədim
krallıqlarını qurm aq üçün daim erm əniləri qızışdırırdılar. A danadakı erm əni əhalisinin sayı az idi. B una görə də
planlı şəkildə M araş, Zeytun, V an, H arput, D iyarbəkr və Bitlis kim i bölgələrdən şəhərə erm əniləri gətirərək
yerləşdirirdilər. G ətirilən erm ənilər sayəsində A danada erm əni əhalisi yüzdə qırx faiz artm ış oldu. B erlin
konfransında erm ənilərin yurdu m əsələsi m üzakirə ediləndə əslən erm əni olan Loris M elikov erm əni keşişi H oren
N arbeyə "Q afqazda erm ənilər üçün y er yoxdur, siz aşağı yerlər üçün çalışın" demişdi.
İkinci m əşrutiyyətin elanı (1908) ilə erm əni kom itələrinin fəaliyyətində sanki b ir durğunluq yaranm ışdı.
O nlar yeni konstitusiyanın verdiyi haqlardan yararlanaraq öz fəaliyyətlərini qorxusuz və açıq davam etdirməyə
çalışırdılar.
29 m art 1909-cu ildə erm ənilərin M ərsində " S iv a sın T e y m u rlə n g tə rə fin d ə n a lın m a s ı" pyesini erm əni
təbliğatı kim i oynam ası, iki cavan tükün öldürülm əsi və m üsəlm anların çox sevib hörm ət bəslədikləri b ir qocanın
erm ənilər tərəfindən qətl edilm əsi baş verən hadisələri daha da qızışdırdı. K üçələrdə güllə atılm ası, erm ənilərin öz
m ağazalarını bağlam ası, erm əni A sadurun evindən atılan güllə ilə b ir nəfərin öldürülm əsi m üsəlm anlarla erm ənilər
arasında toqquşm aların üç gün (1-2-3 aprel) davam etm əsinə səbəb oldu. Toqquşm aları yatırtm aq üçün Q arahisar
R ə d if taboru göndərilsə də taborun əsgərləri öz kənd və ailələrini qorum aq üçün dağılışdılar. A prelin 11-də
D ədəağacdan gələn üç tab o r toqquşm aları dayandırdı.
Toqquşm alar dayandırıldıqdan sonra A danada hərbi m əhkəm ə quruldu.
A ltı nəfər m üsəlm an, altı nəfər erm əni daxil olm aqla on beş nəfər edam edildi. A ltı nəfərə çubuqla döyülm ə
cəzası verildi. E rm ənilər ölülərinin çox olduğunu və sözügedən hərəkatın m üsəlm anlar tərəfindən erm əniləri qırm aq
m əqsədilə törədildiyini iddia etdilər. V alilikdən verilən bilgiyə görə h ər iki tərəfdən ölənlərin sayı m in nəfərdən
azdır. " L a T u r q u ie " q əzetin in y a z d ığ ın a g ö rə 250 nəfəri m üsəlm an olm aqla ölənlərin sayı cəm i m in nəfər
olm uşdur. [10. 556]
D əniz qüvvələri naziri və 4-cü ordu kom andanı Cam al paşanın m əruzəsində yazılırdı: "A dana cam aatının
çoxu türkdür. V ilayət əhalisinin cəmi 500 m in nəfərə qədərdir. B unların 60 m inə qədəri erm əni, 25 m inə qədəri
ərəb, 15 m inə qədəri yunandır." [12.348]
D axili işlə r n a z iri T ələt p a ş a xatirələrində qısaca söyləyirdi: "1909-cu il aprelin 14-də A dana üsyanından
sonra daxili işlər naziri oldum. A dana hadisələrinin m əhkəm ə sənədlərini diqqətlə nəzərdən keçirdim . M əh k əm ə d ə
a r a ş d ır m a k o m issiy a sın ın üzvü o lan e rm ə n ilə rin şah id liy i ilə h a d isə lə rin e rm ə n ilə r tə rə fin d ə n q ız ış d ırıla ra q
tö rə d ild iy in ə b ir d a h a əm in o ld u m . K om issiyanın erm əni m illətindən olan üzvü A kop B abikyan bunu m ənə
şəxsən özü söylədi. H adisələri törətm əkdə erm ənilərin m əqsədi ölkədə çaxnaşm a yaratm aqla A vropa dövlətlərinin
diqqətini öz üzərinə çəkmək. nəticədə yaranm ış vəziyyətdən istifadə edərək K ilikyada m üstəqil erm əni üsul-idarəsi
yaratm aq idi". [13]
Erm ənilər bu hərəkatın İstanbulda m artın 31-də baş verən hadisə ilə əlaqəli olduğunu iddia etm iş və h ər yana
m üsəlm an düşm ənçiliyinin qurbanı olduqlarını yaym ışdılar.
A dana hadisəsi ilə bağlı bunları nəticə kim i söyləm ək olar: A d a n a h a d isə lə rin ə e rm ə n i k o m itəç ilə ri ilə
e rm ə n i din a d a m la rın ın c a n a d o y d u rm a və q ız ış d ırm a əm ə llə ri səbəb o lm u ş d u r. Erm ənilər m üsəlm an
cam aatını qorxutm uş, hadisə törətm əyə təhrik etmiş və onlara rahatlıq verm əm işlər. O nlar O sm anlı hökum ətinin xoş
niyyətindən yararlanm ış və silahlanaraq təşkilatlanm ışlar.
Erm ənilər K onstitusiyanın verm iş olduğu haqlardan pis niyyətlərinə nail olm aq üçün istifadə etm işlər. Bu
hadisələrin 31 m art hadisəsi ilə heç b ir əlaqəsi yoxdur.
ƏDƏBİYYAT:
1. H am za Bekteş. Erm eni terörü-(konfrans m aterialları), 1984
2. B elgelerle erm eni sorunu. G n.K ur.A TESE yayını, 1984
3. Eyüp Şahin. Y abançı gözüyle erm eni m eselesi. Ankara. 2001
4. K am uran Gürün. Erm eni sorunu. A nkara, 1918
5. V arantyan M. D aşnaksütyun tarixi.
6. A T E SE başkanlığı arxivi, № 9/3850, I sənəd (dəftər halında)
7. K orgeneral S.M ehm et Sadəddin paşanın O sm anlı hökum ətinə m əruzəsi hadisələri qiym ətləndirən xülasə
ilə bitm işdir.
8. V an və Bitlis bölgəsinin statistik m əlum atları
9.
"M avi kitab". 1896
10. Esat Uras. Tarihte erm eniler ve erm eni sorunu.1987
11. H üsam attin Ertiirk. İki devrin perde arkası. A nkara, 1963
12. Cam al paşa (D əniz qüvvətləri kom andanı). H atıralar. İstanbul, 1956
13. E nver Bolayır. T alat paşanın hatıraları. İstanbul, 1946
(A rdı var)
T ü rk c ə d ə n ç e v irə n :
V ü q a r Ö M Ə R O Ğ L U
Dostları ilə paylaş: |