Folklorşünaslığa giriş
11
Bel
əliklə, müəllif hələ də gələcək araşdırıcılarının inti-
zarında olan zəngin mühacirət irsinin layiqincə öyrənil-
m
əməsini nəzərdə tutur ki, bu məqamda ona haqq verməmək
mümkün deyil.
Qeyd etm
ək lazımdır ki, elmi ictimaiyyətə təqdim olu-
nan bu kitabda, yuxarıda deyilənlər nəzərə alınaraq, Güney
Az
ərbaycanda və mühacirətdə folklorla bağlı yaranan tədqi-
qatlara üstünlük veri
lmişdir.
Son ill
ərdə ali və orta məktəblərdə yeni tədris üsulla-
rından istifadə zamanı, innovativ metodların tətbiqi prose-
sind
ə fənlərarası əlaqələrin genişləndirilməsi məsələsinə xü-
susi diqq
ət yetirilməkdədir. Məhz bu nəzərə alınaraq, indi-
y
ədək yazılan dərsliklərdə ötəri şəkildə bəhs olunan bir mə-
s
ələ – folklorun digər elmlərlə əlaqəsi problemi bu kitabda
f
ərqli bir şəkildə – daha geniş şərh edilmişdir.
Bu d
ərs vəsaiti humanitar fakültələrin bakalavr pillə-
sind
ə təhsil alan tələbələr üçün nəzərdə tutulmuşdur, lakin
ondan
folklorla bağlı araşdırma aparan tədqiqatçılar, həmin
f
ənni tədris edən mütəxəssislər də istifadə edə bilərlər.
G
ələcəkdə bu kitab təkmilləşdiriləcək, yəqin ki, daha
mük
əmməl yeni nəşrləri meydana çıxacaqdır. Odur ki, müəl-
lif irad v
ə təkliflərini bildirəcək mütəxəssislərə əvvəlcədən
öz t
əşəkkürünü bildirir.
Almaz H
əsənqızı
12
FOLKLOR NƏDİR?
Bu sual artıq iki əsrə yaxındır ki, bir çox tədqiqatçıları
düşündürmüş və ona müxtəlif şəkildə cavablar verilmişdir.
Lakin bu müxt
əlifliyin içərisində bir ana xətt – folklorun
xalq yaradıcılığı olması qənaəti bütün araşdırıcılar tərə-
find
ən birmənalı şəkildə qəbul edilməkdədir. Obrazlı desək,
h
ər bir xalqın folkloru onun qan yaddaşı, əcdadlarının əbədi
var olan
, yaşayan ruhudur.
Görk
əmli Azərbaycan alimi Əhməd Cəfəroğlu folkloru
h
ər bir millətin varlığı kimi dəyərləndirirdi: “Folkloru qısaca
t
ərif etmək lazım gələrsə, hər millətin tam özü olduğunu
q
ətiyyətlə söyləyə bilərik. Çünki folklorsuz bir millət
t
əsəvvür etmək imkanı yoxdur. Əsrlər boyunca bir millətin
h
əyatilə bərabər inkişaf edən və ağızdan-ağıza nəql vasi-
t
əsilə bizə qədər gəlib çatan bu ədəbiyyat növü daima onu
yaradan mill
ətin səviyyəsi, dərəcəsi və mənəvi həyatına
bağlı qalmışdır. Xüsusən, türklər kimi fövqəladə geniş bir
coğrafi sahəyə yayılan millətlərdə folklor fövqəladə zəngin
v
ə millətin əsl özünü və keçmişini tanıdacaq bir çox ün-
sürl
əri bəsləməkdədir”
8
.
Əslində Avropada meydana çıxan və XIX əsrin orta-
larında ilk dəfə ingilis alimi və arxeoloqu Uiliyam Con
Tomsun (William Chon Thoms)
işlətdiyi “folklor” sözünü
h
ərfən tərcümə etsək, “folklore” – “xalq müdrikliyi” mənası
8
Ahmet Caferoğlu. Folklorumuzda milli hayat ve dil bakiyeleri,
C.H.P, Konferanslar serisi, Kitap 16, İstanbul: 1940, s.21
Folklorşünaslığa giriş
13
verm
əkdədir. U.Toms bu terminlə yanaşı, onun atalar söz-
l
ərini, inancları, balladaları və s. əhatə etdiyini bildirmişdi.
Maraqlıdır ki, Türkiyədə ilk olaraq 1913-cü ildə “Pe-
yam” q
əzetində Rza Tofiq “Folklor” adlı məqalə yazmış,
1914-cü ild
ə isə Mehmet Fuad Köprülü “Yeni bir elm:
xalqiyyat: folk-
lore” adlı məqalələrində bu termindən isti-
fad
ə etmişlər
9
.
Ziya Göyalp “Türkçülüyün
əsasları” kitabında folk-
lorun qarşılığı kimi anlaşılan “xalqiyyat” kəlməsindən isti-
fad
ə etmişdir. Pertev Naili Boratav da “folklor” sözünün
xalq yaradıcılığını tam əhatə etmədiyini qeyd etmiş və “xalq
bilimi” terminini daha münasib
olduğunu bildirmişdir
10
.
Bel
əliklə, bu kəlmə XIX əsrdən işlədilməyə başlamış,
az bir zaman iç
ərisində dünyada geniş yayılan beynəlmiləl
söz
ə çevrilmişdir. Qeyd etmək lazımdır ki, “folklor” termini
Az
ərbaycan alimləri tərəfindən XIX əsrdən işlədilməyə
başlamışdır. İlk olaraq məşhur Azərbaycan alimi Əhməd
Ağaoğlunun yazılarında bu sözə təsadüf edilməkdədir. Mə-
lumdur ki, 1891-ci il 5-12 sentyabr tarixind
ə Londonda
Şərqşünasların IX konqresi keçirilmiş və orada Ə.Ağaoğlu
fransız dilində “Şiə dinində məzdəki inancları” adlı məruzə
il
ə çıxış etmişdir. Şərqşünasların diqqət və marağına səbəb
olmuş bu məruzə Kembric Universitetinin xətti ilə ingilis
dilin
ə tərcümə edilərək yayınlanmış, müəllif İran şahının xü-
susi h
ədiyyəsinə layiq görülmüşdür
11
.
9
Erman Artun. Türk halkbilimi. Adana: Karahan kitabevi, 2013, s.21
10
Pertev Naili Boratav. 100 soruda T
ürk halk edebiyatı, İstanbul:
Gerçek Yayın Evi, 1973, s. 11
11
Əhməd Ağaoğlu. İran və inqilabı, Bakı: Azərnəşr, 2009, s.5
Almaz H
əsənqızı
14
H
əmin konqreslə bağlı geniş təəssüratları Əhməd
Ağaoğlu 1892-ci ildə “Qafqaz” (“Kavkaz”) qəzetində “Şərq-
şünasların konqresində” adlı məqaləsində nəşr etdirmişdir.
M
əqalədə müəllifin bir qeydi diqqəti cəlb edir. Ə.Ağaoğlu
yazır: “Cənab Teylordan sonra qraf de Qubernatis “Xalq
nağıllarında əsatirlərin rolu” haqqında məruzə oxudu. Özü
d
ə o, bölməyə təklif etdi ki, müntəzəm olaraq Şərq folk-
lorunu (folk-lore), y
əni xalq poeziyasını, nağıllarını, atalar
sözl
ərini və s. toplamaq üçün xüsusi komissiya təşkil etsin.
Bu t
əklif yekdilliklə qəbul olundu”
12
.
Bu fikirl
ər bir neçə cəhətdən maraq doğurur. Əvvəla,
Ə.Ağaoğlunun “folklor” sözündən sonra bu şəkildə izahat
verm
əsi həmin sözün hələ Azərbaycanda və Qafqazda po-
pulyar olmadığını, yeni-yeni işlənməyə başladığını göstər-
m
əkdədir. Digər tərəfdən, belə bir mötəbər yığıncaqda folk-
lorl
a bağlı xüsusi komissiyanın yaradılması Şərq mədəniy-
y
ətinə Qərbin marağını təsdiq etməklə yanaşı, xalq yara-
dıcılığına olan diqqəti də sübuta yetirir. Ə.Ağaoğlunun
m
əqaləsində bu faktı ayrıca xatırlaması gənc alimin özünün
d
ə folklora olan maraq və diqqətindən irəli gəlir.
V
ar olduğu bütün zamanlarda – keçmişdə, bu gün və
g
ələcəkdə xalqın yaratdığı mədəniyyətin hər bir qolu folk-
lorun t
ədqiqat obyektidir. Xalq tərəfindən yaradılan hər nə
varsa, “folklor” termini iç
ərisində təhlilə cəlb edilə bilər.
Folk
lorşünaslıq məhz bu mədəniyyəti yalnız öyrənməklə
qalmır, eyni zamanda, onu yenidən xalqa qaytarır, yəni bir
çox hallarda itm
əsinin, yaddaşlardan silinməsinin qarşısını
12
Əhməd Ağaoğlu. Şərqşünasların konqresində, “Mədəniyyət dün-
yası”, XI buraxılış, Bakı: ADMİU, 2006, s. 16
Dostları ilə paylaş: |