Folklorşünaslığa giriş
83
m
ədəniyyətilə məşğul olursa, sosiologiya ümumiyyətlə, in-
san topluluqlarının kültürünü öyrənir və bu onları bir-birinə
çox yaxınlaşdırır. Folklorşünaslıq isə bunların hər ikisinin
araşdırdığı topluluqların mədəniyyətini öyrənir.
Almaz H
əsənqızı
84
FOLKLOR VƏ TARİX
Xalqın tarix boyu taleyində baş verən bütün hadisələr,
dem
ək olar ki, onun yaratdığı sənət əsərlərində – bayatılar,
laylalar, atalar sözü, oxşamalar, nağıl və dastanlarda, o
cüml
ədən toxuduğu xalçaların ilməsində, düzəltdiyi qabların
naxışında və sairədə əks olunmuşdur. Bəzən həmin izlər bu
əsərin nə zaman yaranması haqqında mülahizələr yürütməyə
imkan verir:
Verm
ə Xəzərə məni,
Ç
əkər bazara məni.
Aç belind
ən qurşağı,
Salla m
əzara məni, –
bayatısı xəzərlərin hücumu dövrünü bizə xatırladırsa,
Apardı batı məni,
Qul edib satı məni.
Örk
ən qısa, yol uzun,
Doğrayır çatı məni, –
monqol-
tatar istilaları dövrünün yadigarı olaraq yaşamaq-
dadır. Başqa bir bayatıda Azərbaycan torpaqlarına Qacar qo-
şunlarının hücumunun gətirdiyi fəlakətlər xalqın dililə usta-
lıqla öz təsvirini tapmışdır:
Folklorşünaslığa giriş
85
Dağları Qacar aldı,
Verm
ədi macal, aldı.
Bir yanım dava-şava,
Bir yanım əcəl aldı
77
.
Tarixin acı səhifələri sonralar da bayatılarla yazıl-
maqda davam edir v
ə parçalanmış Azərbaycanın dərdini dilə
g
ətitir:
Araz, Araz, xan Araz,
Sultan Araz, xan Araz.
S
ən ki ayrılıq saldın,
Alış, Araz, yan, Araz.
Aydındır ki, yalnız on doqquz və ya iyirminci yüzil-
likd
ə Azərbaycan Rusiyanın əsarəti altında olarkən, ana öz
övladını:
Balama qurban atdar,
T
ərəkəmələr,tatdar.
Tiflisd
ə qoburnatdar,
Kotamdakı saldatdar, –
sözl
ərilə əzizləyə bilərdi.
Başqa janrlarda da belə tarixi hadisələrin izi qo-
runmaqdadır. Məsələn, lətifələrdə (Teymurləng, siyasi məz-
munda olanlarda bir çox m
əmurlar), nağıllarda (Şah Abbas),
77
Əzizə Cəfərzadə. Bayatı düşüncələrim, “Qobustan” jurnalı, Bakı:
1980, sayı 4, s.25
Almaz H
əsənqızı
86
atalar sözl
ərində (məs. “Girdin bazara, gördün gözü qıpıq,
s
ən də ol gözü qıpıq”, “Nadiri taxtda görüb, Şah Abbası
qundaqda”, “Nuh N
əbidən qalıb”), dastanlarda, rəvayətlərdə
v
ə s. tarixi hadisələr daha çox öz əksini tapmışdır. “Azərbay-
can xalq
ədəbiyyatı” monoqrafiyasında A.Nəbiyev yazır:
“İstər tarixi gerçəkliklə bağlı əfsanə və rəvayətlərdə, istərsə
d
ə qədim türk eposunda tarixi fakta söykənmə ənənəvi hal
kimi diqq
əti cəlb edir… Türkün epos yaddaşı tarixi həqi-
q
ətləri qoruyub saxlayan ən mötəbər ədəbi mənbə kimi bu
gün bizi q
ədim Hun tarixinin ayrı-ayrı səhifələri ilə tanış
etdiyi kimi, oğuzların müxtəlif zaman kəsimində yaratdıqları
türk eposunda da yaşamaqdadır. Bir çox əfsanə, rəvayət,
l
ətifənin, xalq mahnısının hələ tarixdə yaşayan izləri solma-
mışdır”
78
.
T
əbii ki, irihəcmli folklor örnəklərində tarixi hadisələ-
rin daha d
ərin izləri qorunmaqdadır. Belə ki, yazılı mənbə-
l
ərin olmadığı və ya çox az olduğu zamanın tarixini müəy-
y
ənləşdirilərkən xalq yaradıcılığına, xüsusən eposlara müra-
ci
ət edilir. Türklərin ana kitabının 2004-cü il nəşrinə yazdığı
“D
ədə Qorqud kitabı” ilk yazılı yaddaşımızdır” adlı “Ön
söz”d
ə Tofiq Hacıyev bu abidəni belə dəyərləndirir: “Dədə
Qorqud v
ə onun adı ilə bağlı olan kitab – “Dədə Qorqud
kitabı” düşüncə tariximizdə əfsanəvi bir anlayışa dönüb...
Bu kitab bugünkü dünya m
ədəniyyətinə “Kül Tiqin” və
“Bilg
ə kağan” dastan-dilogiyaları ilə yanaşı yazılı şəkildə
çatan türk eposudur. “D
ədə Qorqud kitabı” gövdəsində
müxt
əlif meyvə calaqları yetirən nəhəng ağaca bənzəyir –
mük
əmməl sinkretik tarixi sənəddir: salnamədir (oğuzun
78
Azad N
əbiyev. Azərbaycan xalq ədəbiyyatı, I cild, Bakı: Çıraq,
2009, s.45-46
Folklorşünaslığa giriş
87
tarixidir) v
ə bədii əsərdir, şifahi yaradıcılıq nümunəsidir və
yazılı ədəbiyyatdır”
79
.
B
əzən hətta sənədlərdə müəyyənləşməsi mümkün ol-
mayan tarixi hadis
ələri dastanların köməyilə bərpa və ya
t
əsəvvür etməklə dövrün mənzərəsi canlandırılır. Bu mənada
türk xalqlarının möhtəşəm abidəsi “Kitabi-Dədə Qorqud” ən
böyük m
ənbə hesab edilə bilər. Bu məqam eposun bütün
t
ədqiqatçıları tərəfindən qeyd edilməkdədir. Onlardan birini
n
əzərdən keçirək. Ömrünün böyük hissəsini Fransada ke-
çir
ən İren xanım Melikoffun 1964-cü ildə Parisdə fransız
dilind
ə “Revue de Katvelologie”də (sayı 45-46, s.18-27)
n
əşr edilən “Gürcülər, türkmənlər və Trabzon: “Kitabi-Dədə
Qorqud” üz
ərinə” məqaləsində bu epos tarixi kontekstdə
d
əyərləndirilmişdir. Məqalənin giriş hissəsində Qafqaz xalq-
larının XI-XV əsrlər tarixi ilə bağlı məlumat verən müəllif
Trabzon imperatorluğunun yaranması, Gürcüstanda, Ermə-
nistanda hakimiyy
ət uğrunda baş verən savaşlar, həmçinin
aparılan siyasətlə yanaşı, səlcuqlar, onların yürüşləri,
monqollar, Qara
qoyunlu, Ağqoyunlu dövlətləri ilə bağlı hə-
qiq
ətləri də üzə çıxarmağa çalışmışdır.
İren xanım bu geniş tarixi hadisələri qələmə alması
s
əbəblərini isə belə izah etmişdir: “Bütün bu qarışıq
olaylar
ın, iç-içə girmiş xalqların iştirak etdiyi mühit, türk
oğuz dastan ənənəsində, div bir əsərdə öz əksini tapır: “Dədə
Qorqud kitabi”. Tarixi baxımdan olaylar bir-birinə qarışdırıl-
mış, dəyişikliyə uğradılmış və əsasən təhlil edilmədən
yararlanılmış olmaqla bərabər, dastan çox vaxt yetərsiz və
müc
ərrəd tarixi qaynaqların yanında tamamlayıcı dərinliyi
79
Kitabi-D
ədə Qorqud (Əsil və sadələşdirilmiş mətnlər), Bakı:
Önd
ər, 2004,s.4-5
Dostları ilə paylaş: |