Folklorşünaslığa giriş
39
etdiyin
ə inanırdılar”
39
.
XIX
əsrin ortalarında Almaniyada yeni bir nəzəriyyə
meydana çıxır. İqtibas nəzəriyyəsi – alman alimi Teodor
Benfeyin (1809-
1881) adı ilə bağlıdır. Teodor Benfey qədim
hind abid
əsi olan “Pançatantra” (“Kəlilə və Dimnə”) (1859)
əsərinə yazdığı müqəddimədə müxtəlif xalqların folklor
m
ətnlərindəki oxşar süjet, motiv, obraz və sairənin səbəbinin
qarşılıqlı mədəni əlaqələr və ya köçlər olduğu qənaətlərini
ir
əli sürmüşdür. Onun fikrinə görə, Qərbə nağıl süjetləri
Şərqdən, daha doğrusu, hind nağıllarından keçmişdir.
T.Benfey öz n
əzəriyyəsini əsaslandırmaq üçün hətta bu
m
ətnlərin keçə biləcəyi istiqamətləri də müəyyən etməyə
çalışmışdır.
Bu m
əktəbin nümayəndələrinin qənaətlərinə görə, dün-
ya xalqları folklor mətnlərini eyni mənbədən götürmüşlər.
Əslində diqqəti mədəni, iqtisadi əlaqələr, həmçinin
köçl
ər vasitəsilə folklor süjetlərinin bir xalqdan digərinə
keç
ə biləcəyi prinsipinə yönəltməsi baxımından bu nəzəriyyə
əhəmiyyət daşısa da, bütün dünya folklorunu Şərqlə (konkret
olaraq, hind) bağlamaq məsələsində yanlış hesab edilir.
XIX
əsrdə rus folklorşünasları (V.Müller,Y.Sokolov,
A.Markov v
ə başqaları) tərəfindən tarixi məktəb yaranır. Bu
n
əzəriyyənin tərəfdarları folklor mətninin əsasında tarixi
hadis
ələrin dayandığını iddia edirdilər.
Finlandiyada is
ə Y.Kroon tərəfindən (sonradan onun
ideyalarını oğlu K.Kroon və A.Aarne davam etdirir) tarixi-
coğrafi məktəbin əsası qoyulur. Finlandiyada yarandığı üçün
b
əzən onu fin məktəbi də adlandırırlar. Bu məktəbin nü-
39
Алан Дандес. Фольклор: семиотика и/или психоанализ (Сборник
статьей), Москва: Восточная литература РАН, 2003, с.14
Almaz H
əsənqızı
40
may
əndələri folklor süjetlərinə tarixi hadisələrlə yanaşı, coğ-
rafi mühitin d
ə təsiri olduğunu qəbul edirdilər. Onun tərəf-
darlarından Antti Amadus Aarnenin (1867-1925) ən böyük
müv
əffəqiyyəti 1910-cu ildə nəşr edilmiş “Nağıl tiplərinin
göst
əricisi” (“Verzeichnic der Marchentypen”) əsərinin ha-
zırlanması idi. Avropa nağılları əsasında tərtib edilmiş bu
göst
əricidə nağıllar belə qruplaşdırılmışdır: 1.Heyvanlar
haq
qında nağıllar; 2. Sehrli nağıllar; 3. Əfsanəvi nağıllar; 4.
No
vellavari nağıllar; 5. Axmaq şeytan haqqında nağıllar, 6.
L
ətifələr.
A.Aarnenin t
əcrübəsini davam etdirərək təkmilləşdirən
amerikalı alim Stis Tomson (1885-1976) 1928-ci ildə nağıl
göst
əricisini ingilis dilində nəşr etdirir. S.Tomson bir sıra
xalqların nağıllarını qruplaşdıraraq, 1932-1937-ci illərdə
fоlklоrun ölçü daşı sayılan altı cildlik “Xalq ədəbiyyatı
mоtivlərinin indеksi” (“Mоtif-indеx оf thе fоlk litеraturе”)
adlı tədqiqatını nəşr еtdirmişdir. Dünya folklorşünaslığında
m
əşhur “Aarne-Tomson süjet göstəricisi” adı ilə tanınan
h
əmin tədqiqat bu gün də əhəmiyyətini saxlamaqdadır.
Strukturalizm – ilk olaraq bir dilçilik n
əzəriyyəsi kimi
ir
əli sürülmüşdür. Məşhur dilçi alim Ferdinand de Sössür
(1857-1913) onun banisi hesab edilir. Bu n
əzəriyyəyə görə,
h
ər hansı bir hadisə daxili strukturuna (və ya tərkib his-
s
ələrinin strukturuna) əsasən izah edilə bilər. Yəni hər hansı
bir hadis
ə, yaxud element bütöv bir sistemin parçalarıdır. Dil
işarələr sistemi olduğu kimi bu nəzəriyyəni digər sahələrə də
t
ətbiq etmək mümkündür. Onun əsas nümayəndələrindən
fransız etioloq alimi Klod Levi Stros (1908-2009) özünün
Şimali və Cənubi Amerika hindularının təsəvvürləri ilə bağlı
apardığı dörd cildlik “Mythologiques” adlı tədqiqatında
mifoloji sistemin v
ə insan ağlının miflərə transformasiya
Folklorşünaslığa giriş
41
edil
ərək ifadə olunduğunu bildirirdi. Onun fəaliyyətinin əsas
istiqam
əti folklor və mifologiyanın qarşılıqlı əlaqədə tədqiqi
t
əşkil etmişdir “Mifin strukturu” adlı tədqiqatında folklora
strukturalist linqvistika prinsipl
əri ilə yanaşmış, mifi dilin
əsas fenomeni hesab etmişdir. Bundan başqa, miflə musiqi
ar
asında təhlillər aparmış, onların hər ikisinin qeyri-şüuri –
universal struktura malik olması haqqında mülahizələr irəli
sürmüşdür.
Ümumiyytl
ə, strukturalistlərin qənaətlərinə görə, folk-
lor m
ətninin tədqiqi üçün onun hər bir elementi ayrılıqda öy-
r
ənilməlidir. Mətn həmin hissələrin cəmi şəklində meydana
çıxır.
Az
ərbaycan folklorşünaslarının ayrı-ayrı nəzəri mək-
t
əblərə münasibətilə bağlı məlumatlarda əsasən Y.V.Çəmən-
z
əminlinin adı çəkilməkdədir. Azad Nəbiyev “Azərbaycan
xalq
ədəbiyyatı” monoqrafiyasında bu barədə yazır: “Yüz
əlli ildən artıq bir dövrdə Avropa xalqları bir-birinin ardınca
dünya folklorunda oxşar mədəniyyətlər və süjetlərin yaran-
ması barədə müxtəlif nəzəri məktəblər yaratsa da, Azərbay-
can folklorşünaslığında əslində bu məsələyə qismən
Y.V.Ç
əmənzəminli istisna olmaqla, demək olar ki, heç toxu-
nulmamışdır”
40
.
Lakin mühacir ziyalıları yaradıcılığında folklor nəzə-
riyy
ələrinə münasibəti fərqlidir.
Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, dünya alimlərinin işti-
rakı ilə 1891-ci il 5-12 sentyabr tarixində Londonda keçi-
ril
ən Şərqşünasların IX konqresində Əhməd bəy Ağaoğlu
iştirak etmişdir və onun verdiyi bir çox məlumatlar Azər-
40
Azad N
əbiyev. Azərbaycan xalq ədəbiyyatı, I cild, Bakı: Çıraq,
2009, s.26
Dostları ilə paylaş: |