356
hakimiyyəti ələ aldı. Bu dövrdə artıq Ġran dövləti tam tənəzzül keçirirdi. Ġranın ozündə
dövlət əleyhinə çıxıĢlardan bərk təĢviĢə düĢ ən Nadir Ģah Azərbaycana cəza dəstəsi
göndərmək üçün qüvvə tapa bilmirdi. Nadir Ģah 1747-ci il iyunun 19-da bəzi
məlu matlara görə, mayın 9-da öldürüldü.
Nadir Ģahın qətli ilə onun dövləti əslində süqut etdi. Ġranda Ģah taxtı uğrunda
qanlı müharibələr baĢlandı. Silah gücünə Ġran tərkibinə ilhaq edilmiĢ ölkələr tədricən
özlərinin keçmiĢ müstəqilliklərini bərpa etməyə baĢladılar.
Bu dövrdə Azərbaycanda da müstəqil xanlıqların yaranması prosesi gedirdi.
Araz və Kür çayları arasında Qarabağ xanlığı, Zəngəzur dağlarından Araz çayınadək
ərazidə Naxçıvan xan lığ ı yarandı. Gəncə xanlığı Murovdağ silsiləsindən Kür çayına
qədər uzanırdı. ġirvan yaylasında ġamaxı xanlığı, Azərbaycanın Ģimal-qərbində isə
ġəki xanlığı möh kəmləndi.
AbĢeron yarımadasında Bakı xanlığı, Azərbaycanın Ģimal-Ģərqində, Xəzər
dənizinin qərb sahilində Quba və Dərbənd xanlıqları yarandı. Bakı xanlığından cənubda
Salyan, Cavad və TalıĢ xanlıqları formalaĢdı. Azərbaycanın cənubunda Təbriz, Urmiya,
Ərdəbil, Xoy, Qaradağ, Marağa, Maku və Sərab xanlıqları meydana gəldi.
Bu xanlıqlardan əlavə, Azərbaycanda QutqaĢın, Qəbələ, ƏrəĢ, Qazax, ġəmĢədil
və Ġlisu sultanlıqları yarandı. Sonuncudan Ģimalda Car-Balakən camaatı yerləĢirdi.
Qarabağ xanlığın ın dağlıq hissəsində Vərəndə, Xaçın, Gülüstan, Dizaq, Cərabərd
məliklikləri mövcud idi.
Azərbaycanda bu xanlıqlar və digər feodal mülkləri Ġranda hakimiyyət uğrunda
mübarizə aparan feodal qrupları ilə mübarizədə yarandı. Hakimiyyət uğrunda
mübarizədə bu qruplar Azərbaycan feodallarını öz tərəflərinə çəkməyə və bununla da
mövqelərini möhkəmləndirməyə cəhd göstərirdilər. Nadir Ģahın ölümündən sonra
Ġrandakı qarıĢıqlıqdan istifadə edərək daha qəti addımlar atan III Sam Mirzə belə
qruplardan birinin baĢçısı oldu.
Sam Mirzə tezliklə Lənkəran və Bakı xanlarını öz tərəfınə çəkərək RəĢtə yürüĢ
etdi. Zəngin ticarət Ģəhərinə olan bu yürüĢ qarət məqsədi daĢıyırdı. Bu dövrdə Ġranın
mü xtəlif yerlərində, xüsusilə Nadir Ģahın qohumlarından Ģah tacına çoxlu iddiaçı
meydana çıxdı. Bunlardan biri Nadir Ģahın qardaĢı oğlu, sonradan Adil Ģah adını qəbul
etmiĢ Əliqulu Mirzə ƏfĢar idi. ġah taxtına rəqibin meydana gəlməsi və onun RəĢtdə
olması xəbərin i eĢidən Adil Ģah öz ordusunu oraya yeritdi. III Sam Mirzə RəĢti tərk
edib Təbrizə tələssə də burada əhali ƏfĢarlar sülaləsi nümayəndələrinə qarĢı üsyan
qaldırılmıĢdı. Təbrizə gələn Sam M irzə hakimiyyəti ələ keçirdi və Ģəhər əhalisinin fəal
köməyi ilə hələ Nadir Ģah tərəfindən qoyulmuĢ idarə sistemini ləğv etdi. Beləliklə,
yalançı Ģahzadə Təbrizin də hakimi oldu III Sam Mirzə Təbrizdə pul zərb etdirməyə
baĢladı. O, eyni zamanda Azərbaycan xanlarına özünün ali hakimiyyəti haqqında
357
fərmanlar göndərdi. Lakin öz müstəqilliklərini elan etməyə macal tapmıĢ Azərbaycan
xanları Sa m Mirzənin fərmanını rədd etdilər. ƏfĢar sülaləsinin nümayəndələri ilə
mübarizədə Azərbaycan xanlarında kömək almaq ümidindən məhrum olan Sam Mirzə
Nadirin caniĢinlərinə qarĢı mübarizə aparılan yerlərdə əhaliyə yardım göstərməyi qərara
aldı, O, Ġrəvan qalasına yürüĢ etdi. Burada əhali Nadir Ģaha əmisi oğlu və keçmiĢ
sərkərdəsi Əmiraslan xana qarĢı üsyan qaldırmıĢdı.
ġəhər əhalisinin üsyanını yatıran Əmiraslan xan III Sam Mirzənin dəstəsini
darmadağın etdi. Bu məğlubiyyətdən sonra Sam Mirzə müttəfıqlərin yardımına daha çox
ehtiyac hiss etdiyindən Qarabağ, Gəncə və ġamaxı xanları ilə görüĢərək özünün
rəhbərliyi altında onlara ittifaq yaratmağı təklif etmək qərarına gəldi.
Sam Mirzəyə yardım göstərmək əslində öz hakimiyyətini təh lükə altmda
qoymaq demək idi. Çünki yalançı Ģahzadə Ġran Səfəvilər dövlətini bərpa etmək Ģüarı
altında fəaliyyət göstərirdi. Bu dövlətə qarĢı uzun müddət mübarizə aparan xanlar Sam
Mirzənin yaxınlaĢ ması xəbərini eĢitdikdə öz qüvvələrin i birləĢdirib onu məğlub
etdilər və Arazın o tayına qovdular.
Təbrizə qayıdan Sam Mirzə hakimiyyətdə uzun müddət qala bilmədi.
Tezliklə Əmiraslan xanın ordusu Təbrizə doğru irəliləyərək Sam Mirzənin dəstəsini
məğlubiyyətə uğratdı, özünü isə edam etdi.
Yalançı Ģahzadə üzərindəki qələbədən sonra Əmiraslan xan 1748-ci ildə
özünü Ġranın müstəqil hakimi elan etdi. Onun ilkin mülkləri sırasına Təbriz və onun
bölgələri daxil idi. Lakin Ģah taxtının iddiaçıları ilə döyüĢ meydanında toqquĢmaq
istəməyən Əmiraslan xan özünü Ģah elan etməkdən çəkindi. Məhz bu mülahizələrə
görə Əmiraslan xan pulları da öz adından deyil, Ġmam Rza adından buraxdırırdı.
Əmiraslan xan qısa müddət ərzində çox böyük əraziləri, o cümlədən bütün
əyalətləri ilə birlikdə Təbrizi, Ərdəbili, Xalxalı, Gəncəni və Azərbaycanın
cənubundakı bir sıra əyalətləri özünə tabe etdi. Lakin Azərbaycanın Ģimal ərazilərində
yerləĢən bir sıra xanlıqlar, o cümlədən Bakı, ġamaxı, ġəki, Dərbənd, Quba onun
hakimiyyətini tanımaqdan qəti imtina etdilər.
Həmin vaxt Adil Ģah müxtəlif üsullarla Əmiraslan xanı öz tərəfinə çəkməyə
hazırlaĢırdı. O, hətta ittifaq bağlamaq təklifı ilə Əmiraslan xanın yanına öz elçisini də
göndərmiĢdi. Lakin Adil Ģahın təklifın i qəbul etməyən Əmiraslan xan ərdəbilli
Rzaqulu xanın ordusu ilə RəĢtə tərəf hərəkət etməyə və Ģəhəri ələ keçirməyə çalıĢdı.
Rzaqulu xan geri dönərkən Adil Ģahın göndərdiyi ordu tərəfindən darmadağın edildi.
Əmiraslan xan ġirvan və ġəkiyə doğru yürüĢündə uğur qazana bilmədi. Bu vilayətlərin
xanları ordu toplayaraq Əmiraslan xanın yolunu kəsdilər və onun ordusuna Kür çayını
keçməyə imkan vermədilər. Əmiraslan xan geri dön məyə məcbur oldu.