Almaz H
əsənqızı
130
əski dinlərin nağıllardakı izlərilə bağlı yazır: “Nağıllar həm
əski zamanların dinini və bu dinlərin necə olduqlarını, həm
d
ə keçmiş zamanlarda yaşayanların ədəbiyyatını, hüquqlarını
yazılmış tarixlərdən daha çox anladır. Nağıl dediyimiz şey
h
ər millətin dönən aynasıdır. Bu aynaya baxacaq olursaq
h
əm əskilərin ibadətlərini, həm də əski zamanlarımızın
əxlaqını görmüş oluruq”
108
.
İslam dininin qəbul edilməsi folklor mətnlərinə ciddi
şəkildə təsir göstərmişdir. Bircə faktı demək, fikrimizcə,
kifay
ətdir ki, Türkiyədə dastan yaradıcılığı tədqiqatlarda əsa-
s
ən– islamdan əvvəl və islamdan sonra olaraq iki mərhələdə
araşdırılır. Bu da, təbii ki, həmin mətnlərə islami
elementl
ərin təsiri ilə bağlıdır.
Az
ərbaycanda sovet hakimiyyətinin məlum ateist
t
əbliğatı nəticəsində bir sıra hallarda folklor mətnlərindəki
islam dini il
ə bağlı məqamlar uzun illər senzura basqısı
n
əticəsində ixtisar edilmişdir. Bundan əlavə, dini məra-
siml
ər, peyğəmbərlər, seyidlər, övliyalar və sairə ilə bağlı
yaranan m
ətnlər, xalq arasında hər zaman yaşamasına
baxmayaraq, t
ədqiqatlardan kənarda qalmışdır. Lakin Azər-
baycandan k
ənarda yaşayan ziyalılar bu mövzunu diqqətdə
saxlamışlar. İren xanım Melikoffun “Türk dastan ədəbiy-
yatında Kərbəla olayı” (“Le drame de Kerbela dans la litte-
rature epique turque”), “Halva qutsallığı və halva dağıtma
ənənəsi: ortaçağ Türkiyəsində məslək loncalarında bir uyğu-
lama üz
ərinə araşdırma” (“Le rituel du Helva: recherche sur
une cotume des corporations de Metier dans la Turquie
medievale”) , “Anadolu türkl
ərinin dinsəl-qəhrəmanlıq
108
İgnacz Kunos. Türk halk edebiyatı, İstanbul: Kervan kitabçılık,
1978, s.113
Folklorşünaslığa giriş
131
m
ətnlərində simvollaşan saylar” (“Nombres sumbokiques
dans la litterature epico-religieuse. De Turcs d “Anatolie”)
v
ə s., Əhməd Cəfəroğlunun “Azəri-türk həyatında batil
inanclar”, S
əlim Rəfiq Rəfioğlunun “Azərbaycan və Ana-
dolu xalq hekay
ələrinin təhlili və müqayisəsi” və başqa təd-
qiqatlarda folklor v
ə din münasibətlərinə aydınlıq gətiril-
mişdir.
Maraqlıdır ki, mühacirətdə hətta dini təriqətlərə diqqət
yetirilmişdir. Bu cəhətdən İren Melikoffun fəaliyyəti xüsu-
sil
ə qeyd edilməlidir, o, bəktaşi-ələvi inancları ilə bağlı bir
sıra ciddi araşdırmaların müəllifidir. Onun yaradıcılığında
Hacı Bektaş Vəli, İmadəddin Nəsimi, Şah İsmayıl Xətayi,
M
əhəmməd Füzuli, Pir Sultan Abdal kimi şəxsiyyətlərin
h
əyat və fəaliyyətləri fərqli bir şəkildə təhlilə cəlb edil-
mişdir. İren xanım bəktaşı-ələvilərlə bağlı araşdırmalarını
yalnız dünya elmi nəzəriyyələrinə dayanaraq aparmamış, də-
f
ələrlə “Qırxların cəmi”ində (ələvi məclislərində) özü iştirak
etmiş, onların fəaliyyətinin canlı şahidi olmuşdur. Bundan
əlavə, dünyanın bir sıra ölkə və şəhərlərində – Balkanlarda,
Türkiy
ənin bir sıra bölgələrində, Azərbaycanda, İranda və
başqa yerlərdə müxtəlif təriqətlərin nümayəndələrilə görüş-
müş, “Qırxların cəmi” ilə bağlı maraqlı müqayisələr apar-
mışdır.
Az
ərbaycanda son illərə qədər ələvi-bəktaşi inancları
il
ə bağlı, demək olar ki, tədqiqat aparılmamışdır. Bunun bir
sıra səbəbləri vardır. Əvvəla, sovet hakimiyyəti illərində
dövl
ətin yürütdüyü ateist təbliğata uyğun gəlmədiyinə görə
bu mövzuya diqq
ət yetirilməmişdir. Digər tərəfdən, ələvi-
b
əktaşiliyin Azərbaycanda geniş yayılmaması da ona mara-
ğın az olmasına gətirib çıxarmışdır. Maraqlıdır ki, İren xa-
nım Bakıda olarkən Buzovna kəndindəki “Əli ayağı” pirində
Almaz H
əsənqızı
132
keçiril
ən “qırxların cəmi”ində iştirak etmiş, bu haqda məqa-
l
ə və müsahibələrində məlumat vermişdir.
Xatırladaq ki, Qızılbaşlar tanrını Əlinin simasında
“t
əcəlli” etdiyinə inanırlar. İren Melikoff əslində iki Əlinin
ol
duğunu qeyd etməkdədir. Biri Həzrət Əli, yəni tarixi şəx-
siyy
ət, digəri isə ələvilərin tapındıqları Əli. İren xanım bir
çox t
ədqiqatlarında ələvilər üçün Əlinin Göy Tanrını əvəz
etdiyini söyl
əməkdədir.
Folkor v
ə din, onun ayrı-ayrı təriqətlərinin münasibəti
geniş bir tədqiqat mövzusudur və öz araşdırıcısını gözlə-
m
əkdədir. Azərbaycanın ayrı-ayrı bölgələrindəki müqəddəs
sayılan məkanlar və onlarla bağlı yaranan folklor mətnləri
(inanclar,
əfsanə, rəvayət, mənqibə və s.) toplanmalı, nəşr
edilm
əli və təhlillərə cəlb olunmalıdır.
Bundan
əlavə, dini mərasimlər və onların keçirilməsi
zamanı yerinə yetirilən ayinlər, oxunan nəğmələr, göstərilən
tamaşalar (şəbihlər) folklorşünaslıq baxımından ayrıca təd-
qiq edilm
əlidir. Bu istiqamətdə aparılan araşdırmalar folklor
m
ətnlərində islam dinilə bağlı olan bir çox məqamların
d
əqiqləşdirilməsi üçün faydalı olacaqdır. Eyni zamanda,
ilahiyyatçılar üçün folklor mətnləri əvəzsiz mənbə olaraq
qalmaqdadır.
Dostları ilə paylaş: |